Λιμενολεκάνη με προδιαγραφές 100άρας πισίνας που όμως έχει μπόλικα γούπατα, ο δρόμος του Ποταμού...

Τα βαθουλώματα στην επιφάνεια του δρόμου του Ποταμού, σε πολλά μάλιστα σημεία του, «βγάζουν μάτια».

Αυτός ο δρόμος, ένας από τους κεντρικότερους της Χώρας, που νυχθημερόν υποβάλλεται σε δραματική… ταλαιπωρία, καθώς από τον δρόμο αυτόν των 100-120 μέτρων διέρχονται υπέρβαρες νταλίκες και άλλα οχήματα, με μια 20λεπτη βροχούλα απέκτησε… προδιαγραφές πισίνας 100άρας.

Σε ένα τεράστιο, «γιατί;», θα πρέπει να απαντήσουν οι αρμόδιοι. Γιατί αφού η μελέτη των νέων κυκλοφοριακών ρυθμίσεων που υλοποιούν τον θέλει δρόμο κεντρικό, δεν του δίνουν τα «προσόντα» ώστε ως τέτοιος να ευ-λειτουργεί;

Σε εμάς που γράφουμε και ξαναγράφουμε για τις ακαταλληλότητες που εμφανίζει αυτός ο οδικός δημοτικός άξονας, οφείλουν μια απάντηση και βεβαίως στο αναγνωστικό μας κοινό που μόνο καλά λόγια δεν έχει για αυτόν τον «δρόμο» που ούτε ο χάρτης της Νάξου δεν τον ανα-γνωρίζει. Ως ποταμός εμφανίζεται το εικονιζόμενο αυτό στραπατσαρισμένο «πράμα»…

Κατά τα άλλα οι ασφαλτοστρώσεις σε περιοχές, που δεν υπάρχει λόγος σοβαρός να γίνουν, είναι σε εξέλιξη τούτη την εποχή. Οι λόγοι, προφανείς…

Ένας εξ αυτών: Πρέπει να πέσουν λεφτά σε ασφαλτοστρώσεις και τσιμεντοστρώσεις σε περιοχές που έχουν και φέρνουν ψήφους…

Το αγαπημένο σπορ των δημάρχων όλης της χώρας είναι, άλλωστε, οι ασφαλτοστρώσεις και οι τσιμεντοστρώσεις αυτή την εποχή. Ανέκαθεν ήσαν, κακά τα ψέματα…

Όμως και στην περιοχή του Ποταμού ζουν άνθρωποι. Συνδημότες μας. Συμπολίτες μας. Ψηφοφόροι…

Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι που καθιστούν επιτακτική ανάγκη να αποκατασταθεί πλήρως ο δρόμος του Ποταμού πού τώρα που πιάσαν οι βροχές θα «ανοίξει» σε περισσότερα σημεία του και θα μετατραπεί σε δρόμο με αναρίθμητα και επικίνδυνα για τους οδηγούς αλλά και τους πεζούς που χρησιμοποιούν, γούπατα…

Στο μεταξύ, ακόμη και σήμερα ο πρώην πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Νάξου Μάκης Συμεώνογλου επανέρχεται και υπογραμμίζει ότι όλα όσα περιλαμβάνονταν στα τεχνικά προγράμματα της εν λόγω κοινότητας των ετών 2011, 2012 και 2013 και τα οποία αφορούν στο οδικό δίκτυο εντός της πόλεως Νάξου δεν έχουν υλοποιηθεί. Λέει, χαρακτηριστικά: «Την πρώτη χρονιά κάποιες ασφαλτοστρώσεις έγιναν. Θυμάμαι ότι επέβλεπε τις εργασίες τότε ο αντιδήμαρχος κ. πρωτονοτάριος. Δεν έγιναν όμως σε κάποια σημαντικά και καίρια σημεία που η κοινότητά μας τότε είχε υποδείξει. Το αποτέλεσμα; Πολλές οι διαμαρτυρίες συνδημοτών μας, για τα χάλια των δρόμων μέσα στην πόλη μας. Ο προϋπολογισμός για τις ασφαλτοστρώσεις αυτές ήταν 50.000 ‘ευρώ’.

Πέρυσι τα ίδια λεφτά βάλαμε για ασφαλτοστρώσεις. Η τύχη των ασφαλτοστρώσεων αυτών αγνοείται. Ό,τι θέλουνε κάνουνε. Κάποιες τσιμεντοστρώσεις έχουν γίνει. Πάντως και πάλι δεν λογάριασαν τις προτάσεις της κοινότητάς μας.

Για φέτος συντάχθηκε Τεχνικό Πρόγραμμα και υποχρέωσαν, σε πληροφορώ Γιάννη, την δημοτική κοινότητα να μην κοστολογήσει τα έργα της, όπως ο νόμος ορίζει. (παγκόσμια πρωτοτυπία, παρά τω νόμω ή υποκρύπτει σκοπιμότητα εκτέλεσης έργων από τον κεντρικό δήμο, χωρίς να γνωρίζει η δ.κ. ποια ποσά θα αφαιρεθούν από την ΣΑΤΑ που δικαιούται και για ποια συγκεκριμένα έργα;) Εδώ, έχουμε κατάργηση της δημοτικής κοινότητας Νάξου και υποκατάσταση αυτής από τον κεντρικό δήμο.
Δεν πρέπει να προδικάζουμε καταστάσεις, όμως το 13 φτάνει σιγά σιγά στο τέλος του.

Να σου πω ακόμη ότι τους προτείναμε να κάνουν ασφαλτοστρώσεις των δημοτικών ‘παρκινγκ’ των περιοχών Αγίου Μηνά και Κατσάγρας. Δεν έχω δει τίποτε…»

Κλείνοντας, την αναφορά μας στον δρόμο του Ποταμού, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι οπωσδήποτε κάτι πρέπει να γίνει για τα φρεάτια απορροής ομβρίων υδάτων. Επιβάλλεται οι κακοτεχνίες που σε αρκετά από αυτά (δεν είναι λίγα) παρατηρούνται, να αποκατασταθούν χωρίς άλλες καθυστερήσεις πριν πιάσουν για τα καλά οι βροχές. Και, βεβαίως, πρέπει να γίνει σωστός και καλός καθαρισμός τους…

Σε κάποια από τα φρεάτια αυτά, οι σχάρες είναι ακατάλληλες. Να τις αφαιρέσουμε πρέπει ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πιθανότητες προκλήσεως ατυχημάτων…

Τα πηγάδια αυτά από την μια στιγμή στην άλλη αν δεν τα φροντίσουμε όσο πρέπει δύνανται να μετατραπούν σε φρεάτια – «παγίδες». Άσε που είναι φρεάτια – εστίες μολύνσεως…

γ.βλαχ.