Από τη …Κόρωνο στο Λονδίνο

Η Νάξος ελέω της οικογένειας Κοντόπουλου έχει κερδίσει το κοινό του Λονδίνου με το κατάστημα ξηρών καρπών Carpo – Ξεκίνημα από την Κρίσης στην Άνω Κυψέλη πριν από 20 χρόνια – Ο Κώστας Κοντόπουλος τονίζει «Μία μέρα στη Νάξο είναι αρκετή ώστε να γεμίσω ενέργεια και διάθεση» και «εάν δεν τολμήσεις δεν θα μπορέσεις να κερδίσεις τίποτα»

Πόσο μεγάλη είναι η διαδρομή από την οδό Κρίσης στην Άνω Κυψέλη έως την Picadilly Street του Λονδίνου;

 Εάν βάλεις μία μικρή στάση για ανεφοδιασμό στον Ασπρόπυργο και μία δεύτερη στο Κολωνάκι απλά και μόνο για μία ανάσα, τότε σίγουρα είναι μακριά. Όχι όμως για τα αδέλφια Κοντόπουλοι, οι οποίοι με μικρά αλλά σταθερά βήματα ξεκίνησαν από την καρδιά της …Κορώνου στην Αθήνα (η Κρίσης είναι κάτι σαν τη πλατεία της Κορώνου στη Νάξο) αλλά δεν δίστασαν να πάρουν το ρίσκο. Αρχικά με το κατάστημα στο Κολωνάκι, το 2011 με την …κρίση να είναι στην κορύφωσή της (αλήθεια πότε έφυγε από το ζενίθ;) και τον περασμένο Φεβρουάριο με το τεράστιο άλμα να βρεθούν στην καρδιά του Λονδίνου, στο Picadilly προσπαθώντας να αποτινάξουν από πάνω τους την «ρετσινιά» του …Έλληνα και να κερδίσουν το Αγγλικό κοινό. Ένα κοινό που είναι μεν πολυπολιτισμικό αλλά ξέρει να αναγνωρίζει τις αξίες και να επιβραβεύει τις προσπάθειες που γίνονται από όλους, ανεξαρτήτου χρώματος η φυλής ή και θρησκεύματος.

Στιγμές

Ο λόγος στον Κώστα Κοντόπουλο, τον μεγαλύτερο από τα τρία αδέλφια (οι άλλοι δύο είναι ο Αλέξης και ο Βασίλης) που δεν κρύβει τον ενθουσιασμό του όταν αναγνωρίζει στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ότι η κλήση είναι από την γενέτειρα του πατέρα του, τη Νάξο «Είμαι από τη Κόρωνο» λέει με το καλησπέρα «ο πατέρας μου γεννήθηκε εκεί. Τα ξαδέλφια μου, η οικογένειά μου είναι εκεί. Κατεβαίνω τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Έστω και για μία ή δύο ημέρες, όπως ήταν πέρυσι. Για μένα είναι πολύ σημαντικό αυτό το ταξίδι. Οι στιγμές είναι μοναδικές εκεί στην Κόρωνο, στα χώματα που πάτησε ο πατέρας μου, που ζουν τα ξαδέλφια μου. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι σε συνεχή επαφή με τις ρίζες τους. Είναι πολύ σημαντικά κομμάτια της ζωής μας»… Όμως, δεν αναφέραμε έως τώρα το λόγο για τον οποίο επικοινωνήσαμε με τον Κώστα Κοντόπουλο. Μα δεν είναι άλλος από το Carpo London. Το κατάστημα ξηρών καρπών, σοκολάτας και καφέ που κερδίζει καθημερινά όχι μόνο τους κατοίκους στο Κολωνάκι, αλλά κυρίως τους δύσπιστους Άγγλους. Τα τρία αδέλφια έχασαν νωρίς τον πατέρα τους (ο Κώστας ήταν 11 ετών και ο μικρότερος Αλέξης μόλις 2 ½ ετών) και αυτό τους έκανε να γίνουν πιο δυνατοί. Κι αυτό γιατί η επιβίωση ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχαν να αντιμετωπίσουν αφήνοντας πολύ γρήγορα στην άκρη την παιδική ηλικία.

Ρίσκο

Από το 1990 τα βήματα όπως είπαμε είναι σταθερά και το πρώτο λουκέτο δεν τους κλόνισε. Το 1993 έχουμε την ίδρυση της εταιρίας που δουλεύει ως οικοτεχνία, δύο χρόνια αργότερα μετατρέπεται σε βιοτεχνία ξηρών καρπών, το 2002 είναι πλέον επιχείρηση με σημείο αναφοράς τον Ασπρόπυργο στηριζόμενη σε ίδια κεφάλαια, την Carpo Hellas και από εκεί και πέρα αρχίζει το όνειρο «εάν θέλεις πραγματικά πρέπει να τολμήσεις, να ρισκάρεις. Να ξεπεράσεις τον εαυτό σου. Άλλωστε τίποτα δεν είναι εύκολο. Τίποτα δεν σου χαρίζεται. Χωρίς κόστος και προσωπικές θυσίες τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει. Ακόμη και οικογένεια να κάνεις, κάτι θα θυσιάσεις». Και το όνειρο του μεγαλύτερου αδελφού στις 6 Φεβρουαρίου γίνεται πραγματικότητα. Τα εγκαίνια του Carpo London στην καρδιά της βρετανικής πρωτεύουσας είναι πραγματικότητα. «Δεν ήταν εύκολο για να φτάσουμε έως εδώ. Έπρεπε να αντιμετωπίσουμε την δυσπιστία των Άγγλων. Είχαμε μαζί μας την ρετσινιά, του τεμπέλη, του ανθρώπου που θέλει να κοροϊδέψει. Και νομίζω ότι τα καταφέρνουμε. Είμαστε εδώ από τις 7 το πρωί έως τις 11 το βράδυ επτά ημέρες την εβδομάδα. Είμαστε συνεπείς σ’ αυτό που πουλάμε. Και προσφέρουμε συνεχώς κάτι το διαφορετικό. Το εξελίσσουμε».

Ταξίδι

Στο μαγαζί τα πάντα είναι σε τάξη. Η μουσική είναι αυτή που σε κερδίζει αμέσως. Στη συνέχεια οι μυρωδιές με τον φούρνο στο κέντρο να δεσπόζει και να έχει καταλυτικό ρόλο στην επαφή του πελάτη με τα προϊόντα. Τα περισσότερα είναι άλλωστε ελληνικά. Όπως άλλωστε και όλα όσα έχουν σχέση με την διαμόρφωση του καταστήματος. «μπορούσα να έχω άγγλους εργάτες ή υλικά για να φτιάξω το μαγαζί. Όμως προτίμησα να τα φέρω όλα από την Ελλάδα. Ακόμη και οι εργάτες ήταν από την Ελλάδα. Με είχαν βοηθήσει παλαιότερα, τώρα τους έδωσα κι εγώ την ευκαιρία να έχουν δουλειά» τονίζει ο Κώστας Κοντόπουλος που προσπαθεί να μας «βάλει» στο μαγαζί έστω και μέσω της τηλεφωνικής γραμμής. «είναι ένα ταξίδι στο παρελθόν, στην Ελλάδα που λατρεύουμε. Αυτό που θα βρεις στο μαγαζί μας (όπως και στο Κολωνάκι) είναι μοναδικό. Εκεί ποντάρουμε και βέβαια στην τεχνογνωσία. Βλέπεις τον καφέ να ψήνεται. Την σοκολάτα να λιώνει και να παρασκευάζεται και κυρίως τους φρεσκοκαρβουδισμένους ξηρούς καρπούς, τα αποξηραμένα φρούτα. Σε προκαλεί να ταξιδέψεις με την όσφρηση. Να μυρίσεις την ευωδία του προϊόντος. Και ξεχνιέσαι πραγματικά. Έχεις την αίσθηση ότι είσαι στο σπίτι σου. Επίσης προσπαθούμε να μιλήσουμε με τους πελάτες, να τους εξηγήσουμε την σημαντικότητα των καρπών στην υγεία μέσω της σωστής διατροφής. Ενώ την ίδια ώρα με τη μουσική νιώθεις ακόμη πιο έντονη την αίσθηση του ταξιδιού σε μία άλλη εποχή».

Ματίνα
Ακούγεται ρομαντικός και δεν αμφιβάλουμε ότι είναι. Αυτό που τον ενοχλεί είναι η …αντιγραφή. «Ξέρεις, τα τελευταία χρόνια, ο Έλληνας λειτούργησε αρκετά μέσω της …αντιγραφής. Ξέχασε τη δημιουργία. Αυτό που τον διέκρινε όλους αυτούς τους αιώνες. Και όταν βρίσκεσαι στην καρδιά ενός πολυπολιτισμικού κέντρου, όπου οι Άγγλοι είναι η μειοψηφία, τότε πρέπει να είσαι όσο γίνεται περισσότερο δημιουργικός και πρωτότυπος για να μπορέσεις να επιβιώσεις. Γιατί εδώ μιλάμε για καθαρή επιβίωση κόντρα σε πολυεθνικές. Εμείς οι Έλληνες είμαστε μία παράξενη …ράτσα. Ξέρεις στο Picadilly υπάρχουν αρκετοί Ναξιώτες. Είναι τραπεζίτες και μας βοήθησαν όταν πρωτοήρθαμε. Και βέβαια έχουμε την ικανότητα να τα καταφέρνουμε. Να, στη Νάξο. Μόνο εάν αφήσουμε στην άκρη την πόλη της Χώρας και ανοιχτούμε θα μπορέσουμε να πετύχουμε. Σήμερα, η εναλλακτική μορφή έχει τον πρώτο λόγο και βέβαια η παράδοση. Πρέπει να κρατήσουμε όσο μπορούμε πιο δυνατά τον παραδοσιακό τρόπο ζωής ώστε να έχουμε πιθανότητες να πάμε μπροστά» Οξύμωρο μεν αλλά όπως λέει «το φαγητό που τρως στην Ματίνα αλήθεια που το έχεις ξαναφάει στο εξωτερικό;» Το «όνομα και πράγμα» (η μετάφραση του Carpo) έχει κερδίσει το πρώτο στοίχημα. Να στηθεί στην πρωτεύουσα της Βρετανίας. Το επόμενο είναι να στεριώσει και να αναπτυχθεί αλλά μιλώντας με τον Κώστα Κοντόπουλο αυτό μοιάζει δεδομένο, όπως άλλωστε ότι ήδη σκέφτεται το επόμενο σχέδιό του γιατί «εάν δεν πάρεις ρίσκο πως θα βγεις νικητής»
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΛΙΑΝΟΣ