“Πέταξε τα παιδιά στο πόρτ μπαγκάζ σαν σακιά με πατάτες...”

Το ΚΤΕΛ και τα δρομολόγιά του και πάλι στο προσκήνιο. Αυτήν την φορά, μάλιστα, στο στόχαστρο της κ. Δέσποινας Κορρέ, κατοίκου της περιοχής Χίλια Βρύση (Δημοτικού Διαμερίσματος Κορωνίδας), μητέρας μαθητών του Δημοτικού, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ Ιάκωβος Κορρές.
Να, πώς έχει η διαμαρτυρία της κας Κορρέ, η οποία κα Κορρέ κατηγορεί το πρόεδρο του ΚΤΕΛ ότι μετέφερε μαθητές σε πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου Ι.Χ. Ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του, δίνει διευκρινίσεις υπογραμμίζοντας ότι το αυτοκίνητό του δεν έχει τα γνωστά σε όλους πορτ μπαγκάζ…
Η επιστολή της κας Κορρέ που κοινοποιήθηκε εχθές στα τοπικά Μ.Μ.Ε., έχει ως εξής:
Νάξος 16-1-2010
Προς τον κ. Προϊστάμενο της Α΄Βάθμιας Εκπαίδευσης
«Κύριε Προϊστάμενε, Σχετικά με τη μεταφορά μαθητών με λεωφορεία του ΚΤΕΛ, θα ήθελα να σας πληροφορήσω τα εξής: Την Παρασκευή, 15-1- 2009, κατά το δρομολόγιο των 1.30 μ.μ., από Χώρα-Εγγαρές-Κάμπο Κωμιακής, συνέβη το εξής: Ο οδηγός του λεωφορείου (που έτυχε να είναι ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ κ. Ιάκωβος Κορρές), στάθμευσε το λεωφορείο του στις Εγγαρές, και «φόρτωσε» τα παιδιά του Δημοτικού σε Ι.Χ. αυτοκίνητο, για να ολοκληρώσει το δρομολόγιό του μέχρι τον Κάμπο Κωμιακής. Το γεγονός αυτό έχει βέβαια συμβεί και άλλες φορές και με άλλους οδηγούς στο ίδιο δρομολόγιο. Το καινούργιο είναι ότι, επειδή τα παιδιά ήταν πολύ περισσότερα απ΄ όσα χωρούσαν στο αυτοκίνητο, έβαλε μερικά στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου. Είναι αξιοσημείωτο να σας αναφέρω ότι, σε συνάντηση των φορέων του νησιού με το ΚΤΕΛ, για τη συζήτηση γενικότερα των θεμάτων της συγκοινωνίας στο νησί, στο Δήμο Δρυμαλίας, στις 23-11-2009, και όταν από εμένα τέθηκε, μεταξύ άλλων, και το θέμα της μεταβίβασης των παιδιών από το λεωφορείο σε Ι.Χ. αυτοκίνητο, από τις Εγγαρές για το υπόλοιπο της διαδρομής, τόσο ο κ. Έπαρχος όσο και ο Πρόεδρος του ΚΤΕΛ, συμφώνησαν ρητά ότι είναι απαράδεκτο και παράνομο να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Μάλιστα ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ κ. Κορρές Ιάκωβος, με συμβούλευσε, αν ξανασυμβεί αυτό, να ενημερώσω τον ίδιο για να έχει ο οδηγός τις κυρώσεις που πρέπει να έχει. Έρχεται λοιπόν τώρα ο ίδιος ο κ. πρόεδρος του ΚΤΕΛ, που θα επέπληττε κάθε οδηγό που θα παρέβαινε την οδηγία, να ξεπερνά κάθε όριο. Χωρίς κανένα σεβασμό, χωρίς καμιά υπευθυνότητα απέναντι στα μικρά παιδιά, που μετά την πολύωρη ταλαιπωρία τους από το πρωί, με λαχτάρα επιστρέφουν στα σπίτια τους, προκειμένου να διευκολυνθεί ο ίδιος, να πετάει τα παιδιά στο πορτ μπαγκάζ, σαν σακιά με πατάτες. Κύριε Προϊστάμενε, Είμαι βέβαιη ότι το παραπάνω γεγονός, το καταδικάζετε κι εσείς και ολόκληρη η εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και καθένας που θέλει να ονομάζεται άνθρωπος πολιτισμένος. Μ’ αυτές τις συμπεριφορές οι του ΚΤΕΛ αποδεικνύουν κραυγαλέα για άλλη μια φορά ότι δεν υπολογίζουν τίποτα και κανέναν. Κάποτε θα πρέπει να σταματήσει αυτό. Ως γονέας επιθυμώ τα παιδιά μου να μορφωθούν και παιδαγωγηθούν με τον καλύτερο τρόπο, με τις πρόσθετες αντίξοες συνθήκες που έχουμε λόγω της απόστασης και άλλων παραγόντων και τις οποίες γνωρίζουμε και αντιμετωπίζουμε συνειδητά ανά πάσα ώρα και στιγμή. Όμως, δεν επιτρέπω σε κανέναν να τους φέρεται με τρόπο που να τα υποβαθμίζει και να τα ταλαιπωρεί ακόμη περισσότερο. Πιστεύω ακόμη ότι και οι συμφωνίες τους με τις αρμόδιες υπηρεσίες, κατά την ανάθεση σ’ αυτούς της μεταφοράς των παιδιών, δεν επιτρέπουν τέτοιες βάρβαρες συμπεριφορές. Για το λόγο αυτό, Σας παρακαλώ, να μεριμνήσετε ώστε να μην ξανασυμβεί ποτέ κάτι παρόμοιο. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων». -Με εκτίμηση, Δέσποινα Κορρέ (Χίλια Βρύση - Κορωνίδας Νάξου). *Σημείωση: Σας ενημερώνω ότι κατά τον προηγούμενο Νοέμβριο του 2009, τέθηκαν και άλλα θέματα (προβλήματα) σχετικά με τη μεταφορά των μαθητών των παραπάνω περιοχών στα σχολεία τους, 1) μέσω των συλλόγων των Γονέων και Κηδεμόνων, β) μέσω της εφημερίδας «Κυκλαδική» (φύλλο 2124 της 9-11-2009) και γ) σε συνάντηση των φορέων στο Δήμο Δρυμαλίας, στις 23-11-2009. Σε περίπτωση που δεν έχετε ενημερωθεί για τα παραπάνω, σας επισυνάπτω ένα έντυπο όπου αναφέρονται περιληπτικά τα εν λόγω θέματα. *Κοινοποίηση: 1. Αρμόδιο Γραφείο Α΄βάθμιας εκπαίδευσης Κυκλάδων (Σύρος) 2. Νομαρχία Κυκλάδων 3. Επαρχείο Νάξου 4, Πολιτιστικό Οργανισμό Δήμου Δρυμαλίας 5. Τοπικά μέσα ενημέρωσης Μεταφορά μαθητών με λεωφορεία του ΚΤΕΛ1. Υπάρχουν περίπου τριάντα παιδιά, Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου και ΤΕΛ Φιλωτίου, που οι μόνιμες κατοικίες τους βρίσκονται στις περιοχές Κάμπο και Χίλια Βρύση Κωμιακής, Ακρωτήρι, Εγγαρές και Γαλήνη. 2. Οι μαθητές αυτοί μεταφέρονται στα σχολεία τους με λεωφορεία του ΚΤΕΛ, με ειδικές συμφωνίες με το Επαρχείο και έτσι κι αλλιώς είναι πρόσθετα επιβαρυμένοι με επιπλέον χρόνο και ταλαιπωρία, ακόμα και αν όλα λειτουργούσαν άψογα. 3. α) Στα δρομολόγια του ΚΤΕΛ δεν υπάρχει καμία σταθερότητα. Δηλαδή: Το πρωί, το ξεκίνημα από την αφετηρία, κυμαίνεται μεταξύ 7.15΄μέχρι 7.40΄, πράγμα που σημαίνει ότι οι μικροί μαθητές, πρέπει να βγαίνουν στο δρόμο για να μη χάσουν το λεωφορείο, αν αυτό θα περάσει νωρίς, και να περιμένουν 20-25 λεπτά αν περάσει αργά. Και βέβαια η αναμονή αυτή γίνεται στον επαρχιακό δρόμο, με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, χωρίς στέγαστρα ή άλλου είδους προφύλαξη. β) Δύο φορές την εβδομάδα, τα παιδιά μεταφέρονται με το τακτικό δρομολόγιο Κωμιακή-Απόλλωνα-Εγγαρές-Χώρα, μαζί με πολύ κόσμο, με αποτέλεσμα, ειδικότερα αν το δρομολόγιο εκτελείται από τα μικρότερα λεωφορεία, να πληρούται το λεωφορείο και τα παιδιά (κυρίως αυτά που μπαίνουν στις Εγγαρές ή στη Γαλήνη) να αναγκάζονται να παραμένουν όρθια μέχρι τον προορισμό τους (τη Χώρα). Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι, συνήθως, σύμφωνα με μαρτυρίες των παιδιών, η ταχύτητα των λεωφορείων είναι παραπάνω από το επιτρεπόμενο και τα απότομα φρεναρίσματα πολύ συχνά, είναι ολοφάνερο πόσο επικίνδυνο για τα παιδιά είναι. 4. Για την επιστροφή των μαθητών το μεσημέρι, υπάρχουν δύο δρομολόγια: ένα στις 1.30’ και ένα στις 2.30’ . 5. Το λεωφορείο των 1.30 περνάει από το Σούπερ μάρκετ Ατλάντικ, όπου παραλαμβάνει, κυρίως, παιδιά του Δημοτικού, στην περίπτωση που σχολούν στις 1.15’. Το σημείο όπου περιμένουν τα παιδιά (ηλικίας από έξι ετών) είναι σχεδόν ένα ανύπαρκτο πεζοδρόμιο, χωρίς στέγαστρο, χωρίς κάποιες μπάρες για προφύλαξη, σε δρόμο που, ειδικότερα εκείνη την ώρα. έχει αυξημένη κίνηση, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανά πάσα ώρα τα παιδιά, τα οποία βέβαια περιμένουν παίζοντας. 6. Το μεγάλο πρόβλημα παρατηρείται στο επόμενο δρομολόγιο, που το πρόγραμμα αναφέρει ότι ξεκινάει στις 2.30 από την αφετηρία στην παραλία. Στην προκειμένη περίπτωση, τα παιδιά και του Δημοτικού (2ου και 4ου ) τις ημέρες που τελειώνουν στις δύο, είναι αναγκασμένα να διασχίσουν μεγάλη διαδρομή για να φτάσουν στο λεωφορείο (στην αφετηρία της παραλίας), αφού δεν περνάει από το σημείο που τα παίρνει το προηγούμενο δρομολόγιο (Ατλάντικ). 7. Η ταλαιπωρία όμως των παιδιών δεν τελειώνει εκεί, αφού, σε καμιά περίπτωση το λεωφορείο δεν ξεκινά στην ορισμένη ώρα. Είναι υποχρεωμένα να περιμένουν στη στάση μέχρι γύρω στις τρεις παρά δέκα. Αποτέλεσμα; 8. Τα παιδιά, που σχολούν στις δύο το μεσημέρι, να φτάνουν στα σπίτια μετά τις τρεις και τέταρτο το απόγευμα, αφού, μετά το πολύ πρωινό ξεκίνημα (πρέπει να ξυπνάνε πριν τις επτά), μετά από τη φυσική κούραση από το εφτάωρο του σχολείου, αφού έχουν υποστεί και όλα τα παραπάνω (και επαναλαμβάνω ότι το ωράριο αυτό ισχύει κάποιες μέρες και για παιδιά των μεγάλων τάξεων του Δημοτικού). 9. Συχνά, οι οδηγοί των λεωφορείων, στις Εγγαρές όπου λιγοστεύουν τα παιδιά, αφού τα περισσότερα κατεβαίνουν Γαλήνη και Εγγαρές, μεταβιβάζουν τα υπόλοιπα παιδιά (5-7 τον αριθμό) σε κάποιο Ι.Χ. με οδηγό, κατά πληροφορίες από τα παιδιά, μια κυρία, έναν νεαρό ή κάποιον άλλο, προκειμένου να φτάσουν στον προορισμό τους (Ακρωτήρι, Χίλια Βρύση, Κάμπο). Τα βασικά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν είναι: - Το θέμα της αναμονής των παιδιών στο Ατλάντικ (επαναπροσδιορισμός του σημείου αναμονής και προστασία των παιδιών στο σημείο αυτό). - Να ρυθμιστούν τα δρομολόγια σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες των μαθητών. - Το δρομολόγιο των 2.30 να σταματάει κοντά στα σχολείο να παίρνει τα παιδιά. - Το πρόγραμμα των δρομολογίων να δίδεται γραπτά και να τηρείται απολύτως. - Να ελέγχεται η ταχύτητα των λεωφορείων και η τήρηση των κανόνων συμπεριφοράς από τους αρμόδιους. - Να δείχνουν οι οδηγοί περισσότερη υπευθυνότητα, τη στιγμή μάλιστα που έχουν να κάνουν με μικρά παιδιά.

Τί λέει ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ και οδηγός του Ι.Χ.
Επικοινωνήσαμε αργά το απόγευμα εχθές με τον κ. Κορρέ, ο οποίος υπογράμμισε τα παρακάτω:
«Το δρομολόγιο αυτό έγινε την Παρασκευή που πήγαινα στο Αμπραάμ. Το δρομολόγιο αυτό ξεκινά από ‘δω από τη Χώρα στη 1:30… Είναι 2 η ώρα στο Αμπραάμ και 2:30 ξαναγυρίζει. Και ξαναπάει στο Αμπραάμ. Δηλαδή, έχουμε δυο δρομολόγια. 1:30 που πάει το Δημοτικό και 2:30 που πάει το Γυμνάσιο. Όταν έκανα λοιπόν το δρομολόγιο το πρώτο (1:30) … όταν ανέβηκα εδώ πριν από τις Εγγαρές και πήγαινα έξω, μου ανέβασε το λεωφορείο θερμοκρασία μεγάλη… Δηλαδή, έπιασε περίπου τους 90 βαθμούς. Με το που πήρα την κατηφόρα έπεσε λίγο αλλά έδειχνε ότι υπήρχε πρόβλημα. Κάτι έγινε. Ήτανε κολλημένος ένας θερμοστάτης. Φτάνοντας στις Εγγαρές, άλλες φορές είναι δυο-τρία παιδάκια. Τώρα ήτανε πέντε - έξι. Είχα εκεί, λοιπόν, το αμαξάκι μου, λέω να πάρω τηλέφωνο ένα ταξί και να βάλω κι εγώ μερικά και να πάμε μέσα, να σας πάω, γιατί δεν προλαβαίνω είναι και τα άλλα παιδιά και πρέπει να γυρίσω, και μετά να δω τί κάνω με το λεωφορείο. Βάζω, λοιπόν, τα τρία παιδάκια πίσω στο κάθισμα, ένα (1) μπροστά τέσσερα (4) … και τα δυο (2) παιδάκια τα μικρά, την ώρα που ‘έπαιρνα τηλέφωνο, μου λέει το ένα του Αλιμπέρτη το παιδάκι… εν τω μεταξύ, εγώ να σου πω ότι έχω ένα Ι.Χ. που είναι “στέσιον”, δηλαδή δεν έχει πορτ μπαγκάζ από πίσω σκοτεινό -…ξέρεις πώς είναι το “στέσιον”… Είχανε βάλει, λοιπόν, τις τσάντες τους από πίσω, μέσα στο “στέσιον”… Και μου λέει το κοπελουδάκι, “κύριε Γιακουμή να κάτσουμε εδώ πέρα…”. Δεξιά και αριστερά πίσω, στο “στέσιον” κάθονται τα παιδιά όμορφα… Και έχει και χώρο από πάνω... Εγώ, όμως, και το ξεκαθαρίζω, δεν είχα σκοπό να τα βάλω στο πίσω μέρος του Ι.Χ. Μου το ζητήσανε τα παιδιά… Δεν έπεται, βέβαια, ότι επειδή μου το είπανε αυτά, θα έπρεπε να το ‘κανα… Αλλά θεώρησα κιόλας ότι ήτανε ήδη 2 η ώρα, 2:5’ και θα έπρεπε 2:30 να ‘χω γυρίσει… Δηλαδή δεν είχα και χρόνο να περιμένω το ταξί. Γιατί δεν μπορούσα να παρατήσω εκεί τα παιδιά και να φύγω… Έπρεπε να πάρω τα παιδιά ή να περιμένω το ταξί να πάμε μαζί. Δεν άφηνα τα παιδιά από τα μάτια μου με τίποτα.
Το αυτοκίνητό μου έχει πίσω τζάμια. Είναι Ι.Χ. “στέσιον”. Λοιπόν: τα έβαλα πίσω τα παιδάκια, όπως σας περιέγραψα: τρία (3) στο πίσω κάθισμα, ένα (1) δίπλα μου και δυο (2) στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου. Αυτά τα παιδιά ήταν του Μανώλη του Αλιμπέρτη τα παιδιά, επαναλαμβάνω. Τα έβαλα, λοιπόν, μέσα τα παιδιά και τα πήγα. Δεν τα πήγα … ούτε να τρέχω να τα σκοτώσω … είμαι επαγγελματίας οδηγός πάνω από τριάντα χρόνια στο τιμόνι … ούτε σε άλλο αμάξι τα έβαλα, χωρίς φύλαξη … και πίσω το αυτοκίνητό μου ήταν κανονικά κλειστό. Είναι Ι.Χ. Ελάτε να το δείτε το αμάξι. Είναι αυτοκίνητο που δεν είναι κλειστό και τυφλό από πίσω. Αν ήταν ένα τέτοιο αυτοκίνητο δεν θα έβαζα ποτέ εγώ παιδιά στο πίσω μέρος. Είναι ένα αυτοκίνητο που παρέχει ασφάλεια. Έχει άνεση στο πίσω μέρος του. Κλείνει και κλειδώνει σωστά, η πίσω πόρτα. Όσο είναι το ύψος του ουρανού στο μπροστινό μέρος άλλο τόσο είναι και στο πίσω. Υπάρχουν παράθυρα και τζάμια. Απορώ γιατί μιλάει η κυρία για πορτ μπαγκάζ και σακιά με πατάτες…
Ήτανε μια περίπτωση … που έχουμε να κάνουμε με τριάντα (30) χωριά γύρω γύρω … Δεν με έπαιρνε δηλαδή εκείνη την ώρα να κάνω κάτι άλλο. Το μόνο που γινόταν ήταν να πάρω τηλέφωνο δυο ταξί να έρθουνε και να περιμένω εκεί για την ασφάλεια των παιδιών … που δεν θα προλάβαινα ούτε το επόμενο δρομολόγιο. Με αποτέλεσμα να γυρίσω αργότερα πίσω στην Χώρα που ήταν άλλα δύο (2) παιδάκια που έρεπε να τα πάω στο Αμπραάμ πάλι με το Ι.Χ. Δηλαδή εκείνη την ώρα που σχολούνε τα σχολεία και είναι και η ώρα του καραβιού, δεν είχα την δυνατότητα να κάνω κάτι άλλο. Εάν συνέχιζα, έτσι όπως ήτανε το λεωφορείο, και ζημιά θα έκανα και θα μπορούσε να πάρει και φωτιά, ξέρω ‘γω τι θα ‘κανε…
Δεν επικοινώνησε η συγκεκριμένη κυρία μαζί μου ποτέ μέχρι αυτή την ώρα… Σας λέω: σωστό δεν ήτανε, αλλά δεν με έπαιρνε να κάνω και κάτι άλλο. Δηλαδή, αν τα παράταγα εκεί και έφευγα θα ήτανε καλύτερα;
Αυτή η κυρία δεν ξέρω τί θέλει να πει… Η ώρα 2, είναι μια ώρα κρίσιμη… Σχολάνε όλα τα σχολεία. Δεν υπήρχαν τα περιθώρια για να κάνω κάτι άλλο. Ο κ. Αλιμπέρτης δεν διαμαρτυρήθηκε. Δεν μου είπε τίποτε. Τα παιδιά τα δικά της κάθονταν στο πίσω κάθισμα κανονικά. Τα παιδιά του Αλιμπέρτη ήτανε στο πίσω μέρος του Ι.Χ. Με ασφάλεια κάθονταν τα παιδιά και στο εμπρός μέρος του αυτοκινήτου μου και στο πίσω το μέρος. Γύρω γύρω παράθυρα υπάρχουν. Στο πίσω μέρος δεν υπάρχει στενότητα χώρου…».

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ