Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΝΑΞΟΥ ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΑΚΗΣ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ...

ΧΩΡΙΣ πρόλογο το πρώτο μισό τής συζητήσεως-κουβέντας, που, προ ωρών, είχαμε, με τον δήμαρχο Νάξου, Νίκο Μαράκη…
(Δεν μιλήσαμε για έργα, προγράμματα και άλλα τέτοια, που συμβαίνει να κυριαρχούν στις συζητήσεις με έναν δήμαρχο)
-Τις φοβάσαι τις εκλογές;
-Σε καμία περίπτωση. Δεν παύουνε πάντα οι εκλογές να έχουν τα ανησυχητικά τους στοιχεία, αλλά σε καμία περίπτωση με βάση τα σημερινά δεδομένα -όπως π.χ. οι ενδιαφερόμενοι, η βάση η κοινωνική που τους στηρίζει, η αξιολόγηση της κοινωνίας (που έχω αντίληψη και για αυτό το θέμα)-, δεν ανησυχώ.
-Ποιον φοβάσαι από τους δύο υποψήφιος δημάρχους περισσότερο; Τον κ. Μαργαρίτη ή τον κ. Γρυλλάκη;
-Δεν είναι θέμα προσώπων. Και σε κάθε περίπτωση, δεν είναι θέμα φόβου. Όταν υπάρχει ένας σχηματισμός, σίγουρα δημιουργείται ένα έρεισμα. Δεν το συζητώ. Αξιολογώντας την κατάσταση όμως, δεν νομίζω ότι πρέπει να φοβάμαι κανέναν από τους δυο. Αυτή είναι η άποψή μου.
-Θα ήθελες να είναι δύο οι συνδυασμοί στον δήμο Νάξου; Ή τρεις που είναι τώρα;
-…Αν θα ήθελα; Μπορεί να ήθελα να είμαι και μόνος μου. Όμως, δεν σημαίνει τίποτα αυτό. Έτσι; Κατ’ αρχήν, δεν μπορούμε να συζητάμε σήμερα για το πόσοι θα είναι τελικά στο τέλος… Μπορεί να είναι και τέσσερις, μπορεί να είναι και δύο ή τρεις. Η πορεία θα το δείξει. Δεν είναι τα πράγματα έτσι απλά.
-Δηλαδή θέλεις να πεις ότι μόνο σίγουρο ψηφοδέλτιο είναι ο δικό σου;
-Αυτή την στιγμή που συζητάμε μπορώ να πω ναι, εν όψει των εκλογών τού Νοεμβρίου, εγώ, στα σίγουρα, κατεβαίνω!.. Από εκεί και πέρα, θα δείξει το πράγμα… Θα δούμε στην πορεία….
-Δηλαδή αμφιβάλλεις και για την κάθοδο δεύτερου συνδυασμού;
-Όχι, δεν μπορώ να αμφιβάλλω για τον δεύτερο συνδυασμό, αφού αυτός, ο συνδυασμός δηλαδή του κ. Μαργαρίτη ο συνδυασμός, εκπροσωπεί έναν κόσμο. Ένα πολιτικό χώρο. Για τον τρίτο συνδυασμό τού κ. Γρυλλάκη, δηλαδή, διατηρώ επιφυλάξεις για την τελική του κατάληξη... Επειδή γνωρίζω την βάση στην οποία στηρίζεται αυτή η κίνηση, μιλώ έτσι… Για όσους γνωρίζουν μιλώ… Αν υπήρχε πραγματικό πρόβλημα σε μια δημοτική Αρχή τέτοιο, που θα δημιουργούσε την αίσθηση ή το ερέθισμα ότι έχει αυτή έχει αποτύχει ή ότι δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων, με βάση όλα όσα συνέβησαν, θα έλεγα, θα μπορούσαν να έρθουνε και να μας ελέγξουνε. Όμως, τέτοιο ζήτημα δεν υπάρχει. Εγώ, έχω προσκαλέσει και ιδιαιτέρως και δημοσίως όποιον ενδιαφέρεται να ενισχύσει την προσπάθεια μας, να έρθει να ενταχθεί στις δυνάμεις τής παράταξής μας, να ενισχύσει, αν θέλει και έχει την διάθεση να προσφέρει…Έτσι; Και έτσι, να πάμε από κοινού… Από εκεί και πέρα, εγώ, έχω δηλώσει και είναι αυτό δήλωση-υπόσχεση προς εμένα, προσωπικά σε εμένα, και όχι σε καμία περίπτωση για να πείσω κανέναν για οτιδήποτε, ότι εγώ θα είμαι δήμαρχος την επόμενη δημοτική περίοδο, και μετά θα πάω σπίτι μου. Μόνος μου. Είναι τάμα σε εμένα, αυτό. Είναι υπόσχεση σε εμένα, αυτό. Αλλά και στο περιβάλλον μου το οικογενειακό, διότι θέλω τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής μου, διότι ασχολούμαι πάρα πολλά χρόνια με την Αυτοδιοίκηση (μέχρι τώρα είναι 20), τα υπόλοιπα χρόνια, όσα χρόνια θέλει ο Θεός να ζήσω δηλαδή, θέλω να τα περάσω όπως θέλω εγώ, χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν. Έτσι; Είναι υπόσχεση στον εαυτό μου και στο οικογενειακό μου περιβάλλον.
-Μη το εκλάβεις ως πρόκληση, αυτό που θα σου πω: Και ο κ. Κόκκοτας, είχε πει το ίδιο κάποια στιγμή, για να τον δούμε στην συνέχεια, να διεκδικεί και πάλι τον Δήμο.
-Δεν με ενδιαφέρει. Και δεν θέλω συγκρίσεις με κανέναν. Εντάξει; Εγώ σου είπα: έχω κάνει τάμα σε μένα. Στον εαυτό μου. Και απέναντι στον εαυτό του ο καθένας, έχει κάποιες υποχρεώσεις, θεωρώ. Θέλω, λοιπόν, να μπαίνω στο καράβι και να φεύγω, και να μη δίνει λογαριασμό σε καθέναν. Ούτε να ψάχνουν κάποιοι να δούνε που είμαι, πώς είμαι, και γιατί είμαι.
-Απηύθυνες πρόσκληση και στον κ. Γρυλλάκη να έρθει κοντά σου, στον συνδυασμό σου;
-Βεβαίως.
-Πότε;
-Πριν ακόμα εμφανιστεί να εκτίθεται ως υποψήφιος δήμαρχος. Και έγινε αυτό σε μια συνάντηση που είχαμε, και μαζί μας, τότε, ήταν, και ο γραμματέας της Τοπικής του ΠαΣοΚ. Ο Μανώλης ο Σέργης. Και σε ανύποπτο χρόνο του το έχω πει. Και δημόσια, του το έχω πει…
-…Και τί σου απήντησε;
-Δεν μου απήντησε…
-Δηλαδή, αρνήθηκε;
-Πες το, όπως θέλεις! Απάντηση δεν πήρα, πάντως… Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω ότι οποιοσδήποτε πραγματικά νοιάζεται για τα Κοινά, πρέπει να μπει στην Αυτοδιοίκηση, που είναι μεγάλο κεφάλαιο, να δει, να γνωρίσει, να αποκτήσει τις εμπειρίες που πρέπει -γιατί είναι μια σπουδή που την αποκτάς μόνο όταν δουλέψει για τον χώρο αυτό-, και από εκεί και πέρα να δείξει το ενδιαφέρον του στην κοινωνία, να αναγνωριστεί και ταυτόχρονα να πορευτεί εκεί που θα ήθελε να πορευθεί. Να πορευθεί εκεί που πραγματικά επιθυμεί, και πάντα με την αξιολόγηση της κοινωνίας. Έτσι, δεν γίνονται οι καλές δουλειές.
-Είπες ότι στηρίζεται ο κ. Γρυλλάκης από κάποιους ανθρώπους…
-Κατά μείζονα λόγο από κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι δεν αποδέχτηκαν ποτέ ότι ο Νίκος ο Μαράκης είναι ο δήμαρχος της Νάξου.
-Σε ποιους αναφέρεσαι, κύριε δήμαρχε; Είναι εκλεγμένοι;
-Κατά μείζονα λόγο σου είπα, από ανθρώπους, που δεν μπόρεσαν να δεχτούν ότι εγώ ο Νίκος ο Μαράκης, είμαι δήμαρχος… Δεν μπορώ να πω περισσότερα πράγματα…
-Είναι στελέχη κομματικά αυτοί για τους οποίους μου μιλάς;
-Γιάννη, δεν θα πω περισσότερα πράγματα… Δεν θέλω να ‘δείξω’ κανέναν...
-Είναι κοντά στο κόμμα αυτοί οι άνθρωποι; Είναι παράγοντες του κόμματος; Νομίζω πως δεν είναι σωστό να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας…
-Ένα, θα ήθελα να σου πω και να το κλείσουμε, εδώ το θέμα, παρακαλώ... Το πού βρίσκεται ο καθένας, είναι συγκυριακό…
-Δηλαδή, τι;
-Το πού βρίσκεται ο καθένας είναι θέμα συγκυριών, επαναλαμβάνω. Εδώ, στην προκειμένη περίπτωση, η πράξη, η ενέργεια Γρυλλάκη, ως πράξη και ενέργεια είναι λανθασμένη.
Και πολιτικά να το δούμε το θέμα, η ενέργειά του είναι λανθασμένη… Από εκεί και πέρα όμως, δεν μπορείς να δεσμεύσεις κανέναν στις προσωπικές του επιδιώξεις, στοχεύσεις, από όπου κι αν προέρχονται αυτές. Όποιες κι αν είναι αυτές. Εντάξει; Και πάντα υπάρχουνε τρόποι. Κι εγώ, τι είχα πει; Είχα πει σε ανύποπτο χρόνο ότι, όταν θέλουμε να είμαστε πιστοί και ενταγμένοι σε έναν πολιτικό χώρο, τον οποίο στηρίζουμε και μας στηρίζει, και μας εκφράζει κιόλας, θα πρέπει να είμαστε σύμφωνοι και με τις επιταγές τού κόμματος. Σύμφωνοι, με τις οδηγίες του.
-Θέλεις δηλαδή να πει ότι ο κ. Γρυλλάκης δεν ακούει το κόμμα…
-Μη ‘κολλάμε’ στον κύριο Γρυλλάκη αποκλειστικά και μόνο…Δεν μιλάω για τον κ. Γρυλλάκη, αποκλειστικά... Μιλάω γενικώς και απρόσωπα. Έτσι;
-Ναι, αλλά…
-Τι αλλά; Εσύ, το ταυτίζεις…
-Δεν μιλάω προσωπικά, επαναλαμβάνω. Μπορεί να μιλάω για παρόμοιες ενέργειες, στην Πάρο, στην Σαντορίνη, στην Σύρο… γενικότερα.
-Η περίπτωση Μαργαρίτη; Πώς την αξιολογείς;
-Συμβαίνει να είναι ο Μανόλης ο Μαργαρίτης. Μπορεί να ήταν ένα άλλο πρόσωπο. Δεν έχει σημασία ποιο είναι… Βεβαίως, το θεωρώ θεμιτό, το θεωρώ αναγνωρίσιμο, το θεωρώ, αν θες, εν κατακλείδι, και επιβεβλημένο, να υπάρχει και μία άλλη παράταξη που, ενδεχομένως κάποια άλλα πράγματα, να έχει να πει. Δεν υπάρχει ζήτημα, εδώ… Σε καμια περίπτωση… Και ούτε μπορείς τις αντιλήψεις και τις επιθυμίες των ανθρώπων να τις ποδηγετείς, αρκεί αυτές να στερεώνονται, να στέκονται σε μιαν αντίληψη που λέει ότι: μπαίνω σε αυτή την διαδικασία για να προσφέρω στην κοινωνία… Δεν μπορείς, να τις απορρίπτεις, έτσι, με μια κουβέντα… Και όχι για οποιονδήποτε άλλο λόγο…, είτε για την προάσπιση ατομικών συμφερόντων είτε για προάσπιση, εν τέλει, ανθρώπων που περιστοιχίζουν μια παράταξη και μοναδικό στόχο έχουν στην σκέψη τους, την ωφέλεια των ατομικών τους εξυπηρετήσεων και συμφερόντων.
-Την περίπτωση Βενιέρη, πώς την κρίνεις; Ο κ. Βενιέρης, κατά πώς δείχνουν τα πράγματα, ηθελημένα, είναι μακριά από τις τελευταίες εξελίξεις…
-Δεν αδικώ τον κύριο Βενιέρη. Σε καμία περίπτωση δεν θα πω ότι είναι άστοχη η συμπεριφορά του. Μπήκε στα πράγματα, μπήκε στις επάλξεις, είδε, διέγνωσε, διαπίστωσε, έβγαλε τα συμπεράσματά του και, εν κατακλείδι, αποστασιοποιείται... Και καλά θα κάνει!.. Είναι πολύ λογικό, αν μπεις σε μια τέτοια διαδικασία, και διαπιστώσεις ότι δεν μπορείς να πορευτείς εποικοδομητικά, να αποστασιοποιείσαι... Καλά κάνει ο κύριος Βενιέρης.
-Τι τον οδήγησε στην απόφαση να εμπλακεί στα της Αυτοδιοικήσεως;
-Πιθανότατα, το ενδιαφέρον του να προσφέρει στην κοινωνία μας…
-Τι τον εμπόδισε και δεν μπόρεσε να προχωρήσει, όπως θα ήθελε;
-Σε αυτές τις περιπτώσεις οι συνεργάτες σου πρέπει ως μοναδική σκέψη στο μυαλό τους να έχουν τη ωφέλεια της κοινωνίας που εκπροσωπούν ή μπαίνουν στην διαδικασία να εκπροσωπήσουν.
-Θέλεις δηλαδή να πεις ότι οι συνεργάτες που τον πλαισίωναν, δεν ήταν της ‘λογικής Βενιέρη’;
-Όχι… Θέλω να πω ότι ο Νίκος ο Βενιέρης, είναι ένας άνθρωπος που, αν μη τι άλλο, έχει καθαρά αισθήματα και καθαρή σκέψη. Αυτή είναι η προσωπική μου αίσθηση. Και δεν νομίζω ότι μπήκε άλλο τίποτα στο μυαλό του, πέραν από την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο…, σαν Νίκος Βενιέρης. Αν, λοιπόν, διαπιστώνεις ότι αυτό που έχεις στο μυαλό σου δεν πραγματοποιείται…, αντιθέτως βλέπεις άλλα πράγματα στην πορεία, καλά κάνεις και αποστασιοποιείσαι.
-Για την αντιπολίτευση που έγινε κατά την πρώτη διετία από την μείζονα Αντιπολίτευση, τί άποψη έχεις;
-Η χειρότερη αντιπολίτευση που θα μπορούσε να γίνει…
-Γιατί το λες αυτό; Θέλω να μου αιτιολογήσεις την άποψή σου.
-Γιατί από την στιγμή που δεν αναγνωρίζεται το πλεονέκτημα της παράταξης που κατέχει την πλειοψηφία, σε ένα δημοτικό συμβούλιο, μιας παράταξης που έχει αναλάβει την σοβαρή ευθύνη διαχείρισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε έναν τόπο, και σε καμιά περίπτωση δεν συνεισφέρεις στον κοινό στόχο… Εγώ δεν λέω ότι δεν θα πρέπει να υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, εντάσεις για τις ενστάσεις…
-Πόσες ενστάσεις γίνανε, κύριε δήμαρχε! Τρεις; Τέσσερις; Αυτό ήταν το θέμα;
-Πολλές γίνανε. Πολλές. Τα ουσιαστικά θέματα να δούμε…
-Ναι, κάνανε ένσταση για το Κυκλοφοριακό, για το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, για τις εργολαβίες καθαριότητας… Τρεις…
-Αυτή την στιγμή δεν είμαι σε θέση να σου πω, πόσες… Πολλές, πάντως... Πρέπει να πιάσω το βιβλίο για να σου πω. Ενστάσεις δεν είναι μόνο αυτές που … προσφεύγουν και ακυρώνουν αποφάσεις. Αν το δεις στην ουσία του το θέμα, είναι 3,5, 10, 12…
-Τρεις, κύριε δήμαρχε.
-Τρεις, πέντε, 10, 12 και βάλε… Αυτές όλες είχαν σαν αποτέλεσα να ταλαιπωρούνε την κοινωνία… Εντάξει; Και στην συνέχεια, να ακυρώνονται πράξεις που ήταν προς όφελος της κοινωνίας…
-Είχαν κάνει όμως και προτάσεις… Αναφέρομαι στο θέμα ων συμβασιούχων. Είχαν πει: προχωρήσετε την μονιμοποίησή τους να τελειώνουμε…
-Εγώ, ξαναλέω: δεν είναι … προχωρήστε να τους κάνετε μόνιμους… Δεν είναι ένα απλό ζήτημα. Δεν είναι ένα απλό βήμα. Όλες οι ενέργειες και πράξεις διέπονται από κάποιες συνέπειες.
-..Λες, λοιπόν, ότι κατά τα δυο πρώτα χρόνια της τετραετίας που φεύγει, η αντιπολίτευση που ασκήθηκε από τον συνδυασμό της μείζονος αντιπολιτεύσεως, ήταν η χειρότερη που θα μπορούσε να γίνει…
-…Και για να είμαι πιο ξεκάθαρος, όχι από όλα τα πρόσωπα που απαρτίζουν την Μειοψηφία… Και το λέω αυτό, διότι υπήρχαν και κάποιοι άνθρωποι, οι οποίοι διακριτικά είχαν τις αντιρρήσεις τους…
-Ποιοι ήσαν αυτοί;
-Εε, τώρα, Γιάννη, μη με βάζεις να σου λέω ονόματα. Δεν υπάρχει λόγος. Αναφέρομαι περισσότερο και ιδιαίτερα στην Μείζονα μειοψηφία.
Εκεί, υπήρχανε δημοτικοί σύμβουλοι που ανήκουν στην κατηγορία για την οποία κάνεις λόγο;
-Ναι…
-Για τους ‘πέντε’ της μειοψηφίας κάνεις λόγο…
-Βεβαίως.
-Κάποιοι δηλαδή, εκ των ‘πέντε’, λειτούργησαν, κατά την γνώμη σου, καλά;
-Με σχετικά εποικοδομητικό τρόπο. Αλλά ταυτόχρονα, στον βωμό της παράταξης και του ελέγχου της συνείδησης των παραταξιακών στελεχών, δημιουργούσαν πρόβλημα… Ξέρω. Έχω άποψη…

-…Κάποιοι δηλαδή, εκ των ‘πέντε’, της Μείζονος Μειοψηφίας (Αντιπολιτεύσεως), του Νίκου Βενιέρη, λειτούργησαν, κατά την γνώμη σου, καλά;
-Με σχετικά εποικοδομητικό τρόπο. Αλλά ταυτόχρονα, στον βωμό της παράταξης και του ελέγχου της συνείδησης των παραταξιακών στελεχών, δημιουργούσαν πρόβλημα… Ξέρω. Έχω άποψη…
-Το δεύτερο μισό της θητείας τής νυν δημοτικής αρχής;
-Το δεύτερο μισό νομίζω ότι ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον, με την έννοια ότι μπήκαμε σε μια άλλη αντίληψη ότι…, ότι δεν μπορεί να είμαστε κόντρα σε όλα… Έτσι; Και στην συναντίληψη ότι, μόνο εάν ενώσουμε τις δυνάμεις μας μπορούμε να είμαστε αποτελεσματικοί.
-Κάποιοι από την Μείζονα, κατά το δεύτερο μισό της θητείας τού νυν δημοτικού συμβουλίου, υποτονικοί ήσαν… Και…
-…Χωρίς να θέλω να πω…, άκουσέ με σε παρακαλώ, σε καμία περίπτωση, ότι οι φωνές της διαφωνίας ή της διαμαρτυρίας δεν χρειάζονται…, αρκεί να είναι εποικοδομητικές. Δηλαδή…, να μη παρεξηγηθώ, με την έννοια, ότι θα ήθελα ένα περιβάλλον όπου να μην υπάρχουν αντιρρήσεις, να μην υπάρχουν αρνήσεις και λοιπά… Έχει σημασία το πώς υποβάλεις την ένσταση, την αντίρρηση, και πώς υποβάλλεις ταυτόχρονα και την άποψη. Έτσι; Αυτά, είναι σημαντικά πράματα. Δεν θέλω να θεωρήσει κάποιος μέσα από αυτά που θα γράψεις ότι με βάση αυτά που εγώ λέω, εγώ θα ήθελα ένα καθεστώς όπου να σιωπούν οι πάντες και να είναι όλα ‘εντάξει’… Θέλω την εποικοδομητική αντιπολίτευση και πάντα να προασπίζει το κοινό συμφέρον.
-Λάθη έκανες;
-Και βέβαια, έκανα λάθη. Υπάρχει κάποιος που δουλεύει και δεν κάνει λάθη; Όταν ενεργείς…
-Εντάξει… Αυτό το τελευταίο το υιοθετώ. Θα ήθελα όμως να ήξερα ποια ήταν τα λάθη που έκανες και ποια από αυτά είναι δυνατόν να διορθωθούν.
-Στην αξιολόγηση παραδείγματος χάριν, συνεργατών. Έτσι; Στην αντίληψη που έχω ότι δεν γίνονται όλα με το ρόπαλο, αλλά γίνονται με την συζήτηση και την κατανόηση. Και μένω σ’ αυτό.
-Σε ό,τι αφορά σε κάποιες ενέργειες, σε κάποιες αποφάσεις, οι οποίες, ενδεχομένως, δεν πάρθηκαν, και οι οποίες έχουν να κάνουν με την αναβάθμιση του τόπου… Ως προς αυτό το κεφάλαιο, έγιναν λάθη;
-Δεν νομίζω. Δεν νομίζω ότι έχουν γίνει σοβαρά λάθη.
-Ολιγώρησες; Κωλυσιέργησες;
-Δεν θέλω…
-Υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης;
-Δεν θέλω να χαρακτηριστώ αλάνθαστος... Το ξαναλέω. Έτσι; Σίγουρα…, οπωσδήποτε, κάποια λάθη έχουν γίνει, τα οποία θα πρέπει να ξέρεις, Γιάννη, ότι μια περίοδος…, γιατί όταν είσαι στα πράγματα και τα παρακολουθείς…, μια περίοδος τριών και τεσσάρων ετών, δεν είναι επαρκής για να μπορέσεις να ξεδιπλώσεις τις προσπάθειες σου ή να παραδειγματιστείς από κάποια λάθη σου και να τα διορθώσεις. Έτσι; Δεν είναι αρκετός ο χρόνος, δεν μπορεί στην Αυτοδιοίκηση με όλη αυτή τη γραφειοκρατία, τη δυσλειτουργία, το ‘Ελεγκτικό’ και όλα αυτά…, δεν υπάρχουν περιθώρια…
-Για τον λόγο αυτό θέλεις και δεύτερη τετρα…
-Όχι… Όχι… Ας μη το πάμε εκεί. Ας μη το πάμε. Εγώ, μιλάω, για πραγματικά δεδομένα…
-Ωραία! Να το πάω αλλιώς…
-Από αυτά που είχες στο μυαλό σου, και τα οποία έμειναν απραγματοποίητα, θα μπορέσεις να τα πραγματοποιήσεις μέσα σε αυτή την δεύτερη τετραετία που ζητάς και επιθυμείς να έχεις;
-Αυτή τη στιγμή με βάση τα νέα δεδομένα, παρότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα με την οικονομία, γιατί όλα έχουν οικονομική βάση στον χώρο μας, όλα είναι γύρω από την οικονομία του τόπου…, ο καθένας μπορεί να έχει σκέψεις, μπορεί να έχει ιδέες, αλλά χρειάζονται και τα χρήματα για να μπορεί να τα υλοποιήσει όλα αυτά…
-Λεφτά όμως, έχει ο Δήμος Νάξου…
-Λεφτά είχε…
-Δεν έχει;
-Δεν έχει... Ο προγραμματισμός του, είναι συγκεκριμένος. Αυτά τα λεφτά που έχουμε είναι ονοματισμένα. Έργα που δεν έχουν ξεκινήσει αυτή τη χρονιά, θα ξεκινήσουν την επόμενη. Και κάποια που έχουν ξεκινήσει τώρα, θα ολοκληρωθούν μέσα στην επόμενη χρονιά. Αυτό είναι δεδομένο. Γιατί, δυστυχώς, ο προγραμματισμός τού έτους δεν προλαβαίνει να υλοποιηθεί μέσα στο ίδιος έτος… Έτσι; Με τις καθυστερήσεις, με την γραφειοκρατία, πάνε και στο επόμενο έτος. Αυτό δεν αλλάζει. Είτε λέγεται γραφειοκρατία είτε λέγεται δυσλειτουργία είτε λέγεται προβλήματα Υπηρεσιών… Όπως θες, το ονομάζεις… Πλην όμως, αυτό είναι μια πραγματικότητα. Κάποια έργα, υλοποιούνται. Κάποια άλλα, υποχρεωτικά, μπαίνουν… Για παραδείγμα, θα αναφέρω τον δρόμο των Καλαμουριών. Έτσι; Αυτόν το δρόμο, όταν ήρθα στον Δήμο, τον βρήκα δημοπρατημένο. Τι να τον κάνω εγώ, που ήταν δημοπρατημένος, αφού δεν είχε τις απαλλοτριώσεις…, και πήγαμε εκ των ενόντων, γιατί κάποιοι άνθρωποι με έπεισαν ότι θα πάμε συναινετικά…, και στο τέλος φτάσαμε εδώ που φτάσαμε, με τις ενστάσεις! Και εδώ μπορώ να πω ότι, ολιγωρήσαμε. Καθυστερήσαμε. Καθυστερήσαμε, αλλά δεν είναι ευθύνη μέσα από τη σκέψη. Η σκέψη τρέχει να δημιουργήσει… Οι διαδικασίες, οι γραφειοκρατίες, η δυστοκία αυτή που υπάρχει, οι αντιρρήσεις, δημιουργούν καθυστερήσεις απρόβλεπτες. Και ερχόμαστε τώρα που συζητάμε, μετά από τόσα χρόνια, να έχομε φτάσει στα Δικαστήρια, να έχουμε προσφυγές και ενστάσεις στην επιτροπή της Περιφέρειας, οι οποίες τελικά δεν έγιναν αποδεκτές… Και τώρα, περιμένουμε να προσχωρήσει αυτή η διαδικασία. Όπως παραδείγματος χάριν, να κάνομε και μια άλλη αναφορά. Να μιλήσουμε για το λιμάνι; Ήταν ένα προγραμματισμένο, δημοπρατημένο έργο έτσι; Πλην όμως, καθυστέρησε, και τώρα είμαστε πάλι από την αρχή σε μια διαδικασία, ακόμα - ακόμα να ολοκληρωθεί η μελέτη. Με την εξασφάλιση των πιστώσεων, με την εξασφάλιση των μελετών, της μελέτης ολόκληρης, με κάθε επιφύλαξη και προσοχή, και -εν κατακλείδι- υπάρχει καθυστέρηση… Σε ό,τι αφορά στη διαχείριση των δικών μας πόρων, διότι, εδώ είναι, κύριε Βλαχάκη…, οι πόροι που μπορούσαμε να διαχειριστούμε ήτανε οι δικοί μας … απολύτως, πόροι, χωρίς να πάρουμε ούτε ένα σεντ από ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα…,από πουθενά, το ξέρετε… Στην λειτουργία τού ΕΣΠΑ, στην χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ φερ’ ειπείν…, δεν έχει δοθεί ακόμα… Τώρα περιμένουμε υπογραφές για τα 6,5 εκατομμύρια τής μεταφοράς των λυμάτων από τα παράλια…, να σώσουμε τις παραλίες, τώρα, περιμένουμε με αίτημά μας, την ολοκλήρωση…, ίσως αναλάβει και την δαπάνη για την αντικατάσταση του αγωγού… Πιθανά… Τώρα, περιμένουμε την εξασφάλιση μιας πίστωσης για την ολοκλήρωση της μελέτης, παρότι έχουμε κάνει προγραμματική σύμβαση με το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο, για τις 380 χιλιάδες, τις 400.000, για την ολοκλήρωση της μελέτης. Τώρα, περιμένουμε ακόμα - ακόμα, και το φράγμα της Ποταμιάς. Έτσι; Λοιπόν…
-Λοιπόν…, για να πάμε και πάλι πίσω...
-…Χωρίς να αυξήσουμε ούτε ένα σεντ οποιοδήποτε τέλος ανταποδοτικό.
-…Για να ξαναγυρίσουμε πίσω… Πιστεύεις ότι θα κερδίσεις τις εκλογές;
-…Ναι. Το είπα!..
-Στο νέο δημοτικό συμβούλιο και στον συνδυασμό σου, θα υπάρχουν δημοτικοί σύμβουλοι τού υπό την προηγούμενη δημοτική Αρχή, τελευταίου δημοτικού συμβουλίου;
-Σου λέω, βεβαίως…
-Άρα, κάποιοι παλιοί επανέρχονται;
-Κάποιοι, είναι δεδομένο ότι θα μετέχουν στο επόμενο δημοτικό συμβούλιο... Και αρκετοί, μπορώ να σου πω.
-Από τους σημερινούς, πόσοι θα μείνουν εκτός;
-Κοίταξε… Μη με βάζεις να λέω πράγματα που δεν τα ‘χω σκεφτεί. Που δεν τα ‘χω μελετήσει. Έτσι;
-…Ωραία. Στις προθέσεις σου όμως είναι, να έχεις στο ψηφοδέλτιό σου ανθρώπους από την προηγούμενη δημοτική αρχή, και ευελπιστείς, προφανώς, να εκλεγούνε, μάλιστα, κάποιοι από αυτούς…
-Το μόνο για το οποίο είμαι βέβαιος είναι ότι σ’ αυτή τη δημοτική περίοδο, θα υπάρχουν άνθρωποι, σε αντίθεση με το προηγούμενο δημοτικό συμβούλιο, που θα έχουν αποκτήσει, μερικώς, την εμπειρία της Αυτοδιοίκησης. Σε αντίθεση, λέω, με την προηγούμενη δημοτική περίοδο… Έτσι; Γιατί στον Δήμο ήρθαμε και ο μοναδικός άνθρωπος που είχε την σχετική εμπειρία ήμουνα εγώ. Και ο Γιώργης ο Καραμανής, επίσης. Ουδείς άλλος.
-Για το τωρινό δημοτικό συμβούλιο, τι έχεις να πεις;
-Όλοι ήταν νέοι πρόσωπα…, και από ‘κει και πέρα αντιλαμβάνεσαι πόσο σημαντική είναι η εμπειρία στον χώρο.
-Δεν σε βοήθησαν δηλαδή, θέλεις να πεις και οι δικοί σου δημοτικοί σύμβουλοι, λόγω απειρίας;
-Θα μπορούσα να πω ότι δεν ήταν επαρκείς, λόγω τού ότι ήταν άπειροι. Η αυτοδιοίκηση, είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο…
-Στα χωριά κάνεις επισκέψεις και εσύ;
-Βεβαίως.
-Τι λένε τα χωριά μας; Την ορεινή την Νάξο την φοβάσαι; Την υπολογίζεις; Τι; Πώς σου ‘βγαίνει’ η ορεινή Νάξος, σε σχέση με την πεδινή;
-Κοίταξε, Γιάννη…: Για όσους δεν γνωρίζουνε, η ορεινή Νάξος είναι ο τόπος καταγωγής μου. Έτσι; Εκεί, έχω τους συγγενείς μου, εκεί, έχω τους φίλους μου, εκεί, έχω τους νονούς μου, εκεί, έχω τις οικογένειες τις συγγενικές, είναι ένα περιβάλλον πέραν του συγγενικού και του γνωστού για μένα, ένα περιβάλλον που το ‘χω περπατήσει βήμα-βήμα, και μέσα από τη δουλειά μου, και ως εργαζόμενος και ως αυτοδιοικητικός, έτσι; Για όσους δεν γνωρίζουνε, λοιπόν, ξαναλέω ότι το έρεισμα το δικό μου στην ορεινή Νάξο είναι πολύ φιλικό και γνώριμο.
-Θα ήθελες τον Δήμο, Δήμο Νάξου, Δήμο Νάξου και Δρυμαλίας Νάξου μαζί, ή, Δήμο Νάξου, Δρυμαλίας και Μικρών Κυκλάδων, όπως τώρα τον θέλει ο ‘Καλλικράτης’; Ποιος δήμος νομίζεις ότι θα μπορέσει να ‘περπατήσει’ καλύτερα;
-Δεν είναι το όνομα. Από το όνομα, θα εξαρτηθεί ο βηματισμός;
-Δεν θέλω να πω αυτό… Καταλαβαίνεις, πιστεύω, ποιος είναι ο προβληματισμός μου;
-Σίγουρα, υπάρχει δυσκολία στον βηματισμό..
-Θα ήταν πιο εύκολα τα πράγματα, εάν ήταν Δήμος Νάξου;
-Σκέτος;
-Σκέτος… Εννοείς κατ’ όνομα; Ένα λεπτό…
-Δεν αναφέρομαι στο όνομα. Στον τρόπο λειτουργίας τού νέου Δήμου, αναφέρομαι. Και στις δυσκολίες που αυτός, ανάλογα με την σύνθεσή του, θα παρουσιάσει, εμφανίσει…
-Δεν νομίζω ότι το όνομα δίνει χαρακτηριστικά, με βάση τα οποία θα βηματίσει ή δεν θα βηματίσει σωστά ο νέος Δήμος…
-Άλλος ο φόρτος εργασίας για τον ‘σκέτο’ όπως τον χαρακτήρισες Δήμο και άλλος αυτός για έναν διευρυμένο Δήμο…
-Σίγουρα οι ευθύνες που δημιουργεί ένας διευρυμένος Δήμος είναι μεγαλύτερες από έναν άλλο μικρότερης ευθύνης. Άλλο ο Δήμος Νάξου, με τα παλιά του χαρακτηριστικά, άλλο Δήμος Νάξου και Δρυμαλίας μαζί, και άλλο Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων.
-Προφανώς, τα πράγματα με έναν και μόνο Δήμο είναι πιο εύκολα. Ο ‘Καλλικράτης’ έρχεται και βάζει νέα δεδομένα, νέες υποχρεώσεις, νέες επιταγές, νέο πλαίσιο στην λειτουργία τής Αυτοδιοίκησης…
-Σε τρομάζει ο ‘Καλλικράτης’;
-Όχι. Γράψε το…: Όχι. Τον έχω σπουδάσει μπορώ να πω. Τον έχω μελετήσει καλά. Αν θέλεις μπορώ να σου πω, και μέσα από τα χρόνια αυτά της εμπλοκής μου, είναι ένα πόνημα για το οποίο έχω εργαστεί και εγώ. Γιατί ο ‘Καλλικράτης’ στήθηκε με αρχιτέκτονα τον Γιάννη τον Ραγκούση, μέσα από τις επιταγές, μέσα από τα αιτήματα των δημάρχων, των Τοπικών Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων, της ΚΕΔΚΕ και λοιπά... Αυτός είναι ο ‘Καλλικράτης’. Στην πραγματικότητα αυτός είναι…
-Ναι, αλλά γιατί, τώρα τελευταία ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ αντιδρούν στον ‘Καλλικράτη’;
-Θα σε παραπέμψω, κατ’ αρχήν, στο πρώτο συνέδριο τηςε ΚΕΔΚΕ, για τον ‘Καλλικράτη’, που ήταν σε απόλυτο βαθμό…
-Τώρα, όμως, διαπιστώνουμε πως αντιδρούν…
-Αντιδρούν για άλλους λόγους… Είναι πολιτικοί οι λόγοι.
-Αντιδρούν όμως και άνθρωποι που πρόσκεινται στην κυβέρνηση… Εκλεγμένοι υπό την ομπρέλα του ΠαΣοΚ. έτσι;
-Αντιδρούν για το θέμα της χωροταξίας. Δεν αντιδρούν ενάντια σε αυτόν τον ίδιο τον ‘Καλλικράτη’, στην νέα αρχιτεκτονική δομή…
-Θέματα προσωπικά μπαίνουν δηλαδή;
-…Είναι για το θέμα της χωροταξίας. Όπου βλέπεις αντίδραση, κράτα αυτό που σου λέω…
-Φοβούνται δηλαδή κάποιοι να μη χάσουν τις θέσεις τους…
-Αυτό είναι σαφές. Και ήταν και … αντιληπτό. Έτσι, θα γινότανε… Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Είναι κάποιοι άνθρωποι που έχουνε στηρίξει την ζωή τους…, ακόμα-ακόμα και για βιοποριστικούς λόγους μπορώ να σου πω… Είναι άνθρωποι οι οποίοι μετέχουν στα κοινά, έχουν εγκαταλείψει τα επαγγέλματά τους…, και έχουν δει, ακόμα-ακόμα, την Αυτοδιοίκηση σαν επάγγελμα. Μη κοροϊδευόμαστε. Αυτοί οι άνθρωποι, και μόνο βέβαια, ότι χάνουν το ‘οφίτσιο’ του πλεονεκτήματος που έχουν σαν δήμαρχοι και τα λοιπά και τα λοιπά…, αντιλαμβάνεσαι ότι σίγουρα θα αντιδράσουν. Και αντιδρούν. Και εγώ, δεν μπορώ να τους πω ‘όχι’… Γιατί; Δεν νομίζω… Αλλά, αν δεις αντικειμενικά, και βάλεις σε μια ζυγαριά το πλεονέκτημα που δημιουργεί ο ‘Καλλικράτης’ για τις κοινωνίες, με ένα πιθανό μειονέκτημα που δημιουργεί προσωπικά στον καθένα, αδιαμφισβήτητα δεν μπορείς να τα συγκρίνεις. Είναι μη συγκρίσιμα πράγματα αυτά... Και με ρώτησες προηγουμένως, ‘γιατί οι παρατάξεις’; Γιάννη, οι παρατάξεις, το κάνουν για πολιτικούς λόγους. Είναι ξεκάθαρο αυτό.
…Γιατί, όλοι, στην αρχή, με ομόφωνη απόφαση της ΚΕΔΚΕ είπαν, ‘ναι προχωράμε…’. Ήρθε ο ‘Καλλικράτης’, βελτιωμένος, αναγνωρίστηκε από τις παρατάξεις, γιατί μετείχα σε όλες τις συνεδριάσεις της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων, αναγνωρίστηκε ότι ο ‘Καλλικράτης’ είναι στημένος σύμφωνα με τις επιταγές της κοινωνίας και τις απαιτήσεις των δήμων, για να πάρει η Αυτοδιοίκηση τον ρόλο της… Και, τελικά, στις τελευταίες συνεδριάσεις έγιναν κάποια πράγματα… Για ποιους λόγους; Μα, για να ικανοποιήσουν, πιθανά, κάποιους ενιστάμενους συναδέλφους ή για να μην εμφανιστεί το συγκεκριμένο αρχιτεκτόνημα ως μεγαλειώδες, υπήρξαν και υπάρχουν από κάποιους συναδέλφους, αντιρρήσεις, αντιρρήσεις με πολιτικά χαρακτηριστικά.
-Ξανά, πίσω…
-Ξανά…
-Πώς σχολιάζεις την περίπτωση, την αποχώρηση Κόκκοτα; Πού την αποδίδεις;
-Δεν θέλω να την σχολιάσω καθόλου, Γιάννη. Ούτε που μου θυμίζει κάτι…
-Ούτε σου θυμίζει κάτι…
-…
-Είχατε επικοινωνία, κατά τους τελευταίους μήνες;
-Σου είπα: Δεν μου θυμίζει κάτι. Τέλος… Δεν θέλω να κάνω σχόλια. Ούτε είναι σκόπιμο ούτε είναι ενδιαφέρον ούτε ενδιαφέρει την κοινή γνώμη, ποια είναι η άποψή μου για την συγκεκριμένη κίνηση. Αυτό λέω…, ότι δηλαδή, δεν με ενδιαφέρει, δεν θυμάμαι κάτι, και τέλος…
-Η προεκλογική περίοδος πώς θα κυλήσει; Πώς την ‘βλέπεις’; Θα υπάρξουν εντάσεις;
-Σε ό,τι αφορά από την πλευρά την δική μου, να ‘σαι βέβαιος ότι δεν θα υπάρξουν εντάσεις…
-…Δεν θα υπάρξουν. Ο Μανώλης Μαργαρίτης, το ίδιο δηλώνει… Το ίδιο, και ο Θανάσης ο Γρυλλάκης…
-Δεν αρκεί να το δηλώνεις. Θα πρέπει να το δείχνεις κιόλας…
-Αν όμως κάποιος πετάξει το γάντι που λένε, θα αντιδράσεις; Θα το σηκώσεις;
-Αν…, θα το κρίνω… Θα δω… Δεν είναι πάντως στην σκέψη μου να ξεκινήσω, να προχωρήσω ή να συνεχίσω μέσα από συγκρούσεις και… Εντάξει, τώρα…
-Το ψηφοδέλτιό σου, πώς πάει;
-Το ψηφοδέλτιό μου…, το μεγάλο πρόβλημα για μένα είναι: τιμώντας όλους τους εμπλεκόμενους και ενδιαφερόμενους, συνεργάτες, φίλους στο ευρύτερο περιβάλλον, εδώ και παντού στην Επικράτεια, πώς θα μπορέσουμε, όλοι μαζί, να αξιολογήσομε καλύτερα τις υπάρχουσες υποψηφιότητες… Πώς, κάποιοι άνθρωποι, από όλο το φάσμα, θα μείνουν υποχρεωτικά εκτός και πώς, κάποιοι άλλοι, θα είναι μέσα… Υπάρχει πληθώρα… Κάποιοι θα πρέπει να μείνουν έξω, και κάποιοι θα πρέπει να είναι μέσα… Δεν γίνεται… Αντικειμενικά, δεν γίνεται αλλιώς. Και για μένα, βεβαίως, είτε έξω από το ψηφοδέλτιο είναι κάποιος είτε μέσα σε αυτό, είναι η θέση και του ενός και του άλλου, βαρύνουσα…, η θέση του ως στέλεχος, ως μέλος, ως εμπλεκόμενος στην παράταξή μας.
-Απηύθυνες πρόσκληση σε κάποιον που, τελικά, δεν σου είπε ‘ναι’;
-Ναι, ήδη σου έχω πει ότι έχω απευθύνει προσκλήσεις, και προς το παρόν, τουλάχιστον, δεν έχω θετική απάντηση. Το είπα προηγουμένως. Για να μην επανερχόμαστε…
-Στην περίπτωση Γρυλλάκη, αναφέρεσαι;
-Βεβαίως…
-Απηύθυνες πρόσκληση σε άλλους;
-Εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι μέσα από αυτό το πλαίσιο, έτσι όπως διαρθρώνεται, μπορεί να πει κανείς ότι είναι κάποιοι άνθρωποι που θα ήθελα να μετέχουν, που αναγνωρίζω το πρόβλημα που μπορεί να έχουν, και είναι και κάποιοι άνθρωποι που δεν θα ήθελα καν να σκεφτώ την υποψηφιότητά τους… Δεν υπάρχει δηλαδή κάποιος, που τον προσκάλεσα και ήταν αρνητικός. Μπορεί να πει κανείς ότι σε αυτό το πλαίσιο, ότι υπάρχουν άνθρωποι που επιφυλάσσονται για κάποια πράγματα... Έτσι; Για τους δικούς τους λόγους ή, δεν ξέρω, τι άλλο. Αλλά όμως, παραμένουν πιστοί στην ιδέα, στην αντίληψη ότι θα πρέπει να είμαστε έτσι, μαζί, και να προχωρήσουμε…
-…Είναι κάποιοι, οι οποίοι ήρθαν κοντά σου, και που εσύ τους έδιωξες;
-Με τον τρόπο που εννοείς, όχι.
-Σε μια τέτοια διαδικασία, Γιάννη, δεν μπορείς να διώχνεις κανένα. Απλά, δεν είναι στην αντίληψή μου να διώχνω... Έτσι; Δεν το συζητώ. Να πω, δηλαδή, δεν μου κάνεις… Έτσι; Εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, οπότε αν χρειαστεί θα το κάνω… Δηλαδή, δεν θέλω να σκεφτώ ότι μπορεί να καταλήξουν να μου προτείνουν, και να αναγκαστώ να πω ‘όχι’… Έτσι;
-Και αυτό γιατί; Έχουν βλάψει τον συνδυασμό;
-Όχι. Είναι τα μηνύματα της κοινής γνώμης που λαμβάνω και τα οποία τα παίρνω στα σοβαρά. Κριτήριο για μένα σημαντικό είναι η θετική αξιολόγηση ενός υποψηφίου από το ευρύτερο περιβάλλον, από την κοινωνά…
-Θα κάνεις εσύ διακήρυξη;
-Δεν νομίζω ότι θα χρειαστεί… Εμείς, δεν ξεκινάμε σήμερα… Σε βασικές γραμμές, θα έχουμε να πούμε αυτά που επαναλαμβάνομε καθημερινά…
-Πότε θα ανακοινώσεις ονόματα υποψηφίων;
-Νομίζω ότι δρόμο ακόμα μπροστά μας, Γιάννη…
-Μετά το καλοκαίρι;
-Το καλοκαίρι είναι πάνω μας… Ίσως, χρειαστεί προς τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο… Θα κριθεί. Θα το δούμε.
-Δηλαδή σε αν μήνα από σήμερα, τέλη Ιουνίου, δεν θα ξέρουμε κάποιους που θα είναι υποψήφιοι με το ψηφοδέλτιό σου, και οι οποίοι θα το δηλώνουν κιόλας ανοιχτά στον κόσμο όλο;
-Αυτό θα αξιολογηθεί σε ένα πλαίσιο συνεννόησης με τους συνεργάτες… έτσι; Υπάρχει το δεδομένο… Υπάρχει…
-Ο Μαργαρίτης έσπευσε, πάντως, να ανακοινώσει μερικά ονόματα… Εσύ, θα το κάνεις αυτό;
-Όχι. Εκτός κι αν οι ίδιοι οι συνεργάτες θελήσουν να εκφραστούν δημόσια και να θέσουν τον εαυτό τους στην διάθεση της παράταξής μας…
-Εσύ, δεν θα το κάνεις όμως αυτό από μόνος σου;
-Δεν νομίζω ότι είναι σκόπιμο. Αν δεν ολοκληρώσεις… Εν πάση περιπτώσει..., για να μη λέμε πολλά. Νομίζω, ότι δεν είναι της ώρας... Θα γίνει, κάποια στιγμή, και αυτό…
-Για το θέμα των αντιδημάρχων, τι έχεις να πεις
-Θα είναι τέσσερις (4) από τα νησιά, ένας (1) υποχρεωτικά από τον Δήμο Δρυμαλίας και τρεις (3) τομεακοί. Για το συγκεκριμένο θέμα γίνονται ακόμη και σήμερα, πολλές συζητήσεις και διαβουλεύσεις… Πάντως, σίγουροι είναι οι πέντε (5)…
-Για τον άλλοτε δημοτικό σύμβουλο και υποψήφιο δήμαρχο Νάξου Γιάννη Μαμουζέλο, ο οποίος κάνει δηλώσεις και μιλά για σύμπραξη όλων των παρατάξεων, κοινή προσπάθεια για το νησί μας, και μιλά, επίσης, κατά καιρούς, εξ ονόματος των Ενεργών Πολιτών, τί έχεις να δηλώσεις;
-Για να μη μπαίνω και κάνω αξιολογήσεις, που δεν μου επιτρέπεται να κάνω…, γιατί δεν παύει να είναι ένα πρόσωπο που μπαίνει στην κοινωνία και λειτουργεί… Έτσι; Εε, δεν μπορώ να κάνω κρίσεις, τώρα, με τον Γιάννη τον Μαμουζέλο… Είναι, όπως τον ήξερα πριν από είκοσι πέντε χρόνια, που είμαστε ανακατεμένοι μαζί, και έβλεπα, και έβγαζα συμπεράσματα για την συμπεριφορά του. Παραμένει ο ίδιος… Τι να πώ, τώρα;
-…Μα, επειδή υποστηρίζει ότι είναι εκπρόσωπος των Ενεργών Πολιτών; Επειδή θέλει να είναι μέσα στα πράγματα; Επειδή εκφράζει τις αγωνίες του για τον τόπο μας;
-…Ναι, επειδή είναι εκπρόσωπος των Ενεργών Πολιτών!. Από την άλλη, όμως, ακούω ότι ανακοινώνεται ανεπίσημα από κάποιους άλλους!.. Ακούω τι λέγεται… Όπως ακούτε κι εσείς… Εε, αυτός είναι ο Μαμουζέλος. Δηλαδή, θα ξεχάσω εγώ ότι στις προηγούμενες εκλογές, δύο μέρες πριν, κουβεντιάζαμε για να είναι υποψήφιος, και δίναμε τα χέρια, και έφευγα από το ιατρείο του, τότε…, και έχει μείνει και το ανέκδοτο, ότι με άλλον κουβεντιάζει, με άλλον συμφωνεί και σε άλλον υπογράφει! Εε, τι να σου πω, τώρα; Εντάξει!

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΛΑΧΑΚΗ