ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ “ΧΡΥΣΕΣ” ΤΙΣ ΠΕΡΓΚΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΦΟΡΙΑ

ΟΛΑ ξεκίνησαν πέρυσι για τους καταστηματάρχες της παραλίας της Χώρας Νάξου (...) που ετούτη την εποχή μπαίνουν στην διαδικασία των “ρυθμίσεων”.

Με δόσεις θα εξοφλήσουν τα πρόστιμα που πέρυσι τέτοια εποχή τους επέβαλε για τις πέργκολες το Λιμεναρχείο Νάξου το οποίο εφήρμοσε απόφαση του Υπουργείου Ναυτιλίας.

Ο λόγος για περίπου 40 επιχειρήσεις (καφετερίες, εστιατόρια κ.λπ.) οι οποίες τώρα “τρέχουν και δεν φτάνουν”. Κατηγορούνται για παράνομη εγκατάσταση κατασκευών επί της χερσαίας ζώνης του λιμένα Νάξου. Και “τρέχουν και δεν φτάνουν” τώρα οι επιχειρήσεις αυτές διότι τα πρόστιμα που τους επιβλήθηκαν είναι ήδη “βεβαιωμένα” στην Δ.Ο.Υ. Νάξου. Κατόπιν τούτου είναι υποχρεωμένοι ΤΩΡΑ οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων αυτών να πληρώσουν το “χαράτσι της πέργκολας” εάν δεν θέλουν να μπλέξουν άσχημα και να διακινδυνεύσουν αυτήν την ίδια την ύπαρξη των καταστημάτων τους μεσοκαλόκαιρα.

Με τα “ειδοποιητήρια” ανά χείρας σπεύδουν στην Δ.Ο.Υ. και διαπραγματεύονται στον βαθμό που ο νόμος του δίδει το δικαίωμα τον διακανονισμό εξοφλήσεως της συνολικής οφειλής.

Τα πρόστιμα σύμφωνα με έρευνα της “Κ” και του υπογράφοντος κυμαίνονται από €. 5.000 έως και €. 25.000.

Στο σημείο αυτό ας σημειωθεί ότι:

1.      Των ελέγχων που διενήργησε το Λιμεναρχείο Νάξου πέρυσι, προηγήθηκαν οι σχετικοί έλεγχοι της Κτηματικής Υπηρεσίας.

2.      Σύμφωνα με το Λιμενικό Σώμα δεν διαθέτουν οι εν λόγω επιχειρήσεις της παραλίας που βρίσκονται ετούτη την εποχή στο στόχαστρο της Δ.Ο.Υ. Νάξου τέσσερις αδειοδοτήσεις.

Υπόλογοι για την έλλειψη αδειοδοτήσεων είναι έναντι της Αρχαιολογίας, του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, της Κτηματικής και του Υπουργείου Ναυτιλίας.

“Χρυσές” καλούνται να πληρώσουν τις πέργκολες οι καταστηματάρχες της παραλίας. Ας επισημανθεί δε ότι, μόνον εάν και εφόσον νομιμοποιηθεί ό,τι υπάρχει στην χερσαία ζώνη του λιμανιού της Νάξου, δεν θα κληθούν εν ευθέτω χρόνω να πληρώσουν τα “κοστούμια” που αναμένεται να τους κόψει το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο.

Μια επιχείρηση της παραλίας, εκτός από την πέργκολα πληρώνει και για τα τετραγωνικά της “προβολής” της επί της χερσαίας ζώνης.

Εάν δεν... ''λουκέτο''

Εάν δεν νομιμοποιηθούν ή - με τον έναν ή τον άλλον τρόπο - δεν “τακτοποιηθεί” οριστικά και αμετάκλητα το “χωροταξικό” που αφορά στις πέργκολες και τις προβολές των καταστημάτων, οι ιδιοκτήτες τους δηλώνουν ότι “οι επιχειρήσεις τους απειλούνται με ''λουκέτο'' “αφού τις πέργκολες τις πληρώνουν πολύ ακριβά”.

Σταχυολογήσαμε τις απόψεις πολλών καταστηματαρχών της παραλίας οι οποίοι θεωρούν ότι η παραπάνω εξέλιξη είναι βρόγχος στο λαιμό τους μεσοκαλόκαιρα. Υποστηρίζουν δε ότι “εάν δεν γίνει κάτι με την ''νομιμοποίηση'' της χερσαίος ζώνης που επιχειρεί να κάνει ο δήμος, τότε τα πράγματα θα γίνουν πάρα πολύ δύσκολα για όλες τις επιχειρήσεις της παραλίας, πολλές από τις οποίες θα αναγκαστούν να βάλουν ''λουκέτο''.

Ερωτηθείς σχετικά ο πρόεδρος του Συλλόγου Μαζικής Εστιάσεως Νάξος – Φιλοξενία Γιάννης Παπαδόπουλος, παρατήρησε: “Το πρόβλημα αυτό καλούνται να το αντιμετωπίσουν 39 συνάδελφοι. Σχεδόν όλοι μας. Και σε τέτοιες εποχές το πρόβλημα αυτό μοιάζει με ''εκτέλεση''.”

Αναφερόμενος ο κ. Παπαδόπουλος στην “εικόνα” που παρουσιάζουν τα καταστήματα μήνα Ιούλιο, υπογράμμισε: “Παρόλο που είμαι αισιόδοξο άτομο και θέλω να βλέπω την θετική πλευρά των πραγμάτων, δεν μπορώ να πω ότι, βλέπω να μένουν κέρδη τέλος της σεζόν στα ταμεία μας. Θεωρώ ότι είναι αδύνατο να έχουμε πληρωθεί για τις τόσες πολλές ώρες σκληρής δουλειάς μας. Εκείνο που εύχομαι είναι να έχουμε καταφέρει να μην χρωστάμε ή να χρωστάμε πολύ λιγότερα από τώρα. Συνεχώς πλήττεται η μικρή και μικρομεσαία επιχείρηση και καλείται να πληρώσει την κρίση που άλλοι δημιούργησαν. Αυξήθηκε ο Φ.Π.Α ο οποίος τελικά απορροφήθηκε απ[ό τα καταστήματα μας αφού κανείς δεν προχώρησε σε αυξήσεις τιμών. Ποιος το ανέφερε αυτό;

Εχθρικά από την πολιτεία...

Ο επαγγελματίας της Εστίασης αντιμετωπίζεται εχθρικά από την πολιτεία, άρα είναι αδύνατο να πιστέψω ότι θα μπορέσει να σταθεί πόσο μάλλον να ορθοποδήσει.
Πέρασε κι άλλος ένας χρόνος και ο Ενιαίος Φορέας δεν προχώρησε. Δεν έγινε τελευταία καμιά συνάντηση , καμιά συζήτηση, μια προσπάθεια σύγκλησης και λειτουργίας έστω άτυπα. Να δούμε πως μπορούμε να μετέχουμε ώστε να αποφασίσουμε να μετέχουμε. Εφόσον δεν βλέπω διάθεση και πρόοδο δεν μπορώ να μην το αναφέρω.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να αναφέρω ότι, υλοποιείται μια τουριστική πολιτική στην οποία θεωρώ ότι οι φορείς (τουλάχιστον για εμάς την Εστίαση) δεν έχουμε καταλυτικό ρόλο στις αποφάσεις και στον προγραμματισμό των δράσεων. Δεν εκμηδενίζω το έργο κανενός. Όλοι κοπιάζουν για να πετύχουν το καλύτερο. Ο καθένας από την πλευρά του χρησιμοποιεί τα δεδομένα που έχει και επιδιώκει το καλύτερο. Απλώς εγώ θα επιθυμούσα μια πιο επιθετική πολιτική εναρμονισμένη στις σημερινές ανάγκες και τον σκληρό ανταγωνισμό που μας περιβάλει.
Οι επαγγελματίες και πάλι καλούνται να κάνουν την διαφορά χρησιμοποιώντας τα όπλα που διαθέτουν. Είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες σε προσιτές τιμές. Αυτή είναι η αποτελεσματικότερη διαφήμιση για τον Τουρισμό μας. Συνεχώς στις εκθέσεις τουρισμού και αλλού μου λένε «στη Νάξο τρώμε καλά». Έτσι είναι, κατά γενική ομολογία η Εστίαση προσπαθεί και τα καταφέρνει.
Το όραμα μου ως επαγγελματία και ως προέδρου του Συλλόγου Μαζικής Εστίασης ταυτίζεται απόλυτα. Θέλω ένα ασφαλές και ανθρώπινο περιβάλλον εργασίας και ζωής το οποίο θα συμμετέχει ενεργά στην αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του τόπου μου. Αυτό που επιθυμώ για μένα, επιθυμώ και για τους συναδέλφους μου. Είναι ώρα ευθύνης για όλους εμάς που υπηρετούμε τον τουρισμό, αλλά και ώρα μάχης. Χρειάζεται να δώσουμε μάχη για να απαντήσουμε στις προκλήσεις της συγκυρίας και να βγει ο ελληνικός τουρισμός με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Αλλά και μάχη για το αύριο, για να καταφέρει ο ελληνικός τουρισμός να δείξει σε ολόκληρο τον κόσμο το σύγχρονο και δυναμικό πρόσωπό του. Για να κερδηθεί αυτή η μάχη απαιτείται μακρόπνοο όραμα και ξεκάθαρη στρατηγική.
Ο τουρισμός δεν αρκεί να βρίσκεται απλά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων. Πρέπει να γίνει 'η' προτεραιότητα. Κι αυτό το στρατηγικό όραμα πρέπει να το αγκαλιάσει και να το υπηρετήσει ολόκληρη η κοινωνία. Είναι αναγκαιότητα πλέον, ο κλάδος μας να 'ανοιχθεί' στην κοινωνία. Να εξηγήσει και να πείσει, πόσο σημαντική δραστηριότητα είναι ο τουρισμός για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, για την απασχόληση και για την ίδια την προοπτική της.
Οι συχνές αναφορές των εκπροσώπων της Πολιτείας στη σπουδαιότητα του τουρισμού, στο χαρακτηρισμό του κλάδου ως ατμομηχανή της οικονομίας ή ως βαριά βιομηχανία, επιβάλλεται να αποδειχθούν και στην πράξη.
Η καλύτερη δυνατή και αποτελεσματική πολιτική είναι αυτή κατά την οποία αφού αποτυπώσεις την σημερινή υπάρχουσα κατάσταση, στην συνέχεια με την βοήθεια εξειδικευμένων συνεργατών εκτιμάς τα δεδομένα και τα πλεονεκτήματα που έχεις και με βάση τις δυνατότητες σου προχωράς στον σχεδιασμό του πλάνου και στην υλοποίηση δράσεων. Στον τουριστικό τομέα η εφαρμογή αυτή δεν είναι άλλη από το Επιχειρησιακό Σχέδιο Δράσης (Μarketing Plan) που έχει πραγματοποιηθεί για λογαριασμό του Δήμου μας. Είναι ένα πολύ δυνατό επιστημονικό εργαλείο. Το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει ο Δήμος είναι να προχωρούσε άμεσα στην αξιοποίηση του σχεδίου αυτού, ήδη έχουμε αργήσει. Εκεί στο σχέδιο αυτό ορίζεται το πλαίσιο συνεργασίας όλων των εμπλεκομένων φορέων και ιεραρχούνται οι προτεραιότητες καθώς και ο τρόπος υλοποίησης τους.

Στο σημείο αυτό, κύριε Βλαχάκη, θα ήθελα να κάνω μια αναφορά και στο Επιμελητήριο Κυκλάδων.
Το Επιμελητήριο Κυκλάδων υπό την προεδρεία του Γιάννη Ρούσσου έχει πραγματικά να επιδείξει ένα πολύ σημαντικό Πανκυκλαδικό έργο. Θεωρώ ότι οι κατά καιρούς αγώνες των δικών μας (Παγώνη Κώστα, Παπαδόπουλου Δημήτρη, και Φραγκίσκου Νίκου) έφεραν αποτέλεσμα. Κατάφεραν να σπάσουν τα στεγανά της Συριανής μέχρι τότε κυριαρχίας (και ίσως βοήθησαν και τον Γιάννη τον Ρούσσο στις μεταξύ τους ισορροπίες) και έδειξαν ότι ο δρόμος της ανάπτυξης δεν είναι άλλος από την αξιοποίηση όλων των Κυκλαδικών δυνάμεων των νησιών. Στην συνέχεια δημιουργώντας τις εταιρίες ανάπτυξης το Επιμελητήριο κατάφερε να αποσπάσει κονδύλια από Ευρωπαϊκά προγράμματα και προσλαμβάνοντας ικανά επιστημονικά στελέχη να φτάσει στο σημερινό αποτέλεσμα να αποτελεί ένα ελπιδοφόρο πυλώνα προοπτικής για τον Κυκλαδικό Επαγγελματικό κόσμο με τις δράσεις που αναλαμβάνει.

Η Νάξος είναι «ο γίγαντας που κοιμάται» το γνωρίζουν καλά οι ανταγωνιστές μας ίσως περισσότερο από εμάς και μας φοβούνται γι’ αυτό. Ένα ευλογημένο νησί γεμάτο θετική ενέργεια, ιστορικούς και αρχαιολογικούς θησαυρούς, εξαιρετικά προϊόντα, πανέμορφο ποικίλο τοπίο, έξυπνους και εργατικούς ανθρώπους έστω και αργά μπορεί να καταξιωθεί ως φερέγγυος τουριστικός προορισμός. Έχει χάσει πολλές φορές το τρένο αλλά έχει πιθανότητες ακόμα να εξελιχθεί. Σίγουρα έπρεπε το νησί μας να έχει μια καλύτερη τύχη και φταίμε όλοι γι’ αυτό.

Θα τις είχαν απορρίψει...

Ποτέ μου δεν θεώρησα ότι οι πέργκολες έχουν τουριστικό χαρακτήρα μόνο. Ένα μέσο που δίνει την δυνατότητα σε όλους να χαίρονται το νησί τους δεν είναι τουριστικό. Βλέπω καθημερινά στις πέργκολες, παππούδες , γιαγιάδες παιδιά, ανθρώπους του λιμανιού, ψαράδες, ναυτικούς, Χωραΐτες παλιούς , Αξώτες γενικότερα. Όλοι αυτοί κάθε άλλο παρά τουρίστες είναι. Μπορούν στις πέργκολες να πίνουν το ουζάκι το καφεδάκι τους. Λειτουργούν, ζουν κάτω από αυτές. Αν οι πέργκολες δεν ήταν κομμάτι του εαυτού τους θα τις είχαν απορρίψει να είσαι σίγουρος. Παιδί της παραλίας είσαι και εσύ Γιάννη Βλαχάκη και τα ξέρεις καλά αυτά. Τα έχεις ζήσει. Υπάρχουν άνθρωποι που αν δεν κατεβούν στην παραλία αισθάνονται άρρωστοι. Είναι οξυγόνο που κανένας επαγγελματίας δεν το στέρησε από κανένα. Αντίθετα όλοι οι επαγγελματίες της Εστίασης από τον Βιλλαντώνη και τον Μαρμαρά και τον Γερώλυμο μέχρι και εμάς σήμερα όλοι το ίδιο πράγμα κάνουμε. Προσφέρουμε υπηρεσίες εξυπηρετώντας και ικανοποιώντας καθημερινές ανθρώπινες ανάγκες. Θαμώνες καθημερινοί ή περαστικοί βρίσκουν οικείο, χαλαρό , φιλικό, περιβάλλον και βιώνουν ξεχωριστές στιγμές. Θυμάμαι ένα στίχο του Μάνου Ελευθερίου: «Είχα μια αγάπη από παιδί για κάποια καφενεία / που ήταν κοντά στη θάλασσα και βλέπαν ουρανούς / που είχαν καλάμια στη σκεπή και μέσα στη γωνία / ένα σβηστό γραμμόφωνο για να σου φεύγει ο νους»
Για να σου απαντήσω στο ερώτημά σου θα σου πω ότι φαντάζομαι την πέργκολα της επόμενης δεκαετίας να κάνει το ίδιο πράγμα. Να προσφέρει υπηρεσίες ποιοτικές, να είναι εναρμονισμένη με το περιβάλλον τις σύγχρονες ανάγκες, τον επαγγελματία να τον καθιστά συνεργάτη και όχι θύμα, να αποτελεί πόλο έλξης και συνεύρεσης και επικοινωνίας των ανθρώπων.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ