«Την αλήθεια αναζητώ και μόνο»

Μία ακόμη αναβολή  δίνεται στη δίκη σχετικά με τις αιτίες ή τις παραλείψεις που ενδεχομένως οδήγησαν τον θάνατο του Γιώργου Νάιδα πριν από πέντε χρόνια – Ο πατέρας του αδικοχαμένου Γιώργου, Κωνσταντίνος, ζητάει να λάμψει η αλήθεια όποια κι εάν είναι αυτή και δεν διστάζει να δηλώσει «εάν το δικαστήριο αθωώσει το γιατρό τότε θα του ζητήσω συγνώμη»

«Η αλήθεια μπορεί να κάνει ακόμη και τον διάβολο να κοκκινίσει» είχε πει ο Ουίλιαμ Σαίξπιρ και δεν έχει άδικο. Είναι πολύ δύσκολο να την βρεις και άλλωστε είναι ανεξάρτητη από τα γεγονότα. 


Συν τοις άλλοις, όταν χρειάζεσαι αποδείξεις για να πεις κάτι που είναι αληθινό, τότε σίγουρα δεν λες ολόκληρη την αλήθεια… Χιλιάδες γνωμικά και αποφθέγματα έχουν μείνει στην ιστορία από φιλόσοφους, ποιητές, καλλιτέχνες κάθε εθνικότητας και φύλου γύρω από την συγκεκριμένη λέξη. Άλλωστε, η έννοια της «αλήθειας» είναι διαχρονική και αποτελεί το θεμέλιο της κοινωνίας. Μην ξεχνάμε αυτό που είχε πει ο Ιταλός μοναχός Τζιορντάνο Μπρούνο «ο χρόνος είναι ο πατέρας της αλήθειας και μητέρα της ο νους μας», ενώ η έκφραση «γυμνή αλήθεια» νομίζουμε ότι αποδίδει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το τι εστί «αλήθεια», με δεδομένο ότι ο καθένας μας μπορεί να την…. ντύσει όπως αυτός θέλει και επιθυμεί…

Πρόσωπα

Περί αλήθειας λοιπόν κι ενώπιον της δικαιοσύνης για μία ακόμη φορά (έχει χαθεί πλέον ο αριθμός) κατήγοροι και κατηγορούμενοι σχετικά με την υπόθεση του θανάτου του συμπατριώτη μας Γιώργου Νάιδα, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή εν πλω και λίγο έξω από το λιμάνι της Ερμούπολης τα ξημερώματα της 7^ης Αυγούστου 2008 καθώς μεταφέρονταν με πλωτό μέσο στο νοσοκομείο της Σύρου μετά τον σοβαρό τραυματισμό του το απόγευμα της προηγούμενης ημέρας οδηγώντας την ολοκαίνουργια 600αρα μηχανή…. Ταχύτητα και κακή ορατότητα του δρόμου θεωρήθηκαν οι βασικές αιτίες του θανάσιμου ατυχήματος, όμως η τραγικότητα της ιστορίας είχε σχέση με όσα διαδραματίστηκαν στους διαδρόμους του Νοσοκομείου – Κ.Υ. στη Χώρα της Νάξου με πρωταγωνιστές τα πρόσωπα που για μία ακόμη φορά κάθονται αντικριστά ενώπιον της δικαιοσύνης. Από τη μία το τραγικό πρόσωπο του πατέρα που ζητάει από το 2008 απαντήσεις σχετικά με τους λόγους που οδήγησαν στο θάνατο του πρωτότοκου παιδιού του σε ηλικία μόλις 34 ετών. Και από την άλλη ο γιατρός, ένας άνθρωπος που έχει δώσει όρκο στον Ιπποκράτη να παλεύει με νύχια και δόντια σε έναν διαρκή πόλεμο ώστε να σώζει ανθρώπους. Εκείνο το βράδυ φέρεται να έχασε μία μάχη, «πληρώνει» το δικό του αντίτιμο από τότε καθώς το όνομά του βρέθηκε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα στα πρωτοσέλιδα του ημερήσιου ή εβδομαδιαίου Τύπου. Είτε αυτός είναι έντυπος είτε ηλεκτρονικός. Αθωώθηκε βέβαια από την ένορκη διοικητική εξέταση που πραγματοποιήθηκε από το Ανώτατο Όργανο του Υπουργείου αλλά τώρα ζητάει κάτι αντίστοιχο και από την δικαιοσύνη καθότι εδώ είναι το ποινικό μέρος της υπόθεσης…

Εμπιστοσύνη

Για το ποιος έχει δίκιο ή όχι μάλλον θα περιμένουμε την άνοιξη. Κι αυτό γιατί η δικάσιμος αναβάλλεται και όπως όλα δείχνουν κάπου εκεί (αρχές Μαρτίου) ενδεχομένως να είναι η επόμενη ημερομηνία που θα ανακοινώσει η πρόεδρος του Δικαστηρίου. Ας είναι καλά οι απεργίες δικαστικών και δικηγόρων ελέω μνημονίου Νο 3. Οι αναβολές της συγκεκριμένης υπόθεσης έχουν καταντήσει ρουτίνα. Ουκ έστι αριθμός πλέον…  Κουράζουν ψυχικά και κοστίζουν και στην τσέπη των δύο πλευρών καθώς υπάρχουν έξοδα παραστάσεων και όλα όσα ακολουθούν μία δικαστική μάχη. Αμφότεροι εμφανίζονται να ζητούν την… λύτρωση μέσα από την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Αυτό που ζητούν είναι να λάμψει η αλήθεια. Να αποφασίσει η δικαιοσύνη ακούγοντας προσεκτικά τις μαρτυρίες αλλά και διαβάζοντας τις καταθέσεις όλων των εμπλεκόμενων πλευρών τι πραγματικά έγινε εκείνο το βράδυ της 6^ης Αυγούστου του 2008 και να ανακοινώσει την ετυμηγορία της. Είναι δεδομένο ότι αμφότερες οι πλευρές έχουν εμπιστοσύνη στην έδρα και την Δικαιοσύνη που αποτελεί άλλωστε και το τελευταίο καταφύγιο κάθε πολίτη όταν βρίσκεται σε κίνδυνο…

Αναπαράσταση

Ο Κωνσταντίνος Νάιδας, πατέρας του Γιώργου, βρίσκεται για μία ακόμη φορά στο αγαπημένο νησί του γιού του (ο Γιώργος είχε επιλέξει να παρακολουθήσει τα μαθησιακά χρόνια του Λυκείου στη Νάξο, αφήνοντας την Αθήνα ώστε να βρίσκεται στο νησί που αγάπησε και κοντά στους γονείς της μητέρας του με τους οποίους είχε καταπληκτική σχέση), αλλά και του ίδιου καθώς είχε κάνει την πρώτη του επένδυση για μερικά χρόνια στις αρχές της δεκαετίας του 70 και δεν αποκλείει στο άμεσο μέλλον να επιστρέψει, καθότι έχει ασχοληθεί με τον τουρισμό και θέλει να βρίσκεται κοντά στην τελευταία κατοικία του πρωτότοκου παιδιού του… Τον βρήκαμε χθες το πρωί και μας άνοιξε την καρδιά του μιλώντας για τα συναισθήματα που του γεννιόνται κάθε φορά που πλησιάζει η δίκη «χάνω τον ύπνο μου, ζω συνεχώς εκείνη την βραδιά λεπτό προς λεπτό, είναι μία συνεχόμενη αναπαράσταση», ενώ εκφράζει και το παράπονό του σχετικά με την συμπεριφορά του γιατρού για τον οποίο όπως λέει «εκείνη την στιγμή τον έβλεπα σαν θεό»….

Ψυχρός

«Όλη αυτή η διαδικασία δεν είναι εύκολη. Είναι ψυχοφθόρα καθώς δεν κοιμάμαι τα βράδια όταν πλησιάζει η σχετική ημερομηνία πέντε χρόνια τώρα. Είμαι συνεχώς στο πόδι και αναρωτιέμαι συνεχώς «τι θα γίνει; Θα υπάρξει απάντηση σε όλα αυτά που έγιναν εκείνο το βράδυ;» Αυτό που ζητάω δεν είναι τίποτα περισσότερο απ ότι θα ζητούσαν όλοι. Να τιμωρηθεί αυτός που ευθύνεται για ότι συνέβη στο παιδί μου εάν κριθεί ένοχος και βέβαια να αθωωθεί εφόσον είναι αθώος. Τα στοιχεία που έχω στα χέρια μου όμως και τα οποία πάλεψα πολύ σκληρά για να τα βρω δείχνουν ότι πρόκειται για εκτέλεση. Υπερβολική μεν έκφραση αλλά αυτό αισθάνομαι μέσα από τα στοιχεία που βρήκα. Δεν μπορώ να δώσω απάντηση γιατί είχε τέτοια εμμονή για να φύγει το παιδί μου με το ψαροκάικο και όχι με όλα τα άλλα μέσα που υπήρχαν, όπως το συμβατικό πλοίο, το ταχύπλοο ή και το ελικόπτερο που ζητούσαμε; Έχασα το γιο μου πέντε λεπτά πριν φτάσει στο λιμάνι της Σύρου… «Τελείωσε» καθώς δεν υπήρχε άλλη μπουκάλα οξυγόνου. Ζητούσαμε να μεταφερθεί σε ένα οργανωμένο νοσοκομείο που είχε ΜΕΘ ώστε να γίνει προσπάθεια για να μείνει στη ζωή. Να παλέψει. Έβλεπα το γιατρό όλο το βράδυ σαν έναν θεό, αλλά εκείνος ψυχρός, αρνητικός σε όλα. Λες και είχε απέναντί του μία πέτρα. Ήταν αδιάφορος. Το μόνο που έλεγε ήταν «αμυχές – εκδορές» δεν μπορώ να κατανοήσω πως λειτούργησε, δεν μπορώ να χαρακτηρίσω την συμπεριφορά του. Και βέβαια με έχει ενοχλήσει το γεγονός ότι δεν μας έχει πει μία «συγνώμη» Να αισθανθούμε ότι απέναντί μας έχουμε έναν άνθρωπο»…

Ανακούφιση

Ο πατέρας του Γιώργου συνεχίζει, μιλάει για την αντίδραση των δύο παιδιών του, του Άγγελου και του Ζαχαρία τονίζοντας «ο Άγγελος λόγω και της μικρής διαφοράς ηλικίας με τον Γιώργο ήταν πιο κοντά σε όλα αυτά, ενώ ο Ζαχαρίας είναι αρκετά μικρότερος. Όμως και στους δύο λείπει πολύ. Πονάνε το ξέρω και το βλέπω στα μάτια τους. Όμως αυτός ο πόνος πρέπει κάποια στιγμή να μετατραπεί σε ανακούφιση. Κι αυτή θα έρθει μόνο μέσα από την απόφαση του δικαστηρίου. Νομίζω ότι θα παίξει σημαντικό ρόλο το άκουσμα της απόφασης. Κυρίως στην ψυχολογία. Κάθε φορά που ερχόμαστε ενώπιον της δικάσιμου, ζούμε από την αρχή όλο εκείνο το σκηνικό, θυμόμαστε τι έγινε, τις αντιδράσεις, τη πίεση, την αγωνία, τη μάχη, το κλάμα για την κατάληξη. Θα ζητήσω από το δικαστήριο εάν είναι δυνατόν να μεταφερθεί η δίκη την άνοιξη, ώστε να μην υπάρχουν δικαιολογίες από τις καιρικές συνθήκες λόγω του χειμώνα. Και ελπίζω να το δεχτεί το δικαστήριο. Και εάν χρειαστεί να διαβαστούν οι ένορκες καταθέσεις των δύο γυναικών μαρτύρων οι οποίες δεν έρχονται πλέον στην Δίκη. Θα ζητήσω από το δικαστήριο εάν είναι δυνατόν να τις καλέσει. Να ακουστεί η άποψή τους στην αίθουσα να λάμψει η αλήθειỨ…

Πόρτες

Ο κ. Νάιδας στη προσπάθειά του να συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα στοιχεία που να στοιχειοθετούν την κατά την άποψή του ενοχή του κατηγορούμενου βρήκε πολλές κλειστές πόρτες. Αλλά δεν σταμάτησε έως να τις …σπάσει και να πάρει τα έγγραφα που ζητούσε «Όλες οι υπηρεσίες ήταν αρνητικές για να μου δώσουν τα έγγραφα και μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση. Ένιωσα ότι υπήρχε ένα απίστευτο πέπλο που ήθελε να καλύψει αυτή την ιστορία και μάλιστα χωρίς να έχουν άμεση εμπλοκή με τα γεγονότα. Έχω μάθει μέσα από την εμπειρία μου ότι οι μικρές κοινωνίες έχουν μεγάλα μυστικά, όμως και οι μεγάλες πόλεις έχουν τα δικά τους μυστικά, ακόμη μεγαλύτερα και γνωρίζουν πώς να τα κρατήσουν μακριά από το φως της δημοσιότητας. Όμως δεν σταμάτησα πουθενά. Πάλεψα, και όπου βρήκα κλειστή πόρτα, οπλίστηκα με περισσότερο θάρρος και την άνοιξα. Είναι χαρακτηριστικό ότι πήρα στα χέρια μου χαρτιά όπως αυτοί ήθελαν να μου τα δώσουν. Περίμενα υπομονετικά όλα αυτά τα χρόνια. Αυτό που ζητάω είναι να δείξω τι ακριβώς έγινε εκείνο το βράδυ. Δεν θέλω άλλο …κουκούλωμα στην ιστορία του παιδιού μου. Ακόμη και το ΕΚΑΒ μου αρνήθηκε τα έγγραφα αλλά στο τέλος τα πήρα. Τέσσερα χρόνια γύρισα όλες τις υπηρεσίες, σε Νάξο, Σύρο, Αθήνα. Και τι ζητάω; Το αυτονόητο. Όλοι να γνωρίζουν τι έγινε εκείνο το βράδυ. Από το χτύπημα και μετά. Τι έπρεπε να κάνει ο γιατρός, με τι μέσο έπρεπε να ταξιδέψει το παιδί μου, ποιο μέσο χρησιμοποιήθηκε και γιατί. Νομίζω ότι αυτά είναι τα αυτονόητα. Αυτά που ζητάει κάθε γονιός που βρίσκεται στην θέση μου. Την αλήθεια»

Παραδοχή

Μάλιστα, ο πατέρας του αδικοχαμένου Γιώργου δεν διστάζει να παραδεχτεί ότι «εγώ δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον συγκεκριμένο γιατρό. Όταν ξεκίνησα την μάχη για την ανακάλυψη της αλήθειας είχα απέναντί μου κάθε υπεύθυνο, ήταν κατά παντός υπευθύνου, όμως στη συνέχεια τα στοιχεία ήταν αυτά που τον στοχοποίησαν όχι εγώ. Όμως, εάν είναι αθώος τότε δεν θα διστάσω να του ζητήσω συγνώμη. Εάν εγώ είμαι λάθος, παράνομος, τότε θα το παραδεχτώ. Εάν χρειαστεί να ζητήσω συγνώμη θα το κάνω. Θα κάνω κάτι που δεν έχει κάνει έως τώρα αυτός. Να πει συγνώμη. Το κόστος όλης αυτής της υπόθεσης είναι τεράστιο. Δεν είναι μόνο τα χρήματα. Είπα και νωρίτερα το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ως οικογένειά είναι το ψυχολογικό. Η φθορά που νιώθουμε κάθε φορά που έρχεται αυτή η ημέρα. Και περιμένουμε την ετυμηγορία της δικαιοσύνης για να ηρεμήσουμε και να προσπαθήσουμε να αναπνεύσουμε και πάλι»….

Αντοχές

Η συζήτηση έχει τελειώσει… Ο Κωνσταντίνος Νάιδας θα φύγει προς τον Άγιο Προκόπιο, την Αγία Άννα. Θα καθίσει να κοιτάζει τη θάλασσα και να ταξιδέψει για λίγο σε μία προσπάθεια να γαληνέψει τη ψυχή του έως την επόμενη φορά που θα βρεθεί απέναντι στην ίδια ψυχοφθόρα διαδικασία. Το ίδιο ενδεχομένως να κάνει και ο κατηγορούμενος γιατρός που κουβαλάει το δικό του σταυρό. Οι συνάδελφοί του τον έχουν κρίνει αθώο στην σχετική έρευνα που πραγματοποιήθηκε όμως τον λόγο πλέον έχει το δικαστήριο που θα βάλει τέλος σ’ αυτή την αγωνία, την αναζήτηση της αλήθειας. Μίας αλήθειας που τελικά «δεν ξέρουμε εάν μπορούμε να την διαχειριστούμε» όπως είχε πει και ο Τζακ Νίκολσον στην κινηματογραφική ταινία «A Few Good Men»… Άλλωστε, η αλήθεια είναι συναρπαστική και αξίζει να την λέμε με οποιοδήποτε κόστος. Πως αλλιώς θα ήταν όμορφη η ζωή μας; 

ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ