Ήταν ένας χείμαρρος το ΠΑΣΟΚ, που μετατράπηκε σε ποτάμι και ξεχείλισε

Ο πρώην Έπαρχος Νάξου κ. Βασίλης Κορρές από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ στην Νάξο αναφέρεται στην πρώτη συνάντηση της πρώτης παρέας στην ταβέρνα «ο Κρίνος» το 1975 μιλάει για τις αιτίες που έφεραν το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, θυμάται τα χωριά που είχαν μεγαλύτερο και μικρότερο ρεύμα, τονίζει την αδυναμία ελέγχου μετά τις εκλογές του 1981, την διάσπαση του 85 αλλά θεωρεί ότι το κίνημα δεν έχει πεθάνει απλά κάνει ένα …διάλειμμα 

ΤΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΛΙΑΝΟΥ

Μοιάζει λίγο πολύ ως ένα παραμύθι. Μία όμορφη ιστορία που σίγουρα θα αρέσει σε όλους τους μικρούς όταν η γιαγιά θα κάθεται δίπλα στο τζάκι, θα αφήνει το πλεκτό και θα μιλάει για τον Ανδρέα Παπανδρέου, την Μελίνα Μερκούρη, τον Γιώργο Γεννηματά και τα υπόλοιπα παιδιά της παρέας του Κινήματος που κατάφεραν σε σύντομο χρονικό διάστημα να αλλάξουν ριζικά το πολιτικό σκηνικό της Ελλάδας… Ποιος αλήθεια περίμενε ότι ο Ανδρέας που στις 3 Σεπτεμβρίου 1974 ίδρυε το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θα κέρδιζε διά περιπάτου τις εκλογές σε διάστημα λιγότερο των 7 ετών με ποσοστό που άγγιζε το 50%; Ποιος περίμενε ότι το κίνημα που αποτελούνταν από ανθρώπους που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας τους κατά δήλωση Γιώργου Κατσιφάρα θα κυβερνούσαν την Χώρα για περίπου δύο δεκαετίες με ένα μικρό διάλειμμα (από το 1981 έως το 2004 με διακοπή από το 1989 έως το 1993)? Και βέβαια ποιος περίμενε ότι εν έτη 2012 στις τελευταίες εκλογές το Κίνημα υπό νέα ηγετική ομάδα θα βρίσκονταν στην 3^η θέση με ποσοστά ανάλογα με εκείνα του 1974 (!!!!)

Αλήθεια

Ναι η ιστορία κύκλους κάνει… Τα πολιτικά κόμματα μεταλλάσσονται, εξελίσσονται εάν θέλουν να μείνουν σε τροχιά …πρωταθλητισμού. Το παράδοξο είναι ότι στη Νάξο ουσιαστικά από το 1974 το ΠΑΣΟΚ έχει πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο… Ακόμη και στις τελευταίες εκλογές το νησί της Νάξου ήταν αυτό που κράτησε ψηλά τη σημαία για τις Κυκλάδες αγγίζοντας περίπου το 20%, ένα από τα υψηλότερα ποσοστά σε Πανελλήνιο επίπεδο… Πότε όμως μπολιάστηκε το «νησί της Αριάδνης» από την λαχτάρα των ανθρώπων που ζητούσαν κάτι διαφορετικό; Ποιοι ήταν οι πρωτοπόροι; Σε ποια χωριά στήθηκαν οι πρώτες οργανώσεις και οι βάσεις ώστε να μεγαλώσει το κίνημα και να γίνει το ποτάμι που παρέσυρε τα πάντα στο διάβα του όπως αναφέρει ο Βασίλης Κορρές, πρώην έπαρχος της Νάξου και από τα ηγετικά στελέχη του κινήματος; Τον βρήκαμε στην Μικρή Βίγλα όπου και περνάει τους καλοκαιρινούς μήνες του χρόνου, ενώ το χειμώνα ανηφορίζει προς το Σαγκρί. Για περίπου δύο ώρες έκανε μία μίνι αναδρομή στο παρελθόν του κινήματος και οφείλουμε να ζητήσουμε συγνώμη εάν δεν αναφέρονται κάποια ονόματα… Βλέπετε όταν κάποιος κάνει βουτιά στο παρελθόν είναι λογικό ότι μπορεί να υπάρξουν κενά και θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν παρεξηγήσεις.. Μας αναφέρει για τον τρόπο σκέψης, για την δομή της ΠΝΕ (προσωρινή Νομαρχιακή επιτροπή) μας ταξιδεύει στο πρώτο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ στο ΟΑΚΑ λίγο πριν τις εκλογές του 1981, για την συνάντησή του με τον Ανδρέα Παπανδρέου, παραδέχεται ότι τα τότε στελέχη του κινήματος πιάστηκαν αδιάβαστα όσον αφορά την διαχείριση της νίκης το 1981, θυμάται τα θέματα που ζητούσαν οι άνθρωποι στα καφενεία και επιμένει «οι εκλογές κερδίζονται και χάνονται από τους ανθρώπους. Πρέπει να λες πάντα την αλήθεια σ’ αυτόν που έχεις απέναντί σου. Εάν καταλάβει ότι του λες ψέματα, τότε έχεις χάσει…. Και βέβαια πρέπει να είσαι συνέχεια σε εγρήγορση και σε επαφή με την κοινωνία, την καθημερινότητα. Όταν αυτά χαθούν, χάθηκες» μας λέει για να μας βάλει στην κουβέντα…

Ο πυρήνας

Το ΠΑΣΟΚ στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974 παίρνει σάρκα και οστά ως κόμμα και όπως είναι λογικό αναζητεί σε κάθε γωνιά της Ελλάδας πυρήνες ώστε να ρίξει τις βάσεις του. Στη Νάξο, το πρώτο ραντεβού κλείνεται μερικούς μήνες αργότερα, το 1975 λίγο μετά τις εκλογές στη ταβέρνα «ο Κρίνος» απέναντι από το κτήριο του Επαρχείου. Εκεί μαζεύονται 23 άτομα ανάμεσά τους όπως μας αναφέρει ο Βασίλης Κορρές είναι οι Χρήστος Δημέας, Βασίλης Κόκκοτας, Μιχάλης Βασιλάκης, Στράτος Φωτάκογλου, Γιώργος Λεόντιος, Μάκης Μαθιάσος, Αννα και Μιχάλης Χούμης, Νίκος Σέργης, Πέτρος Δήμας και Βασίλης Αγαπητός. Τα λόγια του Ανδρέα μοιάζουν ως ευαγγέλιο για τους νεαρούς τότε Ναξιώτες που γεμάτοι πάθος ήθελαν να αλλάξουν τον …κόσμο. Είχε γίνει μία πρώτη προσπάθεια για δημιουργία οργάνωσης στο Φιλώτι μερικούς μήνες νωρίτερα αλλά δεν είχε προχωρήσει. Αυτή τη φορά συνδετικός κρίκος με τα κεντρικά στην Αθήνα ήταν ο Κλεάνθης Ζερβός, Δωδεκανήσιος (εκλέχτηκε και βουλευτής) απόστρατος του Πολεμικού Ναυτικού του οποίου η σύζυγος ήταν από την Απείρανθο. Η πρώτη επαφή με τους υψηλά ιστάμενους γίνεται με τον Κώστα Σημίτη και λίγο αργότερα δημιουργείται η Προσωρινή Νομαρχιακή Επιτροπή (ΠΝΕ) που αποτελείται από πέντε άτομα τα οποία και σηκώνουν πλέον το μεγαλύτερο βάρος για την οργάνωση του κινήματος στην Νάξο αλλά και τα γύρω νησιά. Η πεντάδα των «εκλεκτών» αποτελείτο από τους Μαθιάσσο (γραμματέα), Φωτάκογλου, Λεόντιο, Κορρέ και Σέργη. Κι όταν λέμε γύρω νησιά όπως μας αναφέρει ο κ. Κορρές ήταν σχεδόν όλες οι Νότιες Κυκλάδες (Αμοργός, Μικρές Κυκλάδες, Ιός, Σαντορίνη, Ανάφη, Πάρο, Αντίπαρος, Φολέγανδρος, Σίκινος).

Τομείς

Και φτάνουμε στα πρώτα γραφεία που δεν είναι άλλα από το οίκημα όπου ακόμη και σήμερα βρίσκεται το εστιατόριο του "Μπουλαμάση" σχεδόν δίπλα στην Κεντρική πλατεία της Χώρας. Όλα κινούνταν γύρω από τους στόχους που είχε θέσει η κεντρική οργάνωση του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα ήταν τέτοια η ζέση των μελών του κινήματος που όπως μας αναφέρει ο κ. Κορρές «οι συνεδριάσεις που έπρεπε να κάνουμε ήταν τακτικές και έκτακτες ε εμείς φτάσαμε σε ένα σημείο να συνεδριάζουμε τρεις φορές την εβδομάδα σε τακτική μορφή»… Καθένα από τα μέλη είχε και ένα έργο να επιτελέσει. Ο κ. Κορρές ως εργαζόμενος στον ΟΤΕ είχε αναλάβει την οργάνωση του κινήματος έχοντας ως πλεονέκτημα ότι ήξερε σχεδόν όλους τους κατοίκους όχι μόνο στη Νάξο αλλά και στις Μικρές Κυκλάδες και τα άλλα νησιά όπου ο ΟΤΕ είχε σχέση εργασίας. Ο Φωτάκογλου είχε αναλάβει την υπόθεση «διαφώτιση» ενώ ο Μαθιάσσος είχε το ρόλο του γραμματέα. Κανένα στέλεχος δεν περίσσευε σ’ αυτή τη καθημερινή μάχη και οι τομείς ήταν ουκ ολίγοι. Και επειδή χρησιμοποιήσαμε τη λέξη «διαφώτιση» ο κ. Κορρές μας αναφέρει «είχαμε την εγκύκλιο με τα θέματα που υποστήριζε και ανέπτυσσε το ΠΑΣΟΚ. Μέσα σ’ αυτά βάζαμε και τα τοπικά ζητήματα και έτσι πηγαίναμε από καφενείο σε καφενείο και από συγκέντρωση σε συγκέντρωση ώστε να αναλύουμε τις θέσεις μας. Και τους πείθαμε….» Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν από τις εκλογές του 1981, το ΠΑΣΟΚ έχει στη Νάξο 17 οργανώσεις, 1 κλαδική οργάνωση επιστημόνων, 3 πυρήνες (σε χωριά που δεν είχε μεγάλο αριθμό μελών όπως οι Εγγαρές και η Γαλήνη) ενώ τα τακτικά μέλη του ήταν 1260. Αριθμός υπέρ ικανοποιητικός για τα δεδομένα εκείνης της εποχής…

Κόντρα

Ποια ήταν τα χωριά όπου ο σπόρος της «Αλλαγής» έπεσε πιο εύκολα και έδωσε γρήγορα καρπούς; Όπως μας αναφέρει ο κ. Κόρρες τα χωριά που άνοιξαν την αγκαλιά τους ήταν «Σαγκρί, Φιλώτι, Μονή, Κόρωνος, Κυνίδαρος και Αγερσανί» ενώ τα πιο …δύσπιστα ήταν «Εγγαρές, Μέλανες. Γλινάδο και Γαλανάδο» Μάλιστα, το Γλινάδο ήταν μία ιδιαίτερη περίπτωση καθώς υπήρχαν πολύ έντονα συναισθήματα τόσο για το ΠΑΣΟΚ όσο και για την νυν Νέα Δημοκρατία, αλλά με την Δεξιά να κερδίζει τις εντυπώσεις. Μάλιστα στις πρώτες δημοτικές εκλογές μετά το 1985 ο πρόεδρος του χωριού Γιάννης Καρένης χάνει από τον Δημήτρη Δημητροκάλλη και ξεσπάει ένας μίνι εμφύλιος στο ΠΑΣΟΚ καθώς δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν ότι ο Καρένης έχασε από τους δικούς του ανθρώπους.. Μάλιστα όπως μας αναφέρει ο κ. Κορρές για αρκετά χρόνια υπήρχαν άνθρωποι που δεν μπορούσαν να πιστέψουν τι είχε συμβεί σε εκείνες τις εκλογές στο Γλινάδο και μάλιστα αρνιόντουσαν επιτακτικά να καθίσουν ακόμη και στο ίδιο τραπέζι με ανθρώπους του κόμματος…. Αλλά μετά το 1985 η μορφή του ΠΑΣΟΚ αρχίζει να αλλάζει και υπάρχει διάσπαση που προκαλεί φθορά στο εσωτερικό…

Κομματάρχες

Ποιοι ήταν οι λόγοι που το ΠΑΣΟΚ γρήγορα κέρδισε τη μάχη στη Νάξο; Ο Βασίλης Κορρές είναι αποκαλυπτικός όταν μας λέει «αρκετοί ήταν οι παράγοντες και σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι τότε κομματάρχες. Οι άνθρωποι που θεωρητικά αποτελούσαν τη φωνή του κυβερνώντος κόμματος. Στα ορεινά χωριά ο μεγαλύτερος πληθυσμός ήταν εκτός δεξιάς καθώς είχαν την ταμπέλα των αριστερών, ή κομμουνιστών. Ένας άλλος παράγοντας ήταν ότι αρκετοί ήταν οι υποστηρικτές των ιδεών του Βενιζέλου και του Πλαστήρα, δηλαδή ήταν περισσότερο φιλελεύθεροι από τους συντηρητικούς που κυβερνούσαν τότε τη Χώρα. Επίσης οι λόγοι του Ανδρέα Παπανδρέου είχαν τεράστια απήχηση κυρίως στους ελεύθερους επαγγελματίες ενώ αρνητικό ρόλο είχε παίξει και η τότε τοπική αυτοδιοίκηση με τον τρόπο που διαχειρίζονταν τα χρήματα από το κράτος. Οι διακρίσεις σε «δικά μας» ή «άλλα» χωριά ήταν έντονες και βέβαια μιλάμε για ανθρώπους που ως επί τω πλείστο ήταν διορισμένοι… Όμως εδώ πρέπει να σημειώσω για να μην παρεξηγηθώ ότι και το ΠΑΣΟΚ πλήρωσε αργότερα την κακή διαχείριση από τους «κομματάρχες» οι οποίοι στις μικρές κοινωνίες παίζουν σημαντικότατο ρόλο. Συν τοις άλλοις και εμείς ως άτομα είχαμε καταφέρει να πείσουμε πολύ κόσμο για την αλήθεια των λόγων μας , είχαμε κερδίσει την εμπιστοσύνη τους έστω και εάν ακόμη δεν είχαμε δοκιμαστεί σε επίπεδο διοίκησης. Όμως ο κόσμος διψούσε για την αλλαγή. Από το 1977 και μετά ξέραμε τι θα γίνει και έτσι η νίκη στις εκλογές του 1981 δεν παραξένεψε κανέναν. Ήταν σαν έναν χείμαρρο που σιγά σιγά μετατρέπεται σε ποτάμι, το οποίο θεριεύει και παρασύρει τα πάντα στο διάβα του. Αυτό ήταν τότε το ΠΑΣΟΚ»

Τι ψήφισες

Και επειδή σε όλους αρέσουν οι ιστορίες είτε μικρές είτε μεγάλες ο κ. Κορρές μας λέει μία από τα παρελθόν για να δείξει τι εννοεί με τον όρο κακός κομματάρχης ή όργανο εξουσίας και πόσο ρόλο παίζει στην εικόνα του κόμματος «Η ιστορία είναι από την εποχή της επταετίας και πάμε στην Αμοργό όπου υπήρχε ένας κουρέας, ο μοναδικός στο νησί που εκείνη τη περίοδο ήταν τόπος εξορίας για τους αντιφρονούντες. Από την καρέκλα του πέρασαν αρκετά γνωστά ονόματα όπως ο Βαρδής Βαρδινογιάννης ή ο Μαγκάκης. Όταν ήταν να γίνει το πρώτο δημοψήφισμα ο τότε νωματάρχης είχε καλέσει τόσο τον ίδιο όσο και δύο συγγενείς του, τον αδελφός του και έναν ξάδελφό του για να τους ρωτήσει τι είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές, αυτές του 1963. Ο πρώτος ξάδελφός ανέλυσε το σκεπτικό του και κατέληξε ότι ψήφισε Μπαρότση, ο αδελφός του Κουρέα είπε ότι ψήφισε Νίκο Αλαβάνο (πατέρα του Αλέκου Αλαβάνου) που ήταν πολιτευτής με την ΕΔΗΚ στις Κυκλάδες και όταν ήρθε η σειρά του κουρέα αυτός απάντησε «ΕΔΑ ψήφισα». Όμως, η ΕΔΑ σε εκείνες τις εκλογές δεν είχε κατέβει στις Κυκλάδες γιατί δεν είχε υποψήφιο και δεν ήθελε να έρθει σε ρήξη με την ΕΔΗΚ και ο Νοματάρχης εκνευρίστηκε. Τον πίεσε να του πει τι κόμμα είχε ψηφίσει αλλά ο κουρέας επέμενε με αποτέλεσμα να φάει ουκ ολίγο ξύλο όταν έφυγαν οι άλλοι δύο συγγενείς. Τι θέλω να πω μ’ αυτή την ιστορία; Αυτό που είπα και πριν περί υπερβολών και κακών προσώπων τα οποία δημιουργούν προβλήματα στην εικόνα που έχουν τα κόμματα». Προφανώς η επταετία δεν είχε ανάγκη από αυτά τα περιστατικά για να μας πείσει για τον τρόπο συμπεριφορά της… Αλλά είναι κι αυτή μία ιστορία…

Ρουσφέτι

Θέλοντας να μας δώσει μία εικόνα από τα ..ρουσφέτια μας αναφέρει μία ιστορία με μία ανιψιά μεγαλοδικηγόρου που ήθελε να διοριστεί έχοντας βοήθεια αν και ο διαγωνισμός ήταν του ΑΣΕΠ, από τους πρώτους ιστορικά. «Η συγκεκριμένη κοπέλα είχε έρθει δύο φορές στο γραφείο μου με διαφορετικά πρόσωπα με σκοπό να με κάνουν να την βοηθήσω. Και στις δύο φορές της έδωσα την ίδια απάντηση. «Κάτσε και διάβασε. Οι διαγωνισμοί είναι περίπλοκοι, έχουν διάρκεια, αρκετοί απογοητεύονται. Στο τέλος, κερδίζουν οι πιο επίμονοι» Έφευγε με κατεβασμένο κεφάλι, προβληματισμένη. Όταν έγινε ο διαγωνισμός βρήκε μια ανθοδέσμη στο γραφείο μου ήταν από την κοπέλα. Ήρθε και με βρήκε μου είπε ευχαριστώ, είχε περάσει και μου είπε ότι χάρη σε μένα πέρασε. Γιατί ενώ ήταν απογοητευμένη τα λόγια μου την είχαν πείσει ότι έπρεπε να διαβάσει ακόμη περισσότερο. Ε τα κατάφερε μόνη της. Εάν την βοήθησα να μπει με αυτό τον τρόπο, τότε αναλαμβάνω το μερίδιο που μου αναλογεί»…

Εγρήγορση

Στη προσπάθεια του να μας εξηγήσει πως πρέπει να λειτουργεί ένας σωστός πολιτικός (αν και ο ίδιος  θεωρεί ότι δεν υπήρξε ποτέ) μας αναφέρει μία ιστορία από την Ηρακλειά. Μας λέει ότι ο πολιτικός για να είναι σωστός οφείλει να λέει πάντα την αλήθεια να μην υποκρίνεται και να δίνει όχι ευχάριστες απαντήσεις, αυτές που θέλει να ακούει ο πολίτης αλλά αυτές που είναι οι σωστές. «Κάποτε είχα πάει στην Ηρακλειά μαζί με κομματικά στελέχη. Με έπιασε ένας παππούς και μου ζήτησε να μεσολαβήσω ώστε η σύζυγός του που ήταν περίπου 92 ετών να περάσει από επιτροπή ώστε να πάρει επίδομα γιατί δεν έβλεπε. Να πω την αλήθεια το ξέχασα. Περίπου δύο μήνες αργότερα πήρα ένα γράμμα πέντε σελίδες από τον συγκεκριμένο ηλικιωμένο που ήταν κι αυτός κοντά στα 90. Μου έγραψε το πόνο του για τα ¨εντάξει που είχε ακούσει, για τις υποσχέσεις που είχε λάβει και με επέπληξε. Μου έγραφε ότι εμένα δεν με νοιάζει θα κόψω το τσιγάρο και θα εξοικονομήσω χρήματα αλλά η κυρά μου δεν βλέπει κάτι πρέπει να κάνουμε. Μίλησα μαζί του στο τηλέφωνο, όταν μίλησα τότε θυμήθηκα ποιος ήταν. Του είπα ότι θα το φροντίσω. Από τον Μάιο νομίζω έως τον επόμενο Απρίλιο πάλευα με τις επιτροπές, μέσω προσωπικών σχέσεων, τελικά στις 9 Απριλίου εκείνης της χρονιάς εγκρίθηκε το επίδομα και μάλιστα αναδρομικά. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι οι πολιτικοί πρέπει να είναι σε εγρήγορση, να καταλαβαίνουν και να βρίσκονται κοντά στο λαό. Εάν δεν το κάνουν είναι εις βάρος τους. Αυτό δεν ξέρω εάν είναι ρουσφέτι. Είναι βοήθεια προς ένα συνάνθρωπό του. Κάτι που έκανα αρκετές φορές έστω κι εάν ήξερα ότι δεν είναι του δικού μου κόμματος»….

Διάσπαση

Οι εκλογές του 81 έρχονται και όπως παραδέχεται ο κ. Κορρές «ξαφνικά βρεθήκαμε μπροστά σε ένα πρωτοφανές σκηνικό όπου οι άνθρωποι είχαν απίστευτη ζέση. Αλλά ζητούσαν πολλά πράγματα και ήθελαν όλο και περισσότερα. Ναι τα ρουσφέτια ήταν κάτι που το είχαν συνηθίσει αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε και κατά ακατόρθωτα. Μου έλεγαν να πάω στο δικαστήριο και να επηρεάσω καταστάσεις. Αυτά τα πράγματα ήταν εκτός πραγματικότητας. Το πρώτο διάστημα ήταν πολύ δύσκολο. Όπου μπορούσαμε να βοηθήσουμε ναι το κάναμε αλλά όχι σε βάρος κάποιου άλλου. Ναι υπήρχαν και λίγοι που ενδεχομένως να είχαν διάθεση για εκδίκηση. Είπαμε σε ένα σύνολο θα υπάρχουν και αυτοί που θα ξεστρατίσουν αλλά δεν αποτελούσαν την πλειοψηφία. Μία μικρή μειοψηφία που ήταν κατακριτέα. Αλλά είπα και νωρίτερα, σε όλες τις παρατάξεις υπάρχουν καλοί και κακοί» Ίσως αυτή η …κόντρα να αποτέλεσε και την αιτία της διάσπασης που γίνεται στην οργάνωση του κινήματος λίγο μετά τις εκλογές του 1985… Αρκετοί ήταν αυτοί που διαγράφησαν, δεν ήταν λίγοι αυτοί που αδρανοποιήθηκαν και το κίνημα αλλάζει κατεύθυνση. Οι παρενέργειες είναι ουκ ολίγες.

Δεν πρόφτασε

Πριν κλείσουμε ο κ. Κορρές θα μας πάει λίγο πίσω. Στη συνάντησή του με τον Ανδρέα Παπανδρέου λίγο πριν τις εκλογές του 1981 στο Πανελλήνιο συνέδριο του κινήματος στο ΟΑΚΑ. Εκεί που έδωσε το παρών η χήρα του Αλιέντε από τη Χιλή, εκεί όπου ο Γεώργιος Μαύρος μίλησε για την ανάγκη της σύμπραξης των κεντρώων κομμάτων, εκεί όπου ο γηραιός πλέον Ηλίας Ηλιού βροντοφώναξε «Οξω οι Αμερικάνοι»… Τότε ήταν που βρέθηκε με την βοήθεια του Χρήστου Δήμα απέναντι από τον Ανδρέα Παπανδρέου. «Ο Δήμας ήθελε να του ορμήσει. Κάθε λίγο και λιγάκι μου έλεγε «να του ορμήσω;» τον κράτησα μία, τον κράτησα δύο, την 3^η δεν μπόρεσα. Σε λίγο είμαστε απέναντι. Με χαιρέτησε και μου μίλησε στην πληθυντικό. Σε όλους μιλούσε έτσι. ¨Τι κάνετε;» μου είπε. Ήταν δυνατός, σε ενθουσίαζε με τον τρόπο που μιλούσε. Του είπα πότε θα έρθει στη Νάξο; Μου απάντησε «θα γίνει κι αυτό. Όχι όμως τώρα» Ο Ανδρέας Παπανδρέου τελικά δεν ήρθε ποτέ στη Νάξο, δεν πρόφτασε μας είπε ο κ. Κορρές… 

Διάλλειμα

Το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται αυτή τη στιγμή με την πλάτη στο τοίχο, αλλά ο κ. Κορρές μοιάζει να μην ανησυχεί μας τονίζει «όχι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πεθάνει. Κάνει απλώς ένα διάλειμμα. Άλλωστε όλα τα κινήματα μέσα στο χρόνο μεταλλάσσονται. Ακούν τα καλέσματα των εποχών και προσαρμόζονται. ΟΙ εποχές έχουν αλλάξει, δεν υπάρχει πλέον ο Παπανδρέου που είχε κυρίαρχο ρόλο. Τώρα είναι άλλες καταστάσεις. Αλλά εάν λένε την αλήθεια, και δεν αναλώνονται σε λόγια,. Λόγια τότε θα επιστρέψουν. Οι πολίτες δεν ανάγκη από λόγια. Αυτό που χρειάζονται είναι πράξεις, καθαρές κουβέντες και την αλήθεια κοιτάζοντας στα μάτια τον άλλο. Αυτό που είναι που πρέπει να ακολουθήσουν… Και τότε θα βγουν νικητές»…