Δευτέρα 27 Αυγούστου 2012

Ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ - Που σημειώνεται άνοδος και που πτώση

Ανακοινώθηκαν οι βάσεις εισαγωγής στα ανώτατα και τα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Όλες οι πληροφορίες στην ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας results.minedu.gov.gr, όπου οι υποψήφιοι μπορούν να εισάγουν τον οκταψήφιο κωδικό αριθμό τους και τα τέσσερα αρχικά γράμματα από κάθε ένα από τα προσωπικά τους στοιχεία (επώνυμο, όνομα, πατρώνυμο και μητρώνυμο).
Η εντυπωσιακή άνοδος στις βάσεις των στρατιωτικών/αστυνομικών σχολών και η μεγάλη πτώση στις βάσεις των παιδαγωγικών σχολών, είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά των φετινών βάσεων εισαγωγής στα ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
Ανοδικές τάσεις καταγράφονται στις σχολές με μεγάλη ζήτηση (ιατρικές και νομικές) τόσο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη όσο και στην περιφέρεια, ενώ μικτά κινούνται οι πολυτεχνικές σχολές.
Στα συμπεράσματα από την επεξεργασία των στοιχείων περιλαμβάνεται και μια γενικότερη τάση εισαγωγής των υποψηφίων σε σχολές που βρίσκονται στους τόπους κατοικίας τους, προκειμένου να αποφύγουν το κόστος της φοιτητικής μετανάστευσης.
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που παρουσίασε σε συνέντευξη Τύπου, ο υφυπουργός Παιδείας Θ.Παπαθεοδώρου, στο 1ο επιστημονικό πεδίο καταγράφεται γενική άνοδος ( η άνοδος σε νομικές, φιλολογίες και ψυχολογία ξεκινάει από 350 μόρια και πάνω κατά μέσο όρο), στο 2ο ανοδικά κινήθηκαν οι βάσεις στα τμήματα φυσικής και πληροφορικής ενώ μικτή είναι η εικόνα στα τμήματα χημείας.
Στο 3ο επιστημονικό πεδίο, άνοδο κατέγραψαν οι βάσεις σε Ιατρική, Οδοντιατρική και Φαρμακευτική, ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η βάση εισαγωγής στην Φαρμακευτική Θεσσαλονίκης είναι υψηλότερη από τη βάση εισαγωγής στην Φαρμακευτική Αθήνας.
Στις Πολυτεχνικές Σχολές παρουσιάζονται διαφορετικές κατευθύνσεις. Πτώση στα αρχιτεκτονικά τμήματα και μικρή άνοδος σε ορισμένα βασικά τμήματα των αστικών κέντρων και της περιφέρειας όπως ναυπηγών ΕΜΠ (+40 μόρια), Τεχνολογίας Υπολογιστών Πάτρας (+65 μόρια) και αντίθετα Πολιτικών Μηχανικών ΕΜΠ (-299), Μηχανικών Υπολογιστών Θεσσαλονίκης (-19 μόρια), Χημικών Μηχανικών ΕΜΠ (-44 μόρια).
Στο 5ο επιστημονικό πεδίο καταγράφεται άνοδος σε όλα τα τμήματα και ιδίως στα οικονομικά τμήματα, τα τμήματα διοίκησης επιχειρήσεων και τμήματα τουριστικών επαγγελμάτων.
Αυξητικές είναι οι τάσεις τέλος και στις σχολές που σχετίζονται με τις καλλιέργειες και τη γεωργία (γεωπονικές, φυτικής παραγωγής κλπ).
Για άλλη μια χρονιά, πάντως, δεκάδες τμήματα των γενικών και ειδικών κατηγοριών ανοίγουν τις πύλες τους με λιγότερο από 10.000 μόρια με το χαμηλότερο το τμήμα Κλωστοϋφαντουργίας ΤΕΙ Πειραιά (ειδικές κατηγορίες Μουσουλμάνων) με 1584 μόρια, δηλαδή με βαθμό 1.
Φέτος υπέβαλαν μηχανογραφικό δελτίο 116.173 μαθητές. Εισήχθησαν 80.615 (45.559 στα ΑΕΙ και 32.689 στα ΤΕΙ) ενώ οι 15.000 από αυτούς προέρχονται από τις λεγόμενες ειδικές κατηγορίες (τρίτεκνοι, πολύτεκνοι κλπ).
Το ποσοστό επιτυχίας κυμάνθηκε στο 69%, από 62% πέρυσι, γεγονός που ο κ.Παπαθεοδώρου απέδωσε στη «συμβατότητα» των θεμάτων με τις γνώσεις των μαθητών. Οι κενές θέσεις φέτος σε ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι 1150 από 1568 πέρυσι.
Ο κ.Παπαθεοδώρου έκανε γνωστό, τέλος, ότι οι εγγραφές θα πραγματοποιούνται από την Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου έως την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου.
Δείτε τους πίνακες των βάσεων

Πέμπτη 23 Αυγούστου 2012

Μητροπολίτης Καθολικών Νάξου – Τήνου Νικόλαος: Ώρα να ζήσουμε την πραγματικότητα


Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Νάξου – Τήνου Νικόλαος σε ρόλο «ξεναγού» στην Μονή Ουρσουλινών που ανοίγει σήμερα τις πόρτες της για πρώτη φορά από το 1976 και μας μεταφέρει τους φόβους, την αγωνία αλλά και το όνειρο που έζησε στα πέντε χρόνια σχεδόν που κράτησε η προσπάθεια της πλήρους ανακαίνισης – Το πρόσωπο έκπληξη στην κοπή της κορδέλας 

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ

Από τα μέσα του 17ου αιώνα το τάγμα των Ουρσουλινών μοναχών ιδρύουν στη Νάξο τη πρώτη σχολή στην Ανατολική Μεσόγειο που είναι σε θέση να προσφέρει εκπαίδευση στα νεαρά κορίτσια σχεδόν από όλο τον κόσμο. Σε μία εποχή όπου η Τουρκοκρατία έχει σκεπάσει τα πάντα στον Ελλαδικό χώρο, η φτώχεια, ο φόβος και η ταπείνωση είναι σε πρωταγωνιστικό ρόλο η σχολή της Νάξου αποτελεί το φωτεινό λίκνο και έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Σε μία περίοδο, όπου ακόμη και η εκμάθηση των ελληνικών ειδικά στα κορίτσια είναι πολυτέλεια, το πρόγραμμα της σχολής περιλαμβάνει ξένες γλώσσες (αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά και βέβαια γαλλικά) αλλά και μουσική, ζωγραφική. Και βέβαια Ελληνικά. Δύο αιώνες αργότερα, το σχολείο διαμορφώθηκε σιγά – σιγά σε «Ελληνογαλλικό», το πρώτο χρονικά εκπαιδευτικό ίδρυμα αυτού του είδους στην Ελλάδα, για τη μαθητεία στη γαλλική γλώσσα και κουλτούρα. Διατηρεί αυτό το χαρακτήρα του μέχρι σήμερα με τις υψηλότατες επιδόσεις των μαθητών του στη Γαλλοφωνία.

Πολυτέλεια
Στη Νάξο, δυστυχώς η σχολή κλείνει τις πύλες της το 1976 και από τότε η παρακμή έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Χρόνο με το χρόνο το κτήριο καθώς μένει κενό και εγκαταλελειμμένο, χάνει την αίγλη του και εμφανίζει σημάδια διάλυσης. Η χειροτονία ως επισκόπου της Καθολικής Εκκλησίας, του Σεβασμιότατου Νικολάου Πρίντεζη στις 4 Ιουλίου 1993 (χειροτονία έγινε στην Τήνο) και η τοποθέτησή του ως Αρχιεπισκόπου Νάξου, Τήνου, Άνδρου, Μυκόνου, Αποστολικού Τοποτηρητή της Επισκοπής Χίου και Μητροπολίτη παντός Αιγαίου μοιάζει να αλλάζει τα δεδομένα ως προς τη χρήση του κτηρίου της άλλοτε κραταιάς σχολής Ουρσουλινών (ανήκει στην Καθολική Εκκλησία της Ελλάδας) καθώς μοιάζει να θέτει ως σκοπό της ζωής του την πλήρη ανακατασκευή του κτηρίου και την παράδοσή του στους κατοίκους της Νάξου. Άλλωστε όπως μας υπενθυμίζει και ο ίδιος «η Νάξος έχει την πολυτέλεια να έχει ένα κάστρο που κατοικείται και πρέπει και η σχολή να αποτελέσει μέλος αυτής της κοινωνίας και να αναδείξει το κάλλος αλλά και την ιστορία αυτής της περιοχής»… Έτσι λοιπόν μετά από πολύ κόπο και έχοντας την βοήθεια σημαντικών συνεργατών (Καστορίνης – Σεχρεμέλης) που είχαν το ρόλο του μελετητή και του μηχανικού το κτήριο παίρνει ζωή. Και σήμερα το απόγευμα με την κοπή της κορδέλας των εγκαινίων του ανελκυστήρα που μπορεί πλέον να μεταφέρει επισκέπτες αλλά κυρίως τους κατοίκου του κάστρου σε κάθε σημείο της σχολής, μοιάζει να έχει κερδίσει ένα …προσωπικό στοίχημα χρόνων…

Βιβλιοθήκη
Είχαμε την τύχη να έχουμε τον Σεβασμιότατο Νικόλαο στην είσοδο της Σχολής που αναλαμβάνει το ρόλο του ξεναγού. Μας δείχνει την είσοδο όπου δεσπόζει η εικόνα της Αγίας Ούρσουλας / ης (η Αγία Αγγέλα είναι η ιδρύτρια των Αδελφών Ουρσουλινών) και στη συνέχεια περνάμε στο πρώτο ενιαίο επίπεδο όπου δεσπόζουν οι ηλεκτρονικοί πίνακες και ο χώρος υποδοχής… Στη συνέχεια με τη βοήθεια του υπερσύχρονου ανελκυστήρα ανεβαίνουμε στην ταράτσα εκεί όπου θα δοθεί απόψε η μίνι δεξίωση και η θέα όχι μόνο της πόλης αλλά και των γύρω περιοχών κόβει την ανάσα. Μάλιστα στον ίδιο χώρο βρίσκονται και δύο διαμερίσματα για την φιλοξενία VIP προσώπων ενώ στη συνέχεια κατεβαίνουμε στους υπόλοιπους χώρους της σχολής. Εκεί όπου συναντάμε κοιτώνες (με δυνατότητα φιλοξενίας ακόμη και 30 ατόμων) αλλά και την τραπεζαρία. Μάλιστα υπάρχει εκθεσιακός χώρος (ήδη έχουν τοποθετηθεί τα πρώτα έργα που αποτελούν φόρο τιμής όσων έχουν πραγματοποιήσει εκθέσεις όλα αυτά τα χρόνια στο Πνευματικό κέντρο), ενώ στην αίθουσα παρασκευής φαγητού δεσπόζει η πλήρως ανακαινισμένη κουζίνα που υπήρχε από τον προηγούμενο αιώνα και λειτουργούσε. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι σε όλους τους χώρους υπάρχουν κομμάτια που αναδεικνύουν την προσωπικότητα του κάστρου (κίονες αλλά και η σχετική λιθοκατασκευή), όπως και η ύπαρξη πηγαδιού το οποίο έχει τρεχούμενο νερό σε βάθος πέντε μέτρων (!!!) Παράλληλα υπάρχει χώρος για τη δημιουργία βιβλιοθήκης με τον Σεβασμιότατο να μας αναφέρει ότι θα ήθελε να γίνει κάτι ανάλογο με την βιβλιοθήκη στη Τήνο που αποτελεί μία από τις σημαντικότερες πηγής αρχειακού υλικού στην Μεσόγειο με έγγραφα ακόμη και του 15ου αιώνα. Το κλου της ξενάγησης είναι η επιβλητική ξύλινη σκάλα που συνδέει τον δεύτερο με τον τρίτο όροφο και η οποία έχει «επιστρέψει» στην πρώτη της μορφή χάρη στην φροντίδα των ειδικών σε Νάξο και Αθήνα…

Αντίθεση
Η τελετή των εγκαινίων αναμένεται να πραγματοποιηθεί στην ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων που βρίσκεται στο 2ο όροφο και μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερα από 200 άτομα ενώ δύο είναι τα πρόσωπα που θα κόψουν την κορδέλα, η οποία θα αποτελέσει και τη λύση των «δεσμών» που κράτησαν τη σχολή σε κατάσταση … παρακμής για χρόνια. Ο Σεβασμιότατος Νικόλαος μας είπε ότι θέλει να βρεθούν στην αίθουσα η Μαργαρίτα Δελλαρόκα και η Μαρία Ρεμούνδου. Η μεν κ. Δελλαρόκα, σύζυγος Ιωάννη Δελλαρόκα είναι μία από τις τελευταίες εν ζωή μαθήτριες της σχολής Ουρσουλινών και με το αρχοντικό της στιλ δίνει λάμψη στην εκδήλωση. Η δε κ. Ρεμούνδου, μικρότερη αδελφή του πατήρ Εμμανουήλ Ρεμούνδου, του ακούραστου εργάτη της Εκκλησίας στη Νάξο συμβολίζει την ταπεινότητα καθώς για χρόνια υπηρετεί κι αυτή την Μητρόπολη θυσιάζοντας την προσωπική της ζωή. Και αυτή η αντίθεση (αριστοκρατίας / ταπεινοφροσύνης) είναι του ενδεχομένως να ταιριάζει στη σχολή που μετά από περίπου 30 χρόνια αποκτά και πάλι σφυγμό…

Αυτοσυντηρούμενο
Η περιήγηση τελείωσε και ο Σεβασμιότατος μας καλεί στο επισκοπικό του γραφείο όπου μας μιλάει για το όνειρο, τα προβλήματα, τους φόβους και την αγωνία του από την πρώτη στιγμή (το 2004) έως και σήμερα αλλά ξεκαθαρίζει ότι «χρειάζεται ακόμη δουλειά καθώς άλλο η ολοκλήρωση ενός έργου και άλλο η λειτουργία του. Ελπίζω ότι την άνοιξη του 2013 θα είναι σε θέση να λειτουργήσει κανονικά το κτήριο. Και το πιο σημαντικό; Να είναι αυτοσυντηρούμενο. Γιατί μόνο σ’ αυτή την περίπτωση θα έχουμε την δυνατότητα να παραδώσουμε αυτό το έργο στη κοινότητα της Νάξου». Και όπως μας τόνισε «θα είχαμε ξεκινήσει νωρίτερα αλλά είχε προηγηθεί ένα ανάλογο έργο στην Τήνο. Όταν το 2000 τελειώσαμε, προσπαθήσαμε να τρέξουμε αυτό το έργο με δεδομένο ότι το κτήριο ήταν επικίνδυνο και ήδη στα όρια του. Εάν αργούσαμε λίγο ακόμη ή υπήρχε κάποια σεισμική δόνηση δεν ξέρω τι θα είχε συμβεί. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η άψογη συνεργασία ανάμεσα στους Καστορίνη και Σεχρεμέλη που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους ώστε αυτό το έργο να γίνει πραγματικότητα. Το αγάπησαν σαν δικό τους παιδί και αυτό φάνηκε στο αποτέλεσμα. Το πονέσαμε όλοι, κάθε λεπτομέρειά του γιατί επιμένω ότι ήταν ένα έργο πολύ σημαντικό. Όχι μόνο για την Σχολή ή την Εκκλησία αλλά και την ίδια την κοινωνία του νησιού».

Προβολή
Ειδική αναφορά γίνεται στον ανελκυστήρα με τον Σεβασμιότατο να τονίζει ότι «από τη πρώτη στιγμή είχα ως στόχο οτιδήποτε γίνει να είναι στην υπηρεσία του ανθρώπου. Και ήθελα να φτιάξουμε έναν μηχανισμό που να εξυπηρετεί και τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες. Γιατί να υπάρχουν ανάλογοι μηχανισμοί σε άλλα μέρη της Ελλάδας και όχι στη Νάξο; Γιατί να αποκλείουμε από την έλευση στο Κάστρο αυτών των ανθρώπων; Κάποιοι μίλησαν ακόμη κι εδώ στο νησί για αυταπάτες. Όμως, ήταν από τους βασικούς όρους συνεργασίας με τον μηχανικό που πήρε το έργο. Ο Δήμαρχος Νάξου κ. Μαργαρίτης στην τελευταία του επίσκεψη μου εκμυστηρεύτηκε ότι «η ολοκλήρωση αυτού του έργου θα αποτελέσει την καλύτερη προβολή για το νησί και θα αυξήσει την επισκεψιμότητα». Θέλω να πιστεύω ότι έχει δίκιο. Βέβαια κάθε έργο έχει τις ανάγκες του. Η σχολή για να μπορέσει να λειτουργήσει όπως εγώ τουλάχιστον την ονειρεύομαι χρειάζεται σημαντικό προσωπικό. Όχι μόνο σε επίπεδο καθαριότητας αλλά θέλει διαχειριστή, φύλακα, συντηρητή, τεχνικό και βέβαια ξεναγούς. Τουλάχιστον ένα προσωπικό δέκα ατόμων την καλοκαιρινή περίοδο με δεδομένο ότι εκτός από την φιλοξενία προσώπων θα υπάρχουν ανοιχτές η πινακοθήκη, η βιβλιοθήκη, η έκθεση μαρμάρων… Και βέβαια ο ανελκυστήρας που θα ενώνει τη χώρα (από το ύψος του Αγίου Μηνά) με το Κάστρο… Ακόμη και έχουμε ξεκινήσει και δέχομαι αιτήσεις για εργασία. Αλλά ποιος θα τους πληρώνει; Εδώ λοιπόν είναι αυτό που είπα και νωρίτερα. Το κτήριο θα πρέπει να αυτοσυντηρηθεί με την εκποίηση ειδικών χώρων που έχουν σχεδιαστεί για το σκοπό αυτό, είτε μιλάμε για καταστήματα ειδών σουβενίρ είτε για λειτουργία ακόμη και καφετέριας / εστιατορίου εντός του κτηρίου»…

Στο 85%
Ο Σεβασμιότατος εκφράζει την ικανοποίησή του για το έργο. «δώσαμε τεράστια προσοχή στην λεπτομέρεια. Θα μπορούσε το έργο να είναι έτοιμο από το 2011, Όμως θέλαμε να προσέξουμε τα πάντα. Να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα και όταν κοπεί η κορδέλα τα περισσότερα να λειτουργούν στην εντέλεια. Άλλωστε τώρα αρχίζουν τα πιο δύσκολα σημεία καθώς πρέπει να οργανώσουμε τη λειτουργία του κτηρίου. Αλλά πράγμα η ολοκλήρωση ενός έργου κι άλλο η λειτουργία του. Αυτή τη στιγμή είμαστε περίπου στο 85% αλλά χρειαζόμαστε ακόμη χρήματα για τον εξοπλισμό, την επίπλωση, τις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις ώστε να πούμε ότι όλα είναι έτοιμα»… Κι εδώ μας αναφέρει ότι «όλα αυτά τα χρόνια δεν διστάζω να πω ότι φοβήθηκα, αρρώστησα με την αγωνία να πάνε όλα κατ’ ευχήν. Και δόξα τω θεώ όλα κύλισαν καλά»…

Φόβος
Μας εξηγεί ότι δύο ήταν οι μεγαλύτεροι φόβοι που είχε όλο αυτό το διάστημα «ο πρώτος φόβος ήταν αυτός του ατυχήματος. Είτε μιλάμε για εργάτες, είτε για επισκέπτες. Πάνω απ όλα ήταν ο άνθρωπος. Να μην γίνει τίποτα καθώς το κτήριο είχε προβλήματα. Οι αποζημιώσεις που προβλέπονταν στο συμβόλαιο ήταν εντυπωσιακές. Και όμως όλα πήγαν καλά. Ο άλλος μου φόβος ήταν τα χρήματα λόγω της συγκυρίας με την οικονομική κρίση που ξέσπασε στην Ελλάδα. Πραγματοποιήσαμε δύο πωλήσεις, ενός οικοπέδου στην περιοχή στο Λουτράκι και ενός μικρού ακινήτου για να μπορέσουμε να βρούμε τα χρήματα για να ξεκινήσουμε. Αυτά τα χρήματα κατατέθηκαν σε τράπεζα της Νάξου. Όχι στην Αθήνα ή σε άλλη περιοχή. Αλλά δυστυχώς δεν είχαμε συμπαράσταση από την τοπική κοινωνία. Ούτε η τοπική αυτοδιοίκηση σε Α και Β βαθμό, ούτε ο Δήμος, ούτε η περιφέρεια μας συμπαραστάθηκαν. Μάλιστα τώρα τελευταία που αναζήτησα χορηγούς για την ολοκλήρωση της κατασκευής του ανελκυστήρα ένιωσα τεράστια απογοήτευση. Έστειλα σε συγκεκριμένες εταιρίες και τράπεζες το φάκελο που περιελάμβανε όλα τα έγγραφα και τις προοπτικές για να επενδύσουν ως χορηγοί σ’ αυτό το έργο, αλλά δεν μπήκαν καν στον κόπο να μου απαντήσουν. Ούτε καν μία αρνητική απάντηση δεν πήρα. Σιωπή. Κι αυτό με ενόχλησε περισσότερο.

Σιωπή
«Εμείς βασιστήκαμε στην κοινωνία της Νάξου. Εδώ επενδύσαμε τα χρήματα, το εργατικό προσωπικό ήταν από την Νάξο και είμαι ευτυχής γιατί αυτοί οι άνθρωποι δούλεψαν με την καρδιά τους. Τουλάχιστον πενήντα άνθρωποι είχαν δουλειά αυτό το δύσκολο διάστημα. Και δεν αναφέρομαι στους εθελοντές ή τους ανθρώπους της εκκλησίας όπου ο καθένας έδωσε ότι μπορούσε. Κανείς δεν είναι σε θέση να διεκδικήσει την πατρότητα αυτού του έργου σε ατομικό επίπεδο. Είναι απόλυτα συλλογική εργασία και ανήκει σε όλους. Δεν ζητήσαμε κάτι ξεχωριστό όταν ζητήσαμε αρωγή καθώς και η Εκκλησία έχει τα όρια της. Αλλά δυστυχώς ως απάντηση πήρα σιωπή. Βλέπεις αυτό το έργο θα μείνει και μετά από εμάς. Εμείς θα φύγουμε, αλλά το έργο αυτό θα μείνει εδώ. Στη Νάξο. Στους Ανθρώπους της. Κάποια στιγμή πρέπει να ήταν το πιο σημαντικό έργο σε όλο το Αιγαίο. Όμως, όταν έτεινα το χέρι και ζήτησα βοήθεια με αντάλλαγμα την δική τους προβολή δεν πήρα τίποτα πίσω…»

Όνειρο
Η ώρα έχει περάσει πλέον. Ο Σεβασμιότατος είναι έτοιμος για την τελευταία επιθεώρηση ώστε όλα σήμερα να είναι έτοιμα. Πριν ανανεώσουμε για σήμερα το ραντεβού μας στην τελετή των εγκαινίων μας δηλώνει με το χαμόγελο που τον χαρακτηρίζει άλλωστε «μέχρι τώρα νομίζω ότι ζούσαμε το όνειρο της ολοκλήρωσης του έργου. Από σήμερα που έχουμε ξυπνήσει πλέον, ζούμε την πραγματικότητα. Και είμαι πολύ ευτυχής»….

Τετάρτη 22 Αυγούστου 2012

ΔΑΝΑΚΟΣ: Να φτιαχτεί ο δρόμος να έχουμε …παρέα


Άμεση προτεραιότητα για τους κατοίκους του Δανακού αποτελεί η ολοκλήρωση του δρόμου προς τα Λυγαρίδια που θα ενώσει τη Νάξο με τις Μικρές Κυκλάδες, αλλά θα αλλάξει και τη δική τους ζωή – Ποια προβλήματα συναντούν - Ο ρόλος της Πηγής στην καθημερινότητά τους – Τι γίνεται με το σχολείο αλλά και το δρόμο προς τον Φωτοδότη 

ΤΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΛΙΑΝΟΥ

Λένε ότι η ωραιότερη στιγμή όταν βρίσκεται κάποιος στην πηγή (ή Βρύση), κάτω από την Εκκλησιά της Ζωοδόχου Πηγής και υπό την σκιά των θεόρατων πλατάνων είναι όταν αναλαμβάνουν δράση τα τζιτζίκια… Η ακουστική βοηθάει ώστε η μουσική που φτάνει στα αυτιά όλων να ηχεί ως θείες μελωδίες, ενώ και οι εικόνες από το σκηνικό που έχει στηθεί με τόση φυσικότητα συντελούν ώστε το ταξίδι σε μία άλλη διάσταση να είναι ολοκληρωμένο…. Όμως, το πιο εντυπωσιακό είναι αυτό που ενδεχομένως να συμβεί το βράδυ της Τετάρτης όταν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης (έχει επισκεφτεί τον Δανακό και το 2010 και έχει εκφραστεί με τα καλύτερα λόγια για το χωριό) θα επιχειρήσει να βάλει τα στοιχεία της φύσης στο παιχνίδι της παράστασης. Είναι η στιγμή που σε πλήρη ησυχία του ακροατηρίου, σταματάει να τραγουδάει, η μουσική χαμηλώνει την έντασή της και τα τζιτζίκια παρά το γεγονός ότι είναι βράδυ γίνονται μέλη της συναυλίας. Και τότε η μαγεία είναι αυτή που χαρακτηρίζει το δρώμενο στον Δανακό….

Ετυμολογία
Δανακός… Χωριό που βρίσκεται στη ρεματιά ανάμεσα στα δύο βουνά και με υψόμετρο περίπου 400 μέτρα μοιάζει να είναι αποκομμένο από την υπόλοιπη Νάξο. Αν και βρίσκεται ανάμεσα σε Φιλώτι και Απείρανθο ουσιαστικά δεν μοιάζει να έχει καμία σχέση μαζί τους καθώς τα περισσότερα επίθετα που υπάρχουν έχουν μοναδικότητα… Αν και έχουν θέα στον κόλπο της Μουτσούνας και κοιτάζουν τις Καμάρες και την Δονούσα, η σχέση των κατοίκων με τη θάλασσα είναι περισσότερο τυπική καθώς οι περισσότεροι έως και τα τέλη της δεκαετίας του 60 ουσιαστικά δεν ήξεραν μπάνιο… Χωριό που έχει τις ρίζες στην αρχαιότερα (φημολογείται ότι είναι από τα αρχαιότερα στη Νάξο) με την ετυμολογία του ονόματος του να προέρχεται από το αρχαίο περιεκτικό δονακών - δονακώνος, δηλαδή τόπος γεµάτος µε δανακές, καλαµιώνες… Υπάρχουν βέβαια και άλλες πληροφορίες που μιλούν για μετακίνηση του χωριού από άλλη περιοχή (η βάση του ήταν κοντά στην εκκλησία του Αι Γιάννη του Θεολόγου στο νεκροταφείο) λόγω επίθεσης από πειρατές, ενώ η ιστορικότητα του οικισμού από τα χρόνια του Βυζαντίου ενισχύεται τόσο από τις παραδόσεις για θησαυρούς της βασιλοπούλας, όσο και από το κάστρο του Φωτοδότη, τα βυζαντινά του µνηµεία, τον  ανεικονικό ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου της εικονοµαχικής περιόδου στο νεκροταφείο και βέβαια το µοναστήρι του Φωτοδότη….

«Απομόνωση»
Αυτά όσον αφορά το παρελθόν…. Αυτό που έχει σημασία σήμερα είναι το παρών. Και ο Δανακός κερδίζει, κυρίως το καλοκαίρι, τις εντυπώσεις χάρη στην ετήσια συναυλία που γίνεται στη Πηγή του χωριού μετά από ενέργεια που πραγματοποιεί με επιτυχία η ΠΕΔΑΝ, η πολιτισμική εταιρία του χωριού… Συναυλία που λόγω θέσης αλλά και επιλογής καλλιτέχνη μοιάζει ως ένα από τα must γεγονότα του καλοκαιριού συγκεντρώνοντας περίπου 1000 επισκέπτες τη συγκεκριμένη βραδιά. Τι γίνεται όμως όλες τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου; Ποια είναι τα προβλήματα της καθημερινότητας των λιγοστών μόνιμων κατοίκων (περίπου 100) του οικισμού; Με την βοήθεια του προέδρου Κωνσταντίνου Βάσιλα, του προέδρου του Πολιτιστικού συλλόγου Στέλιου Δρυμαλίτη αλλά και αρκετών εκ των κατοίκων που μαζεύτηκαν σε ένα πολύ γραφικό καφέ – εστιατόριο κοντά στη πηγή προσπαθούμε να μάθουμε πως περνούν τις ημέρες τους εδώ στον Δανακό, περίπου 30 χιλιόμετρα από τη Χώρα και μέσα σε μία ρεματιά, δίνοντας την αίσθηση ότι είναι απομονωμένοι από το υπόλοιπο νησί… Άλλωστε, με βάση τα λεγόμενά τους τον χειμώνα λόγω θέσης η καταχνιά σκεπάζει το χωριό, από πλευράς επικοινωνίας οι δύο μόνο από τις τρεις μεγάλες κινητές εταιρίες τηλεφωνίας έχουν σήμα και η καλύτερη συντροφιά των κατοίκων είναι η τηλεόραση. Χάρη βέβαια στην ιδιωτική πρωτοβουλία και όχι το κράτος με την τοποθέτηση δέκτη που μπορεί να δώσει τέσσερα πέντε κανάλια στη διάθεση των τηλεθεατών…

Σχολείο
Το ευχάριστο είναι ότι από χθες ξεκίνησε η λύση ενός προβλήματος που ταλανίζει αρκετό καιρό τώρα τους κάτοικους του χωριού: η επισκευή του δημοτικού σχολείου. Ήδη από τη Δευτέρα έχει μπει συνεργείο που πιάνει δουλειά με στόχο έως το πρώτο κουδούνι, στις 11 Σεπτεμβρίου να έχει καλλωπιστεί τουλάχιστον εσωτερικά το σχολείο αν και όπως αναφέρουν οι κάτοικοι, το σωστό και πρέπον θα ήταν να αλλάξει η οροφή καθώς σοβάδες έχουν πέσει στο παρελθόν (όχι βέβαια σε ώρα μαθήματος ή λειτουργίας του σχολείου) και η υγρασία έχει διαβρώσει συν τω χρόνω τους τοίχους. Οι φθορές από το χρόνο είναι συνεχείς αλλά προφανώς ήρθε η ώρα για να δοθεί μία λύση που αν μη τι άλλο θα διατηρήσει το κτήριο για μερικά χρόνια ακόμη… Από εκεί και πέρα, ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας κ. Βάσιλας δεν κρύβει την απογοήτευσή του για το γεγονός ότι «δυστυχώς η κατάσταση δεν είναι καλή με τον Καλλικράτη. Δεν υπάρχει το ρευστό για να μπορέσουμε να κάνουμε έστω και το πιο απλό έργο. Πέρυσι με τη ΣΑΤΑ καταφέραμε ίσα ίσα να στρώσουμε το δρόμο για τα Λυγαρίδια. Φέτος, τα χρήματα θα πάνε στο σχολείο αλλά θα θέλαμε να βρούμε λύση και στο πρόβλημα με την αντικατάσταση των αμιαντοσωλήνων που μεταφέρουν νερό σε κομμάτι του χωριού. Πρέπει να γίνει αλλαγή δικτύου ώστε όλοι να έχουμε δικαίωμα στη χρήση του νερού». Μάλιστα, ο Δανακός είναι ένα από τα λίγα χωριά στη Νάξο (ίσως και το μοναδικό) που παίρνει νερό από την δική του πηγή, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι φείδεται προβλημάτων…

Για όλους
Όμως, αυτό που καίει τους κατοίκους είναι η ολοκλήρωση του δρόμου προς τα Λυγαρίδια. Ενός δρόμου που όπως αναφέρει ο Στέλιος Δρυμαλίτης – πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου του χωριού – δεν αφορά μόνο το ίδιο το χωριό αλλά γενικότερα τη Νάξο «αυτός ο δρόμος δεν είναι μόνο για μας. Είναι για όλη τη Νάξο. Κι αυτό γιατί θα ενώσει το νησί με τις Μικρές Κυκλάδες. Η απόσταση θα μειωθεί σημαντικά, καθώς δεν θα χρειάζεται πλέον να κατέβουν από το δρόμο της Μουτσούνας αλλά θα κόβουν από εδώ και θα φτάνουν στο Βόλακα στο μισό σχεδόν χρόνο όταν περάσουν από το Φιλώτι. Είναι έργο ανάπτυξης και πνοής για όλους. Και βέβαια για εμάς». Για να προσθέσει ο πρόεδρος κ. Βάσιλας «Θα αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο το χωριό. Ενδεχομένως να έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώσουμε ακόμη περισσότερο την περιοχή γύρω από τη Πηγή. Ναι μπορεί να είμαστε οι πρώτοι που κερδίζουν από την ολοκλήρωση του έργου, αλλά είναι για όλους». Ο κ. Βάσιλας μας αναφέρει ότι το έργο της δημιουργίας του δρόμου ξεκίνησε πριν από πολλά χρόνια (περίπου 30) με αφορμή έργα πυροπροστασίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση με τη δημιουργία δασικών δρόμων… Επί 14 χρόνια ουσιαστικά ο δρόμος δεν έχει αλλάξει. Βελτιώσεις έχουν γίνει, αλλά παραμένει ένας αγροτικός δρόμος με αρκετά δύσκολα σημεία και μάλιστα υπήρχε και ατύχημα πριν από μερικά χρόνια. Είναι χωματόδρομος που δεν επιτρέπει τη χρήση από μη αγροτικά αυτοκίνητα. Είναι μία απόσταση περίπου 7 χιλιομέτρων που θα μπορούσε να έχει βρει λύση εάν δεν έβαζε κάθε φορά η πολιτεία κάποιο εμπόδιο. Αρχικά όπως μας ανέφερε ο κ. Βάσιλας το πρόβλημα ήταν το γεγονός ότι υπήρχε υψομετρική διαφορά και θα έπρεπε να γίνουν πολυδάπανα έργα και στη συνέχεια βρέθηκε μία άλλη δικαιολογία από τη περιφέρεια, αυτή του ιδιοκτησιακού καθώς υπήρχαν περίπου 200 μέτρα στο σύνολο του δρόμου όπου το καθεστώς δεν ήταν ξεκάθαρο….

Δικαιολογίες
«Κι εκεί έχουμε κολλήσει» μας αναφέρει ο κ. Βάσιλας και προσθέτει ότι «τους πήγαμε και μελέτη, του κ. Φρατζεσκάκη. Και η απάντηση που πήραμε ήταν «αφήστε την και θα την δούμε». Φέτος τον Μάιο ήρθαν και είδαν και πάλι το δρόμο. Τους ζητάμε να ξεκινήσουν τις εργασίες και θεωρούμε ότι όταν φτάσουν στο επίμαχο σημείο όλα θα κυλίσουν ομαλά. Αρνούνται από την περιφέρεια. Μας λένε ότι πρέπει να γίνει ολοκληρωμένη μελέτη. Και έτσι απορρίπτεται συνεχώς το έργο. Πάντα υπάρχει μία δικαιολογία. Από το Δήμο μας λένε ότι θα το κάνουν. Και τους ακούω. Άλλωστε με τον Δήμο έχουμε άριστες σχέσεις. Μία φορά σχεδόν την εβδομάδα είμαι στο Δημαρχιακό Μέγαρο. Μιλάω και με τον Δήμαρχο και με τον κ. Πρωτονοτάριο. Κατανοούν την ανάγκη για την ολοκλήρωση του δρόμου. Υπάρχει η υπόσχεση ότι θα τον κάνουν. Εμείς θέλουμε να ξεκινήσει γιατί το θέλουν όλοι. Έτσι θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε καλύτερα και τις δυνατότητες που μας παρέχει η Πηγή». Η καλύτερη πάντως απάντηση ως προς την αναγκαιότητα της διάνοιξης του δρόμου έρχεται από μία κυρία που ακούει τη κουβέντα, παρεμβαίνει αρκετά συχνά με έγκαιρες τοποθετήσεις και καταλήγει «για μένα είναι η καλύτερη συντροφιά το χειμώνα. Να ακούω τα αυτοκίνητα να περνούν στο δρόμο. Είναι η παρέα μου»… Ακούγεται ειρωνικό πάντως καθώς οι περισσότεροι από εμάς αναζητούμε τρόπους να απομακρύνουμε τα αυτοκίνητα από τη καθημερινότητά μας και στο Δανακό ζητούν τη παρουσία των τροχοφόρων ως ένδειξη παρέας….

Φωτοδότης
Όμως, ένα άλλο ζήτημα που απασχολεί το χωριό είναι το Μοναστήρι του Φωτοδότη Χριστού κι αυτό γιατί όπως μας αναφέρει ο πρόεδρος του χωριού «είναι κρίμα». Δόθηκαν πάρα πολλά χρήματα από την Αρχαιολογία ώστε να αποκαταστήσουν τον Πύργο και αναδείξουν την ιστορικότητα του χώρου αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει δρόμος ικανός να μεταφέρει τους επισκέπτες που είναι εκατοντάδες. Αναγκάζονται να περπατήσουν περίπου 1 ½ χιλιόμετρα με τα πόδια καθώς τα τουριστικά λεωφορεία δεν πηγαίνουν έως το μοναστήρι. Ο δρόμος είναι και εδώ αγροτικός, φτιάχτηκε εν μία νυκτί όπως γίνεται πάντα αλλά μέχρι εκεί. Εάν θέλουμε να αναδείξουμε ένα τόσο σημαντικό μνημείο όχι μόνο για το χωριό αλλά για όλη τη Νάξο, καθώς το διαφημίζουμε στους οδηγούς, θα πρέπει να δώσουμε την δυνατότητα στους επισκέπτες να μπορούν να φτάσουν έως εκεί με άνεση. Αυτό είναι το δεύτερο νομίζω πιο σημαντικό πρόβλημα για το χωριό και παρά την οικονομική κρίση θεωρώ ότι μπορούμε να πετύχουμε κάποια πράγματα. Αυτά που ζητάμε, είτε λέγεται δρόμος προς τα Λυγαρίδια είτε προς το μοναστήρι του Φωτοδότη, δεν είναι μόνο για εμάς»…

Καθαριότητα
 Η καθημερινότητα πάντως των περίπου 100 κατοίκων του χωριού μοιάζει να μην αντιμετωπίζει μεγάλα προβλήματα. Με την αγορά των μικρών λεωφορείων από το ΚΤΕΛ, η συγκοινωνιακή σύνδεση με την υπόλοιπη Νάξο είναι σε καλό επίπεδο. Καθημερινή το χειμώνα λόγω σχολείων, και δύο φορές την εβδομάδα τους καλοκαιρινούς μήνες, μοιάζει αρκετή για τους κατοίκους. Η επίσκεψη του αγροτικού γιατρού μία φορά την εβδομάδα δίνει λύσεις στα προβλήματα που ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι, ενώ η διασκέδασή τους, τον χειμώνα περιορίζεται στην τηλεόραση. Το χιούμορ πάντως δεν τους λείπει καθώς όπως αναφέρουν «βλέπουμε τα τούρκικα σίριαλ για να περνάει η ώρα, αλλά παλεύουμε να μάθουμε έστω και την καληνύχτα αλλά δεν μπορούμε». Στο χωριό υπάρχουν αρκετά κλειστά σπίτια λόγω του ότι οι περισσότεροι κάτοικοι είτε ζουν στην Χώρα το χειμώνα, είτε στην Αθήνα, ενώ η καθαριότητα αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει μόνιμος υπάλληλος που να καθαρίζει το χωριό. Εδώ σημαντικό ρόλο παίζουν οι γυναίκες του χωριού που αναλαμβάνουν δράση με τον πρόεδρο να δηλώνει «φέτος δεν ήρθαν από το Δήμο να καθαρίσουν ούτε του Χριστού που είναι το πανηγύρι του χωριού. Η αποκομιδή γίνεται κανονικά, δεν υπάρχει πρόβλημα τον τομέα αυτό, αλλά το ζητούμενο είναι ο καθαρισμός που όμως δεν έγινε φέτος… Πέρυσι ήρθαν δύο αλλοδαποί για δύο μέρες, αλλά δεν πρόσφεραν τίποτα….»

Κουζινομαγειρέματα
Ο πρόεδρος στέκεται στη βοήθεια που προσφέρουν οι δύο πολιτιστικοί σύλλογοι, ο κ. Δρυμαλίτης μας αναφέρει για την έκδοση των «Δανακιώτικων Νέων» μίας τριμηνιαίας εφημερίδας που σχολιάζει τα δρώμενα στο χωριό και στις εκδηλώσεις των χωριανών εντός ή εκτός Δανακού και περιμένουν πλέον και τα «κουζινομαγειρέματα», μία εκδήλωση που παραδοσιακά γίνεται τον Ιούλιο, αλλά φέτος μετατέθηκε για τον Σεπτέμβριο. Εκεί όπου οι νοικοκυρές του χωριού θα δείξουν μέρος της τέχνης τους προσφέροντας άφθονους μεζέδες στους επισκέπτες και βέβαια θα υπάρχει και το σχετικό βραβείο για τις καλύτερες… Οπότε εάν χάσετε την αυριανή συναυλία του Ιωαννίδη στην Βρύση / Πηγή του χωριού μην απελπίζεστε. Στις αρχές Σεπτεμβρίου έχετε μία ακόμη ευκαιρία που σίγουρα είναι πιο γευστική και με δεδομένο ότι θα πραγματοποιηθεί κι αυτή στη Πηγή τότε ενδεχομένως να είναι και καλύτερη. Τι λέτε;

Τρίτη 21 Αυγούστου 2012

Πήραν μία πρώτη γεύση οι μικροί ιστιοπλόοι της Νάξου


Ολοκληρώθηκαν τα μαθήματα ιστιοπλοΐας που διοργάνωσε ο ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ που είχαν διάρκεια δύο εβδομάδων και έδωσαν το παρών 55 παιδιά – Τι αναφέρει ο προπονητής Αλέξανδρος Κοττάκης και ποιες προτάσεις καταθέτει ώστε η Νάξος να αποκτήσει κάποια στιγμή καλύτερη επαφή με το …νερό

Επί δύο εβδομάδες τα παιδιά της Νάξου (ως επί τω πλείστο) μάθαιναν τα μυστικά της ιστιοπλοΐας από τον Αλέξανδρο Κοττάκη και με την διακριτική παρουσία του ναυαγοσώστη Κωνσταντίνου Βατικιώτη. Ο Δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων χάρη στον ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ είχε την δυνατότητα να προσφέρει κυρίως στα παιδιά των ναξιωτών την δυνατότητα να γνωρίσουν τι σημαίνει ιστιοπλοΐα και κυρίως να έρθουν ακόμη πιο κοντά με το υγρό στοιχείο. Είχαν άλλωστε προηγηθεί και τα μαθήματα κολύμβησης στον ίδιο χώρο καθότι μιλάμε για το Βίντσι (θεωρείται ιδανικός τόπος για τα πρώτα βήματα των παιδιών στα μαθήματα θαλάσσιων σπορ) όπου το καλοκαίρι αποτελεί το σημείο αναφοράς στις αθλοπαιδιές των μικρών παιδιών… Η τελετή παράδοσης των διπλωμάτων πραγματοποιήθηκε την Κυριακή όπου το παρών έδωσαν ο Δήμαρχος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κ. Μανώλης Μαργαρίτης αλλά και ο πρόεδρος του ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ κ. Ιάκωβος Ναυπλιώτης – Σαραντινός οι οποίοι και απέδωσαν τα διπλώματα στους νεαρούς ιστιοπλόους που έδειξαν να απολαμβάνουν την όλη διαδικασία.

Επένδυση
Με την λήξη των υποχρεώσεων μιλήσαμε με τον προπονητή ιστιοπλοΐας Αλέξανδρο Κοττάκη ο οποίος και μας έθεσε τους προβληματισμούς του σχετικά με τα δρώμενα στη Νάξο… «Είναι η 3η φορά που έρχομαι στο νησί για να κάνω μαθήματα και αυτό που με εντυπωσιάζει κάθε φορά είναι η δίψα των παιδιών. Αυτό που ακούω είναι «πότε θα κάνουμε πάλι μάθημα»… Η πρώτη χρονιά ήταν το 2009, είχαμε πάλι μαθήματα το 2010 ενώ πέρυσι δεν έγιναν καθώς υπήρχε η σκέψη να αναλάβει τα μαθήματα ο όμιλος. Φέτος είμαστε πάλι εδώ με τον Δήμο σε ρόλο οργανωτή. Είχαμε περίπου 80 αιτήσεις αλλά κρατήσαμε μόλις τα 55 παιδιά, εκ των οποίων το 95% προέρχονται από τη Νάξο. Τα μαθήματα ήταν καθημερινά για δύο εβδομάδες και πρέπει να σας πω ότι με βάση την εμπειρία μου  - από τον Ναυτικό Όμιλο Αίγινας και του Καλαμακίου όπου εργάζομαι το χειμώνα – ο Δήμος κάνει μεγάλη προσπάθεια. Αυτά τα μαθήματα δίνονταν δωρεάν όταν στην Αθήνα το αντίστοιχο κόστος είναι 200 με 300 ευρώ ανά παιδί. Άρα είναι μία επένδυση που γίνεται από το Δήμο και θα πρέπει να έχει συνέχεια ώστε να μην πάει χαμένη».

Ορεκτικό
Τι μαθαίνουν τα παιδιά στο διάστημα αυτό; «η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούν να μάθουν και πολλά πράγματα. Οπότε μένουμε στα βασικά. Τους κανόνες της ιστιοπλοΐας, να διαβάζουν τον καιρό, να κάνουν κόμπους και βέβαια πλεύσεις με αναστροφή. Ουσιαστικά μιλάμε για την πρώτη επαφή με την αγωνιστική ιστιοπλοΐα. Τους δίνουμε ένα ορεκτικό που όμως δυστυχώς δεν έχει συνέχεια. Στα παιδιά που έχουν κάνει τα προηγούμενα χρόνια, προσπαθούμε να τους δίνουμε πιο δύσκολα πράγματα ώστε να μην βαριούνται και να είναι συνεχώς σε εγρήγορση. Βέβαια εάν υπήρχε όμιλος, όλα θα ήταν διαφορετικά»… Τι μπορεί όμως να γίνει από το Δήμο ώστε αυτή η «πρώτη γεύση» να μην πάει χαμένη; Ο Αλέξανδρος Κοττάκης τονίζει ότι «έχω μιλήσει ήδη με τους ανθρώπους του Δήμου και έχω καταθέσει τις σκέψεις μου πάνω σ’ αυτό το πρότζεκτ. Αυτό που μπορεί να γίνει είναι τα σαββατοκύριακα και μιλάμε για τους μήνες Σεπτέμβρη – Οκτώβριο και Νοέμβριο αλλά και τον Μάρτιο – Απρίλιο – Μάιο να δημιουργήσουμε μικρά γκρουπ των 8-10 αθλητών (κάτι που γίνεται και στην Αθήνα) και εκεί σιγά σιγά να βάλουμε τις βάσεις ώστε να μπουν στην λογική της αθλητικής ιστιοπλοΐας».

Αγάπη
Ο κ. Κοττάκης εκφράζει την απορία του για το γεγονός ότι η Νάξος δεν έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια κάποιο ιστιοπλοϊκό όμιλο και το αποδίδει κυρίως στο γεγονός ότι υπάρχει έντονο το αθλητικό στοιχείο στο νησί, είτε με ομάδες ποδοσφαίρου, μπάσκετ, βόλεϊ ή ακόμη και στίβου ενώ το καλοκαίρι για τα περισσότερα παιδιά είναι απλά παιχνίδι και όχι ευκαιρία για άθληση. «όμως μέσα από έναν ιστιοπλοϊκό όμιλο τα παιδιά θα μπορέσουν να μάθουν το νερό, να αγαπήσουν τα αθλήματα που δραστηριοποιούνται και μιλάμε κυρίως για ότι έχει σχέση με την ανοιχτή θάλασσα. Που έχει άλλωστε και το μικρότερο κόστος. Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ειδικά για την ιστιοσανίδα υπάρχουν σχολές εδώ στη Νάξο που απευθύνονται κυρίως σε ξένους. Άρα γιατί να μην υπάρχει κάτι ανάλογο με τα λιγότερα δυνατά έξοδα όλο το χρόνο για τους παιδιά του νησιού; Μάλιστα σχετικά με τα μαθήματα ιστιοσανίδας, είναι κάτι που το έχουμε προτείνει τα προηγούμενα χρόνια και ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να γίνει στο άμεσο μέλλον»

Προβολή
Και ο κ. Κοττάκης ολοκληρώνει τις σκέψεις του λέγοντας ότι «το είπα και προηγουμένως, η οργάνωση και η διάθεση από το Δήμο είναι δεδομένη, όπως και το ενδιαφέρον ώστε τα παιδιά να είναι σε μία διαρκή επαφή με το νερό και τα αγωνίσματά του. Είναι ένα καλό έναυσμα για μία σωστή προβολή γιατί με την δημιουργία ακόμη και ομίλου θα μπορέσει να ακουστεί σε όλη την Ελλάδα. Δεν μιλάμε για κινήσεις επιπέδου Πάρου που είναι κινείται σε επίπεδο Πανευρωπαϊκό, αλλά μπορεί κάλλιστα να φέρει αγώνες εδώ. Ή και στάσεις αγώνων όπως της Ρεγκάτας του Αιγαίου που διεξάγεται αυτές τις ημέρες. Τι καλύτερο δηλαδή έχουν τα άλλα νησιά; Με τόσα πολλά παιδιά, έναν Δήμο που δείχνει συνεχώς το ενδιαφέρον του και βέβαια φυσικές ομορφιές που έχει το νησί είναι κρίμα να μην το εκμεταλλεύεται και να μετουσιώνει σε πράξεις αυτή την καλή του πρόθεση». 
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2012

Ιάκωβος Ναυπλιώτης – Σαραντινός: Να μην ξαναπέσουμε στον πολιτιστικό εφησυχασμό του παρελθόντος


Ο Ιάκωβος Ναυπλιώτης – Σαραντινός από τη θέση του προέδρου του ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ κάνει τον πρώτο απολογισμό της σεζόν που κρίνεται ως ικανοποιητικός, αναφέρεται στον προϋπολογισμό που έφτασε στα … όρια του και εξηγεί τι σημαίνει «πολιτιστική επίθεση» - Μιλάει για τη «Νάξο που ακούστηκε εκτός …συνόρων» αναφέρεται στο προσωπικό του μέλλον απαντάει στην «πληθώρα εκδηλώσεων το καλοκαίρι» ενώ ανοίγει τα χαρτιά του και για τα δρώμενα του χειμώνα…

Κάλλιστα θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για έναν «βομβαρδισμό» πολιτιστικών εκδηλώσεων… Μπορεί να ακούγεται υπερβολικός ο χαρακτηρισμός, αλλά από τις 22 Ιουνίου όταν και ξεκίνησε το Θεατρικό εργαστήρι στη Σχολή Ουρσουλινών έως και το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου, η Νάξος μοιάζει να βρίσκεται σε έναν πολιτιστικό …οργασμό με μία ποικιλία εκδηλώσεων (είτε μιλάμε για Σχολεία, είτε για μορφωτικές, είτε για θεατρικές ή καλλιτεχνικές παραστάσεις) που προκαλεί πονοκέφαλο σε όσους επιχειρούν να τις παρακολουθήσουν ει δυνατόν όλες… Αυτό είναι ενδεχομένως και το αδύνατο στοιχείο του φετινού καλοκαιριού. Για πρώτη φορά ενδεχομένως στην ιστορία του νησιού όχι μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες βρίσκονται σ΄ αυτό το δίλημμα. Εάν προσθέσει μάλιστα κανείς και τις εκδηλώσεις που γίνονται είτε από τους ιδιωτικούς φορείς (κυρίως συναυλίες) είτε από πολιτιστικούς συλλόγους που δεν έχουν ενταχθεί στο καλεντάρι του ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων εύλογα κατανοεί κανείς γιατί ουκ ολίγοι βρίσκονται να μαδούν μαργαρίτες σχετικά με το τι θα επιλέξουν να παρακολουθήσουν. Όχι τίποτα άλλο, αλλά το να προσπαθήσει κανείς να λειτουργήσει ως μέλισσα παίρνοντας τη γύρη από όλα τα λουλούδια, προφανώς θα ,…χάσει.

Μετακόμιση
Έχοντας καλύψει πλέον το μισό και του Αυγούστου βρεθήκαμε στο κτήριο της Πρώην Παιδικής Βιβλιοθήκης στη Χώρα Νάξου, εκεί όπου τον τελευταίο μήνα έχει στηθεί το …στρατηγείο του ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ. Από το γραφείο των τριών τετραγωνικών στο υπόγειο του Δημαρχιακού Μεγάρου και της μίας τηλεφωνικής γραμμής, όπου βρέθηκε για περίπου 1 ½ χρόνο, ο οργανισμός έχει βρει το ιδανικό κτήριο για να στεγάσει τα όνειρά του. Άλλωστε ο πρόεδρος του Ιάκωβος Ναυπλιώτης – Σαραντινός δεν έχει μάθει να συμβιβάζεται με τα …λίγα. Βάζει τα στοιχήματά του όσον αφορά την επίτευξη στόχων και προσδοκιών, προσπαθεί να αναδείξει έργο μέσα από δύσκολες συνθήκες με συνεργάτες οι οποίοι λόγω της καλοκαιρινής περιόδου έχουν και τις προσωπικές τους εργασίες ενώ στο πλευρό του έχει μόλις δύο υπαλλήλους οι οποίοι πρέπει να καλύψουν γραφειοκρατία σε τέτοιο επίπεδο που προκαλεί ναυτία. Άλλωστε ο Οργανισμός με βάση τα νέα δεδομένα μιλάει για Παιδεία, Πολιτισμό, Περιβάλλον και Αθλητισμό, κοινωνική προστασία και Αλληλεγγύη. Ε δεν είναι και λίγα έ… Παράλληλα πρέπει να σημειώσουμε ότι στο συγκεκριμένο κτήριο αναμένεται σύντομα να λειτουργήσει και το Μουσείο με τα κινητά αντικείμενα του Νάξιου Ακαδημαϊκού Ιάκωβου Καμπανέλλη, καθώς ολοκληρώθηκε η καταμέτρηση (απογραφή) όλων των αντικειμένων και με την αρωγή της κόρης του Κατερίνας, η Νάξος θα έχει τη τιμή να φιλοξενήσει ένα από τα πλέον εντυπωσιακά σύγχρονα μουσεία που έχουν σχέση με το θέατρο…

Σύγκριση
Επιστροφή όμως στη συζήτηση με τον κ. Ναυπλιώτη – Σαραντινό από τον οποίο ζητάμε να κάνει ένα μίνι απολογισμό πεπραγμένων της σεζόν που τρέχει … «μέσα από την επαφή με τον κόσμο αυτό που κατανοώ (σ.σ. όπως και οι συνεργάτες μου), εισπράττω είναι ότι υπάρχει αποδοχή και ικανοποίηση για ότι γίνεται αυτές τις ημέρες στη Νάξο. Μπορεί η οργάνωση, η προετοιμασία και η εκτέλεση να είναι κουραστική (σ.σ. σε αυτές τις εκδηλώσεις λίγοι τρέχουν είναι η αλήθεια), όμως η καλύτερη ανταμοιβή είναι το χαμόγελο και η ικανοποίηση του απλού κόσμου για ότι παρακολουθεί. Πρέπει να σημειώσουμε σε αντίθεση με ότι ακούγεται δεν έχουμε ξεφύγει, και δεν θα ξεφύγουμε από το μπάτζετ που έχει ο οργανισμός, αλλά είναι σίγουρο ότι θα τον εξαντλήσουμε. Όσο για το εάν υπάρχει αυτή η αντιστοιχία επένδυσης και προσφοράς προς τον κόσμο, πρέπει να τονίσουμε ότι οι εκδηλώσεις κινήθηκαν μέσα σε μία σφικτή οικονομική πολιτική. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το «Ναξοθέατρον» όπου για οκτώ παραστάσεις η τιμή ήταν στις 10.000 ευρώ, ενώ για μία αναγνωρισμένη παράσταση που θα διεξαχθεί τις προσεχείς ημέρες (βλ Σάββατο 18 Αυγούστου) στο Φιλώτι, «οι Έμποροι των Εθνών» το κόστος είναι μαζί με όλα (ΦΠΑ, εισιτήρια, διαμονή, διατροφή» στα 7.000 ευρώ. Τα συμπεράσματα νομίζω βγαίνουν αβίαστα σχετικά με την οικονομική διαχείριση και τον τρόπο διαπραγματεύσεων, ενώ σε σύγκριση με το παρελθόν, νομίζω ότι υπάρχει κάποια διαφορά»…

Ακούστηκε
Ποιοι ήταν οι στόχοι που τέθηκαν από την αρχή της χρονιάς σχετικά με το φετινό καλοκαίρι; «Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ο ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ παραγωγός εκδηλώσεων αλλά διοικητικό όργανο που παράγει πολύμορφο τρόπο παιδείας. Και αυτό φαίνεται μέσα από την ποικιλία των εκδηλώσεων που σίγουρα δεν ήταν μονοθεματικές…. Επιστροφή όμως στο βασικό στόχο μας (σ.σ. τόσο του Οργανισμού όσο και του Δήμου) που ήταν η Νάξος να προσφέρει ένα ποιοτικό πολιτιστικό καλοκαίρι που δεν περιλαμβάνονται μόνο βραδιές καλλιτεχνικές είτε μιλάμε για παραστάσεις θεατρικές ή τραγουδιών, αλλά και βραδιές προβληματισμού που ήταν αφιερωμένες σε πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη του πολιτισμού του νησιού. Επίσης, η Νάξος ακούστηκε όχι μόνο μέσα από μία σειρά καλλιτεχνικών εκδηλώσεων αλλά και με την παροχή παιδείας. Πως έγινε αυτό; Μα με τα θερινά σχολεία (συνεργασία με Πανεπιστήμιο Αιγαίου και Πολυτεχνείο Κρήτης) είτε αυτή ήταν η Σχολή της Νάξου, είτε τα θερινά σχολεία, είτε το θεατρικό εργαστήρι και τα εργαστήρια μουσικής. Και εδώ πρέπει να αναφέρουμε ότι  με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση πληροφορούμαστε όλοι ότι η Νάξος ακούστηκε για αυτές τις πρωτοβουλίες. Έμαθαν ότι κάτι συμβαίνει στο νησί σε επίπεδο πολιτισμού και όχι μόνο για τις ωραίες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του».

Άρνηση
«Αυτή τη χρονιά ήρθαν και δίδαξαν στις σχολές σημαντικές προσωπικότητες των γραμμάτων  και των τεχνών, που λειτούργησαν εν δυνάμει ως οι καλύτεροι πρεσβευτές του νησιού. Και οφείλω να διευκρινίσω ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν πληρώθηκαν για την προσφορά τους παρά μόνο καλύφθηκαν τα εισιτήρια και η διαμονής τους, κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό για τα συνέδρια που γίνονται σε κάθε γωνιά του κόσμου. Και βέβαια στην ερώτηση που ακούγεται γιατί δεν έρχονταν όλα αυτά τα χρόνια στη Νάξο η απάντηση είναι απλή: για να έρθει κάποιος πρέπει να τον καλέσεις. Τώρα υπήρξαν οι άνθρωποι που έκαναν την πρόσκληση για να έρθουν. Και όπως μας είπαν όσες φορές επιχείρησαν στο παρελθόν να έρθουν και να διδάξουν η απάντηση που πήραν ήταν «ευχαριστούμε δεν μας ενδιαφέρει». Αυτοί οι άνθρωποι ήταν πάντα εδώ. Είναι ευγνώμονες για τις βάσεις που πήραν από το νησί, ομολόγησαν άλλωστε ότι αποτέλεσαν οι διατριβές τους πάνω σε θέματα του νησιού ισχυρό θεμέλιο για την καριέρα τους και ελπίζουμε ότι μέσα από τα σχολεία αυτά έχουν δημιουργηθεί πλέον οι προϋποθέσεις για συνέχιση αυτών των σχολών. Είναι μία δυνατή αρχή, όπου με τον κατάλληλο σχεδιασμό, τις απαραίτητες προϋποθέσεις και την οικονομική υποστήριξη (βλ Ομπρέλα) από την Δημοτική Αρχή είμαι πεπεισμένος ότι για αρκετά χρόνια θα υπάρχει η συνέχεια…»

Συνεργασία
Πολύ κουβέντα γίνεται για το γεγονός ότι ο ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ δεν παράγει αλλά ουσιαστικά έχει ρόλο συνδιοργανωτή στις εκδηλώσεις που γίνονται το φετινό καλοκαίρι… «το νομικό πρόσωπο παράγει. Και μόνο ο συντονισμός είναι έργο είτε μιλάμε για τις σχολές είτε τα εργαστήρια είτε για αθλητικές εκδηλώσεις (ιστιοπλοΐας, αγώνες βετεράνων) είτε ακόμη και για τις βραδιές τιμών (Εξαρχόπουλος Τζανετής κ.α.). Και βέβαια με μόνο δύο υπαλλήλους και λιγοστά μέλη από το Διοικητικό συμβούλιο που δραστηριοποιούνται εκ των πραγμάτων μόνο επιτελικό σχεδιασμό μπορεί να κάνει… Από εκεί και πέρα, οι πολιτιστικοί σύλλογοι είναι ουσιαστικά συνεργάτες του και με βάση την ξεχασμένη αρχή του Ευρωπαϊκού Δικαίου της επικουρικότητας, οι πολιτιστικοί σύλλογοι ξέρουν τις ανάγκες των συμπατριωτών τους καθώς είναι σε καθημερινή επαφή μαζί τους. Άρα είναι αυτοί που προτείνουν και εμείς είμαστε αυτοί που συμφωνούμε ή όχι για την ανάγκη αυτή της εκδήλωσης και καλύπτουμε μέσα από την έγκριση τιμολογίων τα έξοδα αυτών των εκδηλώσεων. Αυτός είναι και ο απαραίτητος όρος για να μπορέσουμε να παρέχουμε στους πολίτες αυτή την μορφή των πολιτιστικών εκδηλώσεων…».

Επιλογές
Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι το καλοκαίρι φέτος ήταν γεμάτο από εκδηλώσεις και ουσιαστικά υπήρξε πληθώρα επιλογών που ενδεχομένως και να …κούρασε όχι μόνο τους κατοίκους του νησιού αλλά και τους επισκέπτες… Ο κ. Ναυπλιώτης – Σαραντινός ήταν ξεκάθαρος λέγοντας « η παροχή εκδηλώσεων που έγιναν από τον οργανισμό ήταν απαραίτητος και σίγουρα όχι καταιγισμός ή αλληλοεπικάλυψη αλλά ισόρροπη δράση με βάση τα θεσμικά αντικείμενα του οργανισμού. Μην ξεχνάμε ότι έχει πολιτισμό, αθλητισμό, παιδεία, περιβάλλον κ.α. Όλα αυτά εξυπηρετήθηκαν ως ένα βαθμό ισόρροπα. Καλό είναι πάντως να υπάρχει επιλογή για τους δημότες. Σε μία ημέρα πάντως ποτέ δεν ήταν του ίδιου θέματος οι εκδηλώσεις. Μπορεί να έχει μία καλλιτεχνική εκδήλωση, μία θεατρική παράσταση ή μία ομιλία. Άρα απευθύνεται σε διαφορετικό κοινό κάθε μία εξ αυτών. Την βραδιά π.χ της γιορτής της Πατάτας μία πολύ σημαντική εκδήλωση για τους Ναξιώτες αγρότες υπήρχε εκδήλωση με νησιώτικη μουσική ενώ στο Πύργο του Μπαζαίου συνδιοργάνωση του ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ κλασσικής μουσικής με προσκεκλημένους βιρτουόζους από το εξωτερικό και βέβαια είχαμε την αυλαία των Δημήτριων στο Σαγκρί με ανάλογες εκδηλώσεις. Εάν κάποιος ήθελε θα μπορούσε να πάει από λίγο σε όλες. Όμως αυτό που θέλω να πω είναι ότι υπήρχε η δυνατότητα επιλογής και δεν προσφέραμε…. Τροφή εξαναγκασμού. Παρέχετε επιλογή αυτό είναι το ζητούμενο αυτό είναι πολιτισμός… Επιλογή».

Διεύρυνση
Και βέβαια όταν έχεις τόσες πολλές εκδηλώσεις πρέπει να έχεις και το ανάλογο κοινό. Η αίσθηση όμως είναι ότι ουσιαστικά το παρών σε όλες τις εκδηλώσεις δίνουν τα ίδια πρόσωπα. «Η προσπάθεια που κάνουμε είναι να διευρυνθεί το κοινό. Να καταλάβουν ότι υπάρχει πολλαπλότητα στην παροχή του πολιτιστικού προϊόντος. Εάν υπάρχει μόνο ένα συγκεκριμένο κοινό, αυτό είναι πολύ λυπηρό και θα πρέπει να κάνουμε κάτι ώστε να το αλλάξουμε. Και δεν είναι μόνο υπεύθυνος ο Οργανισμός αλλά πρέπει όλοι μαζί να εργαστούμε προς την κατεύθυνση αυτή. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε ένα περιφερόμενο κοινό που εναλλάσσετε σε διαφορετικά δρώμενα. Αυτό συνδέετε κάτι συμβαίνει με τη διάχυση της πληροφόρησης. Χρησιμοποιήσαμε όλους τους δυνατούς τρόπους προβολής στα ΜΜΕ, έγκαιρη ανακοίνωση προγράμματος. Όμως διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει μεγάλη διεύρυνση του κοινού σε όλες τις εκδηλώσεις. Από το ένα άκρο στο άλλο υπάρχει το ίδιο κοινό. Ειδικά δε στις μορφωτικές εκδηλώσεις το 60% είναι το γνωστό κοινό της Νάξου. Είμαστε χαρούμενοι που καλύπτουμε τις ανάγκες αυτού του κοινού, όμως ο βασικός μας στόχος είναι να φτάσει σε όσον το δυνατόν περισσότερους αποδέκτες αυτή η παραγωγή, αυτή η προσφορά του πολιτιστικού προϊόντος. Και πρέπει να χαρούμε για το γεγονός ότι στις σχολές και τα εργαστήρια είχαμε από 100 έως 120 παιδιά, στις αθλητικές εκδηλώσεις (βλ ιστιοπλοΐα) το παρών έδωσαν 110 νεαροί , στα θερινά τμήματα φυσικής και κοσμολογίας ομολόγησαν οι μαθητές από όλη τη Νάξο ότι είδαν το μάθημα με ένα διαφορετικό τρόπο και βέβαια ευελπιστούμε ότι θα ξεπεταχτούν τα ταλέντα που είδαμε να παίρνουν μέρος στα εργαστήρια. Και αξιοποιούμε σε μεγάλο βαθμό και τους συμπατριώτες μας καθηγητές που έδωσαν το παρών στις σχολές αυτές. Άρα λοιπόν το ζητούμενο είναι να αναδείξουμε μέσα από όλα αυτά λοιπόν το γονίδιο του Ναξιώτη που είναι ιδιαίτερα δυνατό και δημιουργικό. Δημιουργείται λοιπόν ένα πυρήνας που οπωσδήποτε στο μέλλον θα δώσει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα».

Επίθεση…
Και ανακεφαλαιώνει λέγοντας «Αυτό που έγινε φέτος δεν είναι τίποτα περισσότερο (έστω κι εάν υπήρξαν πολλές εκδηλώσεις) είχε ως στόχο μία πολιτιστική επίθεση. Αυτός είναι ο σωστός όρος ώστε να δημιουργήσει στο κόσμο της Νάξου και των Μικρών Κυκλάδων απαιτήσεις. Από σήμερα και στο μέλλον οι Ναξιώτες αλλά και οι υπόλοιποι δημότες ξέρουν ότι πρέπει να έχουν απαιτήσεις. Να μην ξαναπέσουμε στον πολιτιστικό εφησυχασμό του παρελθόντος.   Έχουν δυνατότητες, δικαιώματα στο προϊόν και επειδή έχω εμπιστοσύνη στα ναξιώτικα γονίδια μέσα από την πορεία τους στην Ανώτατη εκπαίδευση περιμένω ότι τα εργαστήρια αυτά θα γίνουν φυτώρια εκκολαπτόμενων ταλέντων που θα αναδείξουν με τις πράξεις τους την δύναμη του νησιού».

Όλο το χρόνο
Υπάρχουν ουκ ολίγα σχόλια σχετικά με καθυστέρηση στην ανακοίνωση του προγράμματος ή στο ότι κάνουμε «πολιτιστικές εκδηλώσεις μόνο για τους επισκέπτες» και κυρίως ότι θα έπρεπε να υπάρχουν λιγότερες και ποιοτικότερες εκδηλώσεις ώστε να διαφημίζονται καλύτερα και να λειτουργούν ως κίνητρο για την έλευση στη Νάξο «Πρέπει να σημειώσουμε ότι ο προϋπολογισμός του 11 εγκρίθηκε τον Οκτώβριο του 11 άρα η χρονιά είχε τελειώσει. Ο προϋπολογισμός του 12 εγκρίθηκε στα τέλη Απριλίου. Άρα; Τα πάντα είναι θέμα εργασίας και συνεργασίας. Και όπως είπαμε και νωρίτερα οι διοικητικές συνθήκες του Νομικού προσώπου δεν είναι οι ιδανικές. Εξάλλου για να οργανώσουμε καλύτερα την παροχή πολιτιστικού προϊόντος και να αντλήσουμε ιδέες, είχαμε συνεχή επαφή με πολιτιστικού συλλόγους ώστε να μην υπάρχει άνωθεν επιβολή προγράμματος αλλά να βγει μέσα από την συνεργασία με τους κατεξοχήν αρμόδιους φορείς του δήμου. Είχαμε τουλάχιστον πέντε συναντήσεις όπου αναλύθηκαν δεδομένα, υπήρξαν διαφωνίες, συζητήσεις και τα αποτελέσματα μας δικαίωσαν καθώς τελικά υπήρξε σωστή συνεργασία με αλληλοκατανόηση και μέσα από τον συντονισμό αποδώσαμε το τρέχον πρόγραμμα που επαναλαμβάνω δεν λειτούργησε εις βάρος κανενός και δεν νομίζω ότι υπήρξε αλληλοεπικάλυψη δρώμενων… Από εκεί και πέρα είναι δεδομένο (δυστυχώς) ότι η προβολή γίνεται κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες και λογικό είναι να υπάρχει μεγαλύτερη δράση. Συν τοις άλλοις προσφέρεται ως μία καλή ευκαιρία για να νιώσουν κοντά στην πατρίδα τους οι απόδημοι Ναξιώτες, αυτοί που για διάφορους λόγους ζουν εκτός του νησιού τους περισσότερους μήνες του χρόνου. Όμως ο βασικός μας στόχος είναι η παροχή πολιτιστικών εκδηλώσεων καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς και αυτό θα γίνει καθώς θα δημιουργηθούν και οι κατάλληλες υποδομές ενώ ελπίζουμε ότι θα υπάρχει και το αντίστοιχο ενδιαφέρον».

Αθλητισμός
Όμως γίνονται και οι απαραίτητες διευκρινήσεις «αυτό που πρέπει να έχουν όλοι στο μυαλό τους για του χρόνου είναι ότι λόγω της οικονομικής κατάστασης είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν κάποιες περικοπές και ότι ο προϋπολογισμός θα είναι μειωμένος. Θα λειτουργήσουμε σαν τα μυρμήγκια όπου θα πρέπει να κάνουμε την ορθολογικότερη διαχείριση για να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε κάθε δυνατότητα που θα μας δώσει ο Δήμος μέσα από τον προϋπολογισμό του. Ο σχεδιασμός υπάρχει, το τεχνικό πρόγραμμα είναι έτοιμο όμως θα πρέπει να δώσουμε και βαρύτητα στον αθλητισμό λόγω των υψηλών απαιτήσεων που υπάρχουν. Στα πλαίσια αυτά έχουμε την διοργάνωση των Αιγαιοπελαγίτικων αγώνων τον προσεχή Σεπτέμβριο με τις απαραίτητες βελτιώσεις σε διάφορους τομείς του γηπέδου, ενώ για το χειμώνα έχουμε αποφασίσει την αγορά δαπέδου για να καλύψουμε το παρκέ στο κλειστό γυμναστήριο. Κάτι που σημαίνει ότι θα μπορεί να μετατρέπεται σε αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων ικανών να φιλοξενήσει από μία συναυλία έως μία πολιτική εκδήλωση. Και βέβαια θα πρέπει να αντικατασταθεί και η οροφή του συγκεκριμένου κτηρίου καθώς είναι στα όρια της. Σχετικά με την χρηματοδότηση των ομάδων του νησιού, αυτή θα γίνει μέσω του Δήμου τον Νοέμβριο όταν και θα έχουμε την απόδοση του πολιτιστικού τέλους ενώ για το γήπεδο του Αγίου Αρσενίου αν και δεν ανήκει στα πλαίσια του Νομικού Οργάνου, λόγω της ευελιξίας που έχει μπορεί να καλύψει την τεχνική μελέτη ώστε να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που υπάρχουν  και δεν είναι και λίγα».

Ανανέωση
Και κλείνοντας μιλώντας σε προσωπικό επίπεδο τονίζει ότι «υπάρχει η δυνατότητα να ολοκληρώσουμε αυτό που έχουμε ξεκινήσει και θεωρώ ότι ο Δήμος θα τιμήσει αυτή τη προσπάθεια που γίνεται με την ανανέωση του ΔΣ και τη νέα χρονιά, που ουσιαστικά είναι και η τελευταία προ των εκλογών. Αυτά τα χρόνια μπήκαν οι βάσεις ώστε οι διάδοχοι να ακουμπήσουν πάνω σε γερά θεμέλια και να συνεχίσουν στα ίδια μονοπάτια και ελπίζω ότι θα έχω την δυνατότητα στο μέλλον είτε από τη θέση του προέδρου είτε από τη θέση απλού μέλους να προσφέρω για το καλό του νησιού. Μέσα από το νομικό πρόσωπο ήθελα να αποδείξω ότι μπορούμε να παράξουμε έργο και να δείξουμε αποτελέσματα που αποτελούν προϊόν συλλογικής δουλειάς. Και βέβαια οι δράσεις που έλαβαν χώρα αποτελούν αποτέλεσμα δέσμευσης μέσα από το πρόγραμμα του συνδυασμού που αναδείχτηκε από τις Δημοτικές εκλογές και αυτά που υποσχεθήκαμε τα κάναμε με σφραγίδα την υπογραφή μας»

Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

Νίκος Μαϊτός: Με οδηγό τη …Νάξο


Ο Νίκος Μαϊτός από τη θέση του προέδρου της ΟΝΑΣ μιλάει για το «Φως του Αιγαίου», εξηγεί πως θα ήταν η ιδανική λειτουργία της Ομοσπονδίας αλλά και του Καλλικρατικού Δήμου - γιατί μιλάει για «δικαιοσύνη» στην πολιτική και επιμένει ότι η φοροδιαφυγή θα παταχθεί μέσα από αλλαγή νοοτροπίας της Κυβέρνησης

του Νικόδημου Λιανού

Δεν έχει καμία διάθεση να μείνει μόνιμα στη καρέκλα του προέδρου της ΟΝΑΣ. Θεωρεί ότι κάθε αιρετός (είτε αυτός είναι σε πολιτιστικό σύλλογο είτε σε θέση τοπικής αυτοδιοίκησης ή μέλος της Βουλής) οφείλει να έχει ορισμένο χρόνο… ζωής κι αυτό γιατί πρέπει να ανανεώνονται τα πρόσωπα κυρίως με νεώτερα που να προσφέρουν φρέσκιες ιδέες. Κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι ήδη έχει στο μυαλό του την αποχώρηση από τη θέση του προέδρου της ΟΝΑΣ ή πιο σωστά τη μη ανανέωση της θητείας του μέσα από τις επόμενες εκλογές. Το όνομά του έχει ακουστεί έστω και σε φιλολογικό επίπεδο για τη πρώτη θέση ψηφοδελτίου της πολιτικής παράταξης που εκπροσωπεί για τη θέση του Δημάρχου στο Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων. Με ένα μικρό μειδίαμα αποφεύγει να απαντήσει λέγοντας «έχω πετύχει αρκετά πράγματα στη ζωή μου και δεν έχω ανάγκη για προσωπική προβολή. Εάν όμως οι συνθήκες το επιτρέπουν και βέβαια υπάρχει μία πρόταση τέτοια που να καλύπτει περισσότερους χώρους και κυρίως να έχει όραμα και προοπτική για μία καλύτερη και ενωμένη Νάξο, τότε ναι, θα δώσω το παρών ακόμη και ως απλός …στρατιώτης. Από σήμερα εάν είναι δυνατόν….»

Πρωτοτυπία
Ο Νίκος Μαϊτος έχει κερδίσει το δικαίωμα να μην χρειάζεται προλόγους…. Από τη θέση του ως υψηλόβαθμο στέλεχος του ΣΔΟΕ κέρδισε τα φώτα της δημοσιότητας με την ανάδειξη της υπόθεσης του Άκη Τσοχατζόπουλου, ενώ από τη θέση του ως προέδρου της ΟΝΑΣ (Ομοσπονδίας Ναξιακών Συλλόγων) έχει καταφέρει να ανεβάσει πολύ ψηλά το πήχη των προσδοκιών, όσον αφορά τις εκδηλώσεις που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο από την Ομοσπονδία, οι οποίες δεν μοιάζουν με τις υπόλοιπες που διεξάγονται είτε στο νησί είτε στην Αθήνα, καθώς η πρωτοτυπία είναι αυτή που έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο… Με αφορμή την εκδήλωση «στο Φως του Αιγαίου» που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη στα Υρια, το Ιερό του Διονύσου βρήκαμε την ευκαιρία για μία κουβεντούλα που ουσιαστικά ήταν εφ’ όλης της ύλης: από τα συμπεράσματα της παράστασης έως τον τρόπο λειτουργίας της ομοσπονδίας και από τα πολιτικά δρώμενα έως τον ΣΔΟΕ και τη φοροδιαφυγή με σημείο αναφοράς το γεγονός ότι για μία ακόμη φορά τα νησιά έχουν βρεθεί στο επίκεντρο των ελέγχων που διεξάγονται με την παραβατικότητα η αλήθεια είναι να χτυπάει …κόκκινο.

Αιτίες
Οπότε και το ξεκίνημα της κουβέντας περιλαμβάνει ένα σχόλιο γύρω από τα τεκταινόμενα της περασμένης Πέμπτης και τη γεύση που του άφησε η εκδήλωση «Πρέπει να σου πω ότι με φόβισε η φετινή εκδήλωση αφενός λόγω της περσινής επιτυχίας που είχε ανεβάσει πολύ τις προσδοκίες αφετέρου λόγω της δυσκολίας του θέματος που δεν ήταν αυτό που λέμε εμπορικό. Όμως, η ωριμότητα του κοινού και τα σχόλια που ακούσαμε μου έδιωξαν όλες τις αμφιβολίες. Ήταν από τις καλύτερες δουλειές που έχουμε κάνει, οι θεατές σεβάστηκαν απόλυτα την ιερότητα του χώρου και στο τέλος ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος για το θέαμα που παρουσιάσαμε. Ο στόχος της εκδήλωσης δεν ήταν να μαζέψουμε χρήματα, αλλά να παρουσιάσουμε κάτι πρωτότυπο, διαφορετικό και να κλείσουμε μέσα από την προσφορά των συμπολιτών μας τα όποια κενά χρειαζόμασταν ώστε να είμαστε ταμειακά εντάξει. Τι θέλω να πω; Ότι έδωσαν το παρών περίπου 1200 άτομα εκ των οποίων περίπου το 1/3 έδωσε χρήματα. Δεν πιέσαμε κανέναν, αλλά ελεύθερα ο καθένας πρόσφερε ότι ήθελε». Δεν ήταν λίγοι αυτοί που είπαν ότι για τα δεδομένα της παράστασης ο κόσμος ήταν… λίγος. Από τη πλευρά του ο Μαϊτός απαντάει λέγοντας « υπάρχουν θεωρώ τρεις βασικοί παράμετροι που λειτούργησαν ώστε να μην έχουμε μεγαλύτερη  προσέλευση. Ο ένας έχει να κάνει με το γεγονός ότι φέτος είχαμε πάρα πολλές εκδηλώσεις και υπήρχε η αίσθηση της πληρότητας. Ο δεύτερος με το γεγονός ότι φοβήθηκαν το …χώρο. Αν και είχαμε εξασφαλίσει περίπου 15 στρέμματα για χώρο παρκινγκ από τις προηγούμενες εκδηλώσεις, υπήρχε η αίσθηση ότι δεν θα έβρισκαν χώρο να παρκάρουν και τέλος, η συγκυρία της κακής ψυχολογίας απ’ όσα συμβαίνουν καθημερινά στη ζωή των Ελλήνων»…

Έτοιμη
Ο Νίκος Μαϊτός πλέκει το εγκώμιο του στενού συνεργάτη του Δρ. Σπύρου Σπηλιάκου λέγοντας «αυτό που πρέπει να τονίσω είναι η δουλειά που γίνεται από τον κ. Σπηλιάκο και τους συνεργάτες του. Οι συντελεστές των παραστάσεων επί έξι μήνες ζουν και αναπνέουν μόνο γι’ αυτή την εκδήλωση. Με ένα μαγικό τρόπο το κάνουν δικό τους και το παρουσιάζουν με μία μοναδικότητα που σε συναρπάζει, σε καθηλώνει. Και βέβαια επειδή είναι παιδί μας ακόμη κι εάν δεν πάει καλά, δεν μπορώ να πω κάποιο άσχημο λόγο. Το παράξενο σ’ αυτή την ιστορία είναι ότι από την επόμενη ημέρα δουλεύουμε ήδη το πρότζεκτ της χρονιάς που έρχεται. Ναι, έχουμε σκεφτεί με τον Σταύρο (σ.σ. εννοεί τον Δρ Σπηλιάκο) ποια θα είναι η θεματική ενότητα για του χρόνου, αλλά ακόμη είναι νωρίς για να το δημοσιοποιήσουμε. Θα προσπαθήσουμε πάντως να έχει ανάλογη επιτυχία όσον αφορά την πρωτοτυπία της με την φετινή εκδήλωση. Και βέβαια να παραμείνει το κόστος σε ακόμη πιο χαμηλό επίπεδο. Η μεγαλύτερη επιτυχία για εμάς δεν είναι άλλη από την έκφραση του προσώπου που έχουν οι θεατές όταν αποχωρούν από την εκδήλωση. Εάν είναι χαρούμενοι, ικανοποιημένοι τότε έχουμε πετύχει το στόχο μας».

Επένδυση
Παίρνοντας ως αφορμή μία από τις παραμέτρους που ανέφερε «περί πολλών εκδηλώσεων» ζητάμε ένα σχόλιο για το φετινή πολιτιστικό καλοκαίρι στη Νάξο και μας τονίζει ότι «αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η Νάξος αποδεικνύει ότι έχει πολιτισμό και μάλιστα ιδιαίτερα δυνατό κυρίως στην ορεινή Νάξο. Και είναι ένας πολιτισμός λαϊκός, ο οποίος μπορεί στο μέλλον να λειτουργήσει ως οδηγός για την τουριστική ανάπτυξη ακόμη περισσότερο του νησιού. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχουμε πληθώρα εκδηλώσεων. Δεν έχει λογική όλος ο Αύγουστος να είναι γεμάτος από χορούς και πανηγύρια. Πρέπει να υπάρχει ένας σωστός προγραμματισμός από πολύ νωρίς, ακόμη και τον Φεβρουάριο εάν είναι δυνατόν για να μπορέσεις να επενδύσεις πάνω σε ποιοτικές εκδηλώσεις και γιατί όχι να τις πουλήσεις στους ξένους. Να γνωρίζουν που να έρθουν και τι να δουν. Αλλά αυτό να μην γίνεται μόνο τον Αύγουστο. Να γίνεται όλο το χρόνο. Να εκμεταλλευτείς όλα τα δυνατά στοιχεία του πολιτισμού που έχεις και εκεί να στοχεύσεις. Να επιστρέψουμε με σωστό τρόπο στο παρελθόν, τότε όπου καλούσαν στα πανηγύρια τους κατοίκους γιατί ήταν πραγματικά γιορτή. Όπου το προσκλητήριο έλεγε «βάλτε τα καλά σας και ελάτε για γιορτάσουμε»… Και να σου πω και το πιο χαρακτηριστικό; Όταν προετοιμάζαμε την πρώτη εκδήλωση της ΟΝΑΣ στο κτήμα Μπέη στο Γλινάδο, ο Σπύρος μου είπε πει «εάν η εκδήλωση δεν έχει χημικές τουαλέτες τότε να μην την κάνουμε?» Τι ήθελε να πει; Ότι για να έχει επιτυχία μία εκδήλωση πρέπει να έχει προβλέψει ακόμη και την πιο μικρή λεπτομέρεια. Και όχι να γίνεται απλά και μόνο για να γίνεται…»

Αφορισμοί
Από το «Φως του Αιγαίου» περνάμε στα δρώμενα της Ομοσπονδίας, τα «Ναξιακά» και την υποτιθέμενη κόντρα με το σύλλογο των Εγγαριτών με τις φήμες να αναφέρουν ότι έχουν ζητήσει να αποχωρήσουν από την ΟΝΑΣ… «Τα «Ναξιακά’ είχαμε θέσει ως στόχο να εξασφαλιστούν οικονομικά καθώς δεν μπορούσαμε να έχουμε έσοδα από μία τέτοια έκδοση για πολλούς και διάφορους λόγους. Ήταν μία υπόσχεση που είχαμε δώσει και την κρατήσαμε. Βέβαια η έκδοση πλέον είναι ετήσια και ο κ. Φακίνος (σ.σ. ο εκδότης) έχει αναλάβει την κάλυψη του οικονομικού μέρους με την συγκέντρωση των εσόδων. Όμως μέσα από τις εργασίες που έγιναν υπάρχει επικαιροποίηση της ύλης και το πιο σημαντικό είναι ότι πλέον το περιοδικό είναι μόνο Νάξος. Και με βασικό στόχο το να δημιουργεί θέματα για προβληματισμό πάνω στο νησί. Δυστυχώς αναβλήθηκε η παρουσίαση του περιοδικού στη Νάξο λόγω ενός προσωπικού προβλήματος του εισηγητή που είχαμε και θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο κατά πάσα πιθανότητα. Από εκεί και πέρα, η ΟΝΑΣ έχει προγραμματίσει για τον Οκτώβριο ένα συνέδριο στη Νάξο με θέμα τις πρωτογενές μορφές ανάπτυξης (γεωργία, κτηνοτροφία και αλιεία) του νησιού καθώς θεωρούμε ότι εκεί πρέπει να στραφεί πλέον ο κάτοικος του νησιού μέσα από μία αναδιάρθρωση καλλιεργειών που όμως δεν θα γίνει απλά με τα λόγια. Μέσα από πράξεις και κίνητρα και κυρίως με διάλογο που ελπίζουμε να ανοίξουμε με αφορμή αυτό το συνέδριο. Για το ζήτημα των Εγγαρών με αφορμή το ΧΥΤΑ πρέπει να πω ότι εμείς δεν έχουμε μάθει επίσημα τίποτα. Μέσα από κάτι blog το διάβασα. Άλλωστε, στο ΔΣ έχουμε δύο μέλη (σ.σ. τον 2ο αντιπρόεδρο Σπύρο Αρσένη και την Ειδική Γραμματέα Σοφία Μάρκου) τα οποία αφενός δεν μας έχουν πει τίποτα, αφετέρου κανονικά δίνουν το παρών στις συνεδριάσεις. Εάν υπήρχε ζήτημα αποχώρησης θα μας είχαμε ενημερώσει και οι ίδιοι. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι είναι λάθος να την πληρώσουμε εμείς που ουσιαστικά είμαστε μη υπεύθυνοι για την εξέλιξη αυτή στον ΧΥΤΑ. Εμείς ούτε χαράξαμε πολιτική, ούτε είχαμε λόγο στις εξελίξεις. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να βάλουμε τα πράγματα στην σωστή τους βάση: να μιλήσουμε για ανάγκη ανακύκλωσης και σωστής διαχείρισης των απορριμμάτων και στην μετατροπή του ΧΥΤΑ σε ΧΥΤΥ. Η εποχή των αφορισμών έχει τελειώσει και το μόνο ζητούμενο είναι οι εφικτές λύσεις»

Συνεννόηση
Για τη σχέση του με τον Δήμο και δη το ΝΟΠΠΑΠΠΠΑ ο Νίκος Μαϊτός από τη θέση του προέδρου της ΟΝΑΣ τονίζει ότι « Αυτό που ζητάμε είναι συνεργασία και τίποτα περισσότερο. Αυτό γίνεται και επιβεβαιώνεται μέσα από τις εκδηλώσεις όπου ο Δήμος είναι συνδιοργανωτής. Αλλά αυτό που τονίζω είναι ότι για να μπορέσει να υπάρχει προοπτική στην επίτευξη των στόχων που θέτουμε, χρειάζεται η κοινή πορεία όλων των φορέων. Το είχα πει και πέρυσι. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε μία στρογγυλή τράπεζα όπου θα καθίσουμε όλοι μαζί και θα συμφωνήσουμε για τις προτεραιότητες που έχει το νησί. Και να παλέψουμε μαζί. Εάν το πρώτο ζητούμενο είναι το λιμάνι να πάμε όλοι μαζί και να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο και μεγαλύτερο λιμάνι. Μόνο μέσα από τη συνεννόηση και τη συνεργασία μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα. Αυτό φαίνεται και από τον τρόπο λειτουργίας των άλλων νησιών δίπλα μας, της Σαντορίνης ή της Μυκόνου. Πρέπει να μπει επιτέλους η Νάξος στην κορυφή της ιεραρχίας των αναγκών μας και όχι οι προσωπικές μας ανάγκες ή οι κομματικές μας επιδιώξεις. Μόνο η Νάξος και το καλό ενός νησιού που είναι αυτάρκες, που έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης μέσα από τους πρωτογενείς τομείς, αλλά που δυστυχώς λόγω της έλλειψης συνεννόησης δεν μπορεί να αποφέρει τους καρπούς που πραγματικά είναι σε θέση να παράγει».

Αγώνας δρόμου
Στη συνέχεια της συζήτησης (πέρασε τις δύο ώρες είναι η αλήθεια) ζητάμε από τον κ. Μαϊτό ως πολιτικό πρόσωπο ελέω της θέσης του να μας δώσει το στίγμα της πολιτικής κατάστασης που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και μας τονίζει ότι «δυστυχώς αυτή τη στιγμή η χώρα κάνει έναν αγώνα δρόμου επιβάλλοντας οριζόντια, άδικα μέτρα που προέρχονται από την πίεση που ασκείται από τους εκτός Ελλάδας παράγοντες. Και αυτό που λείπει από την καθημερινότητά μας είναι η «Δικαιοσύνη». Είναι ένα σύνθημα που πρέπει να γίνει πράξη όμως για να έχει αποτέλεσμα. Δυστυχώς, λόγω της πίεσης για το αύριο δεν υπάρχει ο χρόνος για να γίνουν οι πραγματικές μεταρρυθμίσεις σε διοικητικό επίπεδο που θα δώσουν λύσεις. Και όσο παράξενο κι εάν ακούγεται ακόμη κι εάν επιστρέψουν τα… κλεμμένα με την υπάρχουσα διοικητική διάρθρωση του κράτους το αποτέλεσμα σε μικρό διάστημα θα είναι το ίδιο. Όσο υπάρχει η λογική του μικρομάγαζου, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει στη χώρα. Όσο για το ευρώ; Αυτή τη στιγμή παίζονται παιχνίδια μέσα από τις αγορές που είναι πάνω από εμάς. Όμως δεν τίθεται θέμα αποχώρησης από το ενιαίο νόμισμα γιατί νομίζω ότι ενδεχομένη έξοδος θα φέρει τη χώρα σε μία εποχή που δεν θα έχει προηγούμενο. Αυτό όμως που θα μπορούσε να γίνει κατά την προσωπική μου άποψη ήταν η διαπραγμάτευση στη μη οριζόντια περικοπή μισθών και συντάξεων. Αλλά με βάση τις πραγματικές ανάγκες. Και ίσως να είναι καλό που βρίσκεται η τρόικα εδώ γιατί ίσως να ολοκληρωθούν κάποια στιγμή και οι διορθωτικές αλλαγές στο δημόσιο τομέα».

Όργανο
Και περνάμε στο Δήμο (βλ Καλλικράτης) και τη Νάξο με τον Νίκο Μαϊτό να αναφέρει ότι «ο Καλλικράτης είναι ένας νέος θεσμός και μόνο μέσα από την εμπειρία και την πράξη θα μας δείξει τις αδυναμίες του, αλλά και τα δυνατά του σημεία. Είναι μία ιστορική στιγμή, καθώς δίνεται το δικαίωμα στους Δήμους να λειτουργούν σαν μικρές κυβερνήσεις που θα έχουν άποψη και μέσα από τη πολιτική βούληση και χωρίς το φόβο του κόστους θα μπορούν να παράγουν έργο. Θα είναι σε θέση να θέτουν πολιτικούς στόχους και με βάση τη βούληση που έχουν, θα μπορούν να τους πετύχουν. Για το πώς θα επιβάλεις αυτούς τους στόχους είναι δικό σου θέμα. Ο θεσμός δεν είναι ένα γραφειοκρατικό σύστημα όπως οι περισσότεροι θεωρούν, αλλά ένας διοικητικός μηχανισμός που παράγει έργο. Αρκεί να έχεις τους κατάλληλους ανθρώπους δίπλα σου. Πρέπει όλοι να κατανοήσουμε ότι η εποχή όπου τα κόμματα με την παραδοσιακή τους μορφή, αυτή που ξέραμε έως σήμερα, έχει περάσει. Αυτό που πρέπει να κοιτάξουμε είναι να αναπτύξουμε κουλτούρα συνεργασίας για το κοινό καλό του τόπου. Πρέπει να βρούμε τι μας ενώνει, ποιοι είναι οι κοινοί μας στόχοι και βέβαια ποιοι άνθρωποι είναι εκεί έξω που μπορούν να δώσουν χείρα βοηθείας. Εάν οι αρμόδιοι φορείς κοιτάζουν μόνο το κόμμα ή τις προσωπικές τους επιθυμίες τότε χάνεται το δάσος. Πιστεύω ότι σήμερα υπάρχουν άνθρωποι ικανοί σε κάθε χώρο που είναι σε θέση να βοηθήσουν ώστε η Νάξος να έχει ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τη συνεργασία. Κι σε προσωπικό επίπεδο; Δεν έχω διάθεση να διεκδικήσω κάποιο ρόλο, καθώς θεωρώ ότι μέσα από τη δουλειά μου έχω πετύχει κάποια πράγματα. Όμως, εάν υπάρχει μία προσπάθεια που θα στηριχτεί στην αρχή της συλλογικότητας, σε δημοκρατικές λειτουργίες με στόχο το κοινό καλό του νησιού, όπου η Νάξος θα είναι πάνω απ όλους, είτε πρόσωπα, είτε κόμματα, είτε συμφέροντα, τότε ναι μπορώ να βοηθήσω»

Καταγγελίες
Και στον επίλογο αφήσαμε το ΣΔΟΕ και τη φοροδιαφυγή, το αγαπημένο άθλημα των Ελλήνων « αυτό που πρέπει να ξέρουν όλοι είναι ότι με τα νησιά ασχολούμαστε στο ΣΔΟΕ για περίπου δύο μήνες, Ιούλιο και Αύγουστο, με το 1/3 των υπαλλήλων μας. Άρα δεν έχουμε ως στόχο να κυνηγάμε χωρίς λόγο τους επαγγελματίες στα νησιά. Ο τουρισμός είναι ο ένας από τους δύο βασικούς πυλώνες της οικονομίας αλλά πρέπει να ξέρετε ότι κάνουμε ελέγχους εκεί όπου υπάρχουν καταγγελίες. Δεν μπορείς να αψηφήσεις τις καταγγελίες όταν αυτές δείχνουν ένα βαθμό παραβατικότητας που περνάει το 70% γιατί πολύ απλά θα έχεις ως υπάλληλος ποινικές ευθύνες. Εμείς καταθέτουμε συνεχώς προτάσεις για την βελτίωση και την αλλαγή του τρόπου αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που πλέον δεν κυνηγάμε τις επιχειρήσεις, αλλά τους επιχειρηματίες. Είναι σύνηθες φαινόμενο να υπάρχουν φτωχές επιχειρήσεις και πλούσιοι επιχειρηματίες. Μέσω του πόθεν έσχες μπορούμε πλέον να αναπροσαρμόσουμε την τακτική μας. Για πολλά χρόνια η πολιτική των κυβερνήσεων απέναντι στην φοροδιαφυγή ήταν αμυντική. Αυτός ήταν και ο λόγος που επέλεγαν την αύξηση των φόρων αντί για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Και βέβαια σημαντικό ρόλο παίζει και η συνείδηση που πρέπει να έχει ο πολίτης απέναντι στο φαινόμενο αυτό. Γιατί πολύ απλά πρέπει να κατανοήσει ότι εάν δεν παταχτεί η φοροδιαφυγή ο δικός του μισθός θα μειώνεται μέσω αυτής της πολιτικής του κράτους. Οι προτάσεις που έχουμε καταθέσει είναι γνωστές, δείξαμε το δρόμο μέσω από συλλήψεις επιχειρηματιών ότι μπορεί να υπάρξει αλλαγή. Όμως η πολιτική ηγεσία αυτή τη στιγμή είναι υπό την πίεση του αποτελέσματος και δεν μπορεί με ηρεμία να προχωρήσει στις τομές εκείνες που θα βελτιώσουν την εικόνα στο συγκεκριμένο τομέα»