ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΙ: Εξαντλούνται οι αντοχές μας

Η 12^η Οκτωβρίου είναι η… κόκκινη γραμμή που θέτουν οι φαρμακοποιοί καθώς τα …χρέη τους πνίγουν –Μ.ο. 50 έως 70 χιλιάδες ευρώ μηνιαίως τα   χρωστούμενα σε καθένα από τους φαρμακοποιούς της Νάξου – Καθημερινή επαφή ανάμεσά τους, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες – Ο …εθισμός των Ελλήνων και η Παιδεία των ξένων για τη χρήση των φαρμάκων – Τι λένε δύο φαρμακοποιοί του νησιού για ότι συμβαίνει στο χώρο

Η έλευση της Τρόικας στην Ελλάδα σε μόνιμη βάση και η ψήφιση μνημονίου από την Ελληνική βουλή σε μία προσπάθεια να αντιστραφεί το κλίμα της οικονομικής κρίσης με έξοδο από την ύφεση έχει μετατρέψει την χώρα σε ένα τεράστιο κομπιουτεράκι, όπου όλα κρίνονται με βάση τους αριθμούς. Οι άνθρωποι έδωσαν τη θέση τους στα …μαθηματικά και σε καθημερινή βάση οι εξισώσεις δίνουν απαντήσεις ακόμη και στις πιο απλές ερωτήσεις: πεινάς; έχεις ανάγκη από φάρμακα; Πόσο πρέπει να δουλέψεις; Μοιραία όλοι οι τομείς της καθημερινότητας έχουν επηρεαστεί και ενδεχομένως να έχουν δίκιο οι τροϊκανοί καθώς πολλές φορές οι Έλληνες λειτουργούν με υπερβολή. Αλλά όλα έχουν ένα όριο. Οι οριζόντιες γραμμές το μόνο που δημιουργούν είναι περισσότερο προβλήματα και σπάνια δίνουν λύσεις. Όμως, από τη στιγμή που δώσαμε ως λαός το δικαίωμα να μας αμφισβητούν και στη συνέχεια παραδώσαμε τα κλειδιά του κράτους σε … ξένους υπαλλήλους, κάπου είναι λογικό να βιώνουμε την σημερινή κατάσταση με τον χειρότερο δυνατό τρόπο…

Φάρμακα

Γιατί ο πρόλογος; Σίγουρα δεν είναι περιττός καθώς το ζητούμενο είναι τι συμβαίνει στο χώρο της υγείας και δη στον τομέα των φαρμάκων. Ένας τομέας που κρύβει αρκετά μυστικά, υπάρχουν δεκάδες σκοτεινές υποθέσεις καθώς το κέρδος είναι τεράστιο. Πριν από έναν χρόνο περίπου είχε ξεκινήσει η υπόθεση των γενόσημων (ως αντικατάσταση των πρωτότυπων φαρμάκων κάτι που ισχύει εδώ και χρόνια στο εξωτερικό μέσα από εγγυήσεις και σωστή διαδικασία) από συγκεκριμένο υπουργό που όπως αποκαλύφθηκε είχε κι αυτός το δικό του προσωπικό συμφέρον ώστε να γεμίσει η αγορά της Ελλάδας από γενόσημα. Μετά τον αρχικό ντόρο που έγινε, η ιστορία πάγωσε αλλά είναι θέμα χρόνου να επιστρέψει. Στη συνέχεια είχαμε την δημιουργία του ΕΟΠΠΥ (Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας) με στόχο την καλύτερη λειτουργία του …συστήματος μέσα από ενιαίο οργανισμό, αλλά δυστυχώς δεν προχωράει γιατί πολύ απλά κανείς δεν ξέρει τι είναι αυτό; Ακόμη και οι τηλεφωνικές γραμμές που δόθηκαν στην δημοσιότητα κρύβουν κέρδος ιδιωτικών εταιριών μεταφέροντας ένα ακόμη βάρος στους πολίτες… και στη μέση βρίσκονται γιατροί και φαρμακοποιοί που προσπαθούν να αντιληφθούν «τι κακό έκαναν και το πληρώνουν μέσα από ένα σύστημα που έως τώρα το μόνο που έχει προσφέρει είναι νεύρα και …χρέη». Γιατί πολύ απλά για όλα τα κακά της Ελλάδας φταίνε οι γιατροί που παίρνουν φακελάκια και οι φαρμακοποιοί που εκτελούν τη μία μετά την άλλη τις συνταγές που τους φέρνουν οι ασθενείς με αποτέλεσμα κάθε ελληνικό νοικοκυριό να… κρύβει την δική του φαρμακαποθήκη στο σπίτι του…

Πολιτική

Όπως άλλωστε λένε «καλός γιατρός είναι αυτός που γράφει φάρμακα και καλός φαρμακοποιός είναι αυτός που δίνει περισσότερα απ’ όσα του ζητούνται»… Αυτές τις ημέρες διαβάζουμε στο διαδίκτυο ότι οι φαρμακοποιοί είναι στα όρια τους και εάν έως τις 12 Οκτωβρίου δεν βρεθεί λύση, τότε είναι πολύ πιθανόν να σταματήσουν αυτή τη φορά επ΄ αόριστον να εκτελούν συνταγογραφήσεις με αποτέλεσμα εκατομμύρια ασφαλισμένοι στον ΕΟΠΠΥ (το σύνολο σχεδόν των ελλήνων πολιτών) να μην μπορούν να προμηθευτούν τα φάρμακά τους. Γιατί έχουν φτάσει σ’ αυτό το ακραίο σενάριο; Όπως μας αναφέρει η Άννα Ψαρρά (διατηρεί φαρμακείο στη Πλατεία Πρωτοδικείου) «πολύ απλά με την δημιουργία του ΕΟΠΠΥ ουσιαστικά μεταφέρθηκαν όλες οι υποχρεώσεις των άλλων ταμείων σε ένα. Μέχρι τώρα παίρναμε χρήματα από κάθε ταμείο ξεχωριστά και έτσι ενδεχομένως κάλυπτε το ένα το άλλο την όποια έλλειψη μπορούσε να υπάρχει. Τώρα όλα τα χρέη προς εμάς έχουν μεταφερθεί σε ένα, αυτό δεν δίνει χρήματα με αποτέλεσμα να μην μπορούμε κι εμείς να κινηθούμε».. Παράλληλα όμως έχει αλλάξει και το καθεστώς (ελέω κρίσης) των συναλλαγών με τις αποθήκες φαρμάκων και όπως τονίζει η Πόπη Δελλαρόκα (έχει φαρμακείο στο λιμάνι της Χώρας Νάξου) «η πολιτική έως πέρυσι που ακολουθούσαν οι προμηθευτές φαρμάκων ήταν να μας δίνουν ένα μικρό περιθώριο αποπληρωμής 3 -4 μηνών, όμως όλα άλλαξαν και τώρα είτε μας προμηθεύουν μέσω αντικαταβολής, είτε απαιτούν προπληρωμή της παραγγελίας που ζητάμε. Και είναι λογικό να υπάρχει πρόβλημα».

Δύο μήνες

Οπότε ερχόμαστε στο τι συμβαίνει στη Νάξο που είναι άλλωστε και το ζητούμενο τη δεδομένη στιγμή, λίγο πριν την έναρξη ενός πολύ βαρύ χειμώνα (σε όλα τα επίπεδα). Με την βοήθεια των δύο φαρμακοποιών μαθαίνουμε ότι «αυτή τη στιγμή είμαστε στα … όρια μας κι αυτό γιατί μας χρωστάει το κράτος από 50 έως 70 χιλιάδες ευρώ το μήνα για τα φάρμακα που έχουμε διαθέσει. Και δεν υπολογίζουμε τα χρήματα δύο ετών που οφείλονται πριν την δημιουργία του ΕΟΠΠΥ. Είναι πολύ δύσκολο να αντέξουμε άλλο. Στην Αθήνα τα φαρμακεία σιγά σιγά αρχίζουν να κλείνουν καθώς δεν υπάρχει ρευστό και οι τράπεζες αρνούνται να δώσουν δάνεια ή να προβούν σε διευκολύνσεις, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που προχωρούν σε εκποίηση και περιουσιακών τους στοιχείων (κάτι που δεν αποκλείεται να το δούμε και στη Νάξο σύντομα) ώστε να συνεχίσουν την εργασία τους. Ο ΕΟΠΠΥ μας χρωστάει δύο περίπου μήνες και δεν αποκλείεται για μία ακόμη φορά να προχωρήσει στην λογική που κάνει πάντα. Να μας δώσει ένα μικρό …τυράκι, ένα έναντι δηλαδή των χρημάτων που μας οφείλει για να συνεχίσουμε. Όμως δεν ξέρουμε κατά πόσο θα αντέξουμε ακόμη σ’ αυτό το σκηνικό. Μέχρι τώρα τα φαρμακεία της Νάξου έχουν αντέξει στην οικονομική πίεση αλλά για πόσο ακόμη άραγε;» Οι δύο φαρμακοποιοί εμφανίζονται προβληματισμένοι και θεωρούν ότι η ώρα που η κρίση θα χτυπήσει και το νησί της Νάξου δεν είναι πολύ μακριά…

Πίστωση

Το βασικό πρόβλημα των φαρμακοποιών είναι το οικονομικό όπως είναι κατανοητό. Κι αυτό γιατί συν τοις άλλοις το κράτος αρνήθηκε τις όποιες προτάσεις για συμψηφισμό μέσα από τους φόρους που πρέπει να καταβάλουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ δεν έχουν πληρωθεί για τα χρήματα που τους οφείλονται τους δύο τελευταίους μήνες, την ίδια ώρα το κράτος απαιτεί την κατάθεση του ΦΠΑ για τις συνταγές που έχουν εκτελέσει. Μα πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Που θα βρεθούν τα χρήματα; Οπότε η λύση δεν είναι άλλη από την κάλυψη αυτού του κενού εκ των έσω. Κι έτσι ανοίγουν …πορτοφόλια που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έπρεπε ποτέ να χρησιμοποιηθούν. Συν τοις άλλοις υπάρχει και το πρόβλημα της πληρωμής από τους ασφαλισμένους. Από τη στιγμή που το κράτος έχει αυξήσει τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στα φάρμακά τους τα φαρμακεία αρχίζουν να λειτουργούν επί …πιστώσει «σε μικρές κοινωνίες όπου ξέρουμε τις ανάγκες που έχουν οι ασθενείς είναι δύσκολο να του πεις δεν σου δίνω το φάρμακο που έχεις ανάγκη γιατί δεν έχεις να με πληρώσεις. Έτσι αρχίζει να υπάρχει η λογική της πίστωσης. Ξέρουμε όλοι ποιοι είναι οι συνταξιούχοι, σχεδόν τι χρήματα μπορεί να παίρνουν. Εάν έρχονται και ζητούν ένα συγκεκριμένο φάρμακο που κοστίζει 100 ευρώ, και είναι ουσιαστικά το 1/3 της σύνταξής τους λογικό είναι να αφήσουμε μέρος και για τον άλλο μήνα. Κι έτσι μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο που ενδεχομένως να μην οδηγεί πουθενά καθώς οι μειώσεις στους μισθούς φέρνουν και αδυναμία των συνανθρώπων μας να ανταποκριθούν στις ανάγκες τους. Και όταν ξέρεις κάποιον από μικρό παιδί, γνωρίζεις την ανάγκη του, με ποιο δικαίωμα θα του στερήσεις το φάρμακό του;»

Ενημέρωση

Το ευχάριστο είναι ότι έως τώρα οι ελλείψεις σε φάρμακα δεν είναι πολύ μεγάλες… «εάν μπείτε σε ένα φαρμακείο τις πρωινές ώρες, όταν ανοίγουν, σχεδόν θα δείτε όλους τους φαρμακοποιούς με το τηλέφωνο στο χέρι. Είναι η ώρα που γίνεται η τηλεφωνική σύσκεψη, ώστε να υπάρχει ενημέρωση για την ποσότητα των φαρμάκων που υπάρχουν στην αγορά του νησιού για να καλύψουμε τις ανάγκες. Ο ένας με τον άλλο βοηθάει και έτσι έως τώρα οι ελλείψεις είναι μικρές και σε συγκεκριμένα φάρμακα (βλ Cintron) για τα οποία όμως δεν ευθυνόμαστε εμείς, αλλά η πολιτική που ακολουθεί οι μεγάλες εταιρίες. Βλέπετε οι ξένοι φοβούμενοι την κρίση και την αδυναμία του κράτους να αποπληρώσει τις όποιες υποχρεώσεις του ακολουθούν σφιχτή πολιτική απέναντί μας. Κι έτσι υπάρχουν ελλείψεις αλλά ότι συμβαίνει στην Αθήνα ή στην υπόλοιπη Ελλάδα συμβαίνει και στη Νάξο. Δεν μπορούμε εμείς να αποτελέσουμε την εξαίρεση στον τομέα αυτό»…  

Εθισμός

Παράλληλα υπάρχει και ο …εθισμός των Ελλήνων στα φάρμακα «η Νάξος δεν αποτελεί και εδώ εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τους Έλληνες να κάνουν ακόμη και … κατάχρηση, εάν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την λέξη αυτή. Μπαίνουν σε ένα φαρμακείο και ουσιαστικά αντί για ένα φάρμακο μπορεί να πάρουν τρία. Έχει ανάγκη κάποιος από αντιβίωση; Μπορεί να πάρει είτε σπρέι, είτε καραμέλες, είτε αντιφλεγμονώδες ή και κρέμα; Δεν αποκλείεται να τα πάρει όλα. Από τη μία υπάρχει ο εθισμός κι από την άλλη υπάρχει το κέρδος. Και οι φαρμακοποιοί φέρουν ευθύνη καθώς υπάρχει η θεωρία ότι καλός φαρμακοποιός είναι αυτός που δίνει, όπως καλός γιατρός είναι αυτός που γράφει φάρμακα. Κι εάν δεν τα πάρει από εμένα, θα πάει στον άλλο γιατί θέλει να φεύγει από το φαρμακείο χαρούμενος. Αντίθετα, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στους ξένους. Υπάρχει μία παιδεία στο συγκεκριμένο τομέα και δεν θα τρέξει στο φαρμακοποιό για αντιβίωση απλά και μόνο γιατί πονάει ο λαιμός του. Συν τοις άλλοις θα κοιτάξει και τα φυτικά φάρμακα, κάτι που ακόμη στην Ελλάδα δεν έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερα ως αγορά».  Όμως υπάρχει κι ένα ακόμη ζήτημα που έχει σχέση με την εκτέλεση των συνταγών κυρίως τον Αύγουστο: «θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για… φαρμακευτικό τουρισμό, καθώς ειδικά τον Αύγουστο υπάρχει υπερσυνταγογράφηση με αποτέλεσμα να δουλεύουμε στα όρια μας».

Γενόσημα

Και βέβαια στο ζήτημα της συνταγογράφησης και των γενόσημων λύσεις υπάρχουν αρκεί το κράτος να αποφασίσει να ασχοληθεί σοβαρά με τα ζητήματα αυτά. Από την 1^η Οκτωβρίου μάλιστα, τα γενόσημα μπαίνουν στη ζωή μας σε πλήρη μορφή καθώς έως τώρα υπήρχαν στην αγορά μόνο δέκα φάρμακα. Όπως μας τόνισαν «στο εξωτερικό εδώ και χρόνια – τουλάχιστον 20 – υπάρχει η ηλεκτρονική συνταγογράφηση και μπορεί ανά πάσα στιγμή ο εποπτικός μηχανισμός να διαπιστώσει εάν υπάρχει πρόβλημα ή όχι. Άρα το ίδιο θα μπορεί να γίνει κι εδώ. Αρκεί να υπάρχει θέληση και διάθεση. Παράλληλα με το ζήτημα των γενόσημων φαρμάκων, στη Γερμανία και την Ιταλία αυτά κυκλοφορούν χρόνια και δεν έχουν πρόβλημα με δεδομένο ότι τα εργοστάσια που ρίχνουν στην αγορά αυτά τα φάρμακα είναι τα ίδια που προσφέρουν και τα πρωτότυπα και οι κανόνες ασφαλείας τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια. Όμως, εδώ κανείς δεν ξέρει από πού θα έρθουν τα γενόσημα; Από την Ινδία ή το Πακιστάν όπως ακούγεται; Η μήπως από αφρικανικές χώρες; Εάν τα γενόσημα προέρχονταν από τις ελληνικές εταιρίες που έχουν πολύ καλό βαθμό πιστοποίησης ίσως να μην δημιουργούνται τόσο θόρυβος. Πάντως οι Ναξιώτες γιατροί έως τώρα (σ.σ. έως την 30^η Σεπτεμβρίου) δίνουν πρωτότυπα φάρμακα και δεν επιλέγουν την συνταγογράφηση δραστικής ουσίας. Όμως κι εδώ αυτοί που έχουν χρήματα θα μπορούν να πάρουν τα …καλά φάρμακα και οι άλλοι τα γενόσημα. Άρα το χρήμα θα κρίνει ποιος θα έχει την καλύτερη φαρμακευτική περίθαλψη»…

ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ