Τι γίνεται με το σχολείο του Κινιδάρου;

Εκπρόσωποι του συλλόγου γονέων και κηδεμένων αλλά και του Πολιτιστικού Συλλόγου «Απίκραντος» από τον Κινίδαρο επισκέφθηκαν χθες το Δήμαρχο Νάξου και τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου με θέμα το σχολείο του χωριού – Τι τους απάντησε ο Δήμαρχος κ. Μαργαρίτης – Ποια η θέση του προέδρου του χωριού κ. Κλουβάτου 

ΤΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΛΙΑΝΟΥ

Σχολείο… Ένα κτήριο που αποτελεί την καρδιά ενός χωριού ή μίας πόλης. Κι αυτό γιατί φιλοξενεί ευαίσθητες μικρές ψυχές και εκεί οι λιλιπούτειοι μαθητές μαθαίνουν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Οπότε η εικόνα του έχει ιδιαίτερη σημασία. Στον Κινίδαρο, ένα χωριό της ορεινής Νάξου μπορεί το σχολείο να έχει ιστορία 86 ετών όμως από πέρυσι οι μαθητές του είναι σκορπισμένοι σε τρεις διαφορετικές αίθουσες (μία που έχει δώσει η Εκκλησία του χωριού, μία που ανήκει σε πολιτιστικό σύλλογο και μία άλλη που ανήκει σε ιδιώτη) ενώ το προαύλιο δεν είναι άλλο από την κεντρική πλατεία του χωριού. Ο λόγος; Πολύ απλά η οροφή δεν άντεξε, άρχισε να παρουσιάζει προβλήματα και παρά το γεγονός ότι εδώ και πέντε περίπου χρόνια κάποιοι είχαν επισημάνει την ανάγκη για αλλαγή της στέγης μόλις πέρυσι και ενώ η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο ελήφθη η απόφαση όχι απλά για ένα μπάλωμα ή αντικατάσταση της οροφής, αλλά για μία πραγματική μελέτη που θα έδινε μία και καλή λύση στο πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί.

Επίσκεψη

Το γιατί άργησαν πέντε χρόνια να αντιδράσουν οι αρμόδιοι φορείς και δη του χωριού είναι μία άλλη ιστορία. Το ζητούμενο είναι τι γίνεται από εδώ και πέρα. Πριν από μερικές ημέρες η τελική μελέτη από την ΕΓΝΑΤΙΑ κατατέθηκε στην τεχνική υπηρεσία του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων και μάλιστα την περασμένη Κυριακή ο Δήμαρχος Νάξου κ. Μαργαρίτης μαζί με τρεις αντιδημάρχους, τον πρόεδρο του Δημοτικού Διαμερίσματος και τον πρόεδρο της τεχνικής υπηρεσίες βρέθηκαν στον Κινίδαρο και είδαν από κοντά (κυρίως ο Δήμαρχος) τα προβλήματα που υπάρχουν και δόθηκε η εντολή για μεταφορά όλων των αντικειμένων για να πιάσουν δουλειά άμεσα τα συνεργία. Βέβαια πρέπει να γίνει ο καθιερωμένος διαγωνισμός, να ακολουθηθεί η χρονοβόρα διαδικασία που απαιτείται από το νόμο κάτι που σημαίνει ότι αρχές Οκτωβρίου ίσως να έχουμε την ανάδοχο εταιρία που θα αναλάβει την εργασία αποκατάστασης της οροφής του σχολείου.

Παρασκευή

Χθες, αντιπροσωπεία του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων του Κινιδάρου μαζί με μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου «Απίκραντος» με επικεφαλής τον πρόεδρο του Βαγγέλη Κακλαμάνο βρέθηκαν στο Δημαρχείο της Νάξου με σκοπό να συναντήσουν τόσο το διευθυντή των τεχνικών υπηρεσιών όσο και τον Δήμαρχο ώστε να μάθουν από πρώτο χέρι τι συμβαίνει με το σχολείο και ποια είναι η πορεία των έργων καθώς όπως ανέφεραν η τελευταία τους επίσημη ενημέρωση ήταν στις 30 Ιανουαρίου. Όταν και πληροφορήθηκαν ότι έχουν δεσμευτεί περίπου 100.000 ευρώ ώστε να μπορέσει κάποια στιγμή το έργο να ξεκινήσει. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι εξ αυτών ήταν στο … όριο. Ένιωθαν ότι κάποιος δεν του λέει την αλήθεια. Ότι δεν τους ενημερώνει. Ο κ, Ζουγανέλης ως πρόεδρος της τεχνικής επιτροπής του Δήμου τους είπε πολύ απλά ότι αύριο, Παρασκευή θα έχει πλήρη έλεγχο του φακέλου και θα τους δώσει οριστικές απαντήσεις για το τι πρέπει να γίνει και ποια πορεία θα ακολουθηθεί και μάλιστα μέσα από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, αρχής γενομένης από την ημερομηνία κατάθεσης του διαγωνισμού για την ανάθεση του έργου. Αυτό είναι ουσιαστικά και το πρώτο βήμα από τη στιγμή που έχει ολοκληρωθεί η μελέτη από την ΕΓΝΑΤΙΑ, μελέτη που εξηγεί τι πρέπει να γίνει ώστε να είναι απόλυτα ασφαλές η νέα οροφή που θα τοποθετηθεί στο σχολείο.

Λύσεις

Η αλήθεια είναι ότι η αντιπροσωπεία δεν έφυγε από το γραφείο του κ. Ζουγανέλη με ηρεμία. Ακόμη και η «Παρασκευή» τους φάνηκε πολύ μακρινή. Παρά το γεγονός ότι έχει περάσει ένας ολόκληρος χρόνος, μοιάζει να έχει χαθεί η υπομονή τους… Στη συνέχεια επιχείρησαν να δουν τον Δήμαρχο κ. Μαργαρίτη, ο οποίος ετοιμάζονταν να δώσει το παρών στην οικονομική επιτροπή του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων που ήταν προγραμματισμένη για τις 12 το μεσημέρι. Παρά την πίεση του χρόνου, η πόρτα του γραφείου άνοιξε. Οι εκπρόσωποι του χωριού και πάλι είπαν το παράπονό τους «δεν ξέρουμε τίποτα. Δεν έχουμε καμία ενημέρωση για ότι γίνεται. Δεν θα αντέξουμε μία ακόμη χρονιά να έχουμε τα παιδιά μας στο δρόμο ή σε αίθουσες που είναι χαμηλοτάβανες και χωρίς παράθυρα. Κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή. Θέλουμε απαντήσεις για το πότε θα δοθούν λύσεις. Και όχι αόριστες και γενικόλογες ατάκες απλά και μόνο για να ακούσουμε τι γίνεται». Έφτασαν στο σημείο ακόμη και να …απειλήσουν «δεν ξέρουμε τι θα γίνει εάν φτάσει ο Σεπτέμβριος και δεν έχει γίνει τίποτα. Το να κλείσουμε το δρόμο είναι το εύκολο. Αλλά δεν θα διστάσουμε να κλείσουμε ακόμη και τη παροχή του νερού. Είμαστε στο όριο μας»…

Προσωπικό

Μπορεί οι απειλές να ακούγονται βαριές αλλά όταν ένας γονιός μάχεται για το παιδί του, για τα δικαιώματά του στη παιδεία ή την υγεία, είναι δεδομένο ότι ξεπερνάει τον εαυτό του… Από την πλευρά του ο κ. Μαργαρίτης προσπάθησε να τους εξηγήσει όχι μόνο πως λειτουργεί το σύστημα αλλά και τις δικές του ανησυχίες… «Εγώ για χρόνια εργαζόμουν ως ιδιώτης και ήξερα πώς να κάνω γρήγορα τις δουλειές μου. Εδώ όλα είναι διαφορετικά. Η γραφειοκρατία είναι τεράστια και ανίκητη. Γνωρίζατε ότι ξεκινώντας ένα τέτοιο έργο, τίποτα δεν θα ήταν εύκολο. Αυτό που ζητάω είναι υπομονή από τη στιγμή που πλέον έχουμε στα χέρια μας ολοκληρωμένη τη μελέτη. Την περασμένη Κυριακή ήρθα στο χωριό, είδα το σχολείο. Πρέπει να ξέρετε ότι μόνο ο Κινίδαρος και οι Μέλανες είναι τα χωριά που πήραν επιπλέον χρήματα εκτός ΣΑΤΑ για να καλυφθούν ανάγκες που είναι άμεσες. Ναι όλα τα χωριά έχουν ανάγκες, Και τα 26 τοπικά διαμερίσματα έχουν ανάγκες. Αλλά θεώρησα ότι αυτά τα δύο χωριά έχουν προβάδισμα. Και αυτό επιδιώκουμε. Να φέρουμε εις πέρας το σχολείο στον Κινίδαρο. Κι εγώ θέλω τα παιδιά να φύγουν από εκεί που είναι, ξέρω ότι δεν είναι σε ιδανικές συνθήκες για μάθηση αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο. Υπομονή ζητάω, την οποία έχετε δείξει έως τώρα»…

Απαντήσεις

Τι λέει όμως ο πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου «Απίκραντος» Βαγγέλης Κακλαμάνος; «δεν έχουμε κανένα πρόβλημα με κανέναν. Είτε με το Δήμαρχο, είτε με τον πρόεδρο τεχνικής επιτροπής είτε με τον πρόεδρο του χωριού μας. Ο καθένας απ’ αυτούς κάνει ότι μπορεί. Αυτό που μας ενοχλεί είναι ότι δεν είχαμε καμία ενημέρωση. Εμείς πρέπει να… ενοχλούμε για να μαθαίνουμε τι γίνεται. Που έχει κολλήσει η μελέτη εδώ και έναν χρόνο; γιατί δεν γίνεται ο διαγωνισμός; Γιατί δεν προχωράμε άμεσα στην αντικατάσταση της οροφής; Η τελευταία μας ενημέρωση από επίσημα χείλη ήταν τον περασμένο Γενάρη, στις 30 του μήνα όταν μας είπαν ότι έχουν δεσμευτεί χρήματα για να προχωρήσει το έργο. Τίποτα άλλο. Αυτή είναι η 3η φορά που ερχόμαστε εδώ για να μάθουμε κάτι. Είμαστε διατεθειμένοι ακόμη και προσωπική εργασία να κάνουμε ώστε να τελειώσει όσο γίνεται πιο γρήγορα και τα παιδιά να γυρίσουν στο σχολείο. Ήρθε η ώρα όμως να πάρουμε απαντήσεις και όχι αοριστίες… Δεν είναι ότι δεν εμπιστευόμαστε τον πρόεδρο του χωριού, αλλά δεν ξέρουμε κατά πόσο λαμβάνει κι αυτός σωστές απαντήσεις. Κι έτσι επιλέξαμε να έρθουμε εδώ και να ακούσουμε τι συμβαίνει»…

Ετεροχρονισμένα

Τι λέει όμως από την δική του πλευρά ο πρόεδρος του χωριού κ. Κλουβάτος; Η αλήθεια είναι ότι σχεδόν σε καθημερινή βάση είναι στο Δημαρχιακό Μέγαρο και πασχίζει να βρει άκρη. Ίσως κι αυτός να ήταν και ο λόγος της απουσίας του από την χθεσινή επίσκεψη των συγχωριανών του. Άλλωστε τις απαντήσεις που πήραν οι συγχωριανοί του τις έχει ακούσει ουκ ολίγες φορές. Τι δηλώνει όμως για το σχολείο; «έχουν κάθε δικαίωμα να ζητούν ενημέρωση από τις αρμόδιες αρχές. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι έχω ενημερώσει όποιον με έχει ρωτήσει στο χωριό για το τι γίνεται με το σχολείο. Δεν μπορούν να πουν ότι δεν έχουν μιλήσει μαζί μου. Επίσης πρέπει να κατανοήσουν ότι πλέον όλα έχουν δρομολογηθεί όσον αφορά την πραγματοποίηση του διαγωνισμού και την ανάθεση των εργασιών. Καλώς ή κακώς το σχολείο έπρεπε να είχε αλλάξει στέγη εδώ και πέντε χρόνια. Όταν ο πατέρας μου ένας άνθρωπος που ξέρει από οικοδομές όταν πήγε η εγγονή του στο σχολείο είπε ότι πρέπει να γίνει αλλαγή στην οροφή. Τότε όμως κανείς δεν τον άκουσε. Όλοι γνώριζαν από την πρώτη στιγμή ότι πάμε σε ριζικές αλλαγές και όχι σε μπαλώματα όσον αφορά το σχολείο. Είχαμε συμφωνήσει όλοι πέρυσι να ακολουθήσουμε αυτό το δρόμο. Και γνωρίζαμε επίσης ότι δεν είναι εύκολος από τη στιγμή που δεν υπάρχουν και χρήματα. Ότι θα απαιτούσε χρόνο και θα έπρεπε να κάνουμε υπομονή. Τώρα το να έρχονται και να διαμαρτύρονται νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα. Εκτός κι εάν θέλουν να πουν ότι με την ενέργειά τους αυτή το έργο…. έτρεξε πιο γρήγορα. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι παλεύω καθημερινά για να προχωρήσει όχι μόνο αυτό το έργο αλλά και άλλα μικρότερης μπορεί σημασίας για τους υπόλοιπους όχι όμως για τους συγχωριανούς μου καθώς μιλάμε για ένα ξεχασμένο χωριό. Και θα ήθελα αυτή τη ζέση που παρουσιάζουν αυτή τη στιγμή για το σχολείο να την έδειχναν πέρυσι ή τα προηγούμενα χρόνια. Ίσως όλα να ήταν διαφορετικά σήμερα…»¨ Όπως κι εάν έχει πάντως την Παρασκευή θα έχουμε απαντήσεις και ενδεχομένως νέο γύρο συζητήσεων…