Για το νοσοκομείο Νάξου, τον διοικητή του Γιώργο Μαργαρίτη, την πολιτική που άσκησε, προ αρκετών ετών, στην νησιωτική περιφέρεια το Ε.Σ.Υ., αυτήν που ασκήθηκε από τον κ. Αβραμόπουλο και αυτήν που ασκείται εδώ και πέντε μήνες από την κα Ξενογιαννακοπούλου, τον συνάδελφό του παθολόγο Γερμανό Καπίρη, τον δήμαρχο Νάξου Νίκο Μαράκη, τον τέως δήμαρχο Βασίλη Κόκκοτα, τον νομαρχιακό σύμβουλο, Μανόλη Μαργαρίτη (που έχει εκδηλώσει τον ενδιαφέρον του για τον δήμο Νάξου), τον τέως αντιδήμαρχο Γιάννη Πομόνη, που αποχώρησε οικιοθελώς από τον δήμο Νάξου και μια (κρυφή, θα την χαρακτηρίζαμε εμείς…) επιθυμία που είχε όταν ανεξαρτητοποιήθηκε από την δημοτική παράταξη της «πλειοψηφίας Μαράκη», τον «Καλλικράτη» και άλλα πολλά, μιλά σήμερα στην «Κ» ο δημοτικός σύμβουλος, τέως πρόεδρος της Δ.Ε.Α.Ν. του οικείου δήμου, ορθοπεδικός Βασίλης Ραπτάκης.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΛΑΧΑΚΗ
Η συνέντευξη-κουβέντα με τον κ. Ραπτάκη…
ΕΡ.: Πόσα χρόνια συμπληρώνετε εφέτος στην Νάξο;
ΑΠ.: Έντεκα συναπτά χρόνια συμπληρώνω εφέτος. Παλαιότερα ήμουν περαστικός από την Νάξο. Ήταν τότε που υπηρέτησα εδώ ως αγροτικός γιατρός, έχοντας στον τομέα ευθύνης μου τα νησιά Σχοινούσα, Ηρακλειά και Κουφονήσι.
ΕΡ.: Έχει αλλάξει κάτι στον τομέα Υγείας στα νησιά αυτά, τούτα τα τελευταία χρόνια;
ΑΠ.: Οι τουριστικές υποδομές μόνο έχουν αλλάξει... Και τίποτε άλλο…
ΕΡ.: Τα Ιατρεία παραμένουν τα ίδια δηλαδή, και στις μέρες μας;
ΑΠ.: Λίγο έχουν αλλάξει τα κτήρια των Ιατρείων. Τα νησιά αυτά και στις μέρες μας εξυπηρετούνται πάλι από το Κέντρο Υγείας της Νάξου, πάλι από τους αγροτικούς γιατρούς του Κέντρου Υγείας της Νάξου… Στην Αμοργό πήγε να γίνει μια προσπάθεια…, να γίνει δηλαδή και εκεί ένα Κέντρο υγείας αλλά το Κέντρο Υγείας έγινε, έγινε δηλαδή το κτήριο…, χωρίς προσωπικό όμως…, χωρίς τίποτε άλλο.
ΕΡ.: Μέσα σε αυτά τα έντεκα χρόνια της εδώ παρουσίας σας, έχουν υπάρξει αλλαγές στο, λεγόμενο, νοσοκομείο Νάξου;
ΑΠ.: Να πάρουμε, τους τομείς έναν προς έναν…
ΕΡ.: Ας τους πάρουμε, λοιπόν… Και ας προτάξετε εσείς αυτούς που νομίζετε πως πρέπει…
ΑΠ.: Εγώ, θέλω να προτάξω το εξής: όσον αφορά στην Υγεία, που είναι το βασικότερο για μένα σε μια νησιώτικη περιοχή, σε ένα νησί όπως είναι η Νάξος, που θεωρείται για μένα προσωπικά, και καλώς θεωρείται, μια μικρή Κρήτη, μια μικρογραφία της Κρήτης…, ένα νησί που έχει ζωντάνια, που έχει προϊόντα εξαιρετικά, που έχει ανθρώπους οι οποίοι έχουν μυαλό, που έχει ανθρώπους οι οποίοι καταλαβαίνουνε, που έχει ανθρώπους οι οποίοι δεν θα πεινάσουνε ποτέ…, όσον αφορά στην Υγεία,, πάει πολύ πίσω το νησί. Πάρα πολύ πίσω. Και έχουμε…. Και λέω, έχουμε…, γιατί και εγώ είμαι στον χώρο της Υγείας, ευθύνες όλοι… Και οι τοπικοί παράγοντες και οι δημοτικοί παράγοντες και οι νομαρχιακοί παράγοντες και οι περιφερειακοί παράγοντες και οι πολιτικοί παράγοντες.
ΕΡ.: Τα βασικά «αγκάθια» εδώ μέσα ποια είναι;
ΑΠ.: Τα βασικά αγκάθια, όπως λες αγαπητέ μου Γιάννη, είναι τα εξής: …Ξεκινήσαμε την κατασκευή του νοσοκομείου ανάποδα. Τι σημαίνει αυτό…
ΕΡ.: Έτσι γίνεται στην Ελλάδα…
ΑΠ.: Στην Ελλάδα όχι παντού, όμως… Δεν ξέρω εδώ, γιατί έγινε… Έπρεπε πρώτα να ξεκινήσουμε φτιάχνοντας έναν σωστό Οργανισμό του νοσοκομείου, να περάσει από το υπουργείο Οικονομικών ο Οργανισμός αυτός, να επικυρωθεί, να βγούνε οι πιστώσεις, να προκηρυχθούνε οι θέσεις, να ‘ρθεί το προσωπικό, και μετά να χτίσουμε το νοσοκομείο, Γιάννη…
Το νοσοκομείο έγινε νοσοκομείο με το ΦΕΚ της 30ης Νοεμβρίου του ’99 και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της κυβερνήσεως, τότε… Επί Σημίτη. Ο Οργανισμός, λοιπόν, από τότε μέχρι σήμερα δεν έχει αλλάξει καθόλου. Λειτουργούμε με τον Οργανισμό του παλιού Κέντρου Υγείας. Που είναι του 1985, ο Οργανισμός αυτός.
ΕΡ.: …Και οι ανάγκες από το ’85 ώς τα σήμερα, έχουν υπερτριπλασιαστεί, ε;
ΑΠ.: Το νοσοκομείο της Νάξου, θα έπρεπε να είναι, κύριε Βλαχάκη, το κέντρο της Υγειονομικής Περίθαλψης Νοτίων Κυκλάδων. Ήτανε λάθος της κυβέρνησης της Ν.Δ. που πήγε και έκανε νοσοκομείο στην Πάρο -…δεν έχω τίποτε εγώ με τους Παριανούς-, και στην Σαντορίνη. Έπρεπε να γίνουνε δύο νοσοκομεία στο νομό: το νοσοκομείο της Σύρου που υπάρχει εδώ και πάρα πολλά χρόνια και το νοσοκομείο της Νάξου για όλο τον νότιο νομό. Λάθος, λοιπόν, της κυβέρνησης, που δεν έφτιαξε πρώτα τον Οργανισμό, όχι στα χαρτιά, να τον περάσει από το υπουργείο Οικονομικών, να τον περάσει από το υπουργείο Υγείας, να εξασφαλίσει τις πιστώσεις, να διορίσει το προσωπικό και μετά να χτίσει το κτήριο. Και στη συνέχεια…, αφού χτίσει το κτήριο, δηλαδή, να αρχίσει το νοσοκομείο να δουλεύει. Γιατί, αυτή τη στιγμή -…γιατί πρέπει να λέμε και τα καλά και τα κακά-, υπάρχει ένα καλό κτήριο, έτσι, υπάρχουν μηχανήματα τα οποία όσον αφορά τουλάχιστον το Ορθοπεδικό…, υπάρχουν μηχανήματα, υπάρχει αναισθησιολόγος…
ΕΡ.: Ως ορθοπεδικός, εσείς, καλύπτεστε από τα υπάρχοντα μηχανήματα;
ΑΠ.: Εγώ, τα μηχανήματα που έχω ως ορθοπεδικός, αν είχα έναν συνάδελφο ακόμα ειδικευμένο ορθοπεδικό, δυο (2) εργαλειοδότριες, ένα τμήμα, ένα σταθμό αιμοδοσίας που να δουλεύει, θα μπορούσα να κάνω το 80% των ορθοπεδικών επεμβάσεων.
ΕΡ.: Επεμβάσεων, είπες;
ΑΠ.: Βεβαίως… Γιατί έχουμε μέσα χειρουργείο έτοιμο, χειρουργικό τραπέζι ορθοπεδικό αποκλειστικά μέσα στο χειρουργείο, έχουμε άρθρωση αρθρωσκοπικό που μπορούμε να το χρησιμοποιούμε για τις αθρωσκοπήσεις και έχουμε και το λεγόμενο «σιάρμ» -«σιάρμ» σημαίνει … ένα ακτινοσκοπικό μηχάνημα το οποίο χρησιμοποιείται στις διεγχειρητικές ακτινογραφίες…, δηλαδή ακτινογραφίες την ώρα του χειρουργείου. Αλλά δεν έχουμε αιμοδοσία, δεν έχουμε εργαλειοδότρια, δεν έχουμε αποστείρωση, δεν έχουμε προσωπικό βοηθητικό.
ΕΡ.: Το Ίδρυμα Στήριξης Κέντρου Υγείας-Νοσοκομείου Νάξου έχει όμως αίμα…
ΑΠ.: Καλή η παρατήρηση. Άλλο τράπεζα αίματος που έχουν οι σύλλογοι, τα ιδρύματα και οι διάφοροι κοινωνικοί φορείς και άλλο Σταθμός Αιμοδοσίας που…, που…, τί σημαίνει; Έρχεται ένα περιστατικό, έρχεται ένα σπασμένο γόνατο… Εγώ, για να μπω να το χειρουργήσω το περιστατικό αυτό χρειάζομαι τρεις φιάλες αίμα. Κάνω ομάδα αίματος στον ασθενή και μου βγαίνει «άλφα – θετικό». Η αιμοδοσία μου παρασκευάζει εμένα την ομάδα αίματος τους ασθενούς και μου δίνει εμένα τρεις φιάλες αίμα. Υπάρχει όμως και ένα παραθυράκι: θα μπορούσαμε με την Αιμοδοσία Σύρου, που είναι Αιμοδοσία κανονική, έχοντας εμείς έναν σταθμό εδώ, να κάνουμε μια συνεργασία σε μια δεδομένη στιγμή. Για να λειτουργήσει, όμως, ένας Σταθμός Αιμοδοσίας, χρειάζεται ένας γιατρός, ένας αιματολόγος ή μικροβιολόγος εξειδικευμένος στην αιμοδοσία και νοσηλεύτρια αιμοδοσίας… Και λέμε, άντε και κάνουμε συνεργασία με την Σύρο στο θέμα της αιμοδοσίας… και μου δίνει εμένα αίμα η Σύρος… Πώς θα χειρουργήσω εγώ τον ασθενή όταν δεν έχω συνεργάτη ειδικευμένο ορθοπεδικό, δεν έχω βοηθό ορθοπεδικό και όλα όσα σου προανέφερα... Και πάω παρακάτω σε ένα πολύ πιο σοβαρό θέμα: στο Τεχνητό Νεφρό. Τα μηχανήματα είναι μέσα… Δεν υπάρχει., όμως γιατρός νεφρολόγος, δεν υπάρχει νοσηλευτική Υπηρεσία ειδικευμένη στο Τεχνητό Νεφρό…, και δεν υπάρχει και αιμοδοσία. Χρειάζεται κάλυψη και αυτή η μονάδα. Τώρα…: γιατί δεν υπάρχουνε όλα αυτά; Πρώτον, γιατί δεν έγινε ο Οργανισμός και, δεύτερον, το σύστημα προσλήψεων στην Ελλάδα είναι πολύ παλιό. Χωλαίνει… Είναι λάθος για μένα το σύστημα…
(Το δεύτερο μέρος της κουβέντας μας, για θέματα Υγείας, με τον κ. Ραπτάκη, στο φύλλο της προσεχούς Δευτέρας)
Αναφορές… Τα «κοινά»…
ΕΡ.: Την αποχώρησή σου από την δημοτική παράταξη της πλειοψηφίας την … θυμάσαι; Τότε, θυμάμαι, εγώ, τα είπες και εγκατέλειψες τον συνδυασμό της πλειοψηφίας. Γιατί; Τί έγινε, με την περίπτωσή σου, τότε;
ΑΠ.: Την περίπτωσή μου την θυμάσαι και εσύ. Εγώ, έκανα μια επιστολή. Μιλούσα καθαρά πολιτικά, μιλούσα γιατί διαφώνησα ανοιχτά με την πλειοψηφία, Δυστυχώς, ο κύριος δήμαρχος απήντησε ‘επί προσωπικού’, ήταν λάθος η απάντησή του, έδωσα στην εφημερίδα σας επιστολή και τα είπα, τα είπα και στον «Μεσόγειος», τότε…, εγώ, διαφώνησα για τους λόγους που ανέφερα, τότε… Διαφώνησα και συνεχίζω να διαφωνώ γιατί στον δήμο δεν έγινε και δεν γίνεται τίποτε…
ΕΡ.: Το ‘δεν έγινε τίποτε’, είναι μια κουβέντα. Κάντο μου, λιανά αυτό…
ΕΡ.: Δεν γίνεται τίποτε. Αν θυμάσαι τον τελευταίο προϋπολογισμό τον χαρακτήρισα προεκλογικό, γιατί όλα αυτά τα πράγματα που είχαμε βάλει στο πρόγραμμα να κάνουμε εδώ και χρόνια, και για τα οποία μιλήσαμε εκείνη την ημέρα, δεν έγιναν ποτέ. Γιατί δεν έγιναν όλα αυτά τα τελευταία χρόνια; Σε ρωτώ… Εγώ, δέχομαι τις δυσκολίες που λέει ο κύριος δήμαρχος. Τις δέχομαι… Οι άλλοι δήμοι δεν έχουνε δυσκολίες; Ρωτώ… Οι άλλοι δήμοι δεν έχουνε δυσκολίες;
ΕΡ.: Εδώ, λέγεται το εξής: ότι δηλαδή φταίξανε οι ενστάσεις της αντιπολίτευσης κ.λπ., αν και αυτό το αντέκρουσαν οι της αντιπολίτευσης…
ΑΠ.: Δηλαδή, θέμε να πούμε τώρα ότι δεν κάναμε έργο, γιατί δήθεν φταίει η αντιπολίτευση; Δεν νομίζω… Δεν μπορούμε όλα, τώρα, να τα ρίξουμε στην αντιπολίτευση… Η αντιπολίτευση, βέβαια, δεν ήτανε σωστή όλα αυτά τα χρόνια… Και το λέω αυτό, διότι «αντιπολίτευση» σημαίνει, κάνω εποικοδομητική αντιπολίτευση… Αλλά δεν μπορούμε να ρίξουμε την ανεπάρκειά μας, εμείς, δηλαδή η πλειοψηφία, στην αντιπολίτευση…
ΕΡ.: Τι πρόβλημα αντιμετώπισε ο συνδυασμός της πλειοψηφίας; Μπαίνει θέμα ανικανότητας ή μήπως θέμα πολιτικής βούλησης-αποφασιστικότητας; Ή, μήπως, υπήρχε κάτι άλλο;
ΑΠ.: Όλα υπάρχουν, Γιάννη… Όλα! Δεν κρατιέται η διαδικασία μέσα στο δημοτικό συμβούλιο. Όποτε θέλει ο καθένας μιλάει, όποτε θέλει ο καθένας απαντάει, η ‘ημερήσια διάταξη’ γίνεται άνω κάτω… Στα δημοτικά συμβούλια, αν δεν κάνω λάθος, μόνο ο δήμαρχος παίρνει τον λόγο όποτε θέλει και όποτε τον ζητήσει… Δεύτερον: δεν υπήρχε πολιτική βούληση. Επειδή, δηλαδή κάναμε μια πλατεία στις Μέλανες και χτίσαμε πέντε πέτρες στο δημοτικό διαμέρισμα των Τριπόδων σημαίνει ότι κάναμε έργο;
…………………………………………….
…Συμφωνώ με τα λεγόμενα του Γιάννη Πομόνη. Όλη την συνέντευξη του Γιάννη στην εφημερίδα σας, την διάβασα… Και επειδή τα ζούσα και εγώ όλα αυτά τα πράγματα που είπε, μπορώ να σου πω ότι συμφωνώ απόλυτα με τον Γιάννη. Μία διαφωνία μόνο έχω, εγώ, με τον Γιάννη. Στο θέμα της αποχώρησής του, αναφέρομαι. Κατά την γνώμη δεν έπρεπε να παραιτηθεί και να αποχωρήσει από το δημοτικό συμβούλιο, Έπρεπε να ανεξαρτητοποιηθεί. Όπως έκανα και εγώ. Αν ο Γιάννης είχε ανεξαρτητοποιηθεί…, ανεξάρτητος και εγώ!, δεν το έχω ξαναπεί -…θα πέσει σαν βόμβα, τώρα, αυτό…-, και ανεξαρτητοποιείτο και ένας τρίτος, θα ’πεφτε, τότε, η ‘κυβέρνηση Μαράκη’…
Βασίλης Ραπτάκης: Είναι λάθος για μένα το σύστημα προσλήψεων στην Ελλάδα στον χώρο της Υγείας.
«Κυκλαδική»: Ήρθε η κυβέρνηση η καινούργια και θα ‘πρεπε να προχωρήσει σε μια κρίσιμη οικονομικά περίοδο σε προσλήψεις. Τις έκοψε όμως ουσιαστικά τις προσλήψεις. Έτσι δεν είναι;
Β.Ραπτάκης: Λοιπόν άκουσέ με …
«Κ»: Το διοικητικό σας συμβούλιο λειτουργεί με το ένα πόδι; Είναι υπαρκτό – ανύπαρκτο… Έτσι δεν είναι;
Β.Ρ.: Άκουσέ με… Πρώτον, εγώ, προσωπικά, δεν τα ισοπεδώνω όλα… Το σύστημα προσλήψεων, όσον αφορά στους γιατρούς, για μένα είναι λάθος, επαναλαμβάνω. Είναι γραφειοκρατικά φορτωμένο και πάει πολύ αργά. Δηλαδή, τί σημαίνει αυτό; Αποφασίζει το διοικητικό συμβούλιο, το όποιο διοικητικό συμβούλιο, να προκηρύξει μια θέση ορθοπεδικού, ανακοινώνεται η προκήρυξη στον Τύπο, δίνει η προκήρυξη στους υποψήφιους είκοσι μέρες να καταθέσουνε χαρτιά, τα χαρτιά αυτά θα πρέπει να τα πάρουνε οι δύο εισηγητές-βαθμολογητές, να βαθμολογήσουν τους υποψήφιους, να τους κατατάξουνε σε μια σειρά, για να γίνει η προκήρυξη κ.λπ. κ.λπ…. Αυτό παίρνει πάρα πάρα πολύ χρόνο. Γιατί; Γιατί…, και εδώ θα πρέπει, τώρα, να πω ότι ήταν λάθος της Ν.Δ., κατήργησε τα περιφερειακά συμβούλια επιλογής ιατρικού προσωπικού. Δηλαδή: να σου πω ένα παράδειγμα: την εποχή που το ΠΕΣΥ νοτίου Αιγαίου είχε έδρα την Σύρο, θυμάμαι, γιατί ήμουνα εισηγητής –κριτής για την ειδικότητα της Ορθοπεδικής προκηρύξαμε θέσεις για την Άνδρο, για την Τήνο, για την Πάρο, για την Μύκονο, για την Σαντορίνη. Επί Μωραϊτάκη, όλα αυτά… Γίνανε, λοιπόν οι προκηρύξεις και οι προσλήψεις σε ελάχιστο χρόνο.
«Κ»: …Και ήρθε, στην συνέχεια η Ν.Δ. και κατήργησε τα περιφερειακά…
Β.Ρ.: Ναι, ήρθε στη συνέχεια η Ν.Δ. και κατήργησε τα περιφερειακά συμβούλια και τα συγκέντρωσε όλα στην Αθήνα. Και είναι λογικό ένας εισηγητής ο οποίος είναι εισηγητής του Γενικού Κρατικού Νίκαιας να μην έχει μόνο φακέλους από την Νάξο… Να έχει φακέλους από την Κρήτη, να έχει φακέλους από την Ήπειρο…, να έχει δηλαδή να βαθμολογήσει εκατό πενήντα φακέλους για είκοσι νοσοκομεία… Έπρεπε, λοιπόν, να παραμείνουνε τα περιφερειακά συμβούλια επιλογής. Δηλαδή: το νότιο Αιγαίο για το νότιο Αιγαίο, η Κρήτη αποκλειστικά για την Κρήτη. Η Ήπειρος αποκλειστικά για την Ήπειρο. Δηλαδή, δεν κατάφερε ο Αβραμόπουλος κάτι καλό, καταργώντας τα ΠΕΣΥ και πηγαίνοντάς τα στην Αθήνα. Δεν μπορεί λοιπόν ο εισηγητής της Ορθο-πεδικής…, που είναι δύο,…, αυτοί οι δύο δεν μπορούνε να καλύψουνε τριάντα (30) νοσοκομεία. Να, λοιπόν, μια καθυστέρηση στην πρόσληψη ιατρικού προσωπικού.
«Κ»: Ναι, θα συμφωνήσω. Αλλά στην βάση όλων αυτών, υπάρχει η παράμετρος που ακούσει στο όνομα «πολιτική βούληση»… Αν ήθελε η σημερινή κυβέρνηση να διορίσει γιατρούς, θα το είχε κάνει. Έτσι δεν είναι;
Β.Ρ.: Πάμε στο τώρα, λοιπόν. Εμένα η προσωπική μου εκτίμηση που το στηρίζω το ΠαΣοΚ , και το ξέρεις πολύ καλά…, έπρεπε η ηγεσία του υπουργείο Υγείας να επαναφέρει τα ΠΕΣΥ…, και όχι να τα κάμει σαράντα (40) ή είκοσι (20)…, να τα κάμει δεκατρία (13), όσες είναι οι περιφέρειες. Να επαναφέρει δεκατρία (13) ΠΕΣΥ, αντί για επτά (7) που είναι τώρα, να δώσει πλήρη αυτονομία και αποκέντρωση, όπως επί Μωραϊτάκη, στο ΠΕΣΥ νοτίου Αιγαίου…, ένα ΠΕΣΥ να κάμει στο νότιο Αιγαίο, ένα, ένα στο βόρειο Αιγαίο, ένα στην Κρήτη κ.ο.κ. και να τους δώσει οικονομικούς πόρους, να τα κάμει δηλαδή, αγαπητέ Γιάννη, μικρά υπουργεία Υγείας τα ΠΕΣΥ με όλες τις αρμοδιότητες που αφορούν τα ζητήματα υγείας… με αυτόν τον τρόπο θα λει-τουργούσε καλύτερα το θέμα των προ-σλήψεων στο ιατρικό προσωπικό και στο νοσηλευτικό και παντού. Αυτό, δεν το κάνανε, λοιπόν, οι καινούργιοι που ήρθανε. Δεύτερον, καθυστερούνε στο θέμα των διοικήσεων των νοσοκομείων. Εγώ, το κατακρίνω αυτό. Εγώ, το’χω πει και δημόσια αυτό. Δεν μπορεί να είσαι από 4 Οκτωβρίου…, 10 Οκτωβρίου ορκιστήκανε οι υπουργοί …
«Κ»: Μα, στις 7 ή 8 Οκτωβρίου τους κα-τήργησε τους διοικητές….
Β.Ρ.: …Και να έχεις διορίσει τις καινούργιες διοικήσεις στις ΔΥΠΕ από 18 Φεβρουαρίου…, το ξέρεις; Πάρε, λοιπόν, μια απόφαση πολιτική και πες: ή αφήνω τα παλιά συμ-βούλια ή διορίζω καινούργια.
«Κ»: Σωστά.
Β.Ρ.: Έκανες προκήρυξη ανοιχτή; Διόρισέ τους, παιδάκι μου…τέλειωσέ το θέμα… Μη καθυστερείς… Δώσε τους την δυνατότητα, δώσε τους αρμοδιότητες, αφού εξακο-λουθείς να διατηρείς τα παλιά συμβούλια, να δρούνε, διοικητικά, σαν μια μικρή υγειονομική μονάδα…, σαν ένα μικρό υπουργείο. Δηλαδή, δώσε στο διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου της Νάξου την δυνατότητα να προκηρύξει τους γιατρούς – «εξπρές»…
«Κ»: Είχε προχωρήσει, νομίζω, κάτι, από το υπό τον κ. Μαργαρίτη διοικητικό συμβούλιο, στο θέμα των προσλήψεων, όμως μας πρόλαβαν οι εκλογές…
Β.Ρ.: Είχε προχωρήσει κάτι, και όλα στη συνέχεια μπλοκαριστήκανε λόγω της προεκλογικής περιόδου…, και μετά στους παλιούς διοικητές είπε ‘στοπ’. Αυτό για μένα είναι λάθος. Είπε στοπ… Και κάτι ακόμα: παραμένουν οι ίδιοι κριτές… Εμένα, δηλαδή, τώρα με έχει κριτή για όλη την περιφέρεια Αιγαίου. Και προκηρύσσει θέσεις στην Ελευσίνα. Ταυτόχρονα, με την προκήρυξη θέσεων στην Ελευσίνα, μπορεί να προκηρύξει θέσεις στην Ικαρία, στην Λήμνο και σε άλλα νησιά. Τι γίνεται, λοιπόν, σε αυτήν την περίπτωση; Θα πρέπει να μου στείλει εμένα όλους τους φακέλους από όλα τα νοσοκομεία αυτά, να τους βαθμολογήσω στην συνέχεια και να τους στείλω. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Πού είναι, λοιπόν, η αποκέντρωση; Πού είναι το κράτος που θα πάει στην περιφέρεια και θα αποκεντρωθεί;
«Κ»: Δηλαδή, μιλάς για (έναν) συγκεν-τρωτισμό;
Β.Ρ.: Ναι… Βεβαίως… Παραμένει ο συγκεν-τρωτισμός Και να σου πω κάτι; Παραμείνανε οι επτά (7) ΔΥΠΕ. Δεν έκανε δεκατρία (13) ΠΕΣΥ ή δεκατρείς ΔΥΠΕ… Παραμείνανε οι εφτά (7) ΔΥΠΕ… Δώσε, λοιπόν, στα διοικητικά συμβούλια των νοσοκομείων δύναμη, δώσε εξουσία…, αποκέντρωσε τα διοικητικά συμβούλια. Κατάλαβες. Έχουμε, δηλαδή, συνέχεια του αθηνοκεντρικού κράτους ακόμα και στα θέματα Υγείας. Και όπως είπε ο πρωθυπουργός στα θέματα της Υγείας δεν θα γίνουνε περικοπές δαπανών. Πρέπει όμως αυτή τη στιγμή, αυτή η εξαγ-γελία του πρωθυπουργού, να γίνει και πράξη. Να τρέξουνε, δηλαδή. Έχουμε προκηρύξει τη θέση του ορθοπεδικού από το 2007 που έφυγε η προηγούμενη συνάδελφος και ακόμα δεν ξέρουμε ποιος θα’ρθει. Δεν έχει γίνει ακόμα η εισήγηση. ¨Εχουμε κηρύξει τη θέση του νεφρολόγου για να δουλέψει αυτό το ρημάδι ο Τεχνητός Νεφρός και δεν ξέρουμε τίποτε… Και άλλες θέσεις…, όπως αυτή του χειρουργού του δεύτερου, και δεν ξέρουμε πότε θα έρθει… Δεν μπορεί, σου επαναλαμβάνω, Γιάννη, ένας εισηγητής-κριτής να βαθμολογήσει εκατοντάδες φακέλους… Θα τρελαθεί. Θα κάμει και λάθος. Και θα του κάνουνε μετά ένσταση. Να, οι καθυστερήσεις που σου έλεγα…
«Κ»: Τώρα…, εμένα με ξενίζει το εξής γεγονός: ότι δεν πέρασε κανένας τους από εδώ… Ή, μήπως, πέρασε, και δεν το ξέρω…
Β.Ρ.: Από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, όχι.
«Κ»: Από τους βουλευτές;
Β.Ρ.: Από τους βουλευτές, πέρασε μια φορά ο Ρήγας, ο περιφερειάρχης δεν πέρασε…, συναντηθήκαμε στον δήμο, όπως ξέρεις, για την επίσκεψη γνωριμίας του…
«Κ»: Το πάω στο εξής Βασίλη: Εσείς αντιμετωπίζετε εδώ μέσα προβλήματα. τα έχετε κατά καιρούς βρει μπαστούνια που λένε… Έχετε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο… Έχετε κλάψει… Έχει σπάσει η χολή σας… Έλεγαν κάποιοι, όπως ο κύριος Ρήγας, στην διάρκεια της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης: Πάει ο κόσμος με ψαρόβαρκες στην Σύρο. Οι ασθενείς διακομίζοντα-μεταφέρονται με ψαροκάικα… Τώρα, τι γίνεται; Έχει αλλάξει κάτι;
Β.Ρ.: Δεν άλλαξε κάτι. Τα ίδια γίνονται και τώρα… Ο Κερράς συνεχίζει και κάνει διακομιδές.
«Κ»: Αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα, το νοσο-κομείο θα μπορέσει στην διάρκεια της περιόδου αιχμής να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του;
Β.Ρ.: Εγώ, προσωπικά δεν θα αντέξω αν μείνω μόνος μου. Δεν έχω τη δύναμη. Δηλαδή, δεν μπορώ πια… Έχω μεγαλώσει κι εγώ...
«Κ»: Θα «γονατίσετε» στις υπερωρίες…
Β.Ρ.: Δεν θα αντέξουμε. Ειδικά για την δική μου τη δουλειά από το Πάσχα μέχρι 31 Οκτωβρίου, η κατάσταση είναι στο ζενίθ. Έχουμε κάνει πάρα πολλά διαβήματα. Και οφείλω να το πω… Ο διοικητής, ο κύριος Μαργαρίτης από τότε που ήρθε, θεωρώ ότι έχει πιάσει το νόημα της υπόθεσης του νοσοκομείου, και σου λέω και πάλι, εγώ δεν μιλώ πολιτικά, ξέρεις ότι είμαι ευθύς, τα λέω στο κούτελο, χτυπώ και φεύγω που λένε ορισμένοι…, έτσι; Όμως, σε αυτή τη περίπτωση πρέπει να το πούμε. Ο Γιώργης ο Μαργαρίτης έχει διοικητικές ικανότητες, μπορεί και διοικεί, ξέρει από διοίκηση…, έχουμε κάνει μαζί σαράντα (40) χαρτιά για το θέμα του ορθοπεδικού, απάντηση μέχρι σήμερα δεν έχουμε πάρει καμία. Έχει κάνει σαράντα (40) χαρτιά για όλες τις ειδικότητες, καθημερινά στέλνει έγγραφα στην Αθήνα, το ξέρω από ‘πρώτο χέρι’, δεν έχει πάρει απάντηση καμία. Ένα θέμα, λοιπόν, Γιάννη, που νομίζω…, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση, ανεξάρτητα από το κόμμα που είναι στην εξουσία, είναι το εξής: δεν μπορείς να συγκρίνεις την Υγεία στη νησιώτικη Ελλάδα με αυτή της ηπειρωτικής Ελλάδας. Πρέπει, λοιπόν, να περάσει στην Βουλή ένας νόμος…, και οι τριακόσιοι εθνοπατέρες που κάθονται εκεί πάνω να το αποφασίσουνε…, ότι οι νόμοι που ψηφί-ζονται για την Υγεία, να είναι διαφορετική για τη νησιωτική Ελλάδα. Τελεία και παύλα. Δεν θα’πρεπε να μπαίνει θέμα γραφει-οκρατίας, καν… Έχουμε χτίσει το Κέντρο Υγείας Αμοργού και αυτή τη στιγμή δουλεύει με τέσσερις (4) αγροτικούς γιατρούς. Και ο Οργανισμός του δικαιολογεί γιατρούς αρκετούς με ειδικότητες. Και δεν κουνιέται φύλλο σε πληροφορώ. Ανεργία στους γιατρούς, Γιάννη, υπάρχει. Όμως, αν για παράδειγμα ο Βλαχάκης ο Γιάννης βάλει υποψηφιότητα για την Αμοργό και είναι αναγκασμένος να περιμένει τέσσερα (4) χρόνια μέχρι να γίνει η προκήρυξη και άλλα τρία (3) μέχρι να γίνει η κρίση, βρίσκει αλλού δουλειά. Γι’ αυτό δεν έρχονται οι γιατροί εδώ… Η γραφειοκρατία μάς τρώει. Γι’ αυτό λέω ότι θα πρέπει να υπάρχει νόμος για ταα νησιά. Και όσοι δεν έρχονται δεν μπορούνε να αντέξουνε. Μη κοιτάς που εγώ, είμαι Ναξιώτης πια… Μη κοιτάς που εγώ ακόμα και όταν δεν έχω ακτινολογικό μπορώ και ανταπεξέρχομαι.
«Κ»: Με βάση τα υπάρχοντα, πόσοι γιατροί πρέπει να προσληφθούν για να βγαίνει η δουλειά;
Β.Ρ.: Μιλάμε για 10-12 γιατρούς. Δεν νοείται να μη μπορούμε να κάνουμε μια εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Λυπάμαι…, λυπάμαι και το λέω δημόσια, κανείς από τους τριακοσίους (300) δεν κάθεται κάτω και να πει: δεν μπορεί ο νόμος για την Υγεία στα νησιά να είναι ο ίδιος με τον νόμο που εφαρμόζεται στην Ήπειρο.
Αναφορές… Τα Κοινά…
«Κ»: Εσύ, που μου λες πως μιλάς στα ίσια, θα μου πεις ‘τί έγινε και έφυγες από την δημοτική παράταξη της πλειοψηφίας’;
Β.Ρ.: Την περίπτωση την θυμάσαι. Εγώ, έκαναν μια επιστολή, μιλούσα καθαρά πολιτικά, μιλούσα γιατί διαφώνησα,…, δυστυχώς ο κύριος δήμαρχος απήντησε επί προσωπικού, ήτανε λάθος η απάντησή του, βγήκα και στο ραδιόφωνο και τα είπα, σου έδωσα, τότε, επιστολή σχετική, που την δημοσίευσες, έτσι; Εγώ, διαφώνησα για τους λόγους που ανέλυσα, τότε. Δεν θα επαναλαμβάνω πάλι τα ίδια. Διαφώνησα, και συνεχίζω να διαφωνώ, διότι στον δήμο δεν γίνεται τίποτε…
ΕΡ.: Το ‘δεν έγινε τίποτε’, είναι μια κουβέντα. Κάντο μου, λιανά αυτό…
ΕΡ.: Δεν γίνεται τίποτε. Αν θυμάσαι τον τελευταίο προϋπολογισμό τον χαρακτήρισα προεκλογικό, γιατί όλα αυτά τα πράγματα που είχαμε βάλει στο πρόγραμμα να κάνουμε εδώ και χρόνια, και για τα οποία μιλήσαμε εκείνη την ημέρα, δεν έγιναν ποτέ. Γιατί δεν έγιναν όλα αυτά τα τελευταία χρόνια; Σε ρωτώ… Εγώ, δέχομαι τις δυσκολίες που λέει ο κύριος δήμαρχος. Τις δέχομαι… Οι άλλοι δήμοι δεν έχουνε δυσκολίες; Ρωτώ… Οι άλλοι δήμοι δεν έχουνε δυσκολίες;
Δεν υπήρχε πολιτική βούληση. Επειδή, δηλαδή κάναμε μια πλατεία στις Μέλανες και χτίσαμε πέντε πέτρες στο δημοτικό διαμέρισμα των Τριπόδων σημαίνει ότι κάναμε έργο;
Το δημοτικό λιμενικό ταμείο, με τόσα λεφτά… Πού είναι τα έργα στο λιμάνι; Ρωτώ: που είναι τα έργα στο λιμάνι; …Αυτό που είπε ο δήμαρχος την ημέρα του προϋπολογισμού ότι κολλάμε στις γραφειοκρατίες, γι’ αυτό καθυστερούνε οι μελέτες κ.λπ.; Σε άλλους δήμους γιατί δεν καθυστερούνε οι μελέτες; Πως δεν καθυστερούνε οι μελέτες σε άλλους δήμους;
«Κ»: Συγκρίνοντας την νυν δημοτική αρχή με την προηγούμενη;
Β.Ρ.: Κοίτα; Ο Κόκκοτας δεν έκαμε μια τετραετία. Ο Κόκκοτας έκαμε δεκαέξι χρόνια. Εγώ, λοιπόν, όταν ήρθα στη Νάξο μέχρι την ημέρα που έφυγε από τον δήμο ο Κόκκοτας…, 31.12.2006, είδα ένα έργο το οποίο έγινε. Τώρα: αν τα έργα αυτά ήτανε προγραμματισμένα πριν ή αν τα προγραμμάτισε ο Κόκκοτας και τα έκανε γρήγορα και σε ανύποπτο χρόνο…, και στη μια περίπτωση και στην άλλη … προς τιμή του… Έτσι. Θυμάμαι, τότε με την μαρίνα που κατεβάσανε μαύρες σημαίες. Η μαρίνα για μένα ήτανε ένα έργο που έπρεπε να γίνει και έγινε… Για το λιμάνι, τώρα…
«Κ»: Πώς χάθηκε το λιμάνι;
Β.Ρ.: Το λιμάνι το χάσαμε για πολλές αιτίες. Θεωρώ πως αν ήταν ο Κόκκοτας δήμαρχος, το λιμάνι δε θα χανότανε.
«Κ»: Το θέμα του αεροδρομίου πώς το βλέπεις; Όλη η Νάξος μιλάει για λιμάνι, αεροδρόμιο και σκουπιδότοπο…
Β.Ρ.: Το θέμα του αεροδρομίου… Θεωρώ ότι εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει επέκταση του υπάρχοντος, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή για ένα μεγάλο αεροδρόμιο. Ένα αεροδρόμιο που να μπορεί να φιλοξενεί πτήσεις «τσάρτερ» από τη Ζυρίχη ή το Μιλάνο… Γιατί να πηγαίνει ο κόσμος στην Σαντορίνη ή στην Μύκονο.
Για τα σκουπίδια, τώρα… Είναι ένα τεράστιο θέμα. Άλλοι δήμοι το έχουνε λύσει… Εμείς, δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα γιατί δεν το’χουμε λύσει…
Θεωρώ ότι με τον «Καλλικράτη» πιο εύκολα θα λύνονται παρόμοια προβλήματα, αν βέβαια ο «Καλλικράτης», ο ελληνικός «Καλλικράτης», γίνει όπως είναι στην Ευρώπη. Δηλαδή, αποκέντρωση όπου πρέπει να δοθεί, να δοθεί. Όχι, να’ναι ο δήμος όπως είναι τώρα και να’χει το μπαμπούλα από πάνω του να το ελέγχει… να δοθούνε χρήματα…
«Κ»: Ο μπαμπούλας ποιος είναι δηλαδή;
Β.Ρ.: Ο περιφερειάρχης, όχι ο αιρετούς που θα βγει… Αυτοί οι εφτά (7) που λέει ο νόμος ότι θα είναι από πάνω κ.τ.λ. Δηλαδή, θέλω να πω ότι ο δήμος πρέπει να πάρει την Υγεία, την Παιδεία, την Ακτοπλοΐα… Στην Ευρώπη, έτσι γίνεται… Η κεντρική κυβέρνηση θα πρέπει να τα αποκεντρώσει όλα στον δήμο, στην περιφέρεια. Τα νοσοκομεία στο εξωτερικό δεν ανήκουνε στο υπουργείο Υγείας. Ανήκουνε στην δ/νση Υγείας της Περιφέρειας, στην δ/νση Υγείας του δήμου. Αλλά ο δήμος στο εξωτερικό είναι κυβέρνησης.
«Κ»: Μα, και ο «Καλλικράτης» κάνει λόγο για τέτοιο δήμο…
Β.Ρ.: Κάνει λόγο… θα γίνει , όμως;
«Κ»: θα προχωρήσει ο «Καλλικράτης». Μπαίνουνε όπως ξέρεις κάποια θέματα. Τα οικονομικά, η χωροθέτηση των ενιαίων δήμων κ.λπ.
Β.Ρ.: Επειδή είναι πρόγραμμα του ΠαΣοΚ και πολιτική βούληση υπάρχει και από τον Γιώργο τον Παπανδρέου και από τον Γιάννη τον Ραγκούση…, εγώ, πιστεύω, ότι θα γίνει. Τώρα… όσον αφορά στο χωροταξικό που λένε: Υπάρχει ένα πρόβλημα. Νομίζω ότι πρέπει να ακούσουμε τις τοπικές κοινωνίες. Και να σου δώσω ένα παράδειγμα: το χωριό μου είναι μια από τις 17 μαρτυρικές πόλεις Υπάρχει, λοιπόν, ένα θέμα και με την παρέμβαση του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και του Μανόλη του Γλέζου, ζητάμε από τον Γιάννη το Ραγκούση, οι δεκαεφτά μαρτυρικές πόλεις να παραμείνουν για ιστορικούς λόγους να διατηρήσουν την ταυτότητά τους την αυτοδιοικητική. Αντιδρούν τοπικοί παράγοντες στις περιοχές, όπως Ανώγεια, Δίστομο, Βιάνος κ.λπ., να μη παραμείνουνε δήμοι όπως είναι τώρα οι μαρτυρικές αυτές πόλεις…, και να ενσωματωθούνε…, να πάνε τα Ανώγεια παραδείγματος χάριν στο Ρέθυμνο, το δικό μου το χωριό να ‘πάει’ στο Ηράκλειο κ.ο.κ. Στο θέμα αυτό των δεκαεφτά μαρτυρικών πόλεων, νομίζω ότι πρέπει να δεχτούμε την πρόταση του προέδρου της Δημοκρατίας και του Μανόλη του Γλέζου. Όσον αφορά στην άλλη χωροταξία για την υπόλοιπη Ελλάδα, εκτός από την Ρόδο, την Κρήτη και άλλα μεγάλα νησιά, θεωρώ ότι το ‘νησί και δήμος’ είναι το καλύτερο. Και αφού βέβαια, οι δήμοι μειωθούν σε 370, το υπουργείο πρέπει να δώσει λεφτά.
Αν θυμάμαι το προεκλογικό πρόγραμμα που είχαμε στην ‘Συμπαράταξη για τη Νάξο’, μιλούσε για δημοτικά ιατρεία τα οποία δεν γίνανε ποτέ, βέβαια…
«Κ»: Γιατί δεν γίνανε;
Β.Ρ.: Γιατί δεν γίνανε. Δεν μπήκε ποτέ το θέμα, ας πούμε… Όσες φορές έβαζε το θέμα στο δήμο να το συζητήσουμε, το’τρωγε η μαρμάγκα… η πρωτοβάθμια Υγεία θα’πρεπε να ξεκινά από τον δήμο… Όταν λοιπόν δώσει λεφτά η κυβέρνηση στον δήμο μπορούνε να γίνουνε πολλά πράγματα. Πρέπει λοιπόν ο Ραγκούσης να ‘πατήσει πόδι’, να βγει έξω από τις απαιτήσεις τις παράξενες των τοπικών παραγόντων…, που ο ένα λέει ‘εγώ, θέλω εδώ’, ο άλλος, λέει ‘εγώ, θέλω εκεί… Για μένα τα τέσσερα νησιά, Κουφονήσι, Δονούσα, Ηρακλειά, Σχοινούσα θα πρέπει να’ρθούνε στη Νάξο και η Αμοργός να παραμείνει όπως είναι τώρα…, και να γίνουνε δύο δήμοι στο επαρχείο Νάξου…, μέσα και ο ενιαίος δήμος Νάξου και Δρυμαλίας.
«Κ»: πιστεύεις ότι αυτό είναι το καλύτερο μοντέλο
Β.Ρ.: Ακράδαντα το πιστεύω αυτό.
«Κ»: Άνθρωποι υπάρχουν να το υποστηρίξουν αυτό το μοντέλο;
Β.Ρ.: Να το υποστηρίξουν εννοείς ή να κατεβούνε υποψήφιοι;
«Κ»: Δια της συμμετοχής τους…
Β.Ρ.: Έγώ, απ’ ό,τι ακούω…
«Κ»: …Είναι ένα πρόγραμμα ιδιαίτερα φιλόδοξο… και αυτό είναι που με προβληματίζει. Υπάρχει ο κόσμος ο ικανός να φέρει εις πέρας αυτό το πρόγραμμα;
Β.Ρ.: Άκουσε να δεις ένα πράγμα. Πριν σου δώσω την απάντηση σε αυτό το θέμα θα σου πω ότι: ξέρεις για τον Ραγκούση αυτή τη στιγμή έχει προβλήματα όσον αφορά στην χωροταξία των δήμων…, ένα βασικό πράγμα που δεν είπαμε. Γιατί χάνονται πολλές θέσεις… Οι τόσα χρόνια καρεκλάδες…, καρεκλοκένταυροι, χάνουν τις θέσεις τους. Για φαντάσου, με τις συνενώσεις, πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι και πόσοι δήμαρχοι θα μείνουν εκτός…
«Κ»: …Και είναι και ‘πασόκοι’, αυτοί, τώρα…
Β.Ρ.: βεβαίως… Βεβαίως…
«Κ»: …Εντάξει, την γνώμη του ‘νεοδημοκράτη’ δημάρχου δεν θα την λογαριάσει. Του ‘πασόκου’, όμως, θα την μετρήσει…
Β.Ρ.: Πες το κι έτσι… Άρα, λοιπόν, ο Γιάννης ο Ραγκούσης έχει μπροστά του ένα παγόβουνο που δεν σπα με κανένα παγοθραυστικό. Αν δεν πιάσει ένα πυρηνικό παγοθραυστικό και … περάσει και το σπάσει, δε σπα… Και πει ότι: κύριε, δε πα να φωνάζεις ότι είσαι δήμαρχος για δέκα, δεκαπέντε χρόνια, δήμαρχος του ΠαΣοΚ…, ο δήμος σου θα ενσωματωθεί στον άλλον δήμο.
Τώρα, όσον αφορά στους ανθρώπους. Άνθρωποι υπάρχουν. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν εκδηλώνονται πολλοί γιατί φοβούνται.
«Κ»: Τι φοβούνται;
Β.Ρ.: Να σου πω , τί φοβούνται… Άλλοι φοβούνται τις ευθύνες. Γιατί μεγαλώνουνε οι ευθύνες, τώρα.
«Κ»: Ασφαλώς…
Β.Ρ.: Τώρα, λοιπόν, ο δήμαρχος ο δημοτικός σύμβουλος, ο τοπικός ή θεματικός αντιδήμαρχος, όπως λέει ο «Καλλικράτης», πρέπει να έχει χρόνο, να έχει γνώσεις και να τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εγώ, για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να είμαι και εδώ και να’μαι και στη Δρυμαλία… Ή θα φύγω από ‘δω ή θα φύγω από την Δρυμαλία. Παράδειγμα είναι αυτό. Το κάθε νησί θα πρέπει να έχει ένα αντιδήμαρχο. Ο άνθρωπος αυτός δεν θα πρέπει να είναι αντιδήμαρχος και δάσκαλος και ιερέας ταυτόχρονα. Πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά και να αμείβεται. Πρώτον, λοιπόν, νομίζω ότι φοβούνται. Δεν θέλουν να πάρουν ευθύνες. Η διοίκηση δεν είναι εύκολο πράγμα. Εγώ, λοιπόν, βλέπω που πάω και στα χωριά ότι οι περισσότεροι φοβούνται. Και ξέρεις γιατί φοβούνται; Γιατί δεν βλέπουνε τον αρχηγό να πηγαίνει μπροστά. Δηλαδή να κατεβεί ο Βλαχάκης υποψήφιος δήμαρχος και να τον ακολουθούν σαράντα πολίτες από πίσω που να θέλουν να δουλέψουνε. Βλέπουν τον Βλαχάκη όμως και κάνει πίσω ‘ντιρράται’ που λέμε στην Κρήτη. Δηλαδή, κάνει πίσω. Άρα, λοιπόν…: έλα, μωρέ, αφού ο Βλαχάκης κάνει πίσω, εγώ τί πάω να κάνω;
«Κ»: Ένας τέτοιος άνθρωπος, υποψήφιος δήμαρχος, ιδανικός, ποιος μπορεί να είναι;
Β.Ρ.: Αυτή τη στιγμή στο νησί υπάρχουνε πολλοί υποψήφιοι. Από όλα τα κόμματα. Και να σου πω και κάτι άλλο; Λάθος είναι η ‘λέξη’ από όλα τα κόμματα. Πρέπει, τελικά, τα δυο μεγάλα κόμματα, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποφασίσουνε και να το κάνουνε ‘νόμο’ και στο κόμμα τους και στη Βουλή ότι δεν θα δίνουνε χρίσματα ειδικά στους μικρούς δήμους. Για μένα σε δήμο κάτω των 50.000 κατοίκων να μη παίρνει χρίσμα ο υποψήφιος δήμαρχος. Και να μη σου πω ότι δεν θα πρέπει να δίνονται χρίσματα σε κανέναν… Αν το κάνουνε αυτό τα δυο μεγάλα κόμματα, και τα μικρά της Αριστεράς και ο Κατζαφέρης θα ακολουθήσουν μετά…
«Κ»: Πιστεύεις ότι με το δυναμικό που διαθέτει η Νάξος και με βάση τις πληροφορίες που έχεις, και αυτό που βλέπεις σε βάθος χρόνου…, τα ψηφοδέλτια δηλ. στα μάτια σου όπως τα’χεις, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτού του προγράμματος;
Β.Ρ.: Το δημοτικό συμβούλιο που θα εκλεγεί στο τέλος, εγώ, δεν το ξέρω… Από αυτά που ακούω και από αυτούς που ενδιαφέρονται, εγώ θεωρώ ότι αν πάρεις (…) από όλους τους ενδιαφερόμενους και κάμεις μια σούμα θα βγάλεις ένα καλό ψηφοδέλτιο. Δηλαδή: εγώ, ακούω ενδιαφέρονται από τον Συνασπισμό, από το Κ.Κ.Ε, οι Ενεργοί Πολίτες, οι οποίοι είναι … διάφορα κόμματα μέσα, ο Μαράκης, ο Μανόλης ο Μαργαρίτης, δεν ξέρω αν ο Κόκκοτας συνεχίσει να ενδιαφέρεται…, δεν έχω πληροφορίες… Τί θα ήταν το ιδανικό-τερο για μένα από όλους αυτούς που αναφέραμε; Να κάνουν ένα ψηφοδέλτιο ενιαίο. Τώρα, ποιος θα πάει αρχηγός; Τι να πω… Επειδή στην Ελλάδα, μας αρέσουνε οι ‘καρέκλες’…
«Κ»: Σε σχετική ερώτηση που έχουμε βάλει στο διαδίκτυο, ως «Κ», και αναφέρουμε όλους τους παραπάνω αλλά και τις εναλλακτικές, θα έλεγα, επιλογές που ακούνε στο όνομα «Άλλος» ή «Κανένας», οι περισσότεροι λένε «Κανένας»… Ο νυν δήμαρχος είναι δεύτερη επιλογή και μπροστά από όλους τους άλλους.
Β.Ρ.: Κόκκοτας, Καπίρης, Μαμουζέλος, Μαργαρίτης τί;
«Κ»: Στις τελευταίες θέσεις είναι Κόκκοτας, Καπίρης, Μαμουζέλος. Ο Γιάννης Μπαρ-δάνης είναι πιο ψηλά. Μικρό είναι το δείγμα… Στις 31 Μαΐου θα κλείσει η διαδικτυακή αυτή δημοσκόπηση. Τώρα, είναι νωρίς… Εσύ, τι απάντηση θα’δινες, στο ερώτημα «Ποιος ο καταλληλότερος;». Δεν πρόκειται για ‘πρόθεση ψήφου’, σου επισημαίνω… και, βεβαίως, θα πρέπει να σου επισημάνω ότι την δημοσκόπηση αυτή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χαρακτηρί-σουμε φερέγγυα, αφού το ίδιο άτομο μπορεί να δώσει την ψήφο του όσες φορές θέλει… Εσύ, που θα έδινες την ψήφο σου;
Β.Ρ.: Εγώ, από όλους αυτούς, στην παρούσα κατάσταση, θα έδινα ψήφο στον Γερμανό Καπίρη… Και για κομματικούς λόγους… και μη μου πεις, τώρα, ότι ανατρέπεται αυτό που είπα προηγουμένως για τα χρίσματα… Αλλά, με βάση τα τελευταία αποτελέσματα που είδαμε να φέρνει στη Νάξο ο Καπίρης, είναι ο Γερμανός πρώτος ‘βουλευτής’ στο νησί. Απορώ που τον έχουνε πολύ χαμηλά… Εγώ δεν σου κρύβω ότι έχω μιλήσει με τον Κόκκοτα πολλές φορές. Και με έχει πάρει στο τηλέφωνο και τον έχω πάρει…
«Κ»: Σου ζήτησε κάτι;
Β.Ρ.: …Και έχει έρθει από εδώ, πριν από μέρες που ήτανε στο νησί…
«Κ»: Σου έκανε νύξη, δηλαδή, για τον δήμο;
Β.Ρ.: Όχι, τώρα… Χθες, προχθές… Είναι μέρες τώρα. Καμιά δεκαπενταριά μέρες… ναι, έχω μιλήσει με τον Κόκκοτα πολλές φορές. Και το συζητήσαμε το θέμα, και μιλήσαμε και είπαμε πράγματα που λέγονται και πράγματα που δεν λέγονται κ.λπ. Εγώ, του είπα: κατέβα στη Νάξο για να κάνουμε μια συζήτηση επί χάρτου. Δεν μπορείς από το τηλέφωνο να λες αυτή τη στιγμή ότι: εγώ θα πάρω τον Βλαχάκη, θα πάρω τον Ραπτάκη, θα πάρω τον Παπαδόπουλο…, και θα κάνω ένα ψηφοδέλτιο. Κατέβα, λοιπόν, να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε.
«Κ»: Απέκλεισες την συμμετοχή σου στο δικό του ψηφοδέλτιο;
Β.Ρ.: Εγώ, την μόνη συμμετοχή που έχω αποκλείσει Γιάννη, και το ξέρεις από την προηγούμενη συνέντευξη , είναι στο ψηφοδέλτιο του Μαράκη. Που είπα τότε την φράση «Με καμία κυβέρνηση». Θυμάμαι που το δημοσίευσες. Από τα άλλα πρόσωπα, και ο Μανόλης ο Μαργαρίτης μου έχει πει ‘έλα να κουβεντιάσουμε’…, δεν έχω πάει ακόμα να κουβεντιάσω με τον Μανόλη τον Μαργαρίτη…, αλλά θεωρώ ότι επειδή τα πρόσωπα παίζουνε μεγάλη σημασία σε έναν συνδυασμό, και επειδή θεωρώ ότι τον δήμαρχο, όπως ξέρεις, τον βγάζουνε οι σύμβουλοι, εάν τα πρόσωπα τα οποία ακούω, ακούω δεν έχω μιλήσει με τον ίδιο, ακούω ότι θα πάνε στο ψηφοδέλτιο του Μανόλη του Μαργαρίτη, εγώ δεν θα πάω… Όπως, επίσης, και στην περίπτωση του Βασίλη του Κόκκοτα, θα βάλω θέμα πολύ σοβαρά σε ό,τι αφορά στα πρόσωπα.
«Κ»: Διαπιστώνω με βάση τα λεγόμενά σου να τα δυσκολεύεις τα πράγματα…
Β.Ρ.: Τα δυσκολεύω τα πράγματα…
«Κ»: Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μείνεις και εκτός;
Β.Ρ.: Ναι. Ναι. Ναι, μπορεί. Μπορεί να μείνει και εκτός των εκλογών του Νοεμβρίου, γιατί σου είπα ότι σε ένα δήμο που θα είναι μέσα όλο το νησί, που θα έχει τόσα προβλήματα να λύσει ο δήμος αυτός, και που θα πρέπει ο δήμος αυτός να είναι ένα αυτοκίνητο που πάει με 200 χιλιόμετρα την ώρα για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των καιρών, πρέπει τα πρόσωπα να είναι ‘δυνατά’, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, χωρίς αντιπαλότητες και διαφορές, όχι εγώ είμαι ‘πράσινος’ εσύ είσαι ‘κόκκινος’ ο άλλος είναι ‘μπλε’, άρα δεν συμφωνούμε… πρέπει να είμαστε όλοι μαζί και να τρέχουμε. Και οι εμπειρία μου στο δημοτικό συμβούλιο μέχρι σήμερα μου έδειξε ότι πάρα πολλά πρόσωπα, όχι ότι εγώ είμαι τέλειος, δεν κάνουνε για να ασχοληθούνε ξανά. Πόσο μάλλον στο καινούργιο δήμο.
«Κ»: Υιοθετείς τα λεγόμενα του Πομόνη;
Β.Ρ.: Όλη τη συνέντευξή του Γιάννη την διάβασα. Είμαστε με τον Γιάννη, πάρα πολύ φίλοι…, και επειδή τα ζούσα και εγώ, μπορώ να σου πω ότι συμφωνώ απόλυτα με τον Γιάννη. Μια διαφωνία μόνο έχω με τον Γιάννη, την οποία του την έχω πει… Κατά την γνώμη μου δεν έπρεπε να παραιτηθεί. Έπρεπε να ανεξαρτητοποιηθεί. Και αν θέλεις να ανοίξουμε το κεφάλαιο αυτό της ανεξαρτητοποίηση…, είναι μεγάλο κεφάλαιο…
«Κ»: Θέλω δυο κουβέντες…
Β.Ρ.: Ναι, αν ο Γιάννης είχε ανεξαρτητοποιηθεί, ανεξάρτητος και εγώ…, δεν το ‘χω ξαναπεί αυτό, θα πέσει σαν βόμβα, τώρα, μέσα στη συνέντευξη, και ανεξαρτητοποιείτο και ένας τρίτος, θα ‘πεφτε η ‘κυβέρνηση’ του Μαράκη… Για σκέψου το λίγο… Θα έχανε την πλειοψηφία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν θα μπορούσε να περάσει καμία απόφασή του. Και ρωτώ, λοιπόν, εγώ: θα ταρακουνιότανε λίγο το σύστημα, αν το κάναμε, εμείς, αυτό τον δεύτερο χρόνο…
«Κ»: Θα το’θελες να γίνει έτσι;
Β.Ρ.: Όταν αρχίσανε οι διαφωνίες, βέβαια… Όταν εγώ άρχισα τις κόντρες και άρχισε και ο Γιάννης τις διαφωνίες…, για φαντάσου, από τους δεκατρείς της πλειοψηφίας, εμείς, και ένας άλλος ακόμη, να είμαστε ανεξάρτητοι. Θα είχε δέκα η πλειοψηφία.
«Κ»: Αν εμείς οι δύο, οι δύο, όμως και όχι μόνο εγώ, θα βρισκόταν και ο τρίτος να ανεξαρτητοποιηθεί. Και θα το ήθελα αυτό. Γιατί θα ταρακουνιότανε το σύστημα. Αυτό το σύστημα για το οποίου σου μίλησε ο Γιάννης ο Πομόνης στην συνέντευξή του.
«Κ»: Στις δημοτικές εκλογές, Βασίλη, δεν έχουμε πρόωρες εκλογές… Πιστεύεις ότι είχαμε ένα αποτέλεσμα από μια τέτοια εξέλιξη.
Β.Ρ. Θα άλλαζε το σύστημα. Θα άλλαζε στάση σε ορισμένα πράγματα η σημερινή πλειοψηφία του δήμου. Πιστεύω ότι θα απέδιδε μια τέτοια εξέλιξη. Δεν το ‘χω ξαναπεί αυτό. Για πρώτη φορά το λέω. Και είσαι ο πρώτος που το ακούει.
«Κ»: Υπήρχε τρίτος, δηλαδή; …Υπήρχε;
Β.Ρ.: Ναι. Υπήρχε τρίτος από την πλειοψηφία μέσα…
«Κ»: …Και γιατί ‘κόλλησε’;
Β.Ρ.: Θα σου απαντήσω σε άλλη κουβέντα μας…
«Κυκλαδική»: Ήρθε η κυβέρνηση η καινούργια και θα ‘πρεπε να προχωρήσει σε μια κρίσιμη οικονομικά περίοδο σε προσλήψεις. Τις έκοψε όμως ουσιαστικά τις προσλήψεις. Έτσι δεν είναι;
Β.Ραπτάκης: Λοιπόν άκουσέ με …
«Κ»: Το διοικητικό σας συμβούλιο λειτουργεί με το ένα πόδι; Είναι υπαρκτό – ανύπαρκτο… Έτσι δεν είναι;
Β.Ρ.: Άκουσέ με… Πρώτον, εγώ, προσωπικά, δεν τα ισοπεδώνω όλα… Το σύστημα προσλήψεων, όσον αφορά στους γιατρούς, για μένα είναι λάθος, επαναλαμβάνω. Είναι γραφειοκρατικά φορτωμένο και πάει πολύ αργά. Δηλαδή, τί σημαίνει αυτό; Αποφασίζει το διοικητικό συμβούλιο, το όποιο διοικητικό συμβούλιο, να προκηρύξει μια θέση ορθοπεδικού, ανακοινώνεται η προκήρυξη στον Τύπο, δίνει η προκήρυξη στους υποψήφιους είκοσι μέρες να καταθέσουνε χαρτιά, τα χαρτιά αυτά θα πρέπει να τα πάρουνε οι δύο εισηγητές-βαθμολογητές, να βαθμολογήσουν τους υποψήφιους, να τους κατατάξουνε σε μια σειρά, για να γίνει η προκήρυξη κ.λπ. κ.λπ…. Αυτό παίρνει πάρα πάρα πολύ χρόνο. Γιατί; Γιατί…, και εδώ θα πρέπει, τώρα, να πω ότι ήταν λάθος της Ν.Δ., κατήργησε τα περιφερειακά συμβούλια επιλογής ιατρικού προσωπικού. Δηλαδή: να σου πω ένα παράδειγμα: την εποχή που το ΠΕΣΥ νοτίου Αιγαίου είχε έδρα την Σύρο, θυμάμαι, γιατί ήμουνα εισηγητής –κριτής για την ειδικότητα της Ορθοπεδικής προκηρύξαμε θέσεις για την Άνδρο, για την Τήνο, για την Πάρο, για την Μύκονο, για την Σαντορίνη. Επί Μωραϊτάκη, όλα αυτά… Γίνανε, λοιπόν οι προκηρύξεις και οι προσλήψεις σε ελάχιστο χρόνο.
«Κ»: …Και ήρθε, στην συνέχεια η Ν.Δ. και κατήργησε τα περιφερειακά…
Β.Ρ.: Ναι, ήρθε στη συνέχεια η Ν.Δ. και κατήργησε τα περιφερειακά συμβούλια και τα συγκέντρωσε όλα στην Αθήνα. Και είναι λογικό ένας εισηγητής ο οποίος είναι εισηγητής του Γενικού Κρατικού Νίκαιας να μην έχει μόνο φακέλους από την Νάξο… Να έχει φακέλους από την Κρήτη, να έχει φακέλους από την Ήπειρο…, να έχει δηλαδή να βαθμολογήσει εκατό πενήντα φακέλους για είκοσι νοσοκομεία… Έπρεπε, λοιπόν, να παραμείνουνε τα περιφερειακά συμβούλια επιλογής. Δηλαδή: το νότιο Αιγαίο για το νότιο Αιγαίο, η Κρήτη αποκλειστικά για την Κρήτη. Η Ήπειρος αποκλειστικά για την Ήπειρο. Δηλαδή, δεν κατάφερε ο Αβραμόπουλος κάτι καλό, καταργώντας τα ΠΕΣΥ και πηγαίνοντάς τα στην Αθήνα. Δεν μπορεί λοιπόν ο εισηγητής της Ορθο-πεδικής…, που είναι δύο,…, αυτοί οι δύο δεν μπορούνε να καλύψουνε τριάντα (30) νοσοκομεία. Να, λοιπόν, μια καθυστέρηση στην πρόσληψη ιατρικού προσωπικού.
«Κ»: Ναι, θα συμφωνήσω. Αλλά στην βάση όλων αυτών, υπάρχει η παράμετρος που ακούσει στο όνομα «πολιτική βούληση»… Αν ήθελε η σημερινή κυβέρνηση να διορίσει γιατρούς, θα το είχε κάνει. Έτσι δεν είναι;
Β.Ρ.: Πάμε στο τώρα, λοιπόν. Εμένα η προσωπική μου εκτίμηση που το στηρίζω το ΠαΣοΚ , και το ξέρεις πολύ καλά…, έπρεπε η ηγεσία του υπουργείο Υγείας να επαναφέρει τα ΠΕΣΥ…, και όχι να τα κάμει σαράντα (40) ή είκοσι (20)…, να τα κάμει δεκατρία (13), όσες είναι οι περιφέρειες. Να επαναφέρει δεκατρία (13) ΠΕΣΥ, αντί για επτά (7) που είναι τώρα, να δώσει πλήρη αυτονομία και αποκέντρωση, όπως επί Μωραϊτάκη, στο ΠΕΣΥ νοτίου Αιγαίου…, ένα ΠΕΣΥ να κάμει στο νότιο Αιγαίο, ένα, ένα στο βόρειο Αιγαίο, ένα στην Κρήτη κ.ο.κ. και να τους δώσει οικονομικούς πόρους, να τα κάμει δηλαδή, αγαπητέ Γιάννη, μικρά υπουργεία Υγείας τα ΠΕΣΥ με όλες τις αρμοδιότητες που αφορούν τα ζητήματα υγείας… με αυτόν τον τρόπο θα λει-τουργούσε καλύτερα το θέμα των προ-σλήψεων στο ιατρικό προσωπικό και στο νοσηλευτικό και παντού. Αυτό, δεν το κάνανε, λοιπόν, οι καινούργιοι που ήρθανε. Δεύτερον, καθυστερούνε στο θέμα των διοικήσεων των νοσοκομείων. Εγώ, το κατακρίνω αυτό. Εγώ, το’χω πει και δημόσια αυτό. Δεν μπορεί να είσαι από 4 Οκτωβρίου…, 10 Οκτωβρίου ορκιστήκανε οι υπουργοί …
«Κ»: Μα, στις 7 ή 8 Οκτωβρίου τους κα-τήργησε τους διοικητές….
Β.Ρ.: …Και να έχεις διορίσει τις καινούργιες διοικήσεις στις ΔΥΠΕ από 18 Φεβρουαρίου…, το ξέρεις; Πάρε, λοιπόν, μια απόφαση πολιτική και πες: ή αφήνω τα παλιά συμ-βούλια ή διορίζω καινούργια.
«Κ»: Σωστά.
Β.Ρ.: Έκανες προκήρυξη ανοιχτή; Διόρισέ τους, παιδάκι μου…τέλειωσέ το θέμα… Μη καθυστερείς… Δώσε τους την δυνατότητα, δώσε τους αρμοδιότητες, αφού εξακο-λουθείς να διατηρείς τα παλιά συμβούλια, να δρούνε, διοικητικά, σαν μια μικρή υγειονομική μονάδα…, σαν ένα μικρό υπουργείο. Δηλαδή, δώσε στο διοικητικό συμβούλιο του νοσοκομείου της Νάξου την δυνατότητα να προκηρύξει τους γιατρούς – «εξπρές»…
«Κ»: Είχε προχωρήσει, νομίζω, κάτι, από το υπό τον κ. Μαργαρίτη διοικητικό συμβούλιο, στο θέμα των προσλήψεων, όμως μας πρόλαβαν οι εκλογές…
Β.Ρ.: Είχε προχωρήσει κάτι, και όλα στη συνέχεια μπλοκαριστήκανε λόγω της προεκλογικής περιόδου…, και μετά στους παλιούς διοικητές είπε ‘στοπ’. Αυτό για μένα είναι λάθος. Είπε στοπ… Και κάτι ακόμα: παραμένουν οι ίδιοι κριτές… Εμένα, δηλαδή, τώρα με έχει κριτή για όλη την περιφέρεια Αιγαίου. Και προκηρύσσει θέσεις στην Ελευσίνα. Ταυτόχρονα, με την προκήρυξη θέσεων στην Ελευσίνα, μπορεί να προκηρύξει θέσεις στην Ικαρία, στην Λήμνο και σε άλλα νησιά. Τι γίνεται, λοιπόν, σε αυτήν την περίπτωση; Θα πρέπει να μου στείλει εμένα όλους τους φακέλους από όλα τα νοσοκομεία αυτά, να τους βαθμολογήσω στην συνέχεια και να τους στείλω. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Πού είναι, λοιπόν, η αποκέντρωση; Πού είναι το κράτος που θα πάει στην περιφέρεια και θα αποκεντρωθεί;
«Κ»: Δηλαδή, μιλάς για (έναν) συγκεν-τρωτισμό;
Β.Ρ.: Ναι… Βεβαίως… Παραμένει ο συγκεν-τρωτισμός Και να σου πω κάτι; Παραμείνανε οι επτά (7) ΔΥΠΕ. Δεν έκανε δεκατρία (13) ΠΕΣΥ ή δεκατρείς ΔΥΠΕ… Παραμείνανε οι εφτά (7) ΔΥΠΕ… Δώσε, λοιπόν, στα διοικητικά συμβούλια των νοσοκομείων δύναμη, δώσε εξουσία…, αποκέντρωσε τα διοικητικά συμβούλια. Κατάλαβες. Έχουμε, δηλαδή, συνέχεια του αθηνοκεντρικού κράτους ακόμα και στα θέματα Υγείας. Και όπως είπε ο πρωθυπουργός στα θέματα της Υγείας δεν θα γίνουνε περικοπές δαπανών. Πρέπει όμως αυτή τη στιγμή, αυτή η εξαγ-γελία του πρωθυπουργού, να γίνει και πράξη. Να τρέξουνε, δηλαδή. Έχουμε προκηρύξει τη θέση του ορθοπεδικού από το 2007 που έφυγε η προηγούμενη συνάδελφος και ακόμα δεν ξέρουμε ποιος θα’ρθει. Δεν έχει γίνει ακόμα η εισήγηση. ¨Εχουμε κηρύξει τη θέση του νεφρολόγου για να δουλέψει αυτό το ρημάδι ο Τεχνητός Νεφρός και δεν ξέρουμε τίποτε… Και άλλες θέσεις…, όπως αυτή του χειρουργού του δεύτερου, και δεν ξέρουμε πότε θα έρθει… Δεν μπορεί, σου επαναλαμβάνω, Γιάννη, ένας εισηγητής-κριτής να βαθμολογήσει εκατοντάδες φακέλους… Θα τρελαθεί. Θα κάμει και λάθος. Και θα του κάνουνε μετά ένσταση. Να, οι καθυστερήσεις που σου έλεγα…
«Κ»: Τώρα…, εμένα με ξενίζει το εξής γεγονός: ότι δεν πέρασε κανένας τους από εδώ… Ή, μήπως, πέρασε, και δεν το ξέρω…
Β.Ρ.: Από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, όχι.
«Κ»: Από τους βουλευτές;
Β.Ρ.: Από τους βουλευτές, πέρασε μια φορά ο Ρήγας, ο περιφερειάρχης δεν πέρασε…, συναντηθήκαμε στον δήμο, όπως ξέρεις, για την επίσκεψη γνωριμίας του…
«Κ»: Το πάω στο εξής Βασίλη: Εσείς αντιμετωπίζετε εδώ μέσα προβλήματα. τα έχετε κατά καιρούς βρει μπαστούνια που λένε… Έχετε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο… Έχετε κλάψει… Έχει σπάσει η χολή σας… Έλεγαν κάποιοι, όπως ο κύριος Ρήγας, στην διάρκεια της θητείας της προηγούμενης κυβέρνησης: Πάει ο κόσμος με ψαρόβαρκες στην Σύρο. Οι ασθενείς διακομίζοντα-μεταφέρονται με ψαροκάικα… Τώρα, τι γίνεται; Έχει αλλάξει κάτι;
Β.Ρ.: Δεν άλλαξε κάτι. Τα ίδια γίνονται και τώρα… Ο Κερράς συνεχίζει και κάνει διακομιδές.
«Κ»: Αν δεν αλλάξει κάτι άμεσα, το νοσο-κομείο θα μπορέσει στην διάρκεια της περιόδου αιχμής να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του;
Β.Ρ.: Εγώ, προσωπικά δεν θα αντέξω αν μείνω μόνος μου. Δεν έχω τη δύναμη. Δηλαδή, δεν μπορώ πια… Έχω μεγαλώσει κι εγώ...
«Κ»: Θα «γονατίσετε» στις υπερωρίες…
Β.Ρ.: Δεν θα αντέξουμε. Ειδικά για την δική μου τη δουλειά από το Πάσχα μέχρι 31 Οκτωβρίου, η κατάσταση είναι στο ζενίθ. Έχουμε κάνει πάρα πολλά διαβήματα. Και οφείλω να το πω… Ο διοικητής, ο κύριος Μαργαρίτης από τότε που ήρθε, θεωρώ ότι έχει πιάσει το νόημα της υπόθεσης του νοσοκομείου, και σου λέω και πάλι, εγώ δεν μιλώ πολιτικά, ξέρεις ότι είμαι ευθύς, τα λέω στο κούτελο, χτυπώ και φεύγω που λένε ορισμένοι…, έτσι; Όμως, σε αυτή τη περίπτωση πρέπει να το πούμε. Ο Γιώργης ο Μαργαρίτης έχει διοικητικές ικανότητες, μπορεί και διοικεί, ξέρει από διοίκηση…, έχουμε κάνει μαζί σαράντα (40) χαρτιά για το θέμα του ορθοπεδικού, απάντηση μέχρι σήμερα δεν έχουμε πάρει καμία. Έχει κάνει σαράντα (40) χαρτιά για όλες τις ειδικότητες, καθημερινά στέλνει έγγραφα στην Αθήνα, το ξέρω από ‘πρώτο χέρι’, δεν έχει πάρει απάντηση καμία. Ένα θέμα, λοιπόν, Γιάννη, που νομίζω…, ανεξάρτητα από την κυβέρνηση, ανεξάρτητα από το κόμμα που είναι στην εξουσία, είναι το εξής: δεν μπορείς να συγκρίνεις την Υγεία στη νησιώτικη Ελλάδα με αυτή της ηπειρωτικής Ελλάδας. Πρέπει, λοιπόν, να περάσει στην Βουλή ένας νόμος…, και οι τριακόσιοι εθνοπατέρες που κάθονται εκεί πάνω να το αποφασίσουνε…, ότι οι νόμοι που ψηφί-ζονται για την Υγεία, να είναι διαφορετική για τη νησιωτική Ελλάδα. Τελεία και παύλα. Δεν θα’πρεπε να μπαίνει θέμα γραφει-οκρατίας, καν… Έχουμε χτίσει το Κέντρο Υγείας Αμοργού και αυτή τη στιγμή δουλεύει με τέσσερις (4) αγροτικούς γιατρούς. Και ο Οργανισμός του δικαιολογεί γιατρούς αρκετούς με ειδικότητες. Και δεν κουνιέται φύλλο σε πληροφορώ. Ανεργία στους γιατρούς, Γιάννη, υπάρχει. Όμως, αν για παράδειγμα ο Βλαχάκης ο Γιάννης βάλει υποψηφιότητα για την Αμοργό και είναι αναγκασμένος να περιμένει τέσσερα (4) χρόνια μέχρι να γίνει η προκήρυξη και άλλα τρία (3) μέχρι να γίνει η κρίση, βρίσκει αλλού δουλειά. Γι’ αυτό δεν έρχονται οι γιατροί εδώ… Η γραφειοκρατία μάς τρώει. Γι’ αυτό λέω ότι θα πρέπει να υπάρχει νόμος για ταα νησιά. Και όσοι δεν έρχονται δεν μπορούνε να αντέξουνε. Μη κοιτάς που εγώ, είμαι Ναξιώτης πια… Μη κοιτάς που εγώ ακόμα και όταν δεν έχω ακτινολογικό μπορώ και ανταπεξέρχομαι.
«Κ»: Με βάση τα υπάρχοντα, πόσοι γιατροί πρέπει να προσληφθούν για να βγαίνει η δουλειά;
Β.Ρ.: Μιλάμε για 10-12 γιατρούς. Δεν νοείται να μη μπορούμε να κάνουμε μια εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Λυπάμαι…, λυπάμαι και το λέω δημόσια, κανείς από τους τριακοσίους (300) δεν κάθεται κάτω και να πει: δεν μπορεί ο νόμος για την Υγεία στα νησιά να είναι ο ίδιος με τον νόμο που εφαρμόζεται στην Ήπειρο.
Αναφορές… Τα Κοινά…
«Κ»: Εσύ, που μου λες πως μιλάς στα ίσια, θα μου πεις ‘τί έγινε και έφυγες από την δημοτική παράταξη της πλειοψηφίας’;
Β.Ρ.: Την περίπτωση την θυμάσαι. Εγώ, έκαναν μια επιστολή, μιλούσα καθαρά πολιτικά, μιλούσα γιατί διαφώνησα,…, δυστυχώς ο κύριος δήμαρχος απήντησε επί προσωπικού, ήτανε λάθος η απάντησή του, βγήκα και στο ραδιόφωνο και τα είπα, σου έδωσα, τότε, επιστολή σχετική, που την δημοσίευσες, έτσι; Εγώ, διαφώνησα για τους λόγους που ανέλυσα, τότε. Δεν θα επαναλαμβάνω πάλι τα ίδια. Διαφώνησα, και συνεχίζω να διαφωνώ, διότι στον δήμο δεν γίνεται τίποτε…
ΕΡ.: Το ‘δεν έγινε τίποτε’, είναι μια κουβέντα. Κάντο μου, λιανά αυτό…
ΕΡ.: Δεν γίνεται τίποτε. Αν θυμάσαι τον τελευταίο προϋπολογισμό τον χαρακτήρισα προεκλογικό, γιατί όλα αυτά τα πράγματα που είχαμε βάλει στο πρόγραμμα να κάνουμε εδώ και χρόνια, και για τα οποία μιλήσαμε εκείνη την ημέρα, δεν έγιναν ποτέ. Γιατί δεν έγιναν όλα αυτά τα τελευταία χρόνια; Σε ρωτώ… Εγώ, δέχομαι τις δυσκολίες που λέει ο κύριος δήμαρχος. Τις δέχομαι… Οι άλλοι δήμοι δεν έχουνε δυσκολίες; Ρωτώ… Οι άλλοι δήμοι δεν έχουνε δυσκολίες;
Δεν υπήρχε πολιτική βούληση. Επειδή, δηλαδή κάναμε μια πλατεία στις Μέλανες και χτίσαμε πέντε πέτρες στο δημοτικό διαμέρισμα των Τριπόδων σημαίνει ότι κάναμε έργο;
Το δημοτικό λιμενικό ταμείο, με τόσα λεφτά… Πού είναι τα έργα στο λιμάνι; Ρωτώ: που είναι τα έργα στο λιμάνι; …Αυτό που είπε ο δήμαρχος την ημέρα του προϋπολογισμού ότι κολλάμε στις γραφειοκρατίες, γι’ αυτό καθυστερούνε οι μελέτες κ.λπ.; Σε άλλους δήμους γιατί δεν καθυστερούνε οι μελέτες; Πως δεν καθυστερούνε οι μελέτες σε άλλους δήμους;
«Κ»: Συγκρίνοντας την νυν δημοτική αρχή με την προηγούμενη;
Β.Ρ.: Κοίτα; Ο Κόκκοτας δεν έκαμε μια τετραετία. Ο Κόκκοτας έκαμε δεκαέξι χρόνια. Εγώ, λοιπόν, όταν ήρθα στη Νάξο μέχρι την ημέρα που έφυγε από τον δήμο ο Κόκκοτας…, 31.12.2006, είδα ένα έργο το οποίο έγινε. Τώρα: αν τα έργα αυτά ήτανε προγραμματισμένα πριν ή αν τα προγραμμάτισε ο Κόκκοτας και τα έκανε γρήγορα και σε ανύποπτο χρόνο…, και στη μια περίπτωση και στην άλλη … προς τιμή του… Έτσι. Θυμάμαι, τότε με την μαρίνα που κατεβάσανε μαύρες σημαίες. Η μαρίνα για μένα ήτανε ένα έργο που έπρεπε να γίνει και έγινε… Για το λιμάνι, τώρα…
«Κ»: Πώς χάθηκε το λιμάνι;
Β.Ρ.: Το λιμάνι το χάσαμε για πολλές αιτίες. Θεωρώ πως αν ήταν ο Κόκκοτας δήμαρχος, το λιμάνι δε θα χανότανε.
«Κ»: Το θέμα του αεροδρομίου πώς το βλέπεις; Όλη η Νάξος μιλάει για λιμάνι, αεροδρόμιο και σκουπιδότοπο…
Β.Ρ.: Το θέμα του αεροδρομίου… Θεωρώ ότι εφόσον δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει επέκταση του υπάρχοντος, θα πρέπει να ξεκινήσουμε από την αρχή για ένα μεγάλο αεροδρόμιο. Ένα αεροδρόμιο που να μπορεί να φιλοξενεί πτήσεις «τσάρτερ» από τη Ζυρίχη ή το Μιλάνο… Γιατί να πηγαίνει ο κόσμος στην Σαντορίνη ή στην Μύκονο.
Για τα σκουπίδια, τώρα… Είναι ένα τεράστιο θέμα. Άλλοι δήμοι το έχουνε λύσει… Εμείς, δεν μπορώ να καταλάβω ακόμα γιατί δεν το’χουμε λύσει…
Θεωρώ ότι με τον «Καλλικράτη» πιο εύκολα θα λύνονται παρόμοια προβλήματα, αν βέβαια ο «Καλλικράτης», ο ελληνικός «Καλλικράτης», γίνει όπως είναι στην Ευρώπη. Δηλαδή, αποκέντρωση όπου πρέπει να δοθεί, να δοθεί. Όχι, να’ναι ο δήμος όπως είναι τώρα και να’χει το μπαμπούλα από πάνω του να το ελέγχει… να δοθούνε χρήματα…
«Κ»: Ο μπαμπούλας ποιος είναι δηλαδή;
Β.Ρ.: Ο περιφερειάρχης, όχι ο αιρετούς που θα βγει… Αυτοί οι εφτά (7) που λέει ο νόμος ότι θα είναι από πάνω κ.τ.λ. Δηλαδή, θέλω να πω ότι ο δήμος πρέπει να πάρει την Υγεία, την Παιδεία, την Ακτοπλοΐα… Στην Ευρώπη, έτσι γίνεται… Η κεντρική κυβέρνηση θα πρέπει να τα αποκεντρώσει όλα στον δήμο, στην περιφέρεια. Τα νοσοκομεία στο εξωτερικό δεν ανήκουνε στο υπουργείο Υγείας. Ανήκουνε στην δ/νση Υγείας της Περιφέρειας, στην δ/νση Υγείας του δήμου. Αλλά ο δήμος στο εξωτερικό είναι κυβέρνησης.
«Κ»: Μα, και ο «Καλλικράτης» κάνει λόγο για τέτοιο δήμο…
Β.Ρ.: Κάνει λόγο… θα γίνει , όμως;
«Κ»: θα προχωρήσει ο «Καλλικράτης». Μπαίνουνε όπως ξέρεις κάποια θέματα. Τα οικονομικά, η χωροθέτηση των ενιαίων δήμων κ.λπ.
Β.Ρ.: Επειδή είναι πρόγραμμα του ΠαΣοΚ και πολιτική βούληση υπάρχει και από τον Γιώργο τον Παπανδρέου και από τον Γιάννη τον Ραγκούση…, εγώ, πιστεύω, ότι θα γίνει. Τώρα… όσον αφορά στο χωροταξικό που λένε: Υπάρχει ένα πρόβλημα. Νομίζω ότι πρέπει να ακούσουμε τις τοπικές κοινωνίες. Και να σου δώσω ένα παράδειγμα: το χωριό μου είναι μια από τις 17 μαρτυρικές πόλεις Υπάρχει, λοιπόν, ένα θέμα και με την παρέμβαση του προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και του Μανόλη του Γλέζου, ζητάμε από τον Γιάννη το Ραγκούση, οι δεκαεφτά μαρτυρικές πόλεις να παραμείνουν για ιστορικούς λόγους να διατηρήσουν την ταυτότητά τους την αυτοδιοικητική. Αντιδρούν τοπικοί παράγοντες στις περιοχές, όπως Ανώγεια, Δίστομο, Βιάνος κ.λπ., να μη παραμείνουνε δήμοι όπως είναι τώρα οι μαρτυρικές αυτές πόλεις…, και να ενσωματωθούνε…, να πάνε τα Ανώγεια παραδείγματος χάριν στο Ρέθυμνο, το δικό μου το χωριό να ‘πάει’ στο Ηράκλειο κ.ο.κ. Στο θέμα αυτό των δεκαεφτά μαρτυρικών πόλεων, νομίζω ότι πρέπει να δεχτούμε την πρόταση του προέδρου της Δημοκρατίας και του Μανόλη του Γλέζου. Όσον αφορά στην άλλη χωροταξία για την υπόλοιπη Ελλάδα, εκτός από την Ρόδο, την Κρήτη και άλλα μεγάλα νησιά, θεωρώ ότι το ‘νησί και δήμος’ είναι το καλύτερο. Και αφού βέβαια, οι δήμοι μειωθούν σε 370, το υπουργείο πρέπει να δώσει λεφτά.
Αν θυμάμαι το προεκλογικό πρόγραμμα που είχαμε στην ‘Συμπαράταξη για τη Νάξο’, μιλούσε για δημοτικά ιατρεία τα οποία δεν γίνανε ποτέ, βέβαια…
«Κ»: Γιατί δεν γίνανε;
Β.Ρ.: Γιατί δεν γίνανε. Δεν μπήκε ποτέ το θέμα, ας πούμε… Όσες φορές έβαζε το θέμα στο δήμο να το συζητήσουμε, το’τρωγε η μαρμάγκα… η πρωτοβάθμια Υγεία θα’πρεπε να ξεκινά από τον δήμο… Όταν λοιπόν δώσει λεφτά η κυβέρνηση στον δήμο μπορούνε να γίνουνε πολλά πράγματα. Πρέπει λοιπόν ο Ραγκούσης να ‘πατήσει πόδι’, να βγει έξω από τις απαιτήσεις τις παράξενες των τοπικών παραγόντων…, που ο ένα λέει ‘εγώ, θέλω εδώ’, ο άλλος, λέει ‘εγώ, θέλω εκεί… Για μένα τα τέσσερα νησιά, Κουφονήσι, Δονούσα, Ηρακλειά, Σχοινούσα θα πρέπει να’ρθούνε στη Νάξο και η Αμοργός να παραμείνει όπως είναι τώρα…, και να γίνουνε δύο δήμοι στο επαρχείο Νάξου…, μέσα και ο ενιαίος δήμος Νάξου και Δρυμαλίας.
«Κ»: πιστεύεις ότι αυτό είναι το καλύτερο μοντέλο
Β.Ρ.: Ακράδαντα το πιστεύω αυτό.
«Κ»: Άνθρωποι υπάρχουν να το υποστηρίξουν αυτό το μοντέλο;
Β.Ρ.: Να το υποστηρίξουν εννοείς ή να κατεβούνε υποψήφιοι;
«Κ»: Δια της συμμετοχής τους…
Β.Ρ.: Έγώ, απ’ ό,τι ακούω…
«Κ»: …Είναι ένα πρόγραμμα ιδιαίτερα φιλόδοξο… και αυτό είναι που με προβληματίζει. Υπάρχει ο κόσμος ο ικανός να φέρει εις πέρας αυτό το πρόγραμμα;
Β.Ρ.: Άκουσε να δεις ένα πράγμα. Πριν σου δώσω την απάντηση σε αυτό το θέμα θα σου πω ότι: ξέρεις για τον Ραγκούση αυτή τη στιγμή έχει προβλήματα όσον αφορά στην χωροταξία των δήμων…, ένα βασικό πράγμα που δεν είπαμε. Γιατί χάνονται πολλές θέσεις… Οι τόσα χρόνια καρεκλάδες…, καρεκλοκένταυροι, χάνουν τις θέσεις τους. Για φαντάσου, με τις συνενώσεις, πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι και πόσοι δήμαρχοι θα μείνουν εκτός…
«Κ»: …Και είναι και ‘πασόκοι’, αυτοί, τώρα…
Β.Ρ.: βεβαίως… Βεβαίως…
«Κ»: …Εντάξει, την γνώμη του ‘νεοδημοκράτη’ δημάρχου δεν θα την λογαριάσει. Του ‘πασόκου’, όμως, θα την μετρήσει…
Β.Ρ.: Πες το κι έτσι… Άρα, λοιπόν, ο Γιάννης ο Ραγκούσης έχει μπροστά του ένα παγόβουνο που δεν σπα με κανένα παγοθραυστικό. Αν δεν πιάσει ένα πυρηνικό παγοθραυστικό και … περάσει και το σπάσει, δε σπα… Και πει ότι: κύριε, δε πα να φωνάζεις ότι είσαι δήμαρχος για δέκα, δεκαπέντε χρόνια, δήμαρχος του ΠαΣοΚ…, ο δήμος σου θα ενσωματωθεί στον άλλον δήμο.
Τώρα, όσον αφορά στους ανθρώπους. Άνθρωποι υπάρχουν. Προσωπικά θεωρώ ότι δεν εκδηλώνονται πολλοί γιατί φοβούνται.
«Κ»: Τι φοβούνται;
Β.Ρ.: Να σου πω , τί φοβούνται… Άλλοι φοβούνται τις ευθύνες. Γιατί μεγαλώνουνε οι ευθύνες, τώρα.
«Κ»: Ασφαλώς…
Β.Ρ.: Τώρα, λοιπόν, ο δήμαρχος ο δημοτικός σύμβουλος, ο τοπικός ή θεματικός αντιδήμαρχος, όπως λέει ο «Καλλικράτης», πρέπει να έχει χρόνο, να έχει γνώσεις και να τρέχει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Εγώ, για παράδειγμα δεν είναι δυνατόν να είμαι και εδώ και να’μαι και στη Δρυμαλία… Ή θα φύγω από ‘δω ή θα φύγω από την Δρυμαλία. Παράδειγμα είναι αυτό. Το κάθε νησί θα πρέπει να έχει ένα αντιδήμαρχο. Ο άνθρωπος αυτός δεν θα πρέπει να είναι αντιδήμαρχος και δάσκαλος και ιερέας ταυτόχρονα. Πρέπει να ασχολείται αποκλειστικά και να αμείβεται. Πρώτον, λοιπόν, νομίζω ότι φοβούνται. Δεν θέλουν να πάρουν ευθύνες. Η διοίκηση δεν είναι εύκολο πράγμα. Εγώ, λοιπόν, βλέπω που πάω και στα χωριά ότι οι περισσότεροι φοβούνται. Και ξέρεις γιατί φοβούνται; Γιατί δεν βλέπουνε τον αρχηγό να πηγαίνει μπροστά. Δηλαδή να κατεβεί ο Βλαχάκης υποψήφιος δήμαρχος και να τον ακολουθούν σαράντα πολίτες από πίσω που να θέλουν να δουλέψουνε. Βλέπουν τον Βλαχάκη όμως και κάνει πίσω ‘ντιρράται’ που λέμε στην Κρήτη. Δηλαδή, κάνει πίσω. Άρα, λοιπόν…: έλα, μωρέ, αφού ο Βλαχάκης κάνει πίσω, εγώ τί πάω να κάνω;
«Κ»: Ένας τέτοιος άνθρωπος, υποψήφιος δήμαρχος, ιδανικός, ποιος μπορεί να είναι;
Β.Ρ.: Αυτή τη στιγμή στο νησί υπάρχουνε πολλοί υποψήφιοι. Από όλα τα κόμματα. Και να σου πω και κάτι άλλο; Λάθος είναι η ‘λέξη’ από όλα τα κόμματα. Πρέπει, τελικά, τα δυο μεγάλα κόμματα, ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποφασίσουνε και να το κάνουνε ‘νόμο’ και στο κόμμα τους και στη Βουλή ότι δεν θα δίνουνε χρίσματα ειδικά στους μικρούς δήμους. Για μένα σε δήμο κάτω των 50.000 κατοίκων να μη παίρνει χρίσμα ο υποψήφιος δήμαρχος. Και να μη σου πω ότι δεν θα πρέπει να δίνονται χρίσματα σε κανέναν… Αν το κάνουνε αυτό τα δυο μεγάλα κόμματα, και τα μικρά της Αριστεράς και ο Κατζαφέρης θα ακολουθήσουν μετά…
«Κ»: Πιστεύεις ότι με το δυναμικό που διαθέτει η Νάξος και με βάση τις πληροφορίες που έχεις, και αυτό που βλέπεις σε βάθος χρόνου…, τα ψηφοδέλτια δηλ. στα μάτια σου όπως τα’χεις, θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτού του προγράμματος;
Β.Ρ.: Το δημοτικό συμβούλιο που θα εκλεγεί στο τέλος, εγώ, δεν το ξέρω… Από αυτά που ακούω και από αυτούς που ενδιαφέρονται, εγώ θεωρώ ότι αν πάρεις (…) από όλους τους ενδιαφερόμενους και κάμεις μια σούμα θα βγάλεις ένα καλό ψηφοδέλτιο. Δηλαδή: εγώ, ακούω ενδιαφέρονται από τον Συνασπισμό, από το Κ.Κ.Ε, οι Ενεργοί Πολίτες, οι οποίοι είναι … διάφορα κόμματα μέσα, ο Μαράκης, ο Μανόλης ο Μαργαρίτης, δεν ξέρω αν ο Κόκκοτας συνεχίσει να ενδιαφέρεται…, δεν έχω πληροφορίες… Τί θα ήταν το ιδανικό-τερο για μένα από όλους αυτούς που αναφέραμε; Να κάνουν ένα ψηφοδέλτιο ενιαίο. Τώρα, ποιος θα πάει αρχηγός; Τι να πω… Επειδή στην Ελλάδα, μας αρέσουνε οι ‘καρέκλες’…
«Κ»: Σε σχετική ερώτηση που έχουμε βάλει στο διαδίκτυο, ως «Κ», και αναφέρουμε όλους τους παραπάνω αλλά και τις εναλλακτικές, θα έλεγα, επιλογές που ακούνε στο όνομα «Άλλος» ή «Κανένας», οι περισσότεροι λένε «Κανένας»… Ο νυν δήμαρχος είναι δεύτερη επιλογή και μπροστά από όλους τους άλλους.
Β.Ρ.: Κόκκοτας, Καπίρης, Μαμουζέλος, Μαργαρίτης τί;
«Κ»: Στις τελευταίες θέσεις είναι Κόκκοτας, Καπίρης, Μαμουζέλος. Ο Γιάννης Μπαρ-δάνης είναι πιο ψηλά. Μικρό είναι το δείγμα… Στις 31 Μαΐου θα κλείσει η διαδικτυακή αυτή δημοσκόπηση. Τώρα, είναι νωρίς… Εσύ, τι απάντηση θα’δινες, στο ερώτημα «Ποιος ο καταλληλότερος;». Δεν πρόκειται για ‘πρόθεση ψήφου’, σου επισημαίνω… και, βεβαίως, θα πρέπει να σου επισημάνω ότι την δημοσκόπηση αυτή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να χαρακτηρί-σουμε φερέγγυα, αφού το ίδιο άτομο μπορεί να δώσει την ψήφο του όσες φορές θέλει… Εσύ, που θα έδινες την ψήφο σου;
Β.Ρ.: Εγώ, από όλους αυτούς, στην παρούσα κατάσταση, θα έδινα ψήφο στον Γερμανό Καπίρη… Και για κομματικούς λόγους… και μη μου πεις, τώρα, ότι ανατρέπεται αυτό που είπα προηγουμένως για τα χρίσματα… Αλλά, με βάση τα τελευταία αποτελέσματα που είδαμε να φέρνει στη Νάξο ο Καπίρης, είναι ο Γερμανός πρώτος ‘βουλευτής’ στο νησί. Απορώ που τον έχουνε πολύ χαμηλά… Εγώ δεν σου κρύβω ότι έχω μιλήσει με τον Κόκκοτα πολλές φορές. Και με έχει πάρει στο τηλέφωνο και τον έχω πάρει…
«Κ»: Σου ζήτησε κάτι;
Β.Ρ.: …Και έχει έρθει από εδώ, πριν από μέρες που ήτανε στο νησί…
«Κ»: Σου έκανε νύξη, δηλαδή, για τον δήμο;
Β.Ρ.: Όχι, τώρα… Χθες, προχθές… Είναι μέρες τώρα. Καμιά δεκαπενταριά μέρες… ναι, έχω μιλήσει με τον Κόκκοτα πολλές φορές. Και το συζητήσαμε το θέμα, και μιλήσαμε και είπαμε πράγματα που λέγονται και πράγματα που δεν λέγονται κ.λπ. Εγώ, του είπα: κατέβα στη Νάξο για να κάνουμε μια συζήτηση επί χάρτου. Δεν μπορείς από το τηλέφωνο να λες αυτή τη στιγμή ότι: εγώ θα πάρω τον Βλαχάκη, θα πάρω τον Ραπτάκη, θα πάρω τον Παπαδόπουλο…, και θα κάνω ένα ψηφοδέλτιο. Κατέβα, λοιπόν, να δούμε τί μπορούμε να κάνουμε.
«Κ»: Απέκλεισες την συμμετοχή σου στο δικό του ψηφοδέλτιο;
Β.Ρ.: Εγώ, την μόνη συμμετοχή που έχω αποκλείσει Γιάννη, και το ξέρεις από την προηγούμενη συνέντευξη , είναι στο ψηφοδέλτιο του Μαράκη. Που είπα τότε την φράση «Με καμία κυβέρνηση». Θυμάμαι που το δημοσίευσες. Από τα άλλα πρόσωπα, και ο Μανόλης ο Μαργαρίτης μου έχει πει ‘έλα να κουβεντιάσουμε’…, δεν έχω πάει ακόμα να κουβεντιάσω με τον Μανόλη τον Μαργαρίτη…, αλλά θεωρώ ότι επειδή τα πρόσωπα παίζουνε μεγάλη σημασία σε έναν συνδυασμό, και επειδή θεωρώ ότι τον δήμαρχο, όπως ξέρεις, τον βγάζουνε οι σύμβουλοι, εάν τα πρόσωπα τα οποία ακούω, ακούω δεν έχω μιλήσει με τον ίδιο, ακούω ότι θα πάνε στο ψηφοδέλτιο του Μανόλη του Μαργαρίτη, εγώ δεν θα πάω… Όπως, επίσης, και στην περίπτωση του Βασίλη του Κόκκοτα, θα βάλω θέμα πολύ σοβαρά σε ό,τι αφορά στα πρόσωπα.
«Κ»: Διαπιστώνω με βάση τα λεγόμενά σου να τα δυσκολεύεις τα πράγματα…
Β.Ρ.: Τα δυσκολεύω τα πράγματα…
«Κ»: Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να μείνεις και εκτός;
Β.Ρ.: Ναι. Ναι. Ναι, μπορεί. Μπορεί να μείνει και εκτός των εκλογών του Νοεμβρίου, γιατί σου είπα ότι σε ένα δήμο που θα είναι μέσα όλο το νησί, που θα έχει τόσα προβλήματα να λύσει ο δήμος αυτός, και που θα πρέπει ο δήμος αυτός να είναι ένα αυτοκίνητο που πάει με 200 χιλιόμετρα την ώρα για να μπορεί να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των καιρών, πρέπει τα πρόσωπα να είναι ‘δυνατά’, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, χωρίς αντιπαλότητες και διαφορές, όχι εγώ είμαι ‘πράσινος’ εσύ είσαι ‘κόκκινος’ ο άλλος είναι ‘μπλε’, άρα δεν συμφωνούμε… πρέπει να είμαστε όλοι μαζί και να τρέχουμε. Και οι εμπειρία μου στο δημοτικό συμβούλιο μέχρι σήμερα μου έδειξε ότι πάρα πολλά πρόσωπα, όχι ότι εγώ είμαι τέλειος, δεν κάνουνε για να ασχοληθούνε ξανά. Πόσο μάλλον στο καινούργιο δήμο.
«Κ»: Υιοθετείς τα λεγόμενα του Πομόνη;
Β.Ρ.: Όλη τη συνέντευξή του Γιάννη την διάβασα. Είμαστε με τον Γιάννη, πάρα πολύ φίλοι…, και επειδή τα ζούσα και εγώ, μπορώ να σου πω ότι συμφωνώ απόλυτα με τον Γιάννη. Μια διαφωνία μόνο έχω με τον Γιάννη, την οποία του την έχω πει… Κατά την γνώμη μου δεν έπρεπε να παραιτηθεί. Έπρεπε να ανεξαρτητοποιηθεί. Και αν θέλεις να ανοίξουμε το κεφάλαιο αυτό της ανεξαρτητοποίηση…, είναι μεγάλο κεφάλαιο…
«Κ»: Θέλω δυο κουβέντες…
Β.Ρ.: Ναι, αν ο Γιάννης είχε ανεξαρτητοποιηθεί, ανεξάρτητος και εγώ…, δεν το ‘χω ξαναπεί αυτό, θα πέσει σαν βόμβα, τώρα, μέσα στη συνέντευξη, και ανεξαρτητοποιείτο και ένας τρίτος, θα ‘πεφτε η ‘κυβέρνηση’ του Μαράκη… Για σκέψου το λίγο… Θα έχανε την πλειοψηφία με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δεν θα μπορούσε να περάσει καμία απόφασή του. Και ρωτώ, λοιπόν, εγώ: θα ταρακουνιότανε λίγο το σύστημα, αν το κάναμε, εμείς, αυτό τον δεύτερο χρόνο…
«Κ»: Θα το’θελες να γίνει έτσι;
Β.Ρ.: Όταν αρχίσανε οι διαφωνίες, βέβαια… Όταν εγώ άρχισα τις κόντρες και άρχισε και ο Γιάννης τις διαφωνίες…, για φαντάσου, από τους δεκατρείς της πλειοψηφίας, εμείς, και ένας άλλος ακόμη, να είμαστε ανεξάρτητοι. Θα είχε δέκα η πλειοψηφία.
«Κ»: Αν εμείς οι δύο, οι δύο, όμως και όχι μόνο εγώ, θα βρισκόταν και ο τρίτος να ανεξαρτητοποιηθεί. Και θα το ήθελα αυτό. Γιατί θα ταρακουνιότανε το σύστημα. Αυτό το σύστημα για το οποίου σου μίλησε ο Γιάννης ο Πομόνης στην συνέντευξή του.
«Κ»: Στις δημοτικές εκλογές, Βασίλη, δεν έχουμε πρόωρες εκλογές… Πιστεύεις ότι είχαμε ένα αποτέλεσμα από μια τέτοια εξέλιξη.
Β.Ρ. Θα άλλαζε το σύστημα. Θα άλλαζε στάση σε ορισμένα πράγματα η σημερινή πλειοψηφία του δήμου. Πιστεύω ότι θα απέδιδε μια τέτοια εξέλιξη. Δεν το ‘χω ξαναπεί αυτό. Για πρώτη φορά το λέω. Και είσαι ο πρώτος που το ακούει.
«Κ»: Υπήρχε τρίτος, δηλαδή; …Υπήρχε;
Β.Ρ.: Ναι. Υπήρχε τρίτος από την πλειοψηφία μέσα…
«Κ»: …Και γιατί ‘κόλλησε’;
Β.Ρ.: Θα σου απαντήσω σε άλλη κουβέντα μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου