Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ ΣΤΗΝ "Κ": "Κάθε μέρα όλο και πιο πολλοί χτυπούν την πόρτα της Μητρόπολης για βοήθεια..."

Με αφορμή και αιτία όλα κατά τις τελευταίες ημέρες έχουν φέρει «απέναντι» μερίδα κατοίκων της Κωμιακής και του δη του κωμιακίτικου συλλόγου και την ηγεσία της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας -αναφερόμαστε στο Πνευματικό Κέντρο της Κωμιακής, την διαχείριση του οποίου αλλά και την κυριότητά του διεκδικούν οι του κωμιακίτικου συλλόγου και κάτοικοι της εν λόγω τοπικής κοινότητας- επισκεφθήκαμε, εχθές, νωρίς το μεσημέρι τα Γραφεία της ημετέρας Ι.Μ., για να έχουμε 45λεπτης διάρκειας συζήτηση με τον σεβασμιότατο μητροπολίτης Παροναξίας, συμπατριώτη μας κ. Καλλίνικο. Δεν αναφέρθηκε, όμως, μόνον στην τελευταία απόφαση της Ιεράς Μητροπόλεως, «να ‘παγώσει’ προσωρινά, κάθε διεκδίκησή της, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε όλους όσοι υποστηρίζουν πράγματα που δεν θα έπρεπε και που δεν δικαιούνται, να επανεξετάσουν τις απόψεις τους…», αλλά και σε δύο άλλα κεφαλαιώδους σημασίας θέματα που είναι καθημερινά ψηλά στην ατζέντα του πολυσύνθετου ρόλου της στην ναξιακή κοινωνία. Και είναι τα θέματα αυτά: πρώτον, Τα Γεύματα Αγάπης και το υπό ανέγερση Γηροκομείο Νάξου.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΛΑΧΑΚΗ 

Ο σεβασμιότατος επίσκοπος κ. Καλλίνικος, χωρίς περιστροφές, και με ύφος ήρεμο – νηφάλιο, υπογράμμισε:

«Θέλω να με ακούστε. Θέλω να μάθει ο κόσμος κάποια πράγματα που δεν γνωρίζει…

Ο επίμαχος χώρος του Πνευματικού Κέντρου, στην απομεμακρυσμένη από την πόλη της Νάξου, ιστορική κοινότητα της Κορωνίδος, ανήκει στην Τοπική μας Εκκλησία. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας είναι εδώ. Με επισκέφθηκαν εδώ στα Γρφαέια της Ιεράς Μητροπόλεως εκπρόσωποι και κορυφαία στελέχη του διοικητικού συμβουλίου του συλλόγου της Κωμιακής που ζητεί να έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο εν λόγω Πνευματικό Κέντρο, και τους έδειξα όλους τους τίτλους ιδιοκτησίας που διαθέτει η ημετέρα Ιερά Μητρόπλις.

Νομίζω ότι μερικοί από αυτούς τους συμπατριώτες μας είχαν όχι επαρκή ενημέρωση σχετικά με τον ιδιοκτήτη του εν λόγω χώρου. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας είναι εδώ. Μπορείτε να τους δείτε και εσείς. Ουδέν ζήτημα επ’ αυτού μπαίνει. Αλίμονο, αν έμπαινε. Ο εν λόγω χώρος είναι Νομικό Πρόσωπο, και η ευθύνη μας θα ήταν μεγάλη, εάν απεμπολούσαμε συμπεριφερόμενοι, εμείς, ως Ιερά μητρόπολις Παροναξίας, κατά τρόπο ανεύθυνο και επιπόλαιο. Δεν ανήκει στον εκάστοτε μητροπολίτη ο χώρος αυτός. Ούτε στο σεβαστό ιερατείο. Ο χώρος αυτός, ανήκει στα περιουσιακά στοιχεία της Ιεράς Μητροπόλεως Παροναξίας, η οποία έχει την ιερά υποχρέωση να τον διασφαλίσει  και να τον προστατεύσει. Δεν μπορεί να διαπραγματευθεί την κυριότητά του με κανέναν. Αυτό αναφέρουν τα χαρτιά.

Έμαθαν και οι πλέον ανενημέρωτοι την αλήθεια, όταν είδα τους τίτλους ιδιοκτησίας. Κατόπιν τούτου, άρχισαν να υποστηρίζουν μία παλιά θα έλεγα ‘επιλογή’ τους. Ό,τι δηλ., μας έλεγαν όλα αυτά τα τελευταία 20-25 χρόνια: ό,τι δηλαδή, μόνον αυτοί θα πρέπει να έχουν τα κλειδιά, και εμείς, εάν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε το Πνευματικό Κέντρο, να απευθυνόμαστε προηγουμένως στο σύλλογό τους και να υποβάλουμε αίτηση για να πάρουμε τα κλειδιά, ώστε να μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε μία ενημερωτική ή άλλη εκδήλωση, ως Ιερά Μητρόπολις Παροναξίας, στο Πνευματικό Κέντρο. Αυτό, όπως αντιλαμβάνεστε είναι αδιανόητο να συμβαίνει. Είναι δηλ. σαν να θέλεις να μπεις στο σπίτι σου και να εκλιπαρείς να πάρεις τα κλειδιά από κάποιον που διατείνεται ότι το σπίτι σου του ανήκει! Αυτός ο χώρος έχει την ‘ιερότητά’ του. Είναι κατά μίαν έννοια ‘σπίτι’ του Θεού – είναι ‘σπίτι’ της ιστορικής Μητροπόλεως Παροναξίας.

Έχω έντονη την αίσθηση πως θα πρέπει να πρυτανεύσει η λογική. Αισθάνομαι την εσωτερική ανάγκη να κάνω ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να μη φτάσουμε στα άκρα. Αυτό δεν είναι σωστό. Η Εκκλησία μας, δεν έχει αντιπάλους. Δεν δημιουργεί αντιπάλους. Η ειρήνη στις σχέσεις των ανθρώπων, είναι το μεγάλο ζητούμενο, για την Εκκλησία μας – και εμείς, ως Ιερά Μητρόπολις Παροναξίας, κάνουμε αυτό που διδάσκει η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία μας και η Κεφαλή αυτής: ο Ύψιστος.

Είναι λάθος μεγάλο να λογομαχούσε για ένα ζήτημα που δεν υφίσταται.

Κλειδιά θα πρέπει να έχουμε και εμείς, ως Ιερά Μητρόπολις Παροναξίας. Για να μην πω, μόνον εμείς. Σεβόμαστε τις ανάγκες που υπάρχουν στην ιστορική αυτή κοινότητα του νησιού μας για την πραγματοποίηση κάποιων εκδηλώσεων σε ετήσια βάση, γι’ αυτό και δεν λέμε ‘όχι, τα κλειδιά να υπάρχουν στα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως και μόνο. Όμως, θα πρέπει να υπάρχουν και εδώ.»

Τα Γεύματα Αγάπης

«Με την βοήθεια του Θεού ξεκινήσαμε τα Γεύματα Αγάπης εγκαίρως, νομίζω… περίπου 100 συνδημότες μας σιτίζονται καθημερινά. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ στην σχετική δαπάνη. Το μεγάλο ζητούμενο για εμάς είναι το γεγονός ότι μπορούμε και ανταποκρινόμαστε καθημερινά στις ανάγκες αυτών των συνανθρώπων μας. Είναι ένας κόσμος που δυσκολεύεται πολύ και που χρειάζεται υποστήριξη. Αλίμονο, αν η Εκκλησία μας ήταν απούσα. Ουδέποτε διανοηθήκαμε όλοι εμείς εδώ στην Ιερά Μητρόπολη Παροναξίας να ολιγωρήσουμε. Είμαστε τεταγμένοι στο καθήκον μας.

Οι συνάνθρωποί μας που μαστίζονται από την παγκόσμια αυτή οικονομική κρίση που προ ετών ξέσπασε πρέπει να έχουν την υποστήριξη όλων μας. Ό,τι συμβαίνει εδώ στο νησί ας, συμβαίνει και στην γειτονική Πάρο. Εκεί, όπου ο εθελοντισμός, οφείλω να πω, είναι πολύ μεγάλος. Αυτή είναι η αλήθεια. Όμως, και εδώ, στο νησί μας, υπάρχει ανταπόκριση από πάρα πολλούς επιχειρηματίες τους οποίους οφείλω δημόσια να ευχαριστήσω. Μπορώ να πω ότι συντελείται καθημερινά εδώ και πάρα πολύ καιρό ένα μικρό θαύμα. Πώς μπορούμε και ανταποκρινόμαστε στις υποχρεώσεις έναντι του κόσμου που έχουμε αναλάβει ούτε κι εγώ καλά-καλά μπορώ να καταλάβω. Υποστηρίζουμε ποικιλοτρόπως τους αναξιοπαθούντες του νησιού μας. ουδείς ήρθε μέχρι σήμερα εδώ στην Ιερά Μητρόπολη Παροναξίας και να μην βρει ανταπόκριση. Δίνουμε λύσεις καθημερινά. Και εδώ στην Νάξο αλλά και στην γειτονική μας Πάρο.

Ό,τι και να πω θα είναι λίγο. Ο κόσμος προσφεύγει σε εμάς, και πάρα πολύ καλά κάνει. Γνωρίζει ο κόσμος τις ευαισθησίες της Εκκλησίας μας. Ξέρει άρα πολύ καλά ο κόσμος. Διαισθάνεται ο κόσμος ότι είμαστε πρόθυμοι να βοηθήσουμε όλους όσοι έχουν ανάγκες, και τηλεφωνεί ή έρχεται σε εμάς. Κάποιοι με μια κάποια δειλία, θα μπορούσα να πω. Είναι ο κόσμος σε έναν βαθμό συνεσταλμένος. Όμως, ζητεί σχεδόν καθημερινά βοήθειες. Κάνουμε , τι είναι δυνατόν.

Μπαίνουμε στην διαδικασία να διαπραγματευόμαστε με την Δ.Ε.Η. την αποπληρωμή λογαριασμών, όχι του λεγόμενου χαρατσιού, αλλά την αποπληρωμή και σταδιακή εξόφληση του καταναλωθέντος ηλεκτρικού ρεύματος. Συνεισφέρουμε κιόλας, άμα χρειαστεί. Το ίδιο κάνουμε, σε μεγαλύτερο βαθμό, στις περιπτώσεις εκείνες όπου μπαίνει θέμα υγείας. Το ξέετε ότι κάποιοι συνάνθρωποι και συμπολίτες μας δεν έχουν την δυνατότητα να προμηθεύονται από τα φαρμακεία τα φάρμακα για την υγεία τους; Ισχύει και αυτό. Εδώ, κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν και αδύνατον, θα μπορούσα να πω. Είναι δυνατόν να αφήσεις έναν Χριστιανό, έναν συνάνθρωπό μας χωρίς φάρμακα για την υποστήριξη της υγείας του; Όχι, βέβαια. Υποστηρίξουμε οικονομικά αυτόν τον κόσμο. Κάνουμε απλώς το χρέος μας έναντι του ποιμνίου της Εκκλησίας μας και όχι μόνον.

Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, και εμείς, εδώ, δεν κάνουμε διακρίσεις. Είναι αδιανόητο να γίνεται κάτι τέτοιο.

Καλύπτουμε ακόμη, σε έκτακτες και επείγουσες καταστάσεις, και τα εισιτήρια τα ταξιδιωτικά – ακτοπλοϊκά κάποιων συνανθρώπων μας, συνδημοτών μας που δεν έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν για να πάρουν στα χέρια τους ένα εισιτήριο. Να σας δείξω τα αποδεικτικά στοιχεία για να πεισθείτε.

Κάνουμε μια διαχείριση απόλυτα ακριβή και σωστή. Ό,τι ξοδεύουμε περνάει και καταγράφεται σε πρακτικά, μαζί με τα αποδεικτικά παραστατικά. Έχουμε τον απόλυτο έλεγχο της καταστάσεως. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι είναι εύκολα τα πράγματα. Οι υποχρεώσεις μας είναι αυξημένες. Όμως, προσπαθούμε. Κάνουμε και το παραπάνω, που λέει ο λόγος, προκειμένου να είμαστε σε θέση να καλύπτουμε, ανά πάσα στιγμή, τις ανάγκες του κόσμου. Δόξα να’ χει ο Μεγαλοδύναμος, τα καταφέρνουμε. Ευλογημένο το όνομά Του!

Αισθάνομαι υπερήφανος για το έργο που επιτελείται από την Ιερά Μητρόπολή μας. Ευλογημένο το όνομα Του Κυρίου. Πιστεύω ότι δεν θα ‘λυγίσουμε’. Πιστεύω ότι θα βγούμε νικητές.

Επειδή με ρωτάτε, ‘πότε θα ξεπεραστεί η κρίση;’, έχω να πω τούτο: Δεν έχουμε φτάσει ακόμη στο ζενίθ της κρίσεως. Αναμένεται να γίνει και αυτό. Όμως, αμέσως μετά θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Θα αρχίσει η σταδιακή βελτίωση της οικονομικής καταστάσεως της χώρας μας και σιγά-σιγά όλων μας. Εμείς, σε κάθε περίπτωση, ως Ιερά Μητρόπολις Παροναξίας, θα είμαστε εδώ. Εδώ, που επιτάσσει το χρέος μας. Το χρέος μας έναντι των ‘ψυχών’ που είναι στην δίνη της άσχημης οικονομικής αυτής συγκυρίας και στροβιλίζονται επικίνδυνα. Πρέπει να κλείσουμε, εμείς, τα μάτια, μπροστά σε αυτήν την κατάσταση;