ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ, ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ: "ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΛΑΟΣ..."

Μία διαφορετική συζήτηση με τον Μητροπολίτη Παροναξίας κ. Καλλίνικο, ο οποίος μιλάει για την οικονομική κρίση, το μνημόνιο παίρνει θέση μπροστά στο ενδεχόμενο διαχωρισμού εκκλησίας και κράτους αναφέρεται στο κοινωνικό έργο της Μητρόπολης, βγάζει ειδήσεις για το γηροκομείο αλλά κι ένα ακόμη έργο που σύντομα θα ξεκινήσει κι επιχειρεί έναν πρώτο απολογισμό της έως τώρα θητείας του.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟΔΗΜΟ ΛΙΑΝΟ

Μπορεί κάποιος να κουβεντιάσει με έναν Μητροπολίτη; Ναι γιατί όχι. Αρκεί να περάσει από το Μητροπολιτική Μέγαρο της Νάξου και να έχει τη τύχη να βρει «ελεύθερο» τον Σεβασμιότατο Παροναξίας κ. Καλλίνικο, ο οποίος τις άγιες ημέρες των Χριστουγέννων στην κυριολεξία δεν μπορούσε να πάρει… ανάσα. Με την ιδιότητα του …δημοσιογράφου πάντως βρήκαμε τον τρόπο, τρυπώσαμε στο γραφείο του και κατορθώσαμε να του «κλέψουμε» μία ολόκληρη ώρα από ένα βαρύ πρόγραμμα που αν μη τι άλλο ήταν γεμάτο από συναντήσεις. Είτε με κληρικούς της μητροπόλεως του είτε με απλούς πολίτες που ήθελαν να συζητήσουν μαζί του… Δηλώνει οπαδός του τοπικού Τύπου είναι από τους ανθρώπους που είναι αρκετά καλά πληροφορημένος για τα τεκταινόμενα στο νησί, από το οποίο κατάγεται και έχει την τιμή να είναι ο ποιμένας του ποιμνίου της εκκλησίας. Αφού μας καλωσόρισε, ανταλλάξαμε τις καθιερωμένες ευχές για την Γέννηση του Θεανθρώπου, πιάσαμε αμέσως… δουλειά, με δεδομένο άλλωστε ότι ο χρόνος είναι χρήμα για όλους…

Ποιος πρέπει να είναι Σεβασμιότατε κατά την γνώμη σας ο ρόλος της Εκκλησίας σήμερα σε μία περίοδο όπου δοκιμάζεται ο Ελληνικός λαός από την κρίση σε όλα τα επίπεδα;
«Ο ρόλος της Εκκλησίας σήμερα νομίζω ότι είναι αυτός που έχει πάντα… Εάν συνειδητοποιήσουμε ότι η Εκκλησία είναι η μητέρα, καταλαβαίνουμε απόλυτα το ρόλο της, όταν τα παιδιά της αντιμετωπίζουν ασθένειες, δοκιμασίες, κακουχίες. Αυτός είναι ο ρόλος της Εκκλησίας και όταν εννοούμε Εκκλησία μιλάμε για το σύνολο των κληρικών και λαϊκών. Όλοι αποτελούν την Εκκλησία με κεφαλή τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ο οποίος γεννήθηκε για να μας λυτρώσει από τα δεινά της αμαρτίας. Για να έρθει η ειρήνη, η αγάπη, η ισότητα και η δικαιοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους. Ο ρόλος λοιπόν της Εκκλησίας είναι αυτός της αγάπης, της στήριξης στο λαό που δοκιμάζεται γιατί ο λαός είναι ο λαός της ίδιας της εκκλησίας. Κι αποτελεί έμπρακτη έκφρασης συμπαράστασης τώρα που οι περισσότερες οικογένειες αντιμετωπίζουν προβλήματα και δυσκολίες»

Πολλοί μιλούν για οικονομική κρίση. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι δεν αγγίζει την Εκκλησία. Συμφωνείτε με την άποψη αυτή;
«Η κρίση η οποία σήμερα δοκιμάζει το λαό, δοκιμάζει αγγίζει όλους, άλλους περισσότερο κι άλλους λιγότερο. Το να λέμε όμως αγγίζει την Εκκλησία πρέπει να υπάρχει σαφή αίσθηση του τι εννοούμε εκκλησία. Άλλωστε εμείς είμαστε όλοι ένα σύνολο. Εάν με την λέξη Εκκλησία υπονοείται η εκκλησία ως παράγων του τόπου, τότε με την έννοια αυτή, αντιμετωπίζει πολύ περισσότερο την οικονομική κρίση. Κι αυτό γιατί συντηρεί εκατοντάδες φιλανθρωπικά ιδρύματα, αντιμετωπίζει σε καθημερινή βάση τις δυσκολίες των ανθρώπων που επισκέπτονται τις ενορίες και ζητούν μία στήριξη. Και συν τοις άλλοις φορολογείται βαρύτητα παρά τα όσα λέγουν καθ υπερβολής άνθρωποι, οι οποίοι είτε ηθελημένα επιχειρούν τη συστηματική συκοφάντηση της εκκλησίας. Με την έννοια αυτή, τότε την αγγίζει. Και βέβαια έχει να κάνει με την μείωση των εσόδων της σε μεγάλο βαθμό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να στηρίξει το φιλανθρωπικό της έργο με δεδομένο ότι είναι αλληλέγγυο με την στήριξη από το λαό»

Συμφωνείτε με το περιεχόμενο του φυλλαδίου «προς το λαό» που μοίρασε η Εκκλησία της Ελλάδος και αναφέρεται ότι «η χώρα είναι υπό κατοχή»;
Το φυλλάδιο αυτό είναι αποτέλεσμα αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας του παρελθόντος Οκτωβρίου. Κι άλλωστε κατά καιρούς (εδώ και πολλές δεκαετίες) το συγκεκριμένο φυλλάδιο διανέμεται στους πιστούς. Η σύνταξη του συγκεκριμένου κειμένου ανετέθη στους δύο Μητροπολίτες που ήταν οι εισηγητές του θέματος για την κρίση. Όχι κατά λέξη από την ιεραρχία και δεν αναγνώστη στην ιεραρχία αλλά την εκφράζει. Εκφράζει το σύνολο των ιεραρχών έστω κι εάν χρησιμοποιεί εκφράσεις που δεν είναι αποδεχτές από το σύνολο του. Είναι έκφραση (η χώρα υπό την κατοχή) δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιείται άλλωστε. Είναι ευρέως γνωστή εδώ κι έναν περίπου χρόνο από τη στιγμή που βρεθήκαμε υπό την επιτήρηση του ΔΝΤ, Φράση όπως κι αρκετές άλλες που χρησιμοποιούνται από όλες τις πλευρές αυτή την περίοδο. Ναι καθ υπερβολή εκφράζουν την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε όπως μία άλλη «βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση, σε πόλεμο». Δεν είμαστε σε πόλεμο με την παραδοσιακή έννοια του όρου και δεν εννοούμε βέβαια ούτε ότι είμαστε σε πόλεμο ούτε υπό κατοχή…

Θα κατεβαίνατε στο δρόμο για να διαδηλώστε εναντίον της κρίσης όπως κάνουν χιλιάδες Έλληνες ή οι ιερείς πρέπει να μείνουν εκτός …πορείας;
«Δεν μπορώ να προδιαγράψω τη στιγμή αυτή ενέργειες ή αποφάσεις της Εκκλησίας, οι οποίες κάθε φορά συλλογικά αποφασίζονται και ανάλογα με τις υπάρχουσες συνθήκες. Το έχει κάνει όμως στο παρελθόν κι αυτό η Εκκλησία. Και συλλαλητήρια και πορείες και μάλιστα ειρηνικές έγιναν όταν οι καιροί του απαίτησαν. Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν όλοι είναι ότι δεν αποφασίζουμε στην Εκκλησία μεμονωμένα οι μητροπολίτες, ή ομάδες ιερέων. Στην Εκκλησία λειτουργεί το συνοδικό σύστημα σε όλα τα επίπεδά της και οι αποφάσεις είναι απόλυτα σεβαστές. Άλλωστε συνοδικότητα σημαίνει δημοκρατία και από κοινού αποφασίζουμε, έστω και οι διαφωνούντες υπακούουν στις ψήφους των πλειόνων, όπως άλλωστε αναφέρουν οι Ιεροί Κανόνες και οι Πατέρες της Εκκλησίας. Κάθε απόφαση θα είναι συνοδική και δεν μπορώ να προεξοφλήσω περαιτέρω ενέργειες…»

Σε μία τέτοια περίοδο κρίσης πιστεύεται ότι προκαλούν οι χρυσοί σταυροί και τα άμφια των κληρικών ;
Εάν ήταν χρυσοί τότε ναι θα προκαλούσαν. Όμως δεν είναι χρυσά. Κι εξάλλου όπως λέει και η παροιμία «Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός». Γνωρίζεται άλλωστε και προσωπικά ότι έχω τεθεί εμπράκτως υπέρ της απλότητας των αμφίων. Μην ξεχνάμε ότι ειδικά για τους αρχιερείς υπάρχει και η κατά διαδοχή ώστε να αποφεύγεται η πρόκληση της αγοράς δαπανηρών αμφίων. Είναι όμως πάνω απ’ όλα ιερά σύμβολα. Εάν όμως γνωρίζουμε τότε δεν υπάρχει σκάνδαλα. Στην Μητρόπολη μας εξάλλου κι όπως έχω διαπιστώσει το σύνολο των κληρικών φορούν απλά άμφια, τα οποία και χρησιμοποιούνται για όλη τους τη ζωή και δεν χρειάζεται να κάνουν κάθε φορά καινούργια. Στη διάρκεια όμως της λειτουργίας των Θείων Μυστηρίων οφείλουμε να υπάρχει λαμπρότητα, κάτι που άλλωστε αναφέρουν και οι πλέον αυστηροί εκ των ασκητών όταν μιλάνε για την λαμπρότητα κατά τη τέλεση της θείας λειτουργίας διότι «Εν τω Ναώ εστώτες της δόξης σου, εν ουρανώ εστάναι νομίζομεν». Πρέπει να υπάρχει η λαμπρότητα που μας μεταφέρει από τη γη στον ουρανό. Χρήση απλών και καθαρών και τακτοποιημένων αμφίων είναι η απάντηση στο ερώτημά αυτό…

Αρκετή κουβέντα έχει γίνει το τελευταίο καιρό σχετικά με τον διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος (ή και το ανάποδο) .Θεωρείται ότι πρέπει να μείνουν ενωμένες ή να προχωρήσουν στον διαχωρισμό;
Ο διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας είναι ένα θέμα που κατά καιρούς τίθεται προς συζήτηση, αλλά νομίζω ότι αυτή η κουβέντα κρατάει δεκαετίες..Ουσιαστικά δεν έχει τεθεί ποτέ θέμα διαχωρισμού. Οι σχέσεις Εκκλησίας και κράτους είναι σχέσεις συναλληλίας. Επειδή συμπορεύτηκαν μαζί έθνος και εκκλησία τους τελευταίους αιώνες, και συνυπήρξαν και μεγαλούργησαν δημιουργήθηκε αυτή η πολύ ευλογημένη σχέση στη διάρκεια των αιώνων και ενδεχομένως τα τελευταία χρόνια (στη σύγχρονη εποχή) να είναι μία σχέση που πολλούς τους ενοχλεί κι άλλους παραξενεύει. Όποια κι εάν είναι η εξέλιξη στο μέλλον (δεν γνωρίζω εάν θα υπάρχει διαχωρισμός) είτε άμεσα είτε μέσω της αναθεώρησης του Συντάγματος αυτός ο διαχωρισμός θα πρέπει να γίνει σε κλίμα αμοιβαίας κατανόησης, συνεργασίας έτσι ώστε να γίνει όπως κάποιοι το ονομάζουν «να ένας βελούδινος» χωρίς εντάσεις και τριγμούς. Η εκκλησία πορεύεται διαχρονικά και δεν στηρίζεται πάνω σε κάποιο δεκανίκι του κράτους ή της πολιτείας. Υπάρχουν όμως Νομικά θέματα που πρέπει και χρειάζεται να επιληφθούν ώστε η εκκλησία να προχωρήσει χωρίς αυτό το δέσιμο που θεωρούν ότι υπάρχει με την πολιτεία. Έχω την αίσθηση ότι υπάρχει η καλή διάθεση για συνέχιση της πορείας σε συναλληλία, Εάν όμως είναι να γίνει, τότε ας γίνει με τον πλέον ανώδυνο τρόπο».

Θεωρείται ότι ένας Μητροπολίτης πρέπει να έχει λόγο για τα πολιτικά δρώμενα ή τοπικά ζητήματα της κοινωνίας στη Νάξο ή να παραμένει σιωπηλός;

Για τα πολιτικά δρώμενα, όχι με την ευρύτερη έννοια της λέξεως αλλά με την στενότερη όπου εννοείται τις κομματικές καταστάσεις ή ανάμειξης, οι κληρικοί δεν πρέπει να έχουν καμία ανάμειξη και οφείλουν να μένουν μακριά. Η εκκλησία άλλωστε έχει ενωτικό ρόλο. Οι αναμείξεις σε αυτού του είδους τις καταστάσεις συνήθως φέρνουν διαχωρισμούς και έτσι το ποίμνιο διασπάται, κάτι που αποβαίνει εις βάρος της Εκκλησίας. Όσον αφορά τα τοπικά προβλήματα, αυτό διαφέρει. Και βέβαια έχει λόγο ένας Επίσκοπός στα προβλήματα που ενδεχομένως θα ταλανίζουν το ποίμνιο του. Όχι απλώς έχει δικαίωμα αλλά είναι υποχρέωση του να αναμειγνύεται και να ασχολείται σοβαρά και να προσπαθεί με κάθε τρόπο όχι μόνο στη συμμετοχή αλλά και στη διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων που ανακύπτουν σε μία κοινωνία όπως είναι η δική μας, στα νησιά μας

Τα όποια σκάνδαλα πραγματικά ή όχι γύρω από την Εκκλησία μπορούν να επηρεάσουν την πίστη των ανθρώπων;
Με μία μόνο λέξη. Ασφαλώς, Επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την πίστη. Κακώς μεν γιατί δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε κι αυτό γιατί οφείλουμε να έχουμε πλήρη συναίσθηση είμαστε άνθρωποι της εκκλησίας και η εκκλησία είναι η σώζουσα, η κιβωτός της σωτηρίας. Όποιος κληρικός σκανδαλίζει, κάνει πρωτίστως ζημιά στον ίδιο του τον εαυτό. Αυτό το γεγονός δεν πρέπει να επηρεάζει την σχέση μας με τον Θεό και την Εκκλησία. Κι εμείς δεν πρέπει να βρίσκουμε αφορμή για την απομάκρυνσή μας από την Εκκλησία καθώς κάνουμε κακό στον εαυτό μας, πληγωνόμαστε πνευματικά. Πρέπει να προσέχουμε καθώς ορισμένα σκάνδαλα είναι κατασκευασμένα για να πλήξουν την Εκκλησία. Και κατά καιρούς, αποδεικνύεται η αλήθεια, αλλά κανείς δεν έρχεται να αποκαταστήσει την τιμιότητα, την αθωότητα αυτών των ανθρώπων . Η λάσπη πέφτει πολλές φορές αλλά σπανίως υπάρχει αποκατάσταση. Πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί όταν ακούμε τα περί σκανδάλων. Κι όταν συμβαίνουν ακόμη και πραγματικά να μην επηρεάζεται η πορεία μας μέσα στην Εκκλησία…

Σε απόσπασμα της ομιλίας του ο Αρχιεπίσκοπος κκ Ιερώνυμος είχε πει «Αν δεν κάνουμε τη γη Παράδεισο, μπορούμε να την εμποδίσουμε να γίνει Κόλαση». Συμφωνείτε με την άποψη αυτή και κατά πόσο είναι εφικτό κάτι τέτοιο;
Εν πολλοίς συμφωνώ με την άποψη του Μακαριότατου. Αποτελεί πράγματι μία πρόσκληση να ζήσουν όλοι την κατά Χριστώ ζωή, ώστε να γίνει η καλή αλλοίωση της κοινωνίας μας. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι απόλυτα εφικτό να εμποδίσουμε να γίνει μία μικρή Κόλαση. Θα μπορούσε εάν γίνονταν να είναι πολύ ωραίο. Αυτή η φράση έρχεται να μας επισημάνει εδώ ότι όλοι δίνουμε έναν καθημερινό αγώνα για τον οποίο θα κριθούμε όλοι μας. Ο παράδεισος κερδίζεται από το έλεος του Θεού τη δική μας πίστη και τα έργα μας. Ο Χριστός δεν μας υποσχέθηκε ότι θα επικρατήσει ένας επίγειος Παράδεισος. Ας έχουμε αυτή την αγωνιστική διάθεση ώστε όπως είπε και ο Μακαριότατος να κάνουμε όσο μπορούμε λιγότερο κόλαση αυτή η ζωή. Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια είναι πολύ δύσκολη η ζωή για τους κατοίκους αυτού του πλανήτη. Ιδιαίτερα με τα οικολογικά προβλήματα τα οποία έχουν φτάσει στην κορύφωσή του, αλλά και με τις εστίες πολεμικών συγκρούσεων ή βίαιων πράξεων που καθημερινά ανάβουν στο πλανήτη μας.

Ο Μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε πει στους πιστούς «Ελάτε όπως είστε στην Εκκλησία», ο νυν έχει πει «εγώ πηγαίνω όπως είμαι σ’ αυτούς» . Ποια πιστεύεται ότι είναι η πιο σωστή έκφραση;
Νομίζω ότι η σύνθεση είναι πάντοτε η καλύτερη διεργασία. Και οι δύο αυτές φράσεις έχουν στοιχεία τα οποία μπορούμε να αξιοποιήσουμε όλοι μας με συνθετικό τρόπο. Και να αποδεχόμαστε δηλαδή χωρίς να επηρεαζόμαστε από την εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων αλλά και να πηγαίνουμε προς αυτούς με μία γνησιότητα, μία αυθεντικότητα και έναν αυθορμητισμό. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη. Όταν είναι απομονωμένα νομίζω ότι δεν είναι αρκετά. Μία σύνθεση και των δύο είναι η ιδανική λύση ή κίνηση

Θέματα που συζητούνται όπως το Μνημόνιο, το Ιντερνετ, το σύμφωνο συμβίωσης, οι προγαμιαίες σχέσεις. Ποια είναι η θέση σας σ’ αυτά τα ζητήματα της καθημερινότητας;
Είναι πολύ μεγάλα θέματα και δεν νομίζω ότι είναι εφικτό να τα αναλύσουμε μέσα από μία απλή κουβέντα ή και τόσα άμεσα. Συνάμα προσωπικά δεν διαθέτω και τις κατάλληλες γνώσεις ώστε να προσφέρω λύσεις και απόψεις αλλά και πληροφορίες. Όπως π.χ. για το μνημόνιο, γνωρίζει ότι γνωρίζει κάθε μέσος Έλληνας. Αντίθετα σαφώς και καταδικάζω από πλευράς εκκλησιαστικής το σύμφωνο συμβίωσης που αποτελεί και απόφαση της Ιεράς Συνόδου. Δεν μπορούμε βέβαια να απαγορεύσουμε κάτι τέτοιο αλλά δεν είμαστε να ευλογήσουμε μία τέτοια λύση. Η Εκκλησία μας γνωρίζει μόνο την οδό του Χριστιανικού γάμου και μόνο για την συμβίωση ενός ζεύγους. Και ασφαλώς θα ήθελα να τονίσω ότι η Εκκλησία μας ομοίως και σε συνάφεια με την άποψη της ως προς την σχέση δύο ανθρώπων καταδικάζει και απορρίπτει τις προγαμιαίες σχέσεις. Είναι η διδασκαλία της Εκκλησίας μας σαφής και διαχρονική. Δεν επηρεάζεται από τις κοινωνικές συνθήκης ή αντιλήψεις που διαμορφώνει κάθε κοινωνία. Σταθερές θέσεις και διδασκαλία… Όσο για το Ιντερνετ; Θα έλεγα για να χρησιμοποιήσω ένα απλό παράδειγμα σαν το μαχαίρι. Μπορεί να κάνεις πολλές και χρήσιμες εργασίες, αλλά είναι σε θέση να κόψει ένα χέρι ή να πραγματοποιήσει εγκλήματα. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι έχει δημιουργηθεί πλέον μία ολόκληρη σχολή γύρω από το θέμα του διαδικτύου και ασχολούνται ειδικοί για τον τρόπο με τον οποίο θα προφυλάσσονται οι νέοι από την κακή επιρροή του ιντερνετ στη ζωή τους. Άλλωστε η αλόγιστη χρήση των υπολογιστών οδηγεί σε εξάρτηση με αποτέλεσμα σήμερα πολλοί νέοι να νοσηλεύονται σε κλινικές απεξάρτησης. Χρησιμότητα είναι αναγκαία κι εμείς εδώ στην Μητρόπολη απολαμβάνουμε τα οφέλη της χρήσεως του όμως ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την χρήση του χωρίς όρια.

Περνάμε στην τοπική μας εκκλησία και στις εμπειρίες που αποκομίσατε στην τριετή σας παρουσία ως εκλεγμένος Μητροπολίτης. Πόσο εύκολο είναι για έναν Μητροπολίτη να ασκεί διοικητικό έλεγχο σε μία μητρόπολη από την οποία κατάγεται ;
Κατά αρχήν πρέπει να τονίσω ότι ένας Μητροπολίτης δεν ασκεί διοικητικό έλεγχο, αλλά ασκεί ποιμαντική διακονία. Ενδεχομένως σε ορισμένες περιπτώσεις αλλά αυτό με την βοήθεια του Θεού είναι σπανιότατο ασκώ και κάνω έλεγχο, όπου αυτό είναι αναγκαίο. Το να υπηρετούμε σε μία Μητρόπολη που είναι ιδιαίτερη πατρίδα έχει δύο πλευρές. Νομίζω όμως ότι τα θετικά στοιχεία του γεγονότος αυτού είναι περισσότερο από τα αρνητικά. Στατιστικά άλλωστε είναι διαπιστωμένο - ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια οι εκλογές σε τόπους καταγωγής είναι σύνηθες φαινόμενο – ότι η εκλογή στους τόπους καταγωγής ότι αποτελεί μία πολύ σωστή επιλογή με δεδομένο ότι οι Μητροπολίτες που υπηρετούν στην πατρίδα τους γνωρίζουν τα προβλήματα. δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και έχουν καλύτερη επικοινωνία. Και κατά συγκυρία στις Κυκλάδες και οι τρεις Μητροπολίτες που υπηρετούν αυτή την περίοδο, είναι στον τόπο καταγωγής τους αλλά και στην όμορη μητρόπολη Σάμου και Ικαρίας. Και θεωρώ ότι είναι και θετικό στοιχείο να εκλέγεται ένας μητροπολίτης από την ίδια την Μητρόπολη που κατάγεται ή έστω που υπηρετεί με αυταπάρνηση και θυσιαστική αγάπη στην μητρόπολη για την οποία εκλέγεται;.

Ποιο το κοινωνικό έργο της Μητρόπολης Παροναξίας αυτή την περίοδο;
Το κοινωνικό έργο της μητροπόλεως μας έχει πάρα πολλές πτυχές αν και έχω την αίσθηση ότι μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα … Μία πτυχή είναι η λειτουργία των ιδρυμάτων και κυρίως αυτή τη στιγμή του γηροκομείου της Πάρου. Κι αυτό γιατί για το γηροκομείο της Νάξου όπως όλοι γνωρίζουν και έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν, πολύ πριν αναλάβω την διαποίμανση της Μητροπόλεως έχει διακοπή η ανέγερσή του προσωρινά καθώς έχουμε εμπλακεί σε διεκδίκηση ενός χρηματικού ποσού που έχει μπλοκαριστεί. Πολύ σύντομα όμως αυτό το ποσό θα απεμπλακεί και θα συνεχιστούν οι εργασίες και ελπίζω ότι θα ολοκληρωθεί με την βοήθεια και του Ναξιακού λαού με δεδομένο ότι τα χρήματα που υπάρχουν δεν είναι αρκετά για την πραγματοποίηση ενός τόσο σημαντικού έργου. Επίσης πάντα σε ιδρυματικό επίπεδο προσφοράς πρέπει να αναφέρουμε την θέσπιση συσσιτίου απόρων στη Πάρο και μάλιστα την τελευταία διετία έχουν αυξηθεί οι μερίδες σε καθημερινή βάση. Σε εξέλιξη βρίσκεται η ολοκλήρωση της Στέγη Αγάπης σε ενοριακό επίπεδο στο Φιλώτι της Νάξου ώστε όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες να προσφέρουμε χαρά και θαλπωρή στους πάσχοντες και τους γέροντες. Και ήδη ανεπίσημα μπορώ να προαναγγέλλω ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα δημιουργίας αλλά και λειτουργίας συσσιτίου για άπορους και ανήμπορους στη Νάξο. Θα αναπαλαιωθεί ένα παλιό ακίνητο (σε κεντρικό σημείο στην είσοδο της παλιάς πόλης) με σκοπό να δώσουμε χώρο στους συνανθρώπους μας οι οποίοι αυτή τη δύσκολη περίοδο για πολλούς οικογένειες θα έχουν την δυνατότητα να βρίσκουν ένα πιάτο καθαρό και ζεστό φαγητό. Κάτι που είναι απόλυτα αναγκαίο. Ελπίζω ότι μία τέτοια κίνηση θα την στηρίξει η κοινωνία της Νάξου με εθελοντική προσφορά ώστε να γίνει ακόμη καλύτερο και να είναι άρτια οργανωμένο. Επίσης σε οργανωμένο επίπεδο υπάρχει η Στήριξη στο σπίτι στην περιοχή του Δήμου Δρυμαλίας ενώ από εκεί και πέρα σε ανεξάρτητες κινήσεις υπάρχει η ενίσχυση του φιλόπτωχου ταμείου των πολυτέκνων, η κάλυψη τρεχουσών αναγκών σε ανθρώπους που αποδεδειγμένα έχουν προβλήματα, η στήριξη στης μονογονεϊκές οικογένειες (κυρίως όταν υπάρχει απώλεια συζύγου) αλλά και η συντήρηση σε καθημερινή βάση μεμονωμένων προσώπων. Και πρέπει να προσθέσουμε για τα επιδόματα σε φοιτητές ή τις επιδοτήσεις ενοικίου είτε στους πολύτεκνους είτε στους φοιτητές σε κάθε σημείο της Ελλάδος. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Μητρόπολη Παροναξίας είναι μία μικρή κοινότητα και πρέπει να την στηρίξουμε όσο γίνεται περισσότερο. Φέτος όπως αναφέρουμε καις την εγκύκλιο για τον έρανο της Αγάπης δαπανήθηκε το ποσό των 467.000 ευρώ. Από το ποσό αυτό οι 330.000 χρησιμοποιήθηκαν στο γηροκομείο της Πάρου και το μεγαλύτερο μέρος του χορηγήθηκε από το Ιερό προσκύνημα της Παναγιάς της Εκατονταπυλιανής. Η οποία σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο δοκιμάζεται αλλά στηρίζει ένα γηροκομείο που διαθέτει σύγχρονες και ευρωπαϊκές προδιαγραφές .Είναι μεγάλος και καθημερινός ο αγώνας που γίνεται για την εξεύρεση πόρων για την άσκηση του κοινωνικού και φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας. Υπάρχουν και οι παράλληλες λειτουργίες όπως η Σχολή γονέων, τα κατηχητικά, οι άλλες νεανικές συντροφιές, οι ψυχαγωγικές και προσκυνηματικού χαρακτήρα εκδρομές που διοργανώνουμε αλλά και τα πνευματικά κέντρα που συντηρούνται από τις μεγάλες ενορίες ώστε να διοργανώνονται εκδηλώσεις και κοινωνικού χαρακτήρα.

Θεωρείται ότι οι ιερείς της Νάξου μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της εποχής;
Θα έλεγα γενικότητα οι ιερείς της Νάξου έχουν αγάπη στην Εκκλησία, έχουν ζήλο προς τα ιερατικά και ποιμαντικά τους καθήκοντα. Έχουν απόλυτη αφοσίωση στη διδασκαλία της Εκκλησίας, ο καθένας στο βαθμό που μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της εποχής. Ποτέ δεν πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι αλλά να αναζητούμε το κάτι περισσότερο. Αυτό σημαίνει ότι όλοι από τον επίσκοπο έως τον τελευταίο κατά πρεσβεία διάκονο πρέπει να έχουμε διάθεση μαθητείας., διάθεση βελτιώσεως μαθητείας εσωτερικής καλλιέργειας και προσφοράς προς τον συνάνθρωπο μας παράλληλα δε με την άσκηση των λατρευτικών αναγκών του ποιμνίου. Νομίζω ότι εκεί βρίσκεται η ουσία, σ’ αυτή τη διά βίου προσπάθεια τόσο για δική μας καλλιέργεια όσο και στην προσφορά μας στο ποίμνιο και πάντα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εποχής μας

Ποιες ενέργειες θα συστήνατε να κάνει ένας κληρικός ώστε να τονώσει το αίσθημα των ενοριτών του ;
Η απάντηση είναι λιτή και σαφής. Όχι συγκεκριμένες ενέργειες. Ο καθένας από εμάς πρέπει να λειτουργεί με το παράδειγμα του. Η προσωπική μας ζωή ως ποιμένων επηρεάζει απόλυτα τους πιστούς και τονώνει το θρησκευτικό τους συναίσθημα αλλά και γενικότερα δίνει τα εφόδια και τις προϋποθέσεις ώστε να καλλιεργείται και να προοδεύει πνευματικά το ποίμνιο μας.

Ποια οφείλει να είναι η σχέση του Μητροπολίτη με τους Ιερείς; Πρέπει πιστεύετε να είναι φιλική ή να υπάρχει απόσταση ανάμεσα σε έναν… προϊστάμενο κι έναν υφιστάμενο;
Καλό θα είναι να ρωτήσετε τους ίδιους τους Ιερείς, για το γεγονός ώστε να πουν ποια είναι η εμπειρία τους. Από την πρώτη στιγμή προσπαθήσαμε να έχουμε μία τέτοια σχέση, να καλλιεργήσουμε μία σχέση που να είναι φιλική και αδελφική. Υπάρχει πολύ μεγάλη άνεση στην επικοινωνία. Σαφώς και είμαι αντίθετος, διαφωνώ απόλυτα με τις αποστάσεις που τα παλαιότερα ίσως χρόνια ή μεμονωμένα και τώρα λάμβαναν και μία θεωρητική και ιδεολογική μορφή. Έχω άμεση επικοινωνία προσωπική και οικογενειακό. Πάντα να υπάρχει αυτή ως οδηγός, έτσι ώστε Ο ιερέας, ο διάκονος, ο μοναχός να τον αισθάνεται ως αδελφό, φίλο του και σε ορισμένες περιπτώσεις και ως πατέρας όταν αντιμετωπίζει δύσκολα προβλήματα και θέλει την παράσταση και στήριξη του.

Εν κατακλείδι και μετά από τρία χρόνια παρουσίας σας στην Μητρόπολη Παροναξίας μπορείτε να κάνετε έναν μίνι απολογισμό πεπραγμένων; Θα μπορούσατε να είχατε κάνει πράγματα που δεν καταφέρατε;

Απολογισμός εκ των πραγμάτων όπως είναι κατανοητό είναι δύσκολο να γίνει. Σίγουρα θα υπάρχουν πολλά πράγματα, τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν και δεν έχουν γίνει. Πάντα θα υπάρχουν πράγματα δεν θα γίνονται παρά την επιθυμία διότι είναι συνακόλουθο της ανθρώπινης ιδιότητάς μας. Η εκκλησία μας είναι ένας θεανθρώπινος οργανισμός. Όμως εμείς οι άνθρωποι είμαστε πεπερασμένοι, έχουμε συγκεκριμένες δυνάμεις και δυνατότητες, και δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο να λέμε ότι είμαστε ικανοποιημένοι. Όλα έχουν γίνει σύμφωνα με επιθυμίες. Πάντοτε θα αισθανόμαστε τις ελλείψεις, την δική μας μηδαμινότητα μπροστά στον Άγιο και πανυπερτέλειο Θεό μας, την ασύγκριτα μειωμένη πνευματικότητα μας όταν τίθεται σε σύγκριση με αυτή των Αγίων και το ταπεινό φρόνημα αλλά και την συναίσθηση των περιορισμένων δυνατοτήτων μας. Θα πρέπει να προχωρούμε και ο Θεός να ευλογεί την προσπάθεια μας αυτή είτε είναι μικρή ή μεγάλη και να την πολλαπλασιάζει με δεδομένο ότι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Πάντοτε επικαλούμαστε τη χάρη του Θεού ώστε οι προσπάθειες μας να αποδίδουν καρπούς και να ωφελείται ο λαός του Θεού

Και ως επίλογο ο Σεβασμιότατος Παροναξίας κ. Καλλίνικος αναφέρει «Νομίζω ότι η κάθε συζήτηση γύρω από τα προβλήματα που απασχολούν την εκκλησία, τον λαό, την τοπική κοινωνία έχει οφέλη και είμαι ευγνώμων που είχατε την πρωτοβουλία μία τέτοιας συζήτησης που δεν είχε προκατασκευασμένες απόψεις και που εσείς θέσατε κι όχι εγώ. εάν σε ορισμένες περιπτώσεις δεν απάντησα με τρόπο απόλυτα νοηματικά ή δεν είχα λεπτομερείς απαντήσεις, αλλά νομίζω ότι μία συνέντευξη αυτού του χαρακτήρα έχει πάντοτε κι αυτές τις πλευρές. Είμαι όμως απέναντί σας ευγνώμων για την πρωτοβουλία σας αυτή.

Με την ευκαιρία να ευχηθώ σε εσάς προσωπικά, στο προσωπικό και τους αναγνώστες της εφημερίδας σας ο Θεός μας ο Κύριος μας να ευλογήσει το νέο έτος 2011, ένα έτος που δυστυχώς ξεκινάει με τους χειρότερους οιωνούς, να είναι ένα έτος που θα ανατρέψει αυτές τις προβλέψεις, ένα έτος που θα είναι για όλους ειρηνικό και σωτήριο, ένα έτος και τη διάρκεια του οποίου όπως αναφέρει και η ευχή της Εκκλησία παρμένη από τη Παλαιά διαθήκη «θα μεταποιήσει το πικρό σε γλυκύ και το πόνο σε ευλογία. Καλή και ευλογημένη χρονιά ειρηνική, δημιουργική καρποφόρα το νέο έτος 2011 να ικανοποιήσει τις κατά Θεό προσδοκίες…»