Τι πρέπει να ψηφίσουμε στις 17 Ιουνίου 2012

από τον Ιάκωβο-Αντώνιο Αρμάο,

 

Όταν το 2004 εκτέθηκα πρώτη φορά στα κοινά στις Κυκλάδες είχα μια ελπίδα και ένα όραμα. Σε μια διαφορετική Ελλάδα πίστευα ότι με τη λογική μου και τις απόψεις μου μπορούσα να έχω προστιθέμενη αξία και για τις Κυκλάδες και για την Ελλάδα.

Έκτοτε σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και μπροστά στο δίλημμα εάν πρέπει να κατέβω ή όχι προχωρούσα σε ποσοτικές έρευνες  σχεδόν πάντοτε με την ίδια εταιρεία (εκτός από αυτή που έκανα το Νοέμβριο του 2011). Το 2007 είχα πολλές ελπίδες να εκλεγώ Βουλευτής αλλά είχα σημαντικές διαφωνίες με το τότε κομματικό μηχανισμό. Κι αυτό το λέω με πολύ σεβασμό προς τους τότε ανθρώπους που διαχειρίζονταν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.  Το 2009 και το 2012 είχα ένα μεγαλύτερο δίλημμα στο εάν θα έπρεπε να κατέλθω στο πολιτικό στίβο κυρίως λόγω του γεγονότος ότι επιχειρηματικές διαφορές μου δημιουργούσαν θέματα προσωπικής ηθικής τάξης.  Επίσης, προσωπικά, είμαι καθαρόαιμος εκφραστής του Μεσαίου Χώρου ή εάν θέλετε του Κέντρου. Πιστεύω στη σύνθεση των απόψεων και στην αξιολόγηση τους άσχετα από τη βάση από την οποία προέρχονται.

Οι Κυκλάδες είναι ιδιαίτερες. Και είναι ιδιαίτερες όσον αφορά και στο εκλογικό τους σώμα. Το λεγόμενο «τοπικιστικό» διαδραματίζει μεγάλο ρόλο. Η άμεση προσωπική επαφή ακόμα μεγαλύτερο. Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ το 2004 το αίτημα για ανανέωση ήταν διάχυτο σε όλη την Ελλάδα στις Κυκλάδες εκλέχθηκαν οι δύο γηραιότεροι εκπρόσωποι του τότε Ελληνικού Κοινοβουλίου. 

Επίσης είναι ιδιαίτερες από την ίδια τους τη φύση. Η μεγάλη ανεργία που δείχνουν οι έρευνες όπως και το μεγάλο ποσοστό των μαθητών που δεν τελειώνουν το Λύκειο σχετίζεται πρωτίστως με την εξάμηνη εργασία και το σχετικά εύκολο χρήμα που προσφέρει ο τουρισμός (άσχετα τι και πως λέμε για τη θεωρία της τουριστικής πολιτικής τα νησιά της Ελλάδας ακόμα και στη χειρότερη οικονομική συγκυρία θα δέχονται επισκέψεις και οι νέοι των Κυκλάδων θα έχουν τη δυνατότητα να έχουν άμεσο και σχετικά εύκολο έσοδο σε μικρή ηλικία).

Οι Κυκλάδες του Νοεμβρίου 2011 με βάση την έρευνα ήταν πρώτη φορά που έχαναν μέρος από την ιδιαιτερότητα τους.   Ήταν σχεδόν πρώτη φορά στα 8 χρόνια - που συστηματικά παρακολουθώ τις πολιτικές ποσοτικές έρευνες των Κυκλάδων  - που είχαν την ίδια ακριβώς διάθεσή με το κέντρο. Έδειχναν ότι ήθελαν να τιμωρήσουν τα δύο μεγάλα κόμματα (και ακόμα δεν υπήρχαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες που λόγω του Πάνου Καμμένου έχουν ένα ειδικό έρεισμα στα Κυκλαδονήσια) και έδειχναν έτοιμες πρώτη φορά να ακολουθήσουν τη γενική τάση. Και την ακολούθησαν.

Οι εκλογές του Μαΐου 2012 έγιναν και στις Κυκλάδες Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ, Ανεξάρτητοι Έλληνες και ΠαΣοΚ είναι σε απόσταση αναπνοής. Κι αν το ΠαΣοΚ εν πολλοίς δικαιολογείται διότι απέτυχε παταγωδώς και να εξηγήσει τις θυσίες αλλά πολύ περισσότερο και να διαχειριστεί μια συγκεκριμένη κατάσταση, η τιμωρία της Νέας Δημοκρατίας είναι πολύ μεγαλύτερη από το βαθμό ευθύνης που της αναλογεί για τη σημερινή κατάσταση.  Ιδιαίτερα όσον αφορά ορισμένα νησιά των Κυκλάδων  η ψήφος τιμωρίας εναντίον των δύο μεγάλων κομμάτων σε συνδυασμό με την προσωπικότητα του Νικόλαου Συρμαλένιου από το ΣΥΡΙΖΑ και το γκελ της στιγμής των Ανεξάρτητων Ελλήνων επεξηγούν εν πολλοίς το αποτέλεσμα της 6^ης Μαΐου.

Πάμε, λοιπόν, με λίστα και νωπό αποτέλεσμα στις εκλογές του Ιουνίου. Ποια είναι η καλύτερη λύση; Ποιο είναι το κόμμα που μπορεί να  πάρει τις πλάτες του την Ελλάδα στην κρισιμότερη φάση της νεότερης πολιτικής ιστορίας;

Φαντάζομαι ότι πολλοί φαντάζεστε τι θα πω. Αφού πολιτεύτηκα με τη Νέα Δημοκρατία είναι δυνατόν να πω κάτι άλλο; Κι αφού υποστηρίζω ότι ο πολιτικός μου μέντορας είναι ο Αντώνης Σαμαράς είναι δυνατόν να προτείνω κάτι άλλο;

Εάν δει κανείς την πορεία της Νέας Δημοκρατίας στις Κυκλάδες από το 2004 μέχρι σήμερα θα δει τις ευθύνες όλων όσων συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια.

Εκλογές	2004	2007	2009	2012
Ψηφίσαντες	85.403	86.891	81.909	75.347
Ψήφισαν Νέα Δημοκρατία	40.516	38.353	28.713	12.773

Οι 40.516 ψήφοι του 2004 έγιναν 12.773 ψήφοι το 2012. Η Νέα Δημοκρατία στις Κυκλάδες δεν κατάφερε να αναδείξει ένα πολιτικό πρόσωπο που θα εκπέμπει πολιτική υγεία. Έναν πολιτικό που να έχει όραμα. Και δυστυχώς όλοι μας στις Κυκλάδες ξεχάσαμε πόσο άλλαξε η ίδια η φύση της πολιτικής.

Η αλλαγή του ψηφοδελτίου της ΝΔ των Κυκλάδων επίσης δε φέρνει την αλλαγή. Φέρνει αντίθετα πίεση και προσωπικές έριδες. Και παρόλο που διαφωνώ ριζικά  - και του το έχω πει προσωπικά - με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τη θεσμική του θέση ο κ. Χρήστος Καφτηράνης θεωρώ ότι η στάση απέναντι του δεν ήταν η ενδεδειγμένη.

Κι όμως, παρόλο τα παραπάνω, αυτή τη φορά σας λέω να ψηφίσετε και με τα δύο χέρια τη Νέα Δημοκρατία. Σας λέω να το κάνετε άσχετα από οποιοδήποτε κόμμα ψηφίσατε την 6^η Μαΐου (εκτός εάν ψηφίσατε ΚΚΕ). Διότι στην παρούσα φάση στείλατε οι πολίτες των Κυκλάδων  ένα σαφές μήνυμα. Καταδικάσατε το κόμμα και τη λογική που το διέπει τα τελευταία 8 χρόνια. Είπατε στο κόμμα και στα κομματικά στελέχη ότι δεν πάει άλλο. Και πιστέψτε με. Το κόμμα και κατάλαβε και είδε.

Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία αντέδρασε και δημιούργησε το Πατριωτικό Ευρωπαϊκό Μέτωπο είναι δείγμα πολιτικής ωριμότητας. Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει μια πανστρατιά είναι απόδειξη ευθύνης. Και το γεγονός ότι  η Νέα Δημοκρατία έχει σχέδιο που δίνει ελπίδα είναι υπόσχεση ζωής.

Όσο κι αν μου είναι συμπαθής ο Νικόλαος Συρμαλένιος δεν μπορώ να δώσω στήριξη στο ΣΥΡΙΖΑ διότι τα ίδια του τα στελέχη δεν έχουν την παραμικρή σαφή ιδέα στο τι, πως και που θέλουν να πάμε. Όσο κι αν θεωρώ τον Μάριο Βουτσίνο ντόμπρο και γεμάτο ενέργεια δεν παύει να εκπροσωπεί ότι πιο παλαιολιθικό έχει να επιδείξει η χώρα στη σημερινή εποχή. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμένου είναι μια τυχαία συνύπαρξη ανθρώπων χωρίς κοινή συνισταμένη, με επιφανειακή πολιτική ταυτότητα και δυσδιάκριτες απόψεις.   Όσο κι αν εκτιμώ την πορεία του Παναγιώτη Ρήγα δεν παύει παρά να είναι εκπρόσωπος της πιο αποτυχημένης κυβερνητικής αντίληψης των τελευταίων εκατό χρόνων στην Ελλάδα. Κι όσο κι να προσωπικά αγαπώ τον Γιάννη Ρώτα δεν παύει η Δημιουργία Ξανά! να είναι ότι πιο ευκαιριακό και ψεύτικο έχω δει στη μέχρι σήμερα ζωή μου. Κι ας με συγχωρέσετε που επί της αρχής είναι εναντίον των άκρων και δεν μπορώ να δω ούτε καν έστω με συμπάθεια το ποσοστό της Χρυσής Αυγής στις Κυκλάδες.

Μάλιστα εάν κάνω μια υπέρβαση και πω ότι οι ψήφοι των Ανεξάρτητων Ελλήνων, του ΛΑΟΣ, της Δημιουργίας Ξανά! και της Δράσης είναι ψήφοι που προέρχονται από τη δεξαμενή της Νέας Δημοκρατίας κινδυνεύω να χαρακτηριστώ από κομματικό αυταρχισμό. Ειλικρινά, όμως, πιστεύω ότι οποιαδήποτε ψήφος στις 17 Ιουνίου 2012 που θα πάει σε κάποια από τα παραπάνω κόμματα και όχι στη Νέα Δημοκρατία είναι μια χαμένη ψήφος.

Στις 17 Ιουνίου 2012 πρέπει να στείλουμε ένα άλλο μήνυμα. Πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα ευρωπαϊκής προοπτικής και σταθερής κυβέρνησης. Να είστε σίγουροι ότι η Νέα Δημοκρατία πήρε το μάθημα της 6^ης Μαΐου. Και να είστε σίγουροι ότι εάν δεν κάνει αυτά που πρέπει θα έχει την ίδια τύχη με το ΠαΣοΚ του 2009. Γρήγορα και απότομα θα δει την κατηφόρα. Όμως σήμερα η Νέα Δημοκρατία είναι η μόνη λύση, η μόνη ελπίδα.

Σήμερα πρέπει περισσότερο από ποτέ να είμαστε ρεαλιστές. Το ΣΥΡΙΖΑ με ένα 16,78% συμπεριφέρθηκε αλαζονικά. Στο όνομα της εξουσίας ξέχασε αριστερές καταβολές και λογικές και αμέσως από συνασπισμός ζήτησε να γίνει κόμμα (για το περίφημο bonus των 50 εδρών). Στο όνομα της εξουσίας είναι διατεθειμένο να αλλάξει το πρόγραμμα του. Στην πράξη ζει μια ισορροπία του τρόμου ανάμεσα στις αντιλήψεις των πολλαπλών συνιστωσών του.  Τα στελέχη του ανάλογα με τη συνιστώσα που ανήκουν, αντιλαμβάνονται το πρόγραμμα από τη δική τους σκοπιά. Κι επειδή πολλά λέμε όλοι για την οικονομία ας πάμε  στην πολιτική πράξη: αλήθεια τι νόημα έχει να λες ότι θα φέρω την Απλή Αναλογική όταν στη θεωρητική προοπτική όπου ως ΣΥΡΙΖΑ έρθεις πρώτο κόμμα έχεις την πρώτη ουσιαστική ευκαιρία να αποκτήσεις Απλή Αναλογική στην πράξη; Άρα γιατί επιλέγεις να διεκδικήσεις τις 50 έδρες του Bonus όταν αυτό αντιτίθεται στην πολιτική σου θεωρία;

Στο όνομα μιας αντιμνημονιακής λογικής γίνονται εγκλήματα εναντίον της πατρίδας. Διότι πρακτικά κάποιοι θέλουν να μας μετατρέψουν από πειραματόζωο των ξένων σε πειραματόζωο του ΣΥΡΙΖΑ.  Ειλικρινά σας μιλάω έχουνε περάσει πάνω από δύο χρόνια από το πρώτο μνημόνιο, έχουμε κάνει θυσίες, οι σύμμαχοι της Ελλάδας έχουν καταλάβει κι εκείνοι που έχουμε δίκιο και που ίσως άδικο. Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα εκείνο που σήμερα μοιάζει απίθανο στην πράξη δεν είναι τόσο απίθανο αλλά με σωστή δουλειά και σοβαρότητα μπορεί να  είναι άμεσα πραγματοποιήσιμο. Σε αντίθεση η άλλη λογική (στην οποία οι χωρίς καθαρή ιδεολογική ταυτότητα Ανεξάρτητοι Έλληνες κλείνουν το μάτι και ο ΣΥΡΙΖΑ «επενδύει πολιτικά» ) είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οδηγεί στον απομονωτισμό και στη δυστυχία. Και ακόμα χειρότερα. Επειδή ακριβώς δεν έχει αποκρυσταλλωθεί είναι σχεδόν άγνωστο στο για πόσα χρόνια θα είμαστε εκεί.

Κάτω απ’ αυτό το πρίσμα σήμερα δεν υπάρχει καμία άλλη λογική ψήφος, πέρα απ’ αυτή της στήριξης του Πατριωτικού Ευρωπαϊκού Μετώπου, πέρα απ΄ αυτή της στήριξης της Νέας Δημοκρατίας.