«Η ‘ΝΥΧΤΑ’ ΤΗΣ ΝΑΞΟΥ ΜΑΡΑΖΩΣΕ»

Η μεγάλη (νυχτερινή) έρευνα της «Κ», από σήμερα αρχίζει να «τρέχει»…Η απάντηση στο ερώτημα «Η ‘νύχτα’ είναι λαμπερή;», οπωσδήποτε θα δώσει το στίγμα της νυχτερινής Νάξου, για την οποία τις απόψεις τους καταθέτουν επιχειρηματίες που καταγίνονται με την νυχτερινή διασκέδαση. Οι συντοπίτες μας αυτοί (που δεν είναι πολλοί), χωρίς μαλλιά στην γλώσσα, αναλύουν στην «Κ» τις απόψεις τους για την νυχτερινή ζωή της Νάξου.

Η «Κ», σήμερα, φιλοξενεί τις απόψεις του επιχειρηματία, Κωστή Κατσούρη, ο οποίος μεταξύ των άλλων, υπογραμμίζει:

-«Τώρα πια, ο πελάτης δύσκολα παίρνει δεύτερο ποτό. Δεν βλέπετε, που, από πέρυσι μέχρι φέτος, τα μισά μαγαζιά της νύχτας έχουν κλείσει; Και θα έρθουν και τα χειρότερα...»

-«Είναι απογοητευτική η κατάσταση, για ένα νησί όπως η Νάξος. Μόλις και μετά βίας, η ‘νύχτα’ συντηρεί 5-6, το πολύ, μαγαζιά, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι μικρά...»

-«Το καθαρό μας κέρδος, το βγάζουμε 1-25 Αυγούστου, κυρίως από τους Έλληνες που σώζουν το καλοκαίρι και τη χρονιά…»

-«Επί Κόκκοτα, που δεν έγινε το αεροδρόμιο, έγινε για το νησί μας η μεγάλη ζημιά…»

-«Σε ρωτώ: Ποιοι είναι αυτοί που πιστεύουν ότι θα φέρουν τους Ρώσους επισκέπτες στο νησί; Οι Ρώσοι, θέλουν πτήσεις ‘τσάρτερ’. Μην κοροϊδευόμαστε, φίλε…»

 

«Φίλε Γιάννη, τα πράγματα δεν είναι καλά. Δεν θα μιλήσω προσωπικά. Σου μιλώ για τη νυχτερινή Νάξο και για τις λίγες επιχειρήσεις που δουλεύουν μέσα στη νύχτα. Δεν σημαίνει ότι επειδή εγώ είμαι από τη δουλειά μου ικανοποιημένος, η Νάξος τη νύχτα λέει πολλά πράγματα. Ακολουθεί και αυτή το δρόμο που έχει πάρει η Αγορά της Νάξου την ημέρα.

Κοίταξε να δεις: Τα μισά μαγαζιά από αυτά που λειτουργούσαν πέρυσι, έχουν φέτος, ήδη κλείσει. Αυτό είναι λυπηρό. Λίγοι πια, μείναμε στη νύχτα. Και το ερώτημα είναι πόσοι θα αντέξουν μέσα στα επόμενα χρόνια; Όπως πάνε τα πράγματα, και εάν δεν αλλάξει κάτι προς το καλύτερο, αργά ή γρήγορα, όλοι θα έχουμε πολύ μεγάλο πρόβλημα. Σου ξεκαθαρίζω και πάλι: Εμείς, στο Ocean, πάμε καλά. Όχι, όπως παλιά, αλλά για τη δύσκολη τωρινή εποχή, πάμε πολύ καλά...

Πριν από 15-20 χρόνια, τα μεγάλα μαγαζιά μέσα στη Χώρα ήταν είκοσι τουλάχιστον. Σήμερα, είναι μόλις 5-6…

Παλιά ο κόσμος έβγαινε! Και πριν από την κρίση, έβγαινε και δεν ζοριζόταν να πάρει και δεύτερο και τρίτο και τέταρτο ποτό. Τώρα, μετά από το ξέσπασμα της κρίσης, με μεγάλη δυσκολία πίνει δεύτερο ποτό. Υπάρχουν πελάτες στα μαγαζιά μας που δεν παίρνουν καν ποτό. Μπαίνουν σε ένα μαγαζί, κάθονται, περιεργάζονται την ατμόσφαιρα, και μετά από κάνα δεκάλεπτο – δεκαπεντάλεπτο φεύγουν για άλλο μαγαζί, όπου κάνουν το ίδιο. Και μετά από 2-3 ώρες γυρίζουν πίσω στο σπίτι. ‘Βγήκα’, σου λέει…

Δεν έχει ο κόσμος για να ξοδέψει. Δεν τον παρεξηγώ τον κόσμο. Υπάρχουν τρομακτικά προβλήματα σε όλα τα νοικοκυριά. Αυτό δεν πρέπει να μας διαφεύγει.

Τώρα, τα μαγαζιά μας δουλεύουν με πιο μεγάλες, συγκριτικά με παλαιότερα, ηλικίες. Οι νέοι εξαρτώνται από τον μπαμπά, και τα πράγματα όταν δεν βγάζεις δικό σου μεροκάματο, είναι δύσκολα. Με την ευκαιρία να σου πω ότι τα αγόρια είναι που βγαίνουν περισσότερο από τα κορίτσια.

Ο φόρος κατανάλωσης, ο Φ.Π.Α. και τα χαράτσια…

Το ποτό σας μαγαζιά μας πάει € 5-6. Νομίζεις ότι βγαίνει το νυχτοκάματο; Μην το νομίζεις. Ο φόρος καταναλώσεως μόνο, μαζί με τον Φ.Π.Α., είναι στο μπουκάλι περίπου €9. Εμείς, το μπουκάλι το αγοράζουμε όσο και κάθε νοικοκυριό. €16, 17, 18. Αυτό σημαίνει ότι το περιεχόμενό του δεν κοστίζει πάνω από €5-6. Όλα τα άλλα τα παίρνει το κράτος. Γι’ αυτό και οι προμηθευτές μας, δεν μπορούν να μας κάνουν έκπτωση. Μόνο αν αγοράσει κανείς μεγάλη κάβα, ενδέχεται να έχει μια μικρή έκπτωση. Εμείς, με τα €5-6 που έχουμε το ποτό, εμείς που δουλεύουμε 12 μήνες το χρόνο, μπορούμε και βγάζουμε τα έξοδα, δεν μιλώ για νυχκτοκάματο, τα έξοδα μας και μόνον αυτά, των έντεκα μηνών του χρόνου. Αν δηλ., δεν δουλεύαμε 25 μέρες μέσα στον Αύγουστο, δεν θα είχαμε το παραμικρό κέρδος και θα έπρεπε να είχαμε βάλει λουκέτο.

Το πρόβλημα είναι γενικότερο. Αγγίζει όλους μας. Γι’ αυτό ο κόσμος δεν βγαίνει, όπως παλιά.

Και να λογαριάσεις ότι έχουμε κάνει και μείωση στις τιμές πώλησης. Αυτό ισχύσει για όλα τα ποτά. Κι όμως, διαπιστώνουμε πως ο κόσμος δεν έχει την δυνατότητα να ξοδέψει. Είναι λυπηρό αυτό.

Κάποτε η Νάξος, εγώ προσωπικά που την ζω από το ’75 και μετά –ήμουν τότε μικρό παιδί και έβλεπα- δεν ήταν έτσι… Τότε, ο κόσμος δεν πλήρωνε χαράτσια. Ούτε τα μαγαζιά μας είχαν τόσες επιβαρύνσεις.

Εκείνη δεκαετία του ’80 ήταν πολύ δυνατή. Αλλά και αργότερα, τα χρόνια ήταν καλά. Θυμάμαι την διετία 1995-1996. Πολύς καλές χρονιές.

Τώρα, τα μαγαζιά είναι ελάχιστα. Και από αυτά τα ελάχιστα, 5-6 δουλεύουν μέσα στη νύχτα, τα πιο πολλά είναι μικρά. Αυτό, λέει, πάρα πολλά. Δεν αντέχει το νησί να συντηρήσει πολλά και μεγάλα μαγαζιά.

«Κολλήσαμε στην πατάτα»

Θα μπορούσε η Νάξος να έχει άλλη πορεία. Δε λέω: οι δυσκολίες είναι δυσκολίες και η εποχή είναι τρομακτικά δύσκολη, όμως, θα μπορούσαμε να είχαμε άλλη τύχη. Όμως, δεν φροντίσαμε το νησί μας.

Η Νάξος, από παλιά έκανε τις επιλογές της. και μία από αυτές, ήταν η γεωργική παραγωγική. Επέλεξε, την γεωργική παραγωγή: την πατάτα. Και από την ‘πατάτα’, δεν έχει ξεκολλήσει ακόμη και σήμερα. Αυτό δεν είναι το καλύτερο, νομίζω.

Η Σαντορίνη, για παράδειγμα, επένδυσε στον τουρισμό. Η Πάρος επένδυσε στον τουρισμό και στο κρασί. Κάτι, ας πούμε, παρόμοιο, έκανε και η Σαντορίνη. Όμως, για αυτούς, ο τουρισμός ήταν το πρώτο που κυνήγησαν. Εμείς, εδώ, ‘κολλήσαμε’…

Το νησί μας χρειάζεται καθαρό τουριστικό προσανατολισμό. Χρειάζεται σοβαρή και υπεύθυνη μελέτη. Και χρειάζεται πιστή εφαρμογή της μελέτης αυτής. Μόνο έτσι θα αποκτήσει τουριστική ταυτότητα με προοπτική το νησί μας.

«Μεγάλο έγκλημα, που δεν έγινε ένα σωστό αεροδρόμιο, επί Κόκκοτα»

Κοίταξε, Γιάννη: Η Νάξος, για να έχει κόσμο, για να έρχονται περισσότεροι ξένοι, χρειάζεται αεροδρόμιο. Εμείς, εδώ, εγκλιματίσαμε. Την εποχή δημαρχίας Κόκκοτα, έγινε το μεγάλο έγκλημα, που δεν έγινε ένα σωστό αεροδρόμιο. Είχαν προχωρήσει και οι απαλλοτριώσεις. Αφού δεν το κάναμε τότε το αεροδρόμιο, δεν νομίζω πως θα το κάνουμε, τώρα…

Μιλάνε πολλοί, ξενοδόχοι και άλλοι, αλλά και δημοτικοί ‘άρχοντες’ ότι θα έρθουν Ρώσοι τουρίστες στο νησί μας. Ποιοι Ρώσοι; Ο Ρώσος για να έρθει στη Νάξο θέλει να του διαθέσεις πτήση ‘τσάρτερ’. Έχει πτήσεις ‘τσαρτερ’ η Νάξος; Όχι, φυσικά. Ε, πώς θα έρθει ο Ρώσος., εδώ, μην κοροϊδεύουμε τον ίδιο μας τον εαυτό. Μην έχουμε απαιτήσεις μεγάλες. Ελλείψεις, ως νησί, έχουμε πολλές. Και αυτό μετράει αρνητικά στην καλοκαιρινή εικόνα του.

Ας αφήσουν λοιπόν τα παχιά λόγια για τον ρώσικο τουρισμό.

Η Νάξος, θα μπορούσε να έχει άλλη τουριστική εικόνα, και να είχαν ως εκ τούτου, δουλειά όλα τα μαγαζιά. Δεν είπα να γίνουμε Μύκονος. Ούτε Κρήτη, ή, Ρόδος. Αλλά νομίζω πως θα μπορούσαμε να είχαμε, προ πολλών ετών, γίνει Κως. Όμως, έγιναν τραγικά λάθη που ζημιώσανε τον τόπο μας.

«Οι 25 μέρες του Αυγούστου, και οι Έλληνες επισκέπτες…»
Ευτυχώς που υπάρχει και ο Αύγουστος. Οι 25 ημέρες, 1-25 Αυγούστου, και οι Έλληνες επισκέπτες, σώζουν την τουριστική χρονιά. Τότε, είναι που βγάζουμε το ψωμί μας. Τους άλλους 11 μήνες, δουλεύουμε για το Κράτος και τις ‘εισφορές’.

Όλος ο επιχειρηματικός κόσμος είναι καταχρεωμένος. Άλλος, λίγο και άλλος πολύ, όλοι μας χρωστάμε. Μας έχουν ‘φάει’ οι ‘διακανονισμοί’ μας έχουν ρημάξει. Μας έχουν διαλύσει. Όλα τα λεφτά που εισπράττουμε, στους ’διακανονισμούς’ πάνε.

Φέρνεις ένα σημαντικό τραγουδιστή, π.χ., τον πληρώνεις, όχι βέβαια, όπως παλιά -έχουν ρίξει και αυτοί τα μεροκάματά τους-, σου φέρνει κόσμο στο μαγαζί, τελειώνει η βραδιά και κάνεις ταμείο. Κάνεις ταμείο και λες: Μα είναι δυνατόν; Με κλέβουνε; Πού είναι τα λεφτά. ‘Φεύγουν’, Γιάννη, με τη μία, και δεν το παίρνεις χαμπάρι. Έξοδα, έξοδα, οφειλές, οφειλές και χαράτσια…

Όχι στους δρόμους, ναι στην επέκταση…

Αντί, να κάνουν ένα δρόμο κάποιων χιλιομέτρων, ας φροντίσουν να επεκτείνουν τον διάδρομο προσγειώσεως του αεροδρομίου μας. Μόνο έτσι θα ανοίξει αυτή η πύλη εισόδου του νησιού μας στον ξένο τουρίστα. Ακούω κάτι παλαβομάρες από χείλη, υποτίθεται, υπεύθυνα και από ανθρώπους, που, υποτίθεται, ξέρουν τον τουρισμό. Και σου λένε: Να γίνει το μεγάλο αεροδρόμιο της Πάρου για να δουλέψει και το δικό μας το νησί. Μα , τι πράγματα είναι αυτά;

Ο ξένος τουρίστας, δεν θα πάει στην Σαντορίνη με πτήση ‘τσάρτερ’ και μετά να μπει στην ταλαιπωρία να ταξιδέψει μέσα στη φουρτούνα στο δικό μας το νησί. Τρείς και τέσσερις ώρες μέσα στα κύματα, δεν θέλουν οι ξένοι να ταλαιπωρούνται. Χάνουν και πολύτιμο χρόνο.

Αα, άσε που υπάρχει πρόβλημα οξύτατο και με το Ακτοπλοϊκό. Αυτό πάλι, που το βάζεις;

Γιατί δεν το λύνουν το Ακτοπλοϊκό; Γιατί; Γι’ αυτό σου λέω: Ας αφήσουν οι δημοτικοί μας ‘άρχοντες’ τους δρόμους, και ας κάνουν επέκταση του διαδρόμου. Διαφορετικά, ας τα παρατήσουν όλα. Σωτηρία, εάν δεν αλλάξουμε μυαλά, δεν υπάρχει.

Έρχονται ξένοι στο νησί. Όμως, έρχονται οι πιο πολλοί με ‘βραχιολάκια’ στο χέρι. Από αυτούς περιμένουμε. Αυτόν τον τουρισμό, θέλουμε; Έχουμε τον κοινωνικό τουρισμό. Τι να σου κάνει ο κοινωνικός τουρισμός;

Χάσαμε τον καλό κόσμο. Η αιτία είναι οι μεγάλες ελλείψεις που έχει το νησί μας. Δεν έχουμε τουριστικές υποδομές. Αυτό είναι πληγή.

Είναι παραλία αυτή που έχουμε; Έτσι, θα έπρεπε να είναι η παραλία του νησιού μας. Καλά, δεν παραδειγματίζονται από άλλα νησιά οι δικοί μας. Υποδομές είναι αυτές;

Τα μαγαζιά μας κάποτε δούλευαν και με τους Ιταλούς. Πού είναι οι Ιταλοί, τώρα;

«Τις ηλικίες 25-45, τις έχουμε χάσει»

Στη Νάξο έχουμε επισκέπτες ή μικρής ηλικίας ή μεγάλης. Τις ηλικίες 25-45, τις έχουμε χάσει. Αυτό είναι δυστύχημα. Δεν έχει ζωή ένα τουριστικό νησί, εάν δεν ‘δουλεύει’ με αυτές τις ηλικίες.

Η ποιότητα των καταστημάτων μας είναι πάρα πολύ καλή, τα τελευταία χρόνια. Έχει βελτιωθεί κατά πολύ και το σέρβις και γενικότερα η ποιότητά τους.

Η μουσική μας τελευταία είναι προσαρμοσμένη στα νέα μουσικά ήθη της εποχής μας. Άνοιξε το πρωί την τηλεόρασή σου και δες τι παίζει. Αυτά παίζουμε κι εμείς. Δε γίνεται αλλιώς. Εκείνα που ξέραμε παλιά, δύσκολα θα ξαναγυρίσουν. Αλλάξανε τα γούστα της νεολαίας.

Τα νοίκια

Τα νοίκια για αυτούς που ‘πιάνουν’ ένα καινούργιο μαγαζί, είναι πεσμένα. Κάποιοι συνάδελφοι ζητούν, μαθαίνω, και έχουν από τους ιδιοκτήτες κάποια μείωση στο ενοίκιο. Όμως, τα παλιά ενοίκια ούτε αύξηση παίρνουν ούτε μείωση, εύκολα. Παραμένουν στις ίδιες τιμές τα μισθώματα.

Έχω την εντύπωση, φίλε Γιάννη, ότι τα πράγματα θα χειροτερέψουν. Να σκεφτείς, ότι για να δουλέψει ένα μεγάλο μαγαζί, όπως το Ocean απαιτείται προσωπικό. Τουλάχιστον 8-9 άνθρωποι. Δεν συντηρείται εύκολα ένα μεγάλο μαγαζί.

Παρακολουθείς, τι γίνεται έξω; Ο επιχειρηματικός κόσμος είναι αβοήθητος. Βάλλεται από παντού. Ακόμη και τα μαγαζιά της ‘ημέρας’, οι μεγάλες και καλές καφετερίες, έχουν γονατίσει. Πες μου: Ποιος φταίει; Όχι μόνο η κρίση και το Κράτος. Φταίμε κι εμείς, που δεν φροντίσαμε να αποκτήσουμε τουριστικές υποδομές στο νησί μας.

Η νύχτα έχει μαραζώσει. Δύσκολα θα ανακάμψει. Εάν δεν αποκτήσουμε τις ‘υποδομές’ που χρειαζόμαστε, δεν πρόκειται να σηκώσουμε κεφάλι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ