Ο μαθητές αντιμετωπίζουν ουκ ολίγα προβλήματα, προβλήματα που αφορούν στις μετακινήσεις τους από τα χωριά όλης της Νάξου προς την Χώρα και από την Χώρα προς τα χωριά… Και τα προβλήματα αυτά διογκώνονται στην διάρκεια των μηνών του χειμώνα που ο καιρός δεν είναι … γλυκός. Το ζόρι μεγάλο για τους μαθητές που ξεροσταλιάζουν μέσα στους δρόμους περιμένοντας το μεταφορικό μέσο που θα καλύψει τις ανάγκες μετακινήσεώς τους… Μεγάλη επίσης η πίκρα, όπως και η αγανάκτηση για τους γονείς και κηδεμόνες τους που διαπιστώνουν ότι τα προβλήματα αυτά δεν λένε να … διορθωθούν. Για την επίλυσή τους, ουδείς από τους αρμόδιους νοιάζεται…
Η επιστολή μιας μάνας που παρακάτω παραθέτουμε, λέει αλήθειες. Απεστάλη στην εφημερίδα μας, προ ημερών, με την επισήμανση: «Σας παρουσιάζω τα παραπάνω αναλυτικά, όχι για να σας υποδείξω αλλά για να σας ενημερώσω για το τι ακριβώς συμβαίνει.
Σας παρακαλώ, να το ερευνήσετε και να το παρουσιάσετε με τον δικό σας τρόπο».
Η «Κ», ζήτησε και είχε από τον πρόεδρο του ΚΤΕΛ Νάξου Ιάκωβο Κορρέ, απαντήσεις και διευκρινίσεις. Και είχε την ευκαιρία να τον ακούσει να μιλάει «ανοιχτά» και να κάνει και παρατηρήσεις (επισημάνσεις) αξιοπρόσεκτες. Ουσια-στικές. Σημαντικές.
Χωρίς περιστροφές, αναφέρουμε μερικές από αυτές:
1. «Χρειάζονται στέγαστρα για να μην είναι τα παιδιά μέσα στον δρόμο περιμένοντας πότε θα περάσει το λεωφορείο…».
2. «Έχουμε πει να μας δώσουν την δυνατότητα να φτιάξουμε με δικά μας λεφτά στέγαστρα και να τα εγκαταστήσουμε όπου εμείς κρίνουμε… Εμείς, γνωρίζουμε καλύτερα από τον καθένα που χρειάζονται στέγαστρα, γιατί ζούμε καθημερινά το πρόβλημα…».
3. Για το πρόβλημα για το οποίο κάνει λόγο η κυρία Δέσποινα Κορρέ, έχω να πω ότι δεν υπάρχει στην σύμβαση με την νομαρχία δρομολόγιο που να καλύπτει την διαδρομή Απόλλωνα-Φιλώτι. Υποχρεωτικά κατεβαίνουμε από Απόλλωνα και «Χίλια Βρύση» στην Χώρα και από την Χώρα πάμε Φιλότι. Είναι αδύνατον να φύγεις από την μια άκρη της Νάξου και να πηγαίνεις στην άλλη για δυο-τρεις μαθητές. Γιατί σε κάποιες άλλες περιοχές υπάρχουν δεκάδες παιδιά που περιμένουν. Κάπως πρέπει να βγουν τα δρομολόγια…».
4. «Εάν χρειαστεί βάζουμε και ταξί για να καλύψουμε δυο – τρεις μαθητές. Ξέρουμε ότι υπάρχουν προβλήματα. Όμως, δεν είναι δυνατόν να λυθούν όλα τα προβλήματα. Ποτέ δεν θα γίνει αυτό. Υπάρχουν και αντικειμενικά προβλήματα…».
5. «Υπάρχει καθυστέρηση στους δρόμους. Οι δρόμοι σε ορισμένες περιοχές είναι πολύ στενοί και δεν είναι δυνατόν να μανουβράρει ένα λεωφορείο. Υπάρχουν πεζοδρόμια στην Χώρα μέσα που είναι μπλοκαρισμένα από προϊόντα των επιχειρηματιών. Αναγκαζόμαστε να κατεβάζουμε τα παιδιά στον δρόμο μέσα…».
6. «Σε ορισμένα χωριά δεν μπορούμε να πάμε στις κεντρικές πλατείες γιατί δεν υπάρχει τρόπος να κάνουμε ελιγμό και να βγούμε από το χωριό… Σε κάποιες περιοχές που το κυκλοφοριακό είναι έντονο, χρονοτριβούμε χωρίς να το θέλουμε με αποτέλεσμα τα παιδιά στην επόμενη στάση να περιμένουν….».
7. Αν κάποια στιγμή τρέχουμε, όπως κάποιοι λένε, αυτό γίνεται διότι κάπου έχουμε με το κυκλοφοριακό καθυστερήσει πολύ και οι μαθητές βρίσκονται στους δρόμους μέσα περιμένοντας να περάσει το λεωφορείο και τρώνε την βροχή. Είναι αντικειμενικά τα προβλήματα αυτά».
8. «Και εμείς γονείς είμαστε και ξέρουμε τι γίνεται. Ο γονιός έχει πάντα δίκιο. Ξέρετε ότι υποχρεωνόμαστε να μην εφαρμόζουμε τον Κ.Ο.Κ. εξ αιτίας των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πόλη και τα χωριά; Ξέρετε ότι αν σημειωθεί κάποιοι ατύχημα θα είμαστε υπόλογοι εμείς οι οδηγοί. Πείτε μου είναι σωστό που κατεβάζουμε τα παιδιά σε σημεία της πόλης όπου το κυκλοφοριακό είναι τεράστιο και επικίνδυνο».
9. «Κατεβάζουμε τους μικρούς μαθητές από τα λεωφορεία σε κάποιες στάσεις κρατώντας το χέρι τους. Πώς είναι δυνατόν να αφήσεις αυτά τα παιδάκια να αποβιβαστούν χωρίς καμιά βοήθεια από το λεωφορείο; Τρέμει η καρδιά μας, όταν βρέχει. Και αυτό είναι καθυστέρηση…».
10. «θα έπρεπε οι αρμόδιοι να χτίζουν σε σωστά σημεία τα σχολεία και να φτιάχνουν χώρους για τα λεωφορεία. Στο Ενιαίο Λύκειο της Χώρας, για παράδειγμα, η είσοδος θα έπρεπε να είναι από την Παπαβασιλείου και όχι από τον περιφερειακό. Και θα έπρεπε να υπάρχει χώρος μπροστά από την είσοδο για να μπαίνει το σχολικό και να αποβιβάζει τους μαθητές. Ο χώρος που υπάρχει από τη μεριά του περιφερειακού είναι φαίνεται για να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους οι καθηγητές…».
11. «Στο νηπιαγωγείο που βρίσκεται απέναντι από το γήπεδο, στον π3εριφερε8ιακό, μέσα στο καταμεσήμερο αλλά και νωρίς το πρωί, οι γονείς μα τα Ι.Χ. τους, παρκάρουν επί του οδοστρώματος και στα όρια του πεζοδρομίου. Υπάρχει πρόβλημα. Οι κίνδυνοι είναι πολλοί».
12. «Γιατί στο ΑΤΛΑΝΤΙΚ, εκεί κοντά, δεν τοποθετούν ένα στέγαστρο;».
13. «Γιατί στο νοσοκομείο μπροστά είμαστε αναγκασμένοι, μέσα στη μεγάλη κίνηση, να κατεβάζουμε από τα λεωφορεία μαθητές;».
14. «Γιατί δεν ανοίγουν κάποιους δρό0μους στην πόλη μέσα, όπου αυτό είναι δυνατόν, για να μπορούμε και εμείς να κάνουμε με ασφάλεια τη δουλειά μας;»
Οι απόψεις του προέδρου του ΚΤΕΛ Ιάκωβου Κορρέ, που είναι και απόψεις των συναδέλφων του (16 οδηγούς έχει το ΚΤΕΛ). Και μάλιστα, είναι και καθαρογραμμένες. Και εδώ και καιρό βρίσκονται στις αρμόδιες υπηρεσίες της νομαρχίας Κυκλάδων. Και πέρυσι το ίδιο είχε γίνει. Υπόμνημα και πέρυσι. Και την παραπάνω χρονιά. Όμως, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τη νομαρχία….
Η επιστολή της μάνας μαθητών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κας Κορρέ, έχει ως εξής:
«Κύριε Καρανίκα, Καλημέρα σας.
Σχετικά με το θέμα που αναφέρθηκε χθες στο Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων του Β΄ Δημ. Σχολείου Νάξου, σχετικά με τη μεταφορά των μαθητών, και για την περίπτωση που επιθυμείτε να το αναδείξετε, επαναλαμβάνω.
1. Υπάρχουν περίπου τριάντα παιδιά, Δημοτικού, Γυμνασίου, Λυκείου και ΤΕΛ Φιλωτίου, που οι μόνιμες κατοικίες τους βρίσκονται στις περιοχές Κάμπο και Χίλια Βρύση Κωμιακής, Ακρωτήρι, Εγγαρές και Γαλήνη.
2. Οι μαθητές αυτοί μεταφέρονται στα σχολεία τους με λεωφορεία του ΚΤΕΛ, με ειδικές συμφωνίες με το Επαρχείο και έτσι κι αλλιώς είναι πρόσθετα επιβαρυμένοι με επιπλέον χρόνο και ταλαιπωρία, ακόμα και αν όλα λειτουργούσαν άψογα.
3. α) Στα δρομολόγια του ΚΤΕΛ δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ. Δηλαδή: Το πρωί, το ξεκίνημα από την αφετηρία, κυμαίνεται μεταξύ 7.15΄μέχρι 7.40΄, πράγμα που σημαίνει ότι οι μικροί μαθητές, πρέπει να βγαίνουν στο δρόμο για να μη χάσουν το λεωφορείο, αν αυτό θα περάσει νωρίς, και να περιμένουν 20-25 λεπτά αν περάσει αργά. Και βέβαια η αναμονή αυτή γίνεται στον επαρχιακό δρόμο, με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, χωρίς στέγαστρα ή άλλου είδους προφύλαξη. β) Δύο φορές την εβδομάδα, τα παιδιά μεταφέρονται με το τακτικό δρομολόγιο Κωμιακή-Απόλλωνα-Εγγαρές-Χώρα, μαζί με πολύ κόσμο, με αποτέλεσμα, ειδικότερα αν το δρομολόγιο εκτελείται από τα παλιά μικρότερα λεωφορεία, να πληρούται το λεωφορείο και τα παιδιά (κυρίως αυτά που μπαίνουν στις Εγγαρές ή στη Γαλήνη) να αναγκάζονται να παραμένουν όρθια μέχρι τον προορισμό τους (τη Χώρα). Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό ότι, συνήθως, σύμφωνα με μαρτυρίες των παιδιών, η ταχύτητα των λεωφορείων είναι παραπάνω από το επιτρεπόμενο, είναι ολοφάνερο πόσο επικίνδυνο για τα παιδιά είναι.
4. Για την επιστροφή των μαθητών το μεσημέρι, υπάρχουν δύο δρομολόγια: ένα στις 1.30’ και ένα στις 2.30’ .
5. Το λεωφορείο των 1.30 περνάει από το Σούπερ μάρκετ ΑΤΛΑΝΤΙΚ, όπου παραλαμβάνει, κυρίως, παιδιά του Δημοτικού, στην περίπτωση που σχολούν στις 1.15’. Το σημείο όπου περιμένουν τα παιδιά (ηλικίας από έξι ετών) είναι απλά ένα πεζοδρόμιο, χωρίς στέγαστρο, χωρίς κάποιες μπάρες για προφύλαξη, σε δρόμο που, ειδικότερα εκείνη την ώρα. έχει αυξημένη κίνηση, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ανά πάσα ώρα τα παιδιά, τα οποία βέβαια περιμένουν παίζοντας.
6. Το μεγάλο πρόβλημα παρατηρείται στο επόμενο δρομολόγιο, που το πρόγραμμα αναφέρει ότι ξεκινάει στις 2.30 από την αφετηρία στην παραλία. Στην προκειμένη περίπτωση, τα παιδιά και του Δημοτικού (2ου και 4ου ) τις ημέρες που τελειώνουν στις δύο, είναι αναγκασμένα να διασχίσουν μεγάλη διαδρομή για να φτάσουν στο λεωφορείο, αφού δεν περνάει από το σημείο που τα παίρνει το προηγούμενο δρομολόγιο (ΑΤΛΑΝΤΙΚ).
7. Η ταλαιπωρία όμως των παιδιών δεν τελειώνει εκεί, αφού, σε καμιά περίπτωση το λεωφορείο δεν ξεκινά στην ορισμένη ώρα. Είναι υποχρεωμένα να περιμένουν στη στάση μέχρι να φτάσει το λεωφορείο από το Φιλώτι, για να παραλάβουν και τα παιδιά από εκεί, πράγμα που συμβαίνει γύρω στις τρεις παρά δέκα. Αποτέλεσμα;
8. Τα παιδιά, που σχολούν στις δύο το μεσημέρι, να φτάνουν στα σπίτια μετά τις τρεις και τέταρτο το απόγευμα, αφού, μετά το πολύ πρωινό ξεκίνημα (πρέπει να ξυπνάνε πριν τις επτά), μετά από τη φυσική κούραση από το εφτάωρο του σχολείου, αφού έχουν υποστεί και όλα τα παραπάνω (και επαναλαμβάνω ότι το ωράριο αυτό ισχύει κάποιες μέρες και για παιδιά των μεγάλων τάξεων του Δημοτικού).
Εν κατακλείδι, τα βασικά ζητήματα που πρέπει να ερευνηθούν και να αναδειχθούν, κατά τη γνώμη μου, είναι:
- Το θέμα της αναμονής των παιδιών στο ΑΤΛΑΝΤΙΚ (προστασία των παιδιών στο σημείο αυτό).
- Το δρομολόγιο των 2.30 να σταματάει στο ίδιο σημείο να παίρνει τα παιδιά.
- Το πρόγραμμα των δρομολογίων να δίδεται γραπτά και να τηρείται απολύτως.
- Να ελέγχεται η ταχύτητα των λεωφορείων από τους αρμόδιους.
Κύριε Καρανίκα,
Σας παρουσιάζω τα παραπάνω αναλυτικά, όχι για να σας υποδείξω αλλά για να σας ενημερώσω για το τι ακριβώς συμβαίνει.
Σας παρακαλώ, να το ερευνήσετε και να το παρουσιάσετε με τον δικό σας τρόπο»
Σας ευχαριστώ πολύ
Δέσποινα Κορρέ
ΤΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΚΤΕΛ
Να το υπόμνημα του ΚΤΕΛ στη νομαρχία για τα προβλήματα «στο δρόμο προς την εκπαίδευση των παιδιών του νησιού μας...»: «Άλλη μια σχολική χρονιά ξεκίνησε και φέτος έχοντας να αντιμετωπίσουμε σωρεία προβλημάτων στο δρόμο προς την εκπαίδευση των παιδιών του νησιού μας. Στην προσπάθεια που κάνει το ΚΤΕΛ Νάξου στην άμεση και ασφαλή μεταφορά των μαθητών και των επιβατών αντιμετωπίζουμε προβλήματα στα οποία θα σας θέλαμε αρωγούς όλους τους φορείς του τόπου μας. Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος θα θέλαμε να σας επισημάνουμε κάποια από τα προβλήματα μας αποτελούν τροχοπέδη στην καθημερινή μετακίνηση του επιβατικού κοινού και τα οποία με την βοήθειά σας θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε.
Α) Στα περισσότερα χωριά του νησιού μας αντιμετωπίζουμε έντονο πρόβλημα στη αναστροφή των λεωφορείων στα χωριά Κυνίδαρο, Κωμιακή, Δαμαριώνα, Φιλώτι, το οποίο οφείλεται στην παράνομη στάθμευση των αυτοκινήτων. Επίσης παρουσιάζεται έντονο πρόβλημα και στην διέλευση των λεωφορείων σε ορισμένα χωριά, όπως Μονή, Βίβλος, Γλινάδο, το οποίο οφείλεται στη στενότητα του δρόμου αλλά και στην παράνομη στάθμευση των αυτοκινήτων. Έντονο πρόβλημα αντιμετωπίζουμε κατά την έξοδο από το Τσικαλαριό στο Χαλκί υπάρχει μεγάλο πρόβλημα στενότητας του δρόμου λόγω των σταθμευμένων οχημάτων. Ταυτόχρονα θα πρέπει κάποια στιγμή να τηρηθεί το κομμάτι του Κ.Ο.Κ. το οποίο λέει ότι απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση μπροστά από τις στάσεις των λεωφορείων.
Αντιμετωπίζουμε έντονο πρόβλημα στις στάσεις Κέντρο Υγείας, Γυμνάσιο και Αγροτική Τράπεζα όπου αναγκάζεται να σταματά στη μέση του δρόμου για την επιβίβαση και αποβίβαση των επιβατών. Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα μεγάλες καθυστερήσεις. Β) Στα σημεία επιβίβασης και αποβίβασης των επιβατών των λεωφορείων δεν υπάρχει οριζόντια ή κάθετη σήμανση. Μερικά τρανταχτά παραδείγματα είναι τα εξής: Δεν υπάρχει διάβαση πεζών στο ΕΠΑΛ Φιλοτίου, ενώ η διπλή συνεχόμενη λωρίδα που υπάρχει στο οδόστρωμα δεν επιτρέπει νόμιμα στον οδηγό να μπει αριστερά στον παράδρομο και να αποβιβάσει τα παιδιά με ασφάλεια, επίσης δεν υπάρχει διάβαση πεζών στο Γυμνάσιο Σκαδού, στο Δημοτικό Χαλκείου, στο Λύκειο Νάξου και σε πολλά άλλα σχολικά συγκροτήματα. Από την άλλη κάποιοι χωρίς να σκεφτούν αν αυτό είναι σωστό και νόμιμο έφτιαξαν στην στάση του ΚΤΕΛ απέναντι από τον Άγιο Νικόδημο διάβαση πεζών έξω ακριβώς από τη στάση.
Γ) Στην περιοχή Πυργάκι από όπου μεταφέρουμε καθημερινά μαθητές ένα κομμάτι του δρόμου είναι ακόμα χωματόδρομος. Με την πρώτη βροχή λοιπόν ο δρόμος γίνεται αδιάβατος και ο οδηγός θα πρέπει να βάλει όλη του την πείρα για να περάσει από τον βούρκο.
Δ) Στην πόλη της Νάξου που όλα τα δρομολόγια μας κάνουν το γύρο για την επιβίβαση και αποβίβαση των μαθητών υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση γιατί δεν υπάρχει ο απαιτούμενος χώρος (σταθμευμένα αυτοκίνητα) στις στάσεις των λεωφορείων με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να σταματάμε στη μέση του δρόμου κάτι το οποίο είναι επικίνδυνο κατά την επιβίβαση και αποβίβαση των μαθητών. Για παράδειγμα στην στάση Γυμνασίου δεν αρκεί ο δρόμος για στάθμευση, άνοδο και κάθοδο. Στη στάση Κέντρου Υγείας ξαφνικά παρουσιάστηκε διάβαση πεζών ακριβώς πάνω στη στάση όπως αναφέραμε παραπάνω.
Ε). Παράλληλα, κρίνεται αναγκαίο η τοποθέτηση στεγάστρων σε κεντρικές στάσεις του ΚΤΕΛ. Τέτοια βασικά σημεία είναι στην αφετηρία του ΚΤΕΛ στην παραλία όπως επίσης στο Γυμνάσιο-Λύκειο Χαλκείου, όπου υπάρχει σημείο στο Χαλκί, όπου να περιμένουν οι μαθητές το χειμώνα μέχρι να έρθουν τα λεωφορεία.
Έτσι, λοιπόν, θα ζητούσαμε από τους αρμόδιους φορείς να μας βοηθήσουν στην κατασκευή αυτών των στεγάστρων.
ΣΤ). Τέλος, θα θέλαμε από τις τεχνικές υπηρεσίες των δήμων να προχωρήσουν στο κλάδεμα των δέντρων κατά μήκος του οδικού δικτύου, διότι πολλά δέντρα γέρνουν προς το δρόμο και αναγκάζουν τους οδηγούς να κινηθούν για πολλά μέτρα στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό, γίνονται πολλές ζημιές στα λεωφορεία και θέτουν σε κίνδυνο την ακεραιότητα των επιβατών.
Θα θέλαμε λοιπόν, με την συμπαράσταση σας και την βοήθεια; Σας να βελτιώσουμε το συγκοινωνιακό μας έργο και να κάνουμε πιο άμεση και έγκαιρη την μετάβαση των επιβατών και των μαθητών στους προορισμούς τους.
Σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων και ελπίζουμε στην καλή συνεργασία».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου