Είναι μια από τις πιο μεγάλες ημέρες για το νησί μας η Νια Παρασκευή! Εορτάζει την συγκεκριμένη ημέρα το ιερό παναξιακό προσκύνημα της Παναγιάς της Αργοκοιλιώτισσας!
Ελάχιστοι Ναξιώτες δεν έχουν πάει να προσκυνήσουν στ΄ Αργοκοίλι την πάνσεπτη εικόνα της Παναγίας!
Μοναδική εμπειρία αποτελεί μια επίσκεψη στον χώρο όπου ο μεγαλοπρεπής ναός «τ’ Αργοκοιλιού» δεσπόζει!
Κάθε χρόνο από την παραμονή του υπέρλαμπρου εορτασμού μέχρι και την επομένη της μεγάλης ημέρας που είναι αφιερωμένη στην Παναγία την Αργοκοιλιώτισσα, κατά εκατοντάδες οι Ναξιώτες πάνε με τα πόδια «για το τάμα τους “Στην Αργοκοιλιώτισσα”».
Πεζή για ώρες πολλές (7-10) ο κόσμος από την Χώρα Νάξου από μονοπάτι «ταξιδεύει» με προορισμό τ’ Αργοκοίλι.
Ούτε νερό ορισμένοι δεν βάζουν στο στόμα…
Οι κάτοικοι τη Κορώνου καλύπτουν την απόσταση από το χωριό τους ίσαμε με τ’ Αργοκοίλι κατά τρόπο, ομολογουμένως, υποδειγματικό.
Ολόκληρη η Νάξος είναι στο πόδι, κάθε χρόνο τέτοιες ημέρες… Μα, πιο πολύ οι κάτοικοι του ορεινού δήμου του νησιού μας. Αλλά και από την Αθήνα καταφθάνουν στο νησί μας συμπατριώτες μας «για να κάνουν το “τάμα” τους στην Παναγιά τ’ Αργοκοιλιού».
*Με το όνομα Παναγία Αργοκοιλιώτισσα ή Παναγία η Αργοκοιλιώτισσα φέρεται ιερό εικόνισμα που ανευρέθηκε στην ορεινή Νάξο, στη θέση Αργοκοίλι, εξ ου και το προσωνύμιο, καθώς και το Μοναστήρι που έχει ανεγερθεί στο σημείο εύρεσης, το οποίο και καταλαμβάνει έκταση περίπου 25 στρεμμάτων.
Το 1835 κατόπιν “καθ΄ ύπνου υπόδειξης”, κατοίκου του χωριού Κόρωνος Νάξου και μετά από επανάληψη δεύτερης έρευνας επίσης ομοίας υπόδειξης στη θέση Αργοκοίλι βρέθηκαν τελικά δύο παλαιές βυζαντινές εικόνες της Παναγίας εκ των οποίων η μία παρουσίαζε την Παναγία επί της Ζωοδόχου Πηγής. Οι δύο αυτές εικόνες μεταφέρθηκαν αρχικά στο χωριό Κόρωνος και από εκεί στη Μητρόπολη Παροναξίας. Τον επόμενο χρόνο, και ανήμερα της εύρεσης, εμφανίσθηκε αγίασμα σε επιφάνειο φρεάτιο μπροστά σε αντικρινό βράχο, από το σημείο εκείνο της εύρεσης. Σκάβοντας στη συνέχεια στο σημείο αυτό αποκαλύφθηκε είσοδος μικρού σπηλαίου εντός του οποίου μέσα από μια μικρή κρύπτη, αριστερά, υπήρχαν λαξευμένες βαθμίδες σχεδόν σε κάθετη διάταξη που οδηγούν στην από οροφής έξοδο. Ολόκληρο αυτό το σπήλαιο αποδίδεται σήμερα ως βυζαντινό παρατηρητήριο φυλάκιο παρά τη βάση του οποίου είχαν αποκρύψει τις εικόνες πιθανώς στη περίοδο της εικονομαχίας. Το σημείο αυτό του βράχου του αγιάσματος είναι ορατό από τη θάλασσα όχι όμως από την ακτή. Βρίσκεται δε σε απόλυτη ευθυγράμμιση με δύο κατ΄ έναντι κορυφές λόφων με κατεύθυνση Α-Δ.
Σε σύντομο σχετικά διάστημα στο σημείο εύρεσης αναγέρθηκε στην αρχή μικρή εκκλησία σε ρυθμό βασιλικής, που με το πέρασμα του χρόνου επεκτάθηκε σε μήκος. Πριν 20 περίπου χρόνια αναγέρθηκε ο μικρός ναός του αγιάσματος ακριβώς παρά το αρχικό επιφάνειο φρεάτιο το οποίο και περιλήφθηκε στο αριστερό σημείο του εικονοστασίου του ναϊδρίου, ενώ όλη η αριστερή πλευρά είναι η είσοδος του αποκαλυφθέντος σπηλαίου - παρατηρητηρίου. Η άνοδος από τη κρύπτη στην έξοδο της οροφής γίνεται από κάθετες σχεδόν λαξευμένες βαθμίδες φρεατίου που επιτρέπουν λόγω στενότητας μόνο την κατ΄ άτομο διέλευση και με δυνατότητα στήριξης μόνο από τα τοιχώματα του φρεατίου. Παρά ταύτα δεν έχει συμβεί κανένα ατύχημα.
Επίσης στον ίδιο χώρο ολοκληρώθηκε η ανέγερση νέου μεγαλοπρεπή ναού, ανατολικότερα του αρχικού που σε διαστάσεις κρίνεται ο μεγαλύτερος των Κυκλάδων και που βρίσκεται στο στάδιο της αποπεράτωσης. Πέριξ αυτού προγραμματίζεται η ανέγερση περιμετρικών κελιών φιλοξενίας πιστών καθώς και αίθουσες πολιτιστικών εκδηλώσεων μεταξύ των οποίων και μεγάλο αμφιθέατρο.
Σήμερα όλος ο χώρος αυτός χαρακτηρίζεται “παναξιακό προσκύνημα”, ενώ οι ιστορίες της θαυματουργού εικόνας αναφέρονται πέρα από τοπικά γεγονότα, σχεδόν σ΄ όλες τις Κυκλάδες. Ανήμερα τη εορτής της Ζωοδόχου Πηγής καθώς και το Δεκαπενταύγουστο ο δρόμος Κόρωνος προς το Μοναστήρι Παναγίας της Αργοκοιλιώτισσας μονοδρομείται κατόπιν διάνοιξης δρόμου προς Λυώνα με αναγκαστική κυκλική πορεία Λυώνα - Κόρωνο.
*Τα εικονιζόμενα στιγμιότυπα είναι χαρακτηριστικά. Μικροί και μεγάλοι, «με τα πόδια θέλουν να πάνε στο Αργοκοίλι, για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγιάς και να της ζητήσουν να τους αξιώσει του χρόνου τέτοια μέρα να ξαναπάνε πάλι…». Γ. ΒΛΑΧ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου